مطالعه و ارزیابی رفتار مصرف کنندگان میگو در کشور بر اساس نظریه رفتار برنامه ریزی شده

میگو با وجود ارزش غذایی کم نطیر، از سرانه مصرف بسیار کمی در کشور برخوردار است. بنابراین بررسی دلایل این کمبود و ارائه راهکارهایی جهت ارتقا سرانه مصرف به منظور حفظ سلامت جمعیت، امری مهم و ضروری به نظر می رسد. برای رسیدن به این هدف در ابتدا باید رفتار مصرف کنندگان میگو در کشور مورد ارزیابی و بررسی دقیق قرار گیرد. مطالعه حاضر نیز با هدف بررسی جامع رفتار مصرف کنندگان میگو در ایران با استفاده از چارچوب کلی نظریه رفتار برنامه ریزی شده انجام گرفت. جامعه آماری تحقیق، کل کشور است که به صورت نمونه گیری تصادفی 10 شهر (مشهد مقدس، تهران، گرگان، بندرعباس، یزد، شیراز، کرمانشاه، ایلام، بیرجند و تبریز) انتخاب و تعداد 1000 پرسش نامه متناسب با جمعیت شهرهای منتخب تکمیل شد. تحلیل داده ها به کمک مدل معادلات ساختاری و توسط نرم افزار لیزرل انجام گرفت. نتایج نشان داد که سه سازه نگرش، هنجار ذهنی و کنترل رفتار درک شده به صورت مثبت و معنی داری بر تصمیم به مصرف میگو تاثیرگذارند. همچنین سازه کنترل رفتار درک شده نیز به همین صورت بر افزایش مصرف میگو موثر بود. در ادامه نتایج، تنها فرض های اثر معنی دار راحتی طبخ بر نگرش و اثر معنی دار درآمد بر هنجار ذهنی رد و بقیه فرضیات (اثر معنی دار کیفیت، بسته بندی و نوع عرضه و فراوری بر نگرش، اثر معنی دار قیمت و باورهای مثبت و منفی بر هنجار ذهنی، اثر معنی دار زمان مصرف، دسترسی و سوابق تجربی بر کنترل رفتار درک شده، اثر معنی دار تصمیم به مصرف بر افزایش مصرف میگو) تائید شدند.