مقالات رزومه نورالله قیصری
-
هدف این پژوهش ارایه الگویی نظری برای تبیین چگونگی پیروزی یک یا چند نامزد یا حزب در انتخابات است. بر پایه یک الگوی نظری، بسیج منابع و رقابت انتخاباتی، عوامل و متغیرهایی در سطوح مختلف خرد و کلان تاثیرگذار بر پیروزی انتخاب شونده در فرایند انتخابات بررسی خواهد شد. منابع انتخابات دربرگیرنده منابع شناخت، منابع نیاز، منابع قدرت، نفوذ و اقناع، منابع اخلاقی، منابع تسهیل کننده و منابع پیش بینی نشده است. پرسش های اصلی و فرعی پژوهشی به ترتیب عبارت اند از: 1. چگونه در رقابت های انتخاباتی یک یا چند نامزد بر رقبای خود پیروز می شوند؟ 2. چه منابعی برای پیروزی در انتخابات لازم است؟ 3. این منابع از کجا و چگونه باید بسیج شوند؟ برای یافتن پاسخ های مناسب به این پرسش های پژوهشی، شواهد موجود و استدلال های ارایه شده پژوهشگران در متون فارسی و انگلیسی که به بررسی عوامل تاثیرگذار بر نتایج انتخابات برای نامزدها در انتخابات ریاست جمهوری و پارلمانی اختصاص داده شده، با رویکردی کیفی و با استفاده از روش تحلیل مفهومی متنی تبیین و تفسیر خواهد شد. در چارچوب نظریه بسیج منابع، در پژوهش های پیشین استدلال شده که هرچه یک نامزد انتخاباتی و پشتیبانانش در متقاعدسازی بازیگران انتخابات در مراحل مختلف انتخابات (از احراز صلاحیت، رای دادن، پشتیبانی و مخالفت نکردن از راه بسیج و تخصیص منابع انتخابات به بهترین شیوه از سوی آن نامزد یا حزب وی نسبت به رقبای دیگر) موفق تر باشند، احتمال پیروزی وی بیشتر خواهد بود. در فرضیه پژوهش بیان می شود که پیروزی نامزدها در انتخابات به میزان موفقیت آنها در متقاعدسازی بازیگران انتخابات و بخت و اقبال ناشی از همزمانی یا ناهمزمانی رویدادهای پیش بینی نشده در رقابت انتخاباتی بستگی دارد. یافته های پژوهش نشان می دهد که متقاعدسازی حاصل وضعیتی از بسیج و تخصیص منابع و در برخی موارد همراهی بخت و اقبال ناشی از پیش آمدن یا پیش نیامدن رخدادهای پیش بینی نشده در انتخابات است.
کلید واژگان: انتخابات, متقاعدسازی, بسیج منابع, منابع انتخابات, رقابت انتخاباتی}Political Quartely, Volume:53 Issue: 2, 2023, PP 315 -342The main objective of this study is to present a theoretical model for explaining how one or more candidates or parties defeat their rivals and win in the national elections. Based on the framework of resource mobilization theory (RMT), different factors at different levels which determine the probability of the victory of a candidate in the presidential and parliamentary elections will be examined. The electoral resources—which are crucial to the success of candidates— include a collection of resource (e.g., explicit and hidden knowledge resources (KR), needs resources (NR), power resources (PR), influence and persuasion, moral resources (MR), facilitation resources (FR), and unforeseen resources (UR)). The relative importance and effectiveness of these six electoral resources are dissimilar. For instance, moral resources are the most sensitive and necessary requirements for entering an election race and remaining throughout the entire election cycle. Knowledge resources are second in importance, and their effectiveness primarily depend on a candidate's capabilities. The financial resources and social mobilization network are two of the facilitation resources which help to reduce a candidate's electoral expenses and/or increase his/her social and political capital. Among the unforeseen resources, the unfortunate events (e.g., wars, terror attacks, and economic crises) might provide opportunities for the conservative candidates, while the incidence of peace and favorable weather conditions often create opportunities for the reformist and change-seeking candidates.The author attempts to find appropriate answers to the following primary and secondary research questions: 1. How do candidates win the elections against their competitors in electoral competitions? 2. What resources are needed to win the elections? 3. How should these resources be mobilized? In the hypothesis of the present study, it is claimed that the victory of a candidate in an election depends largely on a combination of factors, notably the resource mobilization, the degree of success in persuading the voters and other stakeholders in the elections to support their candidacy, and the amount of luck resulted from particular unforeseen events with positive consequences for the candidate, or negative consequences for the rival candidates. Within the theoretical framework of resource mobilization theory, the method of data collection and analysis is based on a careful review and qualitative content analysis of the available evidence and the arguments presented in earlier studies on the subject of presidential and parliamentary elections and voting behaviors. The findings of previous research have indicated that the probability of success of a candidate is higher than the other competitors, when a candidate or his/her political party use the best way to mobilize electoral resources to persuade the voters and other actors in different stages of the election process—ranging from registration, qualification, debates, nomination, voting, post-election acceptance—to support him/her instead of other candidates. The main conclusion of the research is that the availability of the electoral resources is important, but their timely mobilization and allocation in the optimal way by a candidate and his/her supporters are crucial in persuading the key actors (i.e., the electoral officials who must approve his/her credentials, the media and powerful political parties and factions who must nominate and publicize their support for him/her, and the voters who vote) to act in his/her favor. Persuasion is the result of prudent resource mobilization, and luck is increased by the occurrence of unanticipated events with repercussions for the outcome of the elections.
