بررسی میزان ریزنشت کامپوزیت خود باند شونده در مقایسه با دو سیستم ادهزیو مرسوم

کامپوزیت های خود باند شونده جهت کاهش زمان و خطا های حین کار معرفی شدند. این کامپوزیت ها می توانند بدون نیاز به استفاده از ادهزیو مجزا، با ساختار دندانی اتصال میکرو مکانیکی برقرار کنند. با توجه به اطلاعات محدود در مورد کیفیت این اتصال، هدف از این مطالعه بررسی ریزنشت مینایی و عاجی آن ها در مقایسه با سیستم های ادهزیوی مرسوم بود.

30 دندان پره مولر سالم، انتخاب و در سطوح باکال و لینگوال آن ها، حفرات کلاس V استاندارد با لبه اکلوزالی در مینا و لبه جینجیوالی در عاج ایجاد شد. سپس بر اساس مواد مورد استفاده، نمونه ها به طور تصادفی به 3 گروه شامل: 1) Vertise flow, 2) SE bond + ValuxTM Plus 3) Single bond + ValuxTM Plus تقسیم شدند. بعد از پرداخت نهایی ترمیم ها، نمونه ها تحت 1000 سیکل حرارتی با دمای 2±55 و 2±5 درجه سانتی گراد قرار گرفتند. در نهایت و پس از برش، میزان نفوذ رنگ به وسیله استریومیکروسکوپ ارزیابی شد. آنالیز آماری داده های حاصل، با استفاده از آزمون کروسکال والیس و من- ویتنی انجام شد.

یافته ها:

 کمترین میزان ریزنشت اکلوزال، مربوط به گروه 2 بود (005/0<p) و تفاوت معنی داری بین گروه های 1 و 3 مشاهده نشد (58/0=P). همچنین تفاوت معنی داری در ریزنشت در لبه عاجی سه گروه مورد مطالعه وجود نداشت (23/0=P). از سوی دیگر، در هر گروه، ریزنشت جینجیوالی به طور معنی داری از ریزنشت اکلوزالی بیشتر بود (005/0<p).

نتیجه گیری: 

بر اساس نتایج، قابلیت سیل کنندگی کامپوزیت خود باند شونده قابل مقایسه با ادهزیو های مرسوم بود.