بررسی آزمایشگاهی اثرترموسایکلینگ بر میزان ریزنشت مخلوط نانو ذره اکسید مس و کامپوزیت فلو: مطالعه آزمایشگاهی

افزودن نانو ذرات به رزین کامپوزیت های دندانی سبب کاهش چسبندگی باکتری ها و پوسیدگی ثانویه می شود. ترموسایکلینگ می تواند شرایط آزمایش را به محیط دهان نزدیک کند. هدف از انجام این مطالعه تعیین اثر ترموسایکلینگ بر میزان ریزنشت مخلوط نانو ذره اکسید مس و کامپوزیت فلو بود.

در این مطالعه آزمایشگاهی 88 دندان پرمولر برحسب کاربرد نانو ذره اکسید مس با غلظت های 1/0% و 3/0% وزنی و ترموسایکلینگ به تعداد 0، 1000، 5000 و 15000 بار، به هشت گروه تقسیم شدند. شیارهای اکلوزالی دندان ها به وسیله مخلوط کامپوزیت فلو و محتوای نانو ذره اکسیدمس سیل و سپس دندان ها ترموسایکل شد. در ادامه دندان ها به مدت 24 ساعت در متیلن بلوی 2% غوطه ور و سپس مورد برش قرار گرفتند. ریزنشت توسط استریومیکروسکوپ (hp/USA) بررسی شد. داده ها با آزمون های آماری کروسکال والیس و من ویتنی آنالیز و حد معنی داری 05/0 در نظر گرفته شد.

در گروه های محتوای نانو ذرات اکسید مس با غلظت 1/0%، با افزایش تعداد دورهای ترموسایکل، ریزنشت به میزان معنی داری افزایش یافت (032/0=P). اختلاف میزان ریزنشت بین گروه های در معرض 0 و 15000 ترموسایکل معنی دار بود (019/0=P). در گروه های با غلظت 3/%0، ترموسایکل بر ریزنشت اثر معنی داری نداشت (780/0=P). نمونه های در معرض 0 و 1000 و 5000 و 15000ترموسایکل در دو غلظت نانو ذره اکسید مس اختلاف معنی داری در ریزنشت نشان ندادند.

در گروه های حاوی نانو ذرات اکسید مس با غلظت 1/0%، میزان ریزنشت با افزایش تعداد ترموسایکلینگ به 15000 دور ترموسایکل نسبت به گروه کنترل افزایش یافت و در غلظت 3/0% ترموسایکلینگ تغییر معنی داری ایجاد نکرد.