تبیین جامعه شناختی جهانی شدن حقوق بشر و موانع آن

جهانی‌سازی پدیده‌ای است که وسعت، پیامد و ماهیت آن در رقابت هستند. جهانی‌سازی در سطح عمومی‌تر می‌تواند به‌مثابه نامی توصیف گردد که به فرآیند چندجانبه‌ی توسعه‌ی فعالیت‌های بشری به‌کل جهان داده می‌شود. این پدیده ضمن اینکه به‌طور فرضی هم از بعد واقعی و هم‌آرمانی برخوردار است می‌تواند گفت که هر دو این بعدها بر یکدیگر تاثیر می‌گذارند. پیامدهای آن برای حقوق بین‌الملل هم‌زمان هم بسیار وسیع بوده و گاهی تایید کردن آن مشکل بوده است. اهمیت این برداشت‌ها در این واقعیت نهفته است که جهانی‌سازی پدیده‌ای فراگیر است که نمی‌توان از حقوق بین‌الملل دور بماند. درعین‌حال باید تاکید کرد ک حقوق بین‌الملل عمومی بعد از امپراطوری روم ازلحاظ تاریخی مبتنی بر طرد خاص احتمال یا مطلوبیت مقررات جهانی یا حتی تعامل بوده است. حقوق بین‌الملل در ابتدا به وجود و وضعیت نوع خاصی از دولت و روابط آن با سایر دولت‌ها توجه داشت. این امر انحصارا دولت را در برابر پدیده‌ای آسیب‌پذیر می‌نماید که وضعیت و نقش دولت را زیر سوال می‌برد. بااین‌حال پیامدهای جهانی‌سازی برای حقوق بشر مهرو موم‌های سال احتمالا مبهم و با موانعی روبرو بوده که این امر به خاطر ارتباط نزدیک آن با تحول خود حقوق بین‌الملل است. مقاله حاضر به دنبال پاسخگویی به این سوال است که موانع جهانی‌شدن حقوق بشر چه موانعی هستند ؟ نویسنده باهدف بررسی موانع موجب بر جهانی‌شدن حقوق بشر به شیوه توصیفی- تحلیلی به این سوال این‌گونه پاسخ می‌دهد که موانع فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و... بر سر راه جهانی‌شدن حقوق بشر وجود دارد.