تهیه باندینگ عاجی حاوی داکسی سایکلین به عنوان مهارکننده آنزیم ماتریکس متالوپروتئیناز و میزان رهایش آن

علیرغم پیشرفت های صورت گرفته در زمینه ادهزیوهای عاجی، هنوز مقاومت، دوام و پایداری باند به عاج چالشی است که با آن مواجه هستیم. بر مبنای مطالعات اخیر به نظر می رسد بررسی نقش مهار کننده های ماتریکس متالوپروتئینازها (MMP) در کمک به افزایش دوام بالینی باندینگ ها و کاهش لیکیج و دوام ترمیم ها از اهمیت بسزایی برخوردار باشد. هدف از این مطالعه بررسی میزان و نحوه رهایش داکسی سلیکلین از ادهزیو آزمایشگاهی حاوی داکسی سایکلین بود.
در این مطالعه آزمایشگاهی نمونه های حاوی دارو در دو درصد مختلف بارگذاری شامل 25/0 و 5/0 درصد وزنی از داروی داکسی سایکلین تهیه شدند. نمونه ها در قالب های استوانه ای شکل به قطر 12 میلی متر و ضخامت تقریبی 2 میلی متر پخت شدند. مونومر چسب ها شامل 12% وزنی Bis-GMA، 10% وزنی TMPTMA، 28% وزنیHEMA و 50% وزنی اتانول برای کلیه گروه بود. کمفورکینون و آمین بعنوان آغازگر نوری بکار گرفته شدند.
افزودن 25/0 و 5/0درصد وزنی داکسی سایکلین به ادهزیو رهایش خطی را در هر دو گروه نشان داد. با بارگذاری بیشتر، رهش بیشتر شد و در طول زمان مطالعه ادامه داشت.
رهش داکسی سایکلین از ادهزیو آزمایشگاهی مشاهده شد. اما مطالعات بیشتر در این زمینه می تواند کمکی در جهت تولید سیستم های ادهزیو بادوام کلینیکی بیشتر باشد.