بررسی رابطه بین راهبرد های رفتار محور خود- رهبری و خلاقیت اعضای هیئت علمی دانشگاه علم و صنعت ایران

هدف اصلی این پژوهش تحلیل راهبرد های رفتار محور خود- رهبری و ارتباط آن با خلاقیت اعضای هیئت علمی دانشگاه علم و صنعت بوده است. نوع پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر اجرا توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه اعضای هیئت علمی دانشگاه علم و صنعت در سال تحصیلی 88-1387 بالغ بر 345 نفر بوده که 119 نفر از آنها با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای عنوان نمونه مورد نظر انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل دو پرسشنامه راهبرد های رفتار محور خود رهبری با 16 سوال بسته پاسخ و پرسشنامه استاندارد خلاقیت رندسیپ در قالب 46 سوال بسته پاسخ بودند. ضریب پایایی پرسشنامه راهبرد رفتار محور خود رهبری 83/0 و خلاقیت 81/0 برآورد شد که در سطح آلفای 1%معنادار بوده و حاکی از پایایی بالای ابزار اندازه گیری است. روایی صوری و محتوایی هر دو پرسشنامه مورد تایید متخصصان و کارشناسان قرار گرفت. یافته های تحقیق نشان داد که بین مؤلفه های راهبرد رفتار محور خود رهبری با خلاقیت رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. همچنین بین میانگین نمرات راهبرد های رفتار محور خود رهبری بر اساس متغیرهای دانشکده، سابقه خدمت و مرتبه علمی تفاوت معناداری وجود ندارد. بین میانگین نمرات خلاقیت آنها بر اساس دانشکده محل خدمت و مرتبه علمی تفاوت معناداری وجود نداشته اما بر اساس سابقه خدمت این تفاوت معنادار است.