ریزنشت سیستم های ادهزیو توتال اچ و سلف اچ در حفرات کلاس V کامپوزیتی

این مطالعه ex vivo به منظور بررسی میزان ریزنشت در ترمیم های کلاس V کامپوزیتی با استفاده از سیستم های ادهزیو مختلف (سلف اچ و توتال اچ) انجام شد.
30 دندان مولر سوم کشیده شده سالم انسان انتخاب شد و حفرات کلاس V به ابعاد 5/1×3×3 میلی متر در سطوح باکال و لینگوال دندان ها تهیه شد. دندان ها به 3 گروه تقسیم شدند. باندینگ های مورد استفاده در این مطالعه Excite(Ivoclar/Vivadent) وAdheSE (Ivoclar/Vivadent) و AdheSE-one (Ivoclar/Vivadent) بودند. پس از استفاده از باندینگ ها، حفرات توسط کامپوزیت InTen-S A1 (Ivoclar/Vivadent) در سه increment ترمیم و با دستگاه QTH با شدت mW/cm2 700 کیور شدند. پس از 24 ساعت نگهداری در آب 37 درجه سانتی گراد، دندان ها تحت 500 سیکل حرارتی 55-5 درجه سانتی گراد قرار گرفتند و سپس در محلول فوشین بازی 1% به مدت 24 ساعت نگهداری شدند و پس از شستشو با آب در آکریل شفاف سلف کیور مانت شدند و پس از برش زیر استریومیکروسکوپ برای تعیین میزان ریزنشت بررسی شدند. برای آنالیز آماری داده ها از آزمون Mann -Whitney U استفاده شد.
در مقایسه مارژین های مینایی و عاجی در هر گروه، میزان ریزنشت در مینا کمتر از عاج بود و در گروه های Excite و AdheSE-one این تفاوت از نظر آماری معنی دار بود (001/0=P، 043/0=P). در مقایسه مارژین های عاجی، کمترین ریزنشت مربوط به باندینگ AdheSE بود، البته بین سه باندینگ از نظر آماری تفاوت معنی داری وجود نداشت (14/0P>). در مقایسه مارژین های مینایی، بین سه باندینگ از نظر آماری تفاوت معنی داری وجود داشت (001/0=P) و کمترین ریزنشت مربوط به باندینگ Excite و بیشترین مربوط به AdheSE-one بود کمترین ریزنشت مارژین مینایی مربوط به Excite و کمترین ریزنشت مارژین عاجی مربوط به AdheSE بود.