ارزیابی و مقایسه اثر آموزش روش ارگونومیک جابجایی بیمار در کارکنان اتاق عمل با استفاده از دو ابزار ارزیابی جابجایی بیمار و ارزیابی سریع تمام بدن

افزایش آسیب های ناشی از جابجایی بیماران در پرستاران نشان می دهد که به کارگیری روش های آموزشی موجود در جابجایی بیماران، تاثیر چندانی در اجرای صحیح روش نداشته است. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی و مقایسه اثر آموزش روش ارگونومیک جابجایی بیمار با استفاده از دو ابزار «ابزار ارزیابی جابجایی بیمار» و «ارزیابی سریع تمام بدن» در کارکنان اتاق عمل انجام شده است.
در این مطالعه از نوع نیمه تجربی پیش و پس آزمون، به روش نمونه گیری در دسترس به 31 نفر از کارکنان پرستاری اتاق عمل بیمارستان آموزشی شهرستان مرودشت، در زمینه روش جابجایی بیمار از تخت به برانکارد و برعکس طبق اصول ارگونومی آموزش داده شد. اطلاعات لازم، قبل و بعد از آموزش، با استفاده از دو ابزار روا و پایا شامل «ابزار ارزیابی جابجایی بیمار» (Patient Transfer Assessment Instrument :PTAI) و «ارزیابی سریع تمام بدن»(Rapid Entire Body Assessment: REBA) جمع آوری گردید. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس نسخه 19 انجام شد.
در «ابزار ارزیابی جابجایی بیمار»، میانگین نمرات شرکت کننده ها قبل از مداخله 61/73(سطح دو؛ نیاز به اقدامات ارگونومیک) و بعد از مداخله 83/3(مطلوب) به دست آمد. در ابزار «ارزیابی سریع تمام بدن» نیز میانگین نمره شرکت کننده ها قبل از مداخله 8/03(خطر زیاد؛ انجام اقدام ارگونومیک) و بعد از مداخله 2/64(خطر کم) به دست آمد. بین نمره های حاصل از هر دو ابزار ارزیابی، قبل و بعد از مداخله همبستگی معنی داری وجود نداشت (0/05>P ).
آموزش در بهبود روش جابجایی بیمار توسط کارکنان اتاق عمل موثر بوده است. لذا آموزش مبتنی بر اصول ارگونومی و ارزیابی مربوط به آن جهت ارتقای مهارت های روش جابجایی بیماران و در نهایت کاهش آسیب های شغلی کارکنان پیشنهاد می شود.