ارائه الگوی توسعه خلاقیت و نوآوری های علمی اعضای باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان بر اساس عوامل فردی

خلاقیت و نوآوری علمی در بعد فردی را می توان بر اساس سازه های مکنون افراد تبیین کرد.
هدف پژوهش حاضر ارائه الگوی ساختاری به منظور شناسایی میزان خلاقیت و نوآوری های علمی اعضای باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان دانشگاه آزاد و همچنین تبیین عوامل فردی تاثیرگذار بر خلاقیت علمی این افراد است.
برای بررسی روایی سازه ابزارهای اندازه گیری (نتایج الگوی اندازه گیری) از تحلیل عاملی تاییدی استفاده شد. برای دست یابی به اهداف پژوهش و فرضیه های پژوهش از تحلیل مسیر و آزمون الگو اولیه استفاده شد، سپس الگوی تعدیل شده آزمون شد.
نتایج تجزیه وتحلیل داده های تجربی نشان داد که این داده ها با الگوی مفهومی اولیه پژوهش برازش خوبی ندارند. اثر مستقیم بیشتر سازه های مذکور بر خلاقیت علمی نمونه پژوهش، معنادار نیست. تغییر و تعدیل چندین الگو درنهایت به تدوین الگوی نهایی پژوهش منجر شد.
نتایج نشان داد، در الگوی تعدیل شده متغیرهای هوشمندی، حل مسئله و موفقیت طلبی مهم ترین متغیرهای روان شناختی فردی هستند که به صورت مستقیم بر خلاقیت و نوآوری علمی اعضای باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان تاثیرگذارند.