نقش کنترل تکانه، راهبردهای شناختی تنظیم هیجانی، تحمل پریشانی هیجانی و نشخوار فکری در پیش بینی رفتارهای آسیب به خود در نوجوانان مراجعه کننده به مراکز گذری کاهش آسیب شهر تهران

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش کنترل تکانه، راهبردهای شناختی تنظیم هیجانی، تحمل پریشانی هیجانی و نشخوار فکری در پیش بینی رفتارهای آسیب به خود در نوجوانان مراجعه کننده به مراکز گذری کاهش آسیب شهر تهران بود.

 این پژوهش به لحاظ روش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل نوجوانان 14 تا 18 سال مراجعه کننده به مراکز گذری کاهش آسیب (DIC) شهر تهران منطقه 12 (محله شوش-هرندی) در چهار ماهه اول سال 1401 بودند که به روش نمونه گیری تصادفی ساده از میان نوجوانان مراجعه کننده به این مراکز تعداد 300 نفر انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه آسیب به خود (SHI) (سانسون و همکاران، 1998)، مقیاس تکانشگری (BIS-11) (بارت و همکاران،2004)، پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان (CERQ) (گارنفسکی و همکاران، 2001)، مقیاس تحمل پریشانی هیجانی (DTS) (سیمونز و گاهر، 2005) و مقیاس  نشخوار فکری (RRS) (هوکسما و مارو ، 1991) بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندگانه به روش همزمان استفاده شد.

 نتایج نشان داده است که بین کنترل تکانه و نشخوار فکری با رفتارهای آسیب به خود رابطه مثبت و معنادار و بین تنظیم شناختی هیجانی و تحمل پریشانی هیجانی با رفتارهای آسیب به خود رابطه منفی و معنادار است (01/0>p). همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که کنترل تکانه، راهبردهای شناختی تنظیم هیجانی، تحمل پریشانی هیجانی و نشخوار فکری در مجموع 83/0 رفتارهای آسیب به خود را تبیین می کنند.

 بین کنترل تکانه، راهبردهای شناختی تنظیم هیجانی، تحمل پریشانی هیجانی و نشخوار فکری با  رفتارهای آسیب به خود در نوجوانان مراجعه کننده به مراکز گذری کاهش آسیب شهر تهران ارتباط وجود دارد.