محرک ها و بازدارنده های خلاقیت در سازمان: فراتحلیل مطالعات ایرانی

پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل فردی موثر بر خلاقیت در سازمان های ایرانی انجام شده است.

این پژوهش از نوع فراتحلیل است. بدین منظور از نرم افزار CAM2 استفاده شده است. در جستجو اولیه با معیارهای ورود سال پژوهش و زبان پژوهش از پایگاه های داده مورد بررسی 1687 سند مرتبط با موضوع یافت گردید. پس از آن، با معیارهای درون گنجی 77 پژوهش گزینش و در فرایند فراتحلیل وارد شده است.

یافته های پژوهش نشان میدهد که در سطح اطمینان 95 درصد عوامل فردی تاثیر معناداری بر خلاقیت سازمانی داشته و توانسته 467/0 درصد از تغییرات خلاقیت سازمانی را تبیین کند. همچنین، نتایج آزمون ناهمگونی نشان دهنده آن است که بین مطالعات صورت گرفته مورد بررسی ناهمگنی وجود دارد که به همین جهت از اندازه اثر تصادفی استفاده شده است. نمودار قیفی نیز حاکی از آن است که خطای استاندارد پایین و سوگیری نسبتا کم است، درواقع بیانگر توزیع نرمال و تصادفی است و خطای مشاهده شده نیز ناشی از انواع اریب احتمالی می باشند.

با توجه به یافته های پژوهش از بین عوامل فردی موثر بر خلاقیت در سازمان استقلال با اندازه اثر (714/0)، احساس موثر بودن با اندازه اثر (660/0)، احساس معناداری با اندازه اثر (647/0) و استراتژی های تفکر سازنده با اندازه اثر (749/0) بیشترین اندازه اثر و رابطه معنادار را با خلاقیت سازمانی داشته اند.