بررسی رابطه بین بعدهای جو سازمانی و کاربست شاخص های نوآوری برنامه درسی

از نگاه بیشتر متخصصان آموزشی، جو سازمانی مهم ترین منبع کاربست شاخص های نوآوری های آموزشی و برنامه درسی و در نتیجه پرورش دانش آموختگانی خلاق است.
پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه بین شش بعد جو سازمانی (تصور سازمانی، هدف های کلی، امکانات اجتماعی و فرهنگی، نظم و قانون و مردم سالاری)، با میزان کاربست شاخص های نوآوری در برنامه درسی شامل نوآوری هدف ها، نوآوری محتوا، نوآوری فعالیت های یاددهی -یادگیری و نوآوری روش های ارزش یابی است.
این تحقیق از نوع کاربردی و توصیفی همبستگی است.جامعه آماری اعضای هیئت علمی دانشگاه های اصفهان و علوم پزشکی اصفهان بودند که 126 عضو هیئت علمی در دانشگاه اصفهان، 174 عضو هیئت علمی در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان از طریق نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با حجم نمونه انتخاب شدند. ابزارهای اندازه گیری این پژوهش پرسشنامه جو سازمانی گل (2008) و پرسشنامه میزان کاربست شاخص های نوآوری برنامه درسی محقق ساخته است.
تحلیل یافته ها نشان داد که 1) بین بعدهای جو سازمانی و میزان کاربست شاخص های نوآوری برنامه درسی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. 2) بین بعدهای جو سازمانی و میزان کاربست شاخص های نوآوری در هدف های برنامه درسی، محتوای برنامه درسی، فعالیت های یاددهی-یادگیری و روش های ارزش یابی برنامه درسی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. 3) بین میانگین جو سازمانی و میزان کاربست شاخص های نوآوری در برنامه درسی با توجه به متغیرهای دموگرافیک (سابقه خدمت، نوع دانشگاه، نوع دانشکده، مرتبه علمی و سفرهای علمی) تفاوت معنادار وجود دارد و 4) بین میانگین جو سازمانی و میزان کاربست شاخص های نوآوری در برنامه درسی با توجه به متغیرهای دموگرافیک (جنسیت) تفاوت معنادار وجود ندارد.
مدیران و برنامه ریزان آموزشی می توانند با کاربست سبک ها و رویکردهای مناسب اجرایی و اداری زمینه تسهیل هر چه بیشتر شاخص های نوآوری برنامه های درسی را برای اعضای هیئت علمی فراهم کنند.