درک ویژگیهای کلی منظور شناسی کنش گفتاری کنایه در محیط برخط درمیان فراگیران ایرانی زبان انگلیسی به عنوان زبان دوم/خارجی و انگلیسی زبانان بومی

پژوهش حاضر به دنبال شناسایی ویژگی های کلی منظورشناسی کنش گفتاری کنایه است که انگلیسی زبانان بومی و زبان آموزان ایرانی زبان انگلیسی به عنوان زبان دوم/خارجه در تشخیص کنایه در محیط برخط از آن استفاده می کنند. برای انجام این کار، از پرسشنامه ای با مقیاس لیکرت برای جمع آوری داده های کمی برای تجزیه و تحلیل بعدی استفاده شد. همچنین تحلیل موضوعی کیفی بر روی داده های جمع آوری شده از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته برای تکمیل داده ها انجام شد. شرکت کنندگان از سه گروه از زبان آموزان ایرانی زبان انگلیسی به عنوان زبان دوم، زبان آموزان ایرانی زبان انگلیسی به عنوان زبان خارجه، و همچنین انگلیسی زبانان بومی (هر کدام شامل 9 عضو) بودند که از طریق نمونه گیری منتخب در مقاطع کارشناسی یا کارشناسی ارشد انتخاب شدند. یافته ها نشان داد که فراوانی کل استفاده از ویژگی های منظورشناسی در بین سه گروه تفاوت معنی داری دارد. علاوه بر این، نتایج نشان داد که در میان سایر ویژگی های منظورشناسی،ویژگی قربانی، عدم صداقت، سابقه و نگرش منفی، سهم آماری معنی داری در تشخیص کنایه در محیط برخط دارند. این مطالعه کاربردهایی برای سیاست گذاران، برنامه ریزان برنامه درسی، توسعه دهندگان مطالب، معلمان و محققان آموزش زبان انگلیسی دارد.