اثربخشی آموزش تحلیل رفتار کاربردی بر اضطراب و پرخاشگری کودکان

مقدمه: 

مشکلات روان شناختی و رفتاری کودکان همانند اضطراب و پرخاشگری سبب شکل دهی دیگر آسیب های روان شناختی، هیجانی و ارتباطی برای کودکان می شود. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش تحلیل رفتار کاربردی بر اضطراب و پرخاشگری کودکان انجام گرفت.

پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کودکان دختر 7-10 ساله حاضر در مراکز بهزیستی طاها، مهر ایرانیان و نرگس شهر تهران در سال 1399 بود. در این پژوهش تعداد 30 کودک با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و گواه گمارده شدند (هر گروه 15 کودک). گروه آزمایش آموزش تحلیل رفتار کاربردی را طی دو و نیم ماه در 10 جلسه 75 دقیقه ای دریافت نمودند. پرسشنامه مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه سیاهه رفتاری کودکان و نوجوانان (CABI) بود. داده های حاصل از پژوهش به شیوه کواریانس با استفاده از نرم افزار آماری SPSS23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج: 

نتایج نشان داد که آموزش تحلیل رفتار کاربردی بر اضطراب (0001>P؛ 55/0=Eta؛ 68/31=F) و پرخاشگری (0001>P؛ 68/0=Eta؛ 86/55=F) کودکان تاثیر معنادار داشته و توانسته منجر به کاهش اضطراب و پرخاشگری کودکان شود.

نتیجه گیری: 

بر اساس یافته های پژوهش می توان چنین نتیجه گرفت که آموزش تحلیل رفتار کاربردی با بهره گیری از فنونی همانند تحلیل مشکلات رفتاری رفتاری و ادراکی، برنامه ریزی، مهارت های آموزشی، مهارت های اجتماعی و مهارت های انطباقی می تواند به عنوان یک روش کارآمد جهت کاهش اضطراب و پرخاشگری کودکان مورد استفاده قرار گیرد.