Keywords: Election Process, Electoral Resources, Persuasion, Resource Mobilization, Voting Behaviors} -
تحول گفتمان های هویتی به تشدید منازعات نخبگان سیاسی منجر می شود. پرسش این است که «تحول گفتمان هویتی بازگشت به خویشتن، چه تغییراتی در منازعات میان نخبگان سیاسی در ج.ا.ا در بازه زمانی 1376-1398 ایجاد کرده است؟». فرضیه این است که با ظهور گفتمان هویتی تطبیق گرای روشنفکران دینی و تاثیرپذیری بخشی از نخبگان سیاسی چپ از آن، با کاهش همبستگی ساختاری و ارزشی نخبگان سیاسی، منازعات بلوک های نخبگانی در ج.ا.ا برون گفتمانی، فزاینده و متکثر شده است. برای تبیین سازکار علی میان متغیرها روش تحقیق در شباهت های ساختاری بکار رفته و برای تشریح رابطه علت و معلول این سازکار تشریح شده است. نتایج نشان می دهد که با ظهور گفتمان هویتی تطبیق گرا، منازعات میان نخبگان سیاسی بر محور این مسایل متمرکز شده است: نگرش به انقلاب اسلامی و فلسفه وجودی آن، کیفیت حل مشکلات کشور و تحقق پیشرفت، جهت گیری نسبت به نظام بین الملل و مدیریت مسایل فرهنگی. تفاوت در ادراک از این مسایل دوقطبی نوین، تکامل گرا- عدالت گرا درون گرا حفظ محور در حوزه روابط خارجی و حداکثرگرا در حوزه فرهنگی در مقابل، قطب ترمیدوری آزادی خواه برون گرا بسط محور در حوزه روابط خارجی و حداقل گرا در حوزه فرهنگی را شکل داده که بعد از حوادث سال 1388 بر ابعاد آن افزوده شده است.
کلید واژگان: نخبگان سیاسی, منازعه نخبگان سیاسی, گفتمان هویتی, همبستگی ساختاری و ارزشی, نخبگان متحد}Identity Discourses and Political Elites’ Conflicts in the Islamic Republic of Iran During 1997–2019IntroductionIdentity discourses play a critical role in defining the self and the other, as well as the relationship between the two. Political actors use these discourses to determine their alliances and rivalries, making them a significant factor in political conflicts. In Iran, following the Islamic Revolution, conflicts among the political elites were minimal as long as they shared a common identity discourse. However, the emergence of adaptionist identity discourse of religious intellectuals replaced the return-to-self discourse, and had influence on some Left-leaning political elites, leading to fundamental changes in political conflicts. The previous research on political conflicts in Iran has largely overlooked the fundamental role of identity discourses in shaping conflicts among political elites. Therefore, this study aimed to analyze the impact of identity discourses on the conflicts among political elites in the Islamic Republic of Iran during 1997–2019.
Theoretical Framework:
This research intended to examine the mechanism by which the evolution of identity discourses has influenced the conflicts among political elites in the Islamic Republic of Iran. Concerning the theoretical framework, the study employed the discourse theory of Laclau and Mouffe and the theory of the elite proposed by Lowell Field, John Higley, and Michael Burton.
Resarch Methodology:
The research methodology involved identifying structural similarities and providing causal explanations to explain the relationship between the variables.
