مطالعه کنه کش های گیاهی در کنترل کنه حنایی گوجه فرنگی، Aculops lycopersici ، در شرایط آزمایشگاه و گلخانه

کنه حنایی، Aculops lycopersic، از آفات مهم گوجه فرنگی است. با هدف ارزیابی تاثیر کنه کش های گیاهی بایومایت، جی سی مایت و فرمولاسیون چریش (8/1%EC) ایرانی، به ترتیب غلظت های 75/0، 5/1 و 5/2 پی پی ام  از این کنه کش ها محلول مادری تهیه و از غلظت 1/0 الی 9/0 پی پی ام آنها برای آزمایشات زیست سنجی به روش غوطه ور نمودن برگ آلوده به کنه در 10 تکرار استفاده شد. نمونه شاهد در آب مقطر غوطه ور گردید. میزان مرگ و میر کنه حنایی 24 ساعت بعد از تیمارنمودن، توسط نرم افزار POLO-PC در شرایط آزمایشگاهی تعیین شد. کمترین غلظت براساس LC50، برای جی سی مایت 22/0 پی پی ام و حدود 71 درصد کمتر نسبت به غلظت مجاز شد. کمترین شیب غلظت به مقدار  17/0±15/1 برای غلظت 79/1 پی پی ام چریش بدست آمد. از 20 درصد کمتر و بیشتر نسبت به غلظت بدست آمده برای هر تیمار در مقایسه با غلظت مجاز و مشاهده حداقل 10 کنه حنایی درسطح یک سانتی متر مربع هر دو سطح برگ گوجه فرنگی در شرایط گلخانه ای ارزیابی شد. جمعیت زنده کنه حنایی  با جمع آوری تصادفی 12 برگ از هر تیمار، در یک سانتی متر مربع هر دو سطح برگ در فواصل یک روز قبل، 3، 7 و 14 روز توسط میکروسکوپ شمارش گردیدند. تراکم بیش از 100 کنه در یک سانتی متر مربع در قسمت زیرین برگ بیش از دو برابر سطح فوقانی آن مشاهده شد. تلفات کنه حنایی از تاثیر غلظت های هر سه تیمار در نوبت 3 روز تفاوت معنی داری داشت (P<0.05). درحالیکه تلفات حداکثری کنه حنایی (12/83 الی 75/99 درصد) در بین تیمارها و نوبت های 7 و 14 روز بعد به غیر از کنه کش بایومایت تفاوت معنی دار نداشت. نتایج نشان داد غلظت های هر سه کنه کش گیاهی برای کنترل کنه حنایی موثر هستند و امکان تولید گوجه فرنگی گلخانه ای عاری از کنه کش های آلی وجود دارد.