تاثیر وازوترین در کاهش ادم اندام تحتانی

ادم یکی از علایم بالینی شایع با عوارض بسیار زیاد است که توجه ویژه ای را در درمان و برنامه های توانبخشی به خود اختصاص داده است. ادم به وجود مقادیر مایع غیرطبیعی در فضای بافت خارج سلولی بدن گفته می شود. وازوترین به عنوان یکی از روش های بالینی در فیزیوتراپی برای کاهش ادم به کار می رود. هدف از انجام این مطالعه، بررسی تاثیر وازوترین در کاهش ادم اندام تحتان است.
سیزده بیمار (یازده زن و دو مرد) که به ادم اندام تحتانی مبتلا بودند، به صورت غیرتصادفی ساده از بین مراجعه کنندگان به درمانگاه های ارتوپدی، بدون توجه به سن یا جنس، انتخاب شدند. متوسط سن این بیماران 45.54 (با طیف 17 تا 63 سال) و علت مراجعه آنان وجود ادم در اثر واریس وریدی، لنف ادم یا ادم پس از بی حرکتی بود. این بیماران تحت درمان با وازوترین قرار گرفتند. پارامترهای درمان عبارت بود از:فشار مثبت: 0.05 بار؛ زمان حفظ فشار مثبت: 30 ثانیهفشار منفی: 0.3 بار؛ زمان حفظ فشار منفی:10 ثانیهکل زمان درمان: 30 دقیقه؛ تعداد جلسات درمان: 15-10 جلسه (به صورت سه بار در هفته) اطلاعات جمع آوری شده، با نرم افزار آماری SPSS ver. 6 و آزمون t مزدوج مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و مشخص شد که نتایج از نظر کاهش حجم ادم(P=0.02)، درد(P<0.001)، حساسیت در لمس (P<0.001) و افزایش مدت زمان خستگی پذیری (P<0.001) معنی دار هستند.
این نتایج نشان می دهند که وازوترین با پارامترهای ذکر شده، در درمان ادم اندام تحتانی و عوارض ناشی از آن موثر است.