اثر بخشی پیش درمانی با سلکوکسیب و ژلوفن بر کاهش درد در اندودنتیک

داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) متداول ترین گروه دارویی در کنترل درد پس از درمان کانال ریشه می باشند. طی دهه گذشته نسل جدیدی از این داروها ساخته شده اند مانند سلکوکسیب و ژلوفن که عوارض گوارشی کمتر و اثر بخشی بالاتری دارند. از آنجا که مطالعات کافی در زمینه قدرت تسکین بخشی سلکوکسیب و ژلوفن در مقایسه با سایر مسکن های متداول در کنترل درد بیماران تحت درمان کانال ریشه صورت نگرفته، لذا تحقیق حاضر با این هدف انجام پذیرفت.
در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور، تعداد 90 بیمار به 3 گروه تقسیم شده و تحت درمان کانال ریشه قرار گرفتند. کپسول ها که شامل سلکوکسیب، ژلوفن و دارونما بودند، 1 ساعت قبل از شروع درمان به بیماران داده شد، سپس با یک پرسشنامه در فواصل زمانی مختلف میزان درد بیماران با معیار VAS (Visual analog scale) ثبت شد. یافته ها با استفاده از SPSS و آزمون های Repeated measurement و Multiple comparisons،Oneway ANOVA مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و مقادیر 05/0P< معنی دار تلقی گردید.
نتایج مطالعه نشان داد در ساعات 8 و 12سلکوکسیب و ژلوفن به صورت معنی داری درد را در مقایسه با دارونما کاهش دادند. در ساعات 24، 4 و 48 پس از درمان، اختلاف بین سه گروه معنی دار نبود (05/0P>).
مصرف پیش از درمان کپسول سلکوکسیب یا ژلوفن درد پس از درمان کانال ریشه را کاسته و آنها را می توان به عنوان داروی مؤثر قبل از درمان کانال ریشه به بیماران تجویز کرد.