تاثیر تصحیح اکلوژن بر موفقیت کلینیکی ترمیم ضایعات بدون پوسیدگی طوق دندان

بیان مساله: عادات پارافانکشنال مهمترین علت ایجاد ضایعات غیر پوسیده طوق هستند و حل این مشکل ممکن است بر وضعیت ضایعات فوق تاثیر بگذارد.
مطالعه حاضر با هدف بررسی یک ساله تاثیر تصحیح اکلوژن بر میزان موفقیت معیارهای کلینیکی ترمیم های سرویکالی دندان انجام شد.
در این مطالعه بالینی،60 عدد ترمیم سرویکالی همرنگ دندان در دندانهای نیش و پرمولر، در بیماران با عادات پارافانکشن (دندان قروچه و فشار دندانی) مورد بررسی قرار گرفت. دندانها (از نظر نوع ماده ترمیمی)، به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. در گروه اول (30 نمونه)، از یک نوع کامپوزیت رزین سیال (Tetric Flow، گروه A) و در گروه دوم (30 نمونه) از یک کامپومر (Compoglass Flow، گروه B) استفاده شد. بعد از ترمیم هر گروه به دو زیر گروه (A1، A2، B1، B2) تقسیم شدند. در زیرگروه شماره 1، بعد از ترمیم برای بیماران تصحیح اکلوژن انجام شد (گروه مورد)؛ در زیر گروه شماره 2، بعد از ترمیم تصحیح اکلوژن انجام نشد (گروه شاهد). ارزیابی به صورت یک سوکور و در زمان 6 و 12 ماه پس از ترمیم طبق طبقه بندی US Public Health Service (USPHS) انجام شد. معیارهای ارزیابی عبارت بودند از: دقت مارجین، تغییر رنگ مارجین، پوسیدگی، حساسیت پس از ترمیم و افتادن ترمیم. اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمون دقیق Fisher تحلیل گردید.
ترمیم های Compoglass Flow گروه B1 بعد از 12 ماه، در مقایسه با گروه B2 نتایج بهتری را نشان داد. اما بین دو گروه ترمیم های Tetric Flow A2)، (A1 اختلاف قابل ملاحظه ای مشاهده نشد؛ همچنین در وضعیت معیارهای کلینیکی بین گروه های A2 و B2 اختلافی مشاهده نشد.
طبق یافته های این مطالعه می توان بیان کرد که تصحیح اکلوژن تاثیر بسزایی بر موفقیت کلینیکی ترمیم های Compoglass Flow در ضایعات بدون پوسیدگی طوق دندان دارد؛ البته لازم به ذکر است تصحیح اکلوژن در موفقیت ترمیم های Tetric Flow تاثیر قابل ملاحظه ای نداشت.