ConclusionsThe research findings indicated that the emergence of adaptionist identity discourse of religious intellectuals and its influence on some Left-leaning political elites (modern Leftists) led to a decrease in structural and value convergence among political elites in the Islamic Republic of Iran. As a result, conflicts among elite blocs during the period under study became more frequent, intense, and multifaceted, extending beyond the realm of discourse. In the adaptionist identity discourse of religious intellectuals, the central signifier, self, other, and the mechanism of othering underwent significant changes, compared to the identity discourse of the return-to-self, and influenced the modern Leftists. As a result, they defined a new movement identity for themselves and questioned not only the rival elite but also the value of existing institutions at the level of governance system. The emerging stances were influenced by the identity discourse of religious intellectuals accepted by some political elites, resulting in the transformation of othering mechanisms. These changes had a profound effect on the previously united political elites, leading to a shift in their structural and value solidarity. Consequently, conflicts arose over the advancement of political Islam or democratization. The social base of the Leftists also underwent changes, shifting away from traditional and lower strata towards the urban middle class and forming political alliances with forces outside of political Islam, such as Freedom Movement. Meanwhile, the traditional right responded to the discursive and organizational changes of their rivals through similar reconstruction efforts, which in turn intensified the conflicts among elite blocs. As a result, the relations among political elites in the Islamic Republic of Iran became increasingly divided and intensified over time. According to the analysis, the conflicts among political elites during 1997–2019 were centered on several key issues, including their attitude towards the Islamic Revolution and its existential philosophy, approaches to solving the country’s problems and promoting progress, orientation towards the international system, and management of cultural issues. Conflicts arose around these new bipolar issues, resulting in the formation of two opposing poles. One pole is characterized by evolutionist, justice-oriented, introverted, and conservative approach in foreign relations, while subscribing to maximalism in the sphere of culture. The other pole is thermidorian, libertarian, extroverted, and developmantalist in foreign relations, but with a minimalistic approach in the sphere of culture. The latter pole has grown in size following the events of 2009. Given the identity-based and discursive nature of conflicts among political elites and factions in the Islamic Republic, as well as their links to social cleavages and foreign relations issues, it appears that a clear path to resolving these conflicts in the short term is unlikely. To address these conflicts, the first step is to reconstruct existing identity discourses in a way that preserves the core of Iranian identity while also taking into account the emerging needs of society and incorporating them into the articulation of the Iranian identity discourse. Other steps that could be taken include empowering political factions, viewing political activity as a professional rather than a seasonal or electoral activity, promoting interaction and dialogue among elites and factions to eliminate their stereotypical perceptions about each other, improving the quality of elite conflicts by focusing on the country’s priority issues, promoting localism and indigenous thinking to solve the country’s problems, limiting the radical factions and giving more weight to moderate and convergent factions, and strengthening the political training of elites and activists in political factions. These measures should be considered by both political factions and governance institutions.
Keywords: Political Elites, Conflict of Political Elites, Identity Discourse, Structural Convergency, Value Convergency} -
پژوهشنامه انقلاب اسلامی، پیاپی 46 (بهار 1402)، صص 173 -194هدف
تبیین «مصلحت سیاسی» بر اساس مدل نظری مبتنی بر اندیشه امام خمینی(ره) صورت گرفته و می کوشد نشان دهد که چگونه «مصلحت سیاسی» مهم ترین مولفه تعیین کننده در سیاست داخلی و خارجی جمهوری اسلامی است.
روش شناسی پژوهش:
با «روش داده بنیاد» ابتدا از مکتوبات و بیانات امام(ره) همه واژه هایی که دلالت صریح بر مفهوم مصلحت سیاسی داشت استخراج گردید و سپس در مدلی نظری در ارتباطی ساختاری میان شرایط علی، زمینه ای، مداخله گر، راهبردها و پیامدها ارایه شد.
یافته هامطالعات در این موضوع معمولا در سطح بررسی تطبیقی فقهی باقیمانده و نتوانسته اند به راهبردهایی عملی برای تصمیم گیری سیاسی مبدل شوند. یافته های این پژوهش نشان می دهد که امام خمینی(ره) به دلیل ابتنای نیابت ولایت فقیه بر شان «سلطانی و سیاسی» پیامبر اسلام(ص)، آن را واجد احکام سلطانی و حکومتی فراتر از فقه و احکام فرعی اسلام می داند. بر این اساس مصلحت به عنوان تکلیفی الهی برای خروج از بن بست به مثابه راهی برای حل معضلات حکومت اسلامی به مثابه اهم احکام الهی بوده و رهبر جامعه اسلامی دارای اختیارات مشابه با پیامبر و امیرالمومنین در حکومت می باشد و خود مرجع اصلی تشخیص مصالح جهان اسلام و نظام اسلامی هست.
