ارتباط عوامل استرس زای دانشجویی با مشکلات روانشناختی در دانشجویان یک دانشگاه علوم پزشکی نظامی در شهر تهران

وجود منابع استرس زا و تاثیر آنها بر سلامت روان در دوران دانشجویی، می تواند ضمن ایجاد اختلال در عملکرد تحصیلی، عملکرد حرفه ای دانشجویان نظامی را نیز تحت تاثیر قرار دهد. هدف از مطالعه حاضر بررسی ارتباط عوامل استرس زای دانشجویی با مشکلات روانشناختی (استرس، اضطراب و افسردگی) در دانشجویان یک دانشگاه علوم پزشکی نظامی در شهر تهران بود.

این مطالعه به روش توصیفی- مقطعی صورت گرفت. گروه نمونه شامل 319 نفر از دانشجویان دانشکده های پزشکی، داروسازی، پرستاری و بهداشت یک دانشگاه علوم پزشکی نظامی بود که در سال تحصیلی 97- 96 در دانشگاه مشغول به تحصیل بودند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه بود. جهت سنجش منابع استرس در دانشجویان از پرسشنامه استرس زاهای دانشجویی (SSQ) و جهت سنجش اضطراب و استرس و افسردگی از پرسشنامه DASS استفاده شد. داده ها با استفاده از روش های آماری توصیفی و همبستگی و تحلیل مسیر و بوسیله نرم افزارهای SPSS و Amos تجزیه و تحلیل شدند.

319 دانشجو؛ (86%) 273 مرد و (14%) 46 زن شرکت داشتند. میانگین سن دانشجویان 1/97 ± 22/32 سال بود. 22/64 درصد از دانشجویان به استرس شدید تا خیلی شدید، 34/27 درصد از آنها به اضطراب شدید تا خیلی شدید و 35/65 درصد به افسردگی شدید تا خیلی شدید دچار هستند. سه منبع ایجادکننده استرس یعنی استرس زاهای شرایط تحصیلی، استرس زاهای محیط تحصیلی، و استرس زاهای فارغ التحصیلی بطور معنادار (P≤0.05) با استرس، اضطراب و افسردگی در دانشجویان ارتباط نشان دادند. متغیر استرس زاهای محیط خوابگاه با استرس و اضطراب ارتباط مستقیم داشت اما هیچ ارتباط مستقیم و یا غیرمستقیمی با افسردگی نشان نداد.

وجود انواع ارتباط مستقیم و غیرمستقیم متغیرهای استرس زای دانشجویی با متغیرهای روانشناختی در دانشجویان علوم پزشکی، اهمیت کنترل انواع منابع فشار روانی مرتبط با دوره تحصیلی در دانشگاه جهت مدیریت سلامت روان دانشجویان را نشان می دهد.