مقایسه آزمایشگاهی ریزنشت آپیکالی در روش تراکم جانبی با استفاده از مخروط های گوتاپرکای اصلی 02/0 و 04/0

هدف نهایی در درمان ریشه ایجاد یک سیل کامل در سرتاسر طول کانال ریشه و تطبیق هر چه بهتر ماده پرکردگی با دیواره کانال می باشد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه میزان ریز نشت آپیکال در دندان های تک کاناله درمان ریشه شده با استفاده از مخروط اصلی گوتاپرکا با درجه تقارب 02/0 و 04/0 انجام شد.
در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی، از 72 دندان تک کاناله تازه کشیده شده، استفاده شد. تاج دندان ها قطع شد و کانال ریشه با روش step-back و به کمک گیتس گلیدن و رعایت apical patency آماده سازی شد. دندان ها به دو گروه 31 تایی آزمایشی تقسیم شدند. 2 گروه 5 تایی شاهد مثبت و منفی نیز در نظر گرفته شد در گروه اول از مخروط اصلی گوتاپرکای 02/0 و در گروه دوم از مخروط اصلی گوتاپرکای 04/0 استفاده شد.. نمونه ها به روش تراکم جانبی پر شدند و به مدت 3 روز در انکوباتور در رطوبت 100% و دمای 37 درجه سانتی گراد قرار گرفتند. سپس تمام سطح دندان ها به جز 2 میلی متر انتهای ریشه، توسط دو لایه لاک ناخن و یک لایه موم چسب پوشانده و دندان ها به مدت یک هفته در جوهر پلیکان قرار داده شدند. دندان ها در جهت طولی دو نیمه شدند و بیشترین میزان نفوذ خطی رنگ به داخل کانال به وسیله استرئومیکروسکوپ توسط دو نفر جداگانه اندازه گیری گردید. داده ها توسط آزمون t مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. 05/0P< به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد.
میانگین ریز نشت آپیکالی در گروه دارای مخروط اصلی 02/،0 برابر 88/0 53/2 میلی متر و در گروه دارای مخروط اصلی 04/،0 برابر 20/1 89/4 میلی متر بود. این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود (001/0P<).
براساس نتایج این مطالعه، سیل آپیکالی کانال ریشه هنگام استفاده از مخروط اصلی گوتاپرکا 02/0 در مقایسه با مخروط اصلی گوتاپرکا 04/0، بهتر تامین می شود.