ارزیابی یک دوره آموزش رایانه و تاثیر آن بر خودکارآمدی و نگرش نسبت به فن آوری اطلاعات و ارتباطات در دانشجویان تربیت بدنی

هدف از تحقیق حاضر ارزیابی یک دوره آموزش رایانه و تاثیر آن بر خودکارآمدی و نگرش آنان نسبت به فن آوری اطلاعات و ارتباطات در دانشجویان تربیت بدنی بود.

تحقیق از نظر روش شناسی کمی که به صورت تحقیق آزمایشی و در قالب یک طرح نیمه تجربی پیش آزمون - پس آزمون سه گروهی انجام گرفته است. جامعه آماری این تحقیق، شامل تمامی دانشجویان مقطع کارشناسی تربیت بدنی دانشگاه کردستان به تعداد 80 نفر بود (80N=). نمونه ای در دسترس به حجم 69 نفر شناسایی و به طور تصادفی در  سه گروه 23 نفری(آزمایشی نوین- آزمایشی سنتی-کنترل) جایگزین شده اند. دوره شامل یک بخش تئوری به مدت 2 جلسه و 13 هفته جلسه عملی(2ساعت) بود. از پرسشنامه های محقق ساخته(تجربه فن آوری اطلاعات) و استاندارد (خودکارآمدی رایانه و اینترنت، نگرش نسبت به رایانه و اینترنت، اضطراب رایانه) در پیش آزمون، پس آزمون و پرسشنامه بازخوردی در پس آزمون استفاده شد. چون پیش فرض های تحلیل کواریانس برقرار نشد، میزان تغییرات متغیرهای وابسته از طریق تفاضل پیش آزمون و پس آزمون محاسبه شد و برای مقایسه هر کدام از متغیرهای وابسته در بین سه گروه متغیر، از آزمون ANOVA بین گروهی و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد.

یافته ها نشان دادند که تفاوت نگرش نسبت به کامپیوتر (sig: 0/001)، اینترنت (sig: 0/001)، خودکارآمدی رایانه (Sig = 0.023)، و اینترنت (Sig = 0.041) و اضطراب رایانه (sig: 0/001) در گروه گواه و آزمایش و کنترل معنی دار بود. آزمون تعقیبی توکی نشان داد که تفاوت در متغیرهای نگرش نسبت به کامپیوتر و اینترنت، خودکارآمدی اینترنت و اضطراب رایانه در سه گروه ناشی از تفاوت در گروه آزمایشی نوین با آزمایشی سنتی و گروه کنترل بوده است. اما این تفاوت در متغیر خودکارآمدی رایانه صرفا با گروه سنتی معنی دار بوده است.

در نهایت می توان گفت دانشجویان آگاهی کاملی از فراگیر شدن فناوری اطلاعات و ارتباطات در حرفه های تربیت بدنی دارند. از این رو، اعتقاد راسخ در بین دانشجویان تربیت بدنی در مورد مفید و ضروری بودن دانش و مهارت های فناوری اطلاعات و ارتباطات وجود دارد.