بررسی میزان کارایی روش های پیشگیری از بارداری در زنان واجد شرایط مراجعه کننده به خانه های بهداشت شهرستان تبریز سال76,77

بررسی میزان کارایی روش های پیشگیری از بارداری و همچنین آشنا کردن استفاده کنندگان ازمیزان اثربخشی هریک از روش های جلوگیری از بارداری اهمیت زیادی در برنامه های تنظیم خانواده دارد. هدف از این مطالعه تعیین اثر بخشی (میزان کارایی) وسایل مختلف پیشگیری از بارداری در خانمهای 49-15 ساله همسردار می باشد.
به منظور تعیین میزان کارایی روش های مختلف جلوگیری از بارداری و ارتباط آن با بعضی از متغیرها مطالعه ای طی سالهای 1376 تا پایان سال 1377 در 20 خانه بهداشت شهرستان تبریز انجام گرفت، روش مطالعه دراین بررسی از نوع طولی آینده نگر(Longitudinal-Study) می باشد، و افراد مورد مطالعه را 1172 زن 49-15 ساله همسردار تشکیل می دادند. برای تجزیه و تحلیل یافته ها از آزمون کای اسکویر و نرم افزارSPSS استفاده گردید.
نتایج مطالعه نشان داد که بالاترین میزان کارایی مربوط به آمپولهای دپوپرورا، کپسولهای کاشتی (نورپلانت) و وازکتومی است که صد در صد می باشد و کمترین میزان کارایی مربوط به کاندوم است که %85.51می باشد، همچنین نتایج مطالعه نشان داد که رابطه معنی داری بین کلیه روش ها پیشگیری از بارداری اعم از روش های شیمیایی، مکانیکی و عقیم سازی و میزان کارایی آنها وجود نداشت. (p=0.35) در این مطالعه تاثیر متغیرهای مستقل مانند سطح تحصیلات، شغل، سن و تعداد فرزندان مادران مورد بررسی قرار گرفت و نتایج مطالعه نشان داد که رابطه معنی داری بین میزان کارایی روش های پیشگیری از بارداری با تحصیلات مادر (P=0.47)، سن مادر (P=0.59) و تعداد فرزندان آنها (P=0.43) وجود نداشت اما ارتباط معنی داری بین میزان کارایی روش های جلوگیری از بارداری با جنس کودک قبلی وجود داشت (P=0.05)، به طوریکه از مجموع مادرانی که فرزند قبلی آنها دختر بود. %3.3 با وجود استفاده از وسیله جلوگیری از بارداری حامله شده بودند، در حالی که از کل زنانی که دارای فرزند قبلی پسر بودند فقط %0.8 در حین استفاده از وسیله حامله شده اند.
نتیجه کلی اینکه بررسی میزان کارایی روش های مختلف پیشگیری از بارداری ضروری می باشد تا ضمن مقایسه کارایی هریک از وسایل جلوگیری از بارداری آموزشهای لازم در خصوص انتخاب بهترین روش با کارایی بالا و با توجه به شرایط فرهنگی کشور به زوجین ارایه و به کار گمارده شود.