شیوع میکروارگانیسم های Actinobacillus Actinomycetemcomitans و Porphyromonas Gingivalis در فلور میکروبی زیر لثه بیماران مبتلا به پریودنتیت مهاجم

بیان مساله: یکی از بهترین روش ها برای درمان پریودنتیت مهاجم شناسایی و حذف عوامل اتیولوژیک بخصوص دو میکروارگانیسم Actinobacillus Actinomycetemcomitans (Aa) و Porphyromonas Gingivalis (Pg) در بیماران حامل آنها می باشد.
مطالعه حاضر با هدف تعیین فراوانیPg و Aaو ارتباط آن با سن، جنس، تعداد افراد خانواده و عمق پاکت در نواحی فعال بیماران مبتلا به پریودنتیت مهاجم انجام شد.
در این مطالعه توصیفی - مقطعی، 54 ناحیه (پاکت با عمق بیش از 5 میلیمتر) در 15 بیمار برای کشت میکروبی در نظر گرفته شد. ابتدا مارجین لثه خشک شد و سپس با استفاده از Paper Point شماره 30 نمونه برداری انجام شد. محیط کشت اختصاصی Aa، Trypticase Soy Agar – Bacitracin - Vancomycin (TSBV) و در مورد Pg بروسلا آگار بود. اطلاعات جمع آوری شده، با استفاده از آزمونهای آماری Fisher و Chi - Square با سطح معنی داری 05.0P< مورد تحلیل قرار گرفت.
تعداد 13 بیمار یا 38 ناحیه (70.4%)Aa مثبت و 3 بیمار یا 10 ناحیه (18.4%)Pg مثبت شناخته شدند. رابطه آماری معنی داری بین فراوانی Aa و جنس و سن مشاهده نشد. Pg در مردان بیش از زنان مشاهده شد (p<0.001) اما در مورد سن اختلاف معنی داری وجود نداشت. Aa با عمق پاکت همبستگی آماری معنی داری داشت (p=0.02)؛ به عبارت دیگر با افزایش عمق پاکت، احتمال حضور Aa نیز بیشتر می شد ولی در مورد Pg چنین نبود؛ همچنین Aa نسبت معکوس با تعداد افراد خانواده داشت؛ به طوری که با افزایش تعداد افراد خانواده، تعداد نواحی Aa مثبت کاهش می یافت.
بر اساس نتایج این تحقیق، فراوانی Aa در پاکت های عمیق بیماران مبتلا به AP، نسبت به Pg بیشتر است.