بررسی میزان حلالیت چند سیلر مورد استفاده در معالجه ریشه بصورت

عدم حلالیت، یکی از مهم ترین خصوصیات موادی است که به عنوان سیلر در درمان های اندودنتیک بکار می روند. هدف از انجام این مطالعه برسی حلالیت سیلرهای Dorifill، ZOE Tubliseal، AH26، در آب مقطر بود.

جهت انجام این مطالعه آزمایشگاهی از هر نوع سیلر، 5 نمونه با ابعاد تقریبا برابر تهیه شد. نمونه ها پس از توزین اولیه به طور جداگانه در ظروف حاوی 50 سی سی آب مقطر در دمای 37 درجه سانتی گراد قرار گرفتند. پس از گذشت یک هفته تغییر وزن نمونه ها توسط ترازوی دیجیتالی ثبت گردید. نهایتا نتایج بدست آمده با آزمون ANOVA و Post-hoc Tukey HSD مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.

طبق نتایج بدست آمده سیلر Dorifill طی مدت 7 روز 8/2% کاهش وزن داشته و بالاترین حلالیت در بین سیلرهای مطالعه شده را دارا بود. سیلرهای Tubliseal و ZOE به ترتیب 4/1% و 3/2% کاهش وزن نشان دادند. سیلر AH26 در طی 7 روز 9/1% افزایش وزن داشت. میانگین تغییر وزن سیلرها بین گروه های ZOE، Dorifill و Tubliseal ازلحاظ آماری اختلاف معنی داری نداشت (05/0P>). بین میانگین تغییر وزن سیلر AH26 و گروه های دیگر اختلاف معنی دار آماری مشاهده شد (001/0>P).

با توجه به اینکه درصد حلالیت کلیه سیلرهای مورد بررسی در محدوده استاندارد تعیین شده برای میزان حلالیت سیلرها قرار داشت، می توان آنها را از لحاظ این خاصیت فیزیکی، جهت استفاده کلینیکی مورد تایید قرار داد.