اثر هیپوکسی مزمن ابتدای دوره انکوباسیون بر پارامترهای قبل و بعد از تولد مرتبط با سندرم آسیت در جوجه های گوشتی

جهت بررسی اثر هیپوکسی در مراحل اولیه تکامل جنین بر وقایع جنینی و هچ جوجه و به دنبال آن وقوع آسیت در جوجه های گوشتی، 1000 تخم مرغ بارور به دو گروه تقسیم شدند. نیمی از تخم مرغ ها از ابتدا تا زمان هچ، در انکوباتوری واقع در ارتفاع پایین انکوبه گردیدند در حالی که نیم دیگر تا روز 10 انکوباسیون در انکوباتوری در ارتفاع بالا انکوبه شدند و در پایان روز 10 به انکوباتور واقع در ارتفاع پایین منتقل گردیدند. جوجه های یک روزه به فارمی واقع در ارتفاع بالا منتقل و پرورش یافتند. در این مطالعه جنین های انکوبه شده در ارتفاع بالا زودتر هچ شدند و به طور معنی داری وزن بدنی بالاتری نسبت به جوجه های انکوباتور ارتفاع پایین داشتند. سطوح کورتیکوسترون، T3 و T4 در روزهای 10 و 19 انکوباسیون به طور معنی داری در جنین های انکوبه شده در ارتفاع بالا بیشتر بود. در طول دوره رشد، جوجه های ارتفاع بالا هیپرتروفی بطن راست و مرگ و میر ناشی از آسیت کمتری نسبت به جوجه های ارتفاع پایین نشان دادند. نتایج این تحقیق نشان داد که هیپوکسی ناشی از ارتفاع بالا در مراحل اولیه انکوباسیون احتمالا عملکرد اندوکرین جنین را تغییر می دهد، رشد جنینی را افزایش می دهد، فرایند هچ را تسریع می نماید و به دنبال آن سبب کاهش وقوع سندرم آسیت در جوجه های گوشتی می گردد.