نتیجه گیری«مصلحت سیاسی» از منظر امام خمینی(ره) امری سیال بوده که حسب تغییرات سیاسی و اجتماعی می تواند تغییر نماید و بر هر امر دیگری در اسلام مقدم است. مرجع مصلحت، «نظام سیاسی» است و غایت آن «حفظ نظام» می باشد.
کلید واژگان: مصلحت, امام خمینی, جمهوری اسلامی, ولایت فقیه, حفظ نظام}Studies show that "political expediency" is the most important determining factor in the domestic and foreign policy of the Islamic Republic. Despite extensive research in this field, these studies usually remain at the level of comparative jurisprudential study and provide a theoretical model based on the thought of Imam Khomeini is one of the important political needs of the country. Accordingly, in this research, using the "data foundation method", first the text of Imam Khomeini's letters and statements were referred to, and all the words that had a clear implication on the concept of political expediency were extracted and presented in a theoretical model. The results of this study show that Imam Khomeini, due to the fact that Velayat-e-Faqih represents the "royal and political" status of the Prophet of Islam (PBUH), considers it to have royal and governmental rules beyond the jurisprudence and sub-rules of Islam. Accordingly, expediency as a divine duty to get out of the impasse as a way to solve the problems of the Islamic government as the most important divine commands and therefore the leader of the Islamic community has the same authority as the Prophet and the Amir al-Mu'minin in government and the main authority to identify strategies and issues. There is Islam and the Islamic system. Expediency is a fluid and flexible thing that can change according to political and social changes and takes precedence over anything else in Islam. The reference or object is the expediency of the "political system or the Islamic Republic" and the end of the expediency is the "maintenance of the system".
Keywords: Political expediency, Imam Khomeini, Islamic republic, Grounded theory model} -
امروزه، بهره گیری از ظرفیت های غیر سازمانی در جهت بهینه سازی ظرفیت های سازمانی پلیس، در تمام جوامع یک ضرورت اجتناب ناپذیر است؛ از این رو، می توان گفت که مشارکت مردمی ناظر بر شناسایی امور و رخدادهایی است که ماهیت راهبردی یافته اند؛ پس برای دستیابی به رویکردی نسبتا پایدار در تبیین راهبردهای انتظام و امنیت سازی در عرصه مردمی و دیگر عرصه های نیازمند اتکا به مشارکت مردمی، تبیین ماهیت و مبانی نظری و نیز عناصر و مختصات مشارکت، از اهمیتی اساسی برخوردار است و یکی از منابع اصلی و مطمین برای استخراج خطوط راهنما، اندیشه ها و دیدگاه های رهبران فکری انقلاب اسلامی است. بر این اساس، مقاله حاضر با هدف پاسخ گویی به این پرسش شکل گرفت که «مشارکت مردمی در دیدگاه امام خامنه ای دارای چه بنیان ها، ابعاد، عناصر و مختصاتی است و این دیدگاه، چه بایسته ها و راهبردهایی را در راستای ماموریت های پلیس در جمهوری اسلامی ایران الزام آور می سازد». به منظور پاسخ به این پرسش در پژوهش حاضر، با ارایه یک الگو از مفهوم مشارکت مردمی و با روش تبارشناسی، تحولات و کاربردهای این مفهوم در زمینه های مختلف به صورت تحلیل محتوای کیفی از متن بیانات حضرت آیت الله خامنه ای بررسی شده و با روشی دیالکتیک در ارتباطی دوسویه میان تصور از مشارکت و امر واقعی مشارکت، ابعاد و اجزای نادیده این مفهوم بازنمایی و تعریف گردید. اجزا، ابعاد و مولفه های سازنده و مرتبط ذیل 10 مقوله مشارکت به مثابه جهان بینی یا روش، موضوع، اهداف، مشارکت کننده، کیفیت، فرآیند و مراحل، میدان، آثار و پیامدها و نتایج، پایدارسازی و مبانی نظری ترسیم و در حد لازم و تااندازه ای که برای ادراک استقرار معنای واحد از کلام در موضوع مورد نظر از کفایت لازم برخوردار باشد، تبیین شد که در مقام مقایسه با ادبیات موجود، نوعی تعمیق و توسعه فضای معنایی این مفهوم نیز به شمار می رود.
