تمایل و توانمندی پرستاران در پاسخ به رویدادهای بلا چگونه است؟ یک مطالعه مقطعی

 شناسایی عوامل انگیزشی موثر در ایجاد تمایل و به دنبال آن توانایی کارکنان بهداشتی و درمانی برای پاسخ به شرایط بحرانی ضروری هستند. این پژوهش با هدف تعیین میزان تمایل و توانمندی پرستاران به مشارکت در پاسخ به رویدادهای بلا طراحی شده است.

 این پژوهش یک مطالعه مقطعی و توصیفی- تحلیلی است. ابزار استفاده شده پژوهشگر ساخته است که از سه بخش اطلاعات دموگرافیک، سناریوهای مختلف بحران‌ و موانع ادامه کار در شرایط بحران تشکیل شده است.

یافته‌ها: 

 در مجموع 308 پرسشنامه تکمیل شد. 39/3 درصد شرکت‌کنندگان زن و 60/7 درصد آنان مرد بودند. سطح تمایل و توانایی شرکت‌کنندگان برای ادامه کار در بلایا نشان می‌دهد که بیشترین تمایل و توانایی مربوط به سناریوی بلایای طبیعی (سیل، زلزله) و کمترین میزان تمایل و توانایی مربوط به سناریوی اپیدمی بیماری است. اولویت‌بندی شرکت کنندگان در این مطالعه در ارتباط با مهم‌ترین موانع در هنگام پاسخ به بلایا نشان داد که در سناریوی بلایای طبیعی و سناریوی حوادث با مجروح زیاد، مراقبت از فرزندان، سناریوی شیمیایی، نگرانی از سلامت خانواده، سناریوی هسته‌ای، ترس از آلودگی و سناریوی اپیدمی، ترس از ابتلا از مهم‌ترین موانع هستند. در بررسی عوامل موثر بر تمایل و توانایی افراد شرکت کننده در مطالعه در برخورد با سناریو‌های مطرح شده، عوامل جنس، سن، وضعیت تاهل و سطح سلامتی افراد بر میزان تمایل و توانایی افراد موثر بوده و مولفه‌های سطح درآمد، مراقبت از سالمند و مراقبت از معلول تنها بر تمایل افراد جهت شرکت در انواع سناریوها موثر است.

نتیجه‌گیری:

 آمادگی حرفه‌ای کارکنان بهداشت و درمان بیمارستان‌ها برای اجرای وظایفشان در شرایط بحرانی بسیار ضروری است. بنابراین اقدامات پیشگیرانه برای به حداقل رساندن خطر و تقویت تعهدات اخلاقی شاغلان این حرفه در شرایط بلایا کمک کننده خواهد بود.

پیامدهای عملی:

 یافته‌های حاصل از این مطالعه فرصتی برای تقویت توانایی و تمایل کارکنان مراقبت درمانی با پرداختن موانعی که برای مداخله در زمان بحران این گروه را تهدید می‌کند، فراهم می‌آورد. مراکز مراقبت بهداشتی می‌توانند از کارمندانی که مراقبت از فرزند، سالمند و یا معلول دارند، پشتیبانی کند.