بررسی رابطه سبک فرزند پروری و اضطراب دندانپزشکی در کودکان 7 تا 12 ساله شهر تهران

مطالعات نشان داده اند اضطراب دندانپزشکی ممکن است توسط عوامل مختلفی از جمله خلق و خو، سن کودک، بلوغ عاطفی یا سابقه اضطراب دندانپزشکی مادر و سبک های فرزند پروری ایجاد شود. لذا هدف از مطالعه حاضر بررسی رابطه احتمالی بین سبک فرزند پروی والدین و اضطراب دندانپزشکی کودکان و پیش بینی پذیر بودن این متغیر از طریق انواع سبک های فرزند پروی بود.

مطالعه حاضر cross-sectional (مقطعی) از نوع همبستگی بود. جامعه مورد مطالعه، کودکان 7 الی 12 ساله مراجعه کننده به درمانگاه های دندانپزشکی شهر تهران بودند که نمونه گیری از یکی از درمانگاه ها به صورت تصادفی انجام شد. تعداد 100 پرسشنامه اضطراب دندانپزشکی و سبک فرزند پروی در اختیار کودکان و والدین آن ها قرار گرفت و از این تعداد 95 عدد آن ها قابل تحلیل بود. پرسشنامه ها با استفاده از نرم افزار SPSS22 و آزمون های همبستگی پیرسون و رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته ها نشان داد که اضطراب دندانپزشکی با سبک فرزند پروی مقتدرانه ارتباط منفی و معنی دار (286/0r=، 01/0P<) و با سبک فرزند پروی مستبدانه ارتباط مثبت و معنی دار (342/0r=، 01/0P<) دارد. سبک فرزند پروی مستبدانه می تواند پیش بینی کننده میزان اضطراب دندانپزشکی باشد.

دانستن پیش بینی کننده های اضطراب دندانپزشکی می تواند به دندانپزشک کودکان کمک کند بداند چه کسی بیشتر مستعد ابتلا به آن است. بر اساس این رویکرد یک رابطه مبتنی بر اعتماد بین دندانپزشک و والدین کودک می تواند ایجاد شود تا توصیه های لازم به والدین در هنگام حضور در مطب انجام شود، اضطراب در کودکان کاهش پیدا کند و شرایط بهداشت دهان و دندان بهبود یابد.