اثربخشی بازی درمانی گروهی با رویکرد شناختی- رفتاری بر اضطراب و عزت نفس دانش آموزان ناشنوا

کودک آسیب دیده شنوایی اغلب مشکلات ارتباطی دارد و مشکلات ارتباطی خود می تواند به مسایل اجتماعی و رفتاری منجر شود از این رو هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی بازی درمانی گروهی با رویکرد شناختی-رفتاری بر اضطراب و عزت نفس دانش آموزان ناشنوا است.

 پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمام دانش آموزان پسر ناشنوای مقطع ابتدایی در سال تحصیلی 99- 1398 در استان البرز بود. تعداد دانش آموزان 45 نفر بود که از این تعداد به روش نمونه گیری در دسترس تعداد 30 دانش آموز انتخاب شد و به صورت تصادفی در گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. از مقیاس های اضطراب کودکان اسپنس و سنجش عزت نفس کوپر اسمیت برای جمع آوری داده ها استفاده شد.

نتایج نشان می دهد که میزان اضطراب کودکان ناشنوا در گروه آزمایش و پس از اجرای بازی درمانی با رویکرد شناختی-رفتاری در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافته است (p<0/05). همچنین یافته های پژوهش حاکی از آن است که عزت نفس کودکان ناشنوا در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل در پس آزمون افزایش معناداری در سطح 05/0 داشته است.

با توجه به یافته های این پژوهش، بازی درمانی گروهی روشی موثر برای کاهش اضطراب و افزایش و تقویت عزت نفس دانش آموزان ناشنوا می باشد. ایجاد زمینه های لازم جهت برگزاری جلسات بازی درمانی گروهی در مدارس ویژه ناشنوایان ضروری به نظر می رسد.