عملکرد پژوهشی و نیازهای آموزش پژوهش اعضای هیات علمی دندانپزشکی کشور - 1383

اگرچه در حیطه وظایف آموزشی اعضای هیات علمی دندانپزشکی کشور اطلاعات مفیدی موجود است؛ ولی در خصوص عملکرد پژوهشی آنها اطلاعات مناسبی وجود ندارد. این تحقیق که دندانپزشکان هیات علمی درسال 83 را شامل می شود، با هدف حصول به این اطلاعات و نیز تعیین عملکرد پژوهشی و نیازهای واقعی اعضای هیات علمی دندانپزشکی در مقوله آموزش پژوهش طراحی گردیده است.
مطالعه حاضر با طراحی cross sectional بر روی کلیه اعضای هیات علمی دندانپزشکی کشور انجام گرفت. خصوصیات فردی شامل سن، جنس، محل خدمت، سوابق تحصیلی و آموزشی، کارگاه های طی شده، تمایل به شرکت در کارگاه ها و نیز عملکرد پژوهشی بر اساس تعداد طرح های مصوب، تعداد مقاله های منتشره داخلی و خارجی و استفاده از اینترنت از طریق پرسشنامه ای مورد ارزیابی قرار گرفت و با آمار توصیفی ارایه گردید.
با توجه به فرم های اطلاعاتی ارسالی، تعداد 436 پرسشنامه واجد شرایط وجود داشت که حدود 58% اعضای هیات علمی را شامل می شد. از نظر تعداد طرح های پژوهشی 7.4% بیش از 10 طرح، 15 % بین 5 تا 10 طرح، 49.9% کمتر از 5 طرح داشتند و 27.7% فاقد طرح تحقیقاتی بودند. از نظر تعداد مقاله های داخلی، 28.2% فاقد مقاله بودند و 51.8% بین 1 تا 5 مقاله و20% بیش از 5 مقاله داشتند. از نظر تعداد مقاله های خارجی 77.5% فاقد مقاله بودند، 20.2% بین 1-3 مقاله و3.2% بیش از 3 مقاله داشتند. از نظر شرکت در کارگاه های پژوهشی، کارگاه روش تحقیق مقدماتی با 71.6% بیشترین و آشنایی با stata با 0.7% کمترین تعداد شرکت کنندگان را به خود اختصاص دادند. در مورد تمایل به شرکت در کارگاه ها، کارگاه مقاله نویسی جهت مقالات انگلیسی با 26.3%، اصول مقاله نویسی با 17.5% و تهیه پروپوزال های تحقیقاتی با 16.1% به عنوان سه اولویت نخست انتخابی بودند.
هرچند عملکرد پژوهشی هیات علمی دندانپزشکی در سالهای اخیر بهتر شده؛ ولی در مجموع نازل است. به همین منظور، برگزاری کارگاه های متدولوژی تحقیق، مقاله نویسی و تهیه و تدوین پروپوزال های تحقیقاتی توصیه می شود.