اثربخشی زوج درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد و زوج درمانی هیجان مدار بر بهبود صمیمیت و کاهش نارسایی هیجانی زوجین

خانواده اصلی ترین هسته ی هر جامعه و کانون حفظ سلامت و بهداشت روانی افراد است و تنها محل تامین نیازهای عاطفی، مادی، تکاملی و معنوی اعضای خود نیست بلکه مبدا بروز عواطف انسانی و کانون صمیمانه ترین روابط و تعاملات بین فردی نیز است .هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی زوج درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد و زوج درمانی هیجان مدار بر کاهش نارسایی هیجانی و بهبود صمیمیت زوجین شهر اراک بود. برای این منظور طی یک پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون و گروه گواه 90 نفر از زوجین مراجعه کننده به مرکز مشاوره دانشگاه آزاد به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه آزمایش و گروه گواه کاربندی شدند. گروه آزمایشی، زوج درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد را به مدت ده جلسه دریافت کرد. گروه ها قبل از شروع، بعد اتمام و در مرحله ی پیگیری از نظر نارسایی هیجانی و صمیمیت مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج نشان داد که زوج درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد و زوج درمانی هیجان مدار به طور معنی داری بر نارسایی هیجانی و صمیمیت اثر بخش بوده اند. به نظر می رسد که توجه به اثر بخشی زوج درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد و زوج درمانی هیجان مدار در محیط های مشاوره و روان درمانی خانواده از اهمیت ویژه ای برخوردارند.