بررسی میزان وقوع نارسایی کلیوی و عوامل خطر مربوط با آن در بیماران مبتلا به مالتیپل میلوما در مرکز آموزشی و درمانی امام خمینی (ره) شهرستان ارومیه

مالتیپل میلوما به نوعی دیس کرازی خونی در پلاسماسل ها اطلاق می شود که تقریبا 10 درصد از کل بدخیمی های هماتولوژیک را دربر می گیرد. هدف از این مطالعه بررسی بروز نارسایی کلیه در بیماران مالتیپل میلومایی بستری شده در بیمارستان امام خمینی ارومیه بود.

در این مطالعه توصیفی-تحلیلی، پرونده بیماران مبتلا به مالتیپل میلوما از ابتدای سال 1394 تا انتهای سال 1398 مورد بررسی قرار گرفت. همچنین، بیماری های زمینه ای دخیل در بروز نارسایی کلیوی به همراه ریسک فاکتورهای مربوطه مانند هایپرکلسمی و عفونت نیز مورد بررسی قرار گرفتند. در نهایت، داده های مطالعه با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته ها: 

طبق نتایج به دست آمده، فراوانی نارسایی کلیوی در بیماران مبتلا به مالتیپل میلوما 2/42 درصد گزارش شد. میانگین سنی بیماران 10/13 ± 7/63 سال بود، و از نظر جنسیت، مردان درصد بیشتری از بیماران را تشکیل می دادند. طبق نتایج اندازه گیری پارامترهای آزمایشگاهی، میانگین سطح هموگلوبین سرم (Hb) در بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی به طور معنی داری کمتر بود (001/0 = P). همچنین میزان هایپرکلسمی به طور معنی داری در افراد با نارسایی کلیوی بیشتر بود (001/0>p). هایپرتانسیون نیز در بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی به عنوان یک ریسک فاکتور مهم، به طور معنی داری بیشتر دیده شد (01/ 0= p). شکستگی های پاتولوژیک در ستون فقرات و استخوان جمجمه نیز به طور عمده در این بیماران مشاهده گردید. تفاوت معنی داری در شیوع عفونت، سطح سرمی گاما گلوبولین، آلبومین و سلول های پلاسما بین بیماران با و بدون نارسایی کلیوی وجود نداشت.

نتیجه گیری:

 نتایج این مطالعه نشان داد که میزان شیوع نارسایی کلیوی در بیماران مبتلا به مالتیپل میلوما بیشتر بوده، و در نتیجه آن را به عنوان یکی از عوامل آسیب رسان بافتی مهم با پروگنوز ضعیف می توان در نظر گرفت. هایپرتانسیون، آنمی و هایپرکلسمی نیز از عوامل پیش آگهی دهنده مهم در بروز این عارضه مطرح بودند.