مقایسه ریز سختی دو نوع سمان رزینی لایت کیور و دوال کیور بعد از تابش نور از ورای دیسک پرسلنی با استفاده از دونوع دستگاه نوری با دو زمان تابش

پلیمریزاسیون ناقص سمان رزینی باعث کاهش خواص فیزیکی آن، افزایش قابلیت جذب آب آن، حلالیت و تحریک پالپ می شود. سنجش سختی سطح یکی از روش های بررسی میزان پلیمریزاسیون می باشد. هدف از این مطالعه، بررسی اثر دو دستگاه سخت کننده نوری با دو زمان تابش بر روی ریز سختی دو سمان رزینی بود.
در این مطالعه آزمایشگاهی، تعداد 80 عدد دیسک پرسلنی ساخته شد. پس از اچ کردن با اسید هیدروفلوئوریک و استفاده از سایلن و عامل باندینگ، نمونه ها به صورت تصادفی به 8 گروه تقسیم شدند (10n=). سمان های دوال کیور و لایت کیور به ترتیب در گروه های1 تا 4 و 5 تا 8 استفاده شدند. در نمونه های آماده شده از هر نوع سمان، 20 نمونه تحت تابشQuartz Tungsten Halogen (QTH) قرار گرفت (که 10 تای آنها به مدت 30 ثانیه، (گروه های 1 و 5) و 10 تای آنها به مدت 60 ثانیه، (گروه های 2 و 6) کیور شدند. 20 نمونه باقیمانده، مشابه QTH با (LED) light-emitting diode کیور گردیدند (به ترتیب گروه های 3 و 7 و گروه های 4 و 8). ریزسختی سمان ها اندازه گیری شد. برای مقایسه ریزسختی در گروه های مطالعه از تحلیل واریانس سه عامله استفاده گردید.
تفاوت آماری معنی داری بین مقادیر میانگین ریزسختی گروه ها بر اساس زمان، نوع سمان و نوع دستگاه نوری وجود داشت (0005/0 P <).
با افزایش زمان کیور، ریزسختی سمانها با هر دو دستگاه سخت کننده نوری افزایش یافت. استفاده از LED منجر به ریزسختی بیشتر در هر دو نوع سمان شد. بدون در نظر گرفتن زمان و نوع دستگاه سخت کننده نوری، ریزسختی سمان دوال کیور بیشتر از سمان لایت کیور بود.