کلید واژگان: امام خامنه ای, مشارکت, مشارکت مردمی, پلیس, انتظام, امنیت سازی}Nowadays, the use of non-organizational capacities in order to optimize the organizational capacities of the police is an inevitable necessity in all societies; Therefore, it can be said that public participation is the monitoring of the identification of matters and events that have a strategic nature; Therefore, in order to achieve a relatively stable approach in explaining the strategies of order and security in the public arena and other areas that require relying on public participation, explaining the nature and theoretical foundations as well as the elements and coordinates of participation is of fundamental importance and is one of the sources. The main and reliable source for extracting guidelines is the thoughts and views of the intellectual leaders of the Islamic Revolution. Based on this, the present article was formed with the aim of answering the question that "what are the foundations, dimensions, elements and coordinates of popular participation in Imam Khamenei's view, and what are the requirements and strategies of this view in line with the police missions in the Islamic Republic of Iran." makes it binding". In order to answer this question in the present research, by presenting a model of the concept of popular participation and with genealogical method, the evolutions and applications of this concept in different fields are analyzed in the form of a qualitative content analysis of the text of Ayatollah Khamenei's statements and with a dialectical method in a two-way communication between The idea of participation and the real thing of participation, dimensions and unseen components of this concept were represented and defined. Components, dimensions and constructive and related components under 10 categories of participation such as worldview or method, topic, goals, participant, quality, process and stages, field, works and consequences and results, stabilization and theoretical foundations of drawing and To the extent necessary and to the extent that it is sufficient for understanding the establishment of the single meaning of the word in the subject in question, it was explained that in comparison with the existing literature, it is a kind of deepening and development of the semantic space of this concept.
Keywords: Imam Khamenei, Participation, Public Participation, Police, regularity, Securing} -
از منظر امام خمینی، مصلحت سیاسی و حکم حکومتی برآمده از آن از ریاست الهیه مفوضه به پیامبر اسلام و اختیارات حکومتی فقیه جامع الشرایط ناشی می شود و غایت مصلحت سیاسی در جمهوری اسلامی «حفظ جمهوری اسلامی» است و هیچ امر دیگر فقهی و غیر آن نمی تواند مانعی در مسیر حفظ نظام تلقی شود. این امر به دلیل آن است جمهوری اسلامی مهمترین دلیل حفظ و بقای «اسلام ناب» در جهان و مهمترین حامی محرومان و مستضعفان جهان است؛ از این منظر حفظ آن مهمترین واجب الهی تلقی می گردد و در صورت انحصار حفظ جمهوری اسلامی در مسیر یا ابزاری خاص، استفاده از آن جایز و بلکه واجب می باشد. این رویکرد نظری به مصلحت سیاسی تامین کننده بخش قابل توجهی از قدرت نرم نظام سیاسی بوده که طی آن می تواند بازدراندگی سیاسی - امنیتی خود را به خوبی حفظ نماید. در واقع مصلحت سیاسی به معنای ابزاری برای تهدید نظری و شناختی دشمن برای کاهش احتمال اعمال قدرت سخت اوست و سبب افزایش بازدارندگی نظام اسلامی می گردد. بر این اساس نظام اسلامی بدون توسل به قدرت سخت می تواند بازدارندگی سیاسی و امنیتی خود را افزایش دهد.
کلید واژگان: مصلحت سیاسی, جمهوری اسلامی, ولایت فقیه, حفظ نظام, امام خمینی, آیت الله خامنه ای}Soft Power, Volume:12 Issue: 30, 2022, PP 55 -78From Imam Khomeini's point of view, political expediency and the ruling of the government arising from it arise from the divine authority delegated to the Prophet of Islam and the governmental authority of a comprehensive jurist. It can not be considered an obstacle in the way of maintaining order. This is because the Islamic Republic is the most important reason for the preservation and survival of "pure Islam" in the world and the most important supporter of the deprived and oppressed in the world; From this perspective, its preservation is considered the most important divine obligation, and in case of monopolizing the preservation of the Islamic Republic in a specific way or tool, its use is permissible and even obligatory. This theoretical approach to political expediency provides a significant part of the soft power of the political system, during which it can maintain its political-security repression well. In fact, political expediency means a tool for the theoretical and cognitive threat of the enemy to reduce the possibility of exercising his hard