مقایسه بین میزان تاثیر پارامترهای تبخیر و تعرق مرجع و رطوبت نسبی روی وقوع آتش سوزی در جنگل های زاگرس (مطالعه موردی: استان خوزستان)

این تحقیق در ناحیه رویشی زاگرس در استان خوزستان با هدف مقایسه بین میزان تاثیر پارامتر های تبخیر و تعرق مرجع و رطوبت نسبی بر احتمال وقوع آتش سوزی انجام شد. داده های ماهانه تبخیر و تعرق و رطوبت نسبی برای تهیه نقشه مربوطه تهیه شد. پس از تهیه نقشه پتانسیل خطر، استاندارد سازی و طبقه بندی آن براساس روش های متداول برای هر دو پارامتر انحام شد. نتایج نشان داد از نظر پارامتر تبخیر و تعرق مرجع، 8/16 درصد از مساحت منطقه دارای خطر بسیار زیاد می باشد و 7/21 درصد از منطقه در معرض خطر زیاد نسبت به وقوع آتش سوزی است. در حالی که پتانسیل خطر وقوع آتش سوزی نسبت به نقشه پارامتر رطوبت نسبی نشان داد که در مجموع حدود 5/44 درصد از سطح کل منطقه دارای پتانسیل خطر زیاد نسبت به وقوع آتش سوزی می باشد. آزمون کارایی نقشه پهنه بندی خطر آتش سوزی با استفاده از مناطق آتش سوزی شده انجام شد. نتایج نشان داد که کارایی نقشه پهنه بندی خطر آتش سوزی بر اساس رطوبت نسبی ارائه شده در ارزیابی خطر وقوع آتش سوزی دقت بالاتری از تبخیر و تعرق مرجع دارد. بنابراین پیشنهاد می شود در مطالعات بعدی و برای نواحی با شرایط مشابه با جنگل های زاگرس بجای استفاده از نقشه تبخیر و تعرق مرجع که تهیه آن نیاز به صرف زمان بیشتری دارد، از نقشه رطوبت نسبی استفاده شود.