بررسی برخی شاخص های رویشی موثر در گزینش گونه های ولیک توسط پروانه لیسه (Hyponomeuta padella) در جنگل های بازفت

تنش های محیطی اعم از خشکسالی و چرای مفرط دام باعث هجوم انواع آفات به درختان در جنگل های زاگرس مرکزی شده است. به منظور ارزیابی رفتار میزبان گزینی پروانه لیسه زالزالک (Hponomeuta padella) شش رویشگاه آلوده با شیب، جبهه و ارتفاعات مختلف از سطح دریا در جنگل های بازفت در زاگرس مرکزی انتخاب شدند. نمونه برداری در ماه های خرداد و تیر سال 1391 انجام شد. سطح هر رویشگاه به پلات های بزرگ یک هکتاری تقسیم شد و علاوه بر شرایط رویشگاه و جنگل، ابعاد و مشخصه های رویشی درختان ولیک در پلات ها، شامل تراکم جنگل و همچنین درختان ولیک، قطر برابر سینه، ارتفاع، فاصله میان گره های سرشاخه ها، تقارن تاج و شدت آلودگی درختان به آفت لیسه اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که عدم تقارن تاج درخت به واسطه ابتلای درختان ولیک به آفت رخ نمی دهد، ولی رشد بین گره ای سرشاخه ها افزایش می یابد. بر اساس این نتایج، به طور قطع می توان علت اصلی ترغیب کننده شیوع آفت در جنگل های بازفت را تراکم درختان ولیک و همین طور نسبت تعداد این درختان به گونه اصلی یعنی برودار (Quercus brantii) اعلام کرد. حداقل تعداد 10 اصله درخت ولیک در هکتار و یا این که دست کم یک سوم درختان جنگل را شامل شوند، برای استقرار تراکم بالای آفت لازم می باشد. نتایج این تحقیق می تواند در شناسایی مناطق آلوده به لیسه زالزالک و تعیین عوامل موثر در افزایش شدت آلودگی آفت در جنگل های بازفت کمک شایانی کند.