نقش تاب آوری روانی و خوش بینی با واسطه گری حمایت اجتماعی بر اضطراب کارمندان شرکت‎های نوپا در دوره پاندمی کرونا

تحقیق حاضر با هدف تعیین نقش تاب آوری روانی و خوش بینی با واسطه گری حمایت اجتماعی بر اضطراب در دوره پاندمی کرونا بر روی کارمندان هسته های فناور انجام پذیرفته است.

روش پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نظر رویکرد، کمی است. جامعه آماری تحقیق شامل کارمندان هسته های فناور می شود. حجم نمونه تحقیق شامل 200 نفر می باشد. برای انتخاب نمونه آماری از شیوه تصادفی ساده استفاده شد. ابزار گرداوری داده ها شامل پرسشنامه استاندارد خوش بینی سازمانی گرین و همکاران ، و همچنین مقیاس اضطراب وجودی گود و پرسشنامه استاندارد تاب آوری کونر و داویدسون است. برای آزمون فرضیه های تحقیق از مدل ساختاری در دو حالت تخمین ضرایب غیر استاندارد و استاندارد برآورد شده است.

مقدار آلفای کرونباخ و شاخص پایایی ترکیبی برای تمامی متغیرهای تحقیق بالاتر از 7/0 نشان دهنده پایایی متغیرها و متوسط واریانس استخراج شده یا AVE نیز برای همه متغیرها تحقیق بالاتر از 5/0 نشان دهنده روایی همگرای متغیرها است. همچنین تاثیر مستقیم تاب آوری و خوش بینی و حمایت اجتماعی بر اضطراب معنی دار است و تاثیر مستقیم خوش بینی و تاب آوری بر حمایت اجتماعی اثبات شد.

با توجه به نتایج بدست آمده می توان بیان داشت که با افزایش خوش بینی و تاب آوری و حمایت اجتماعی، اضطراب کاهش می یابد و همچنین می توان چنین بیان داشت که با افزایش خوش بینی و تاب آوری، حمایت اجتماعی نیز افزایش می یابد..