بررسی تاثیر غلظت های مختلف عصاره دانه گریپ فروت بر تکثیر سلول های فیبروبلاست لیگامان پریودنتال

حفظ حیات سلول‌های لیگامان پریودنتال پس از خارج شدن کامل دندان از ساکت دندانی، از مهم‌ترین عوامل در پیش آگهی درمان می‌باشد. عصاره پالپ و هسته گریپ فروت (Grape fruit Seed Extract (GSE)) می‌تواند به عنوان محیط نگه دارنده مناسب برای حفظ حیات سلول‌های لیگامان پریودنتال باشد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر غلظت‌‌های مختلف عصاره دانه گریپ فروت برتکثیر سلول‌های فیبروبلاست لیگامان پریودنتال بود.

دراین مطالعه فیبروبلاست تمایز نیافتهPDL از دو دندان پره مولر سالم دو انسان به دست آمد و در (Dulbecco’s Modified Eagle’s Medium) DMEM کشت داده شد. سلول‌های کشت داده شده در مجاورت غلظت‌های مختلف GSE قرار گرفتند. محیط کشت حاوی FBS (Fetal Bovin Serum) %10 و محیط کشت فاقد FBS %10 به ترتیب به عنوان کنترل مثبت و کنترل منفی قرار گرفتند. پلیت‌‌ها در داخل انکوباتور به مدت 1، 6، 12، 24 و 48 ساعت قرار داده شدند. حیات فیبروبلاست‌های تمایز نیافته با روشMTT (3-(4,5-dimethylthiazol-2-yl)-2,5-diphenyltetrazolium bromide) سنجیده شد. داده‌ها توسط آنالیز آماری repeated measure ANOVA به همراه آزمون تکمیلی Post HOC Tukey مورد بررسی قرارگرفتند و مقادیر 05/0P< معنی‌دار محسوب شد.

نتایج نشان داد که از میان غلظت‌های GSE مورد مطالعه، غلظت 1:128 بیشترین تاثیر را بر تکثیر فیبروبلاست تمایز نیافتهPDL دارد. همچنین در ساعت دوازدهم غلظت GSE 1:128 و در ساعت چهل و هشتم غلظت GSE 1:1024 از نظر رشد فیبروبلاست تمایز نیافته بالاتر از گروه کنترل مثبت بودند، اما تفاوت معنی‌داری نشان ندادند (05/0>P). بنابر این، در تمامی غلظت‌های GSE در سه زمان از پنج زمان مورد مطالعه، مشابه کنترل مثبت عمل نمود (05/0>P). 

نتیجه‌گیری

GSE در غلظت کمتر و زمان طولانی‌تر، موثرتر بوده و هیچ اثر سمی بر روی سلول‌های PDL ندارد. بنابراین می توان GSE به عنوان ماده محرک رشد سلول‌های PDL برای درمان دندان‌های دچار avulsion پیشنهاد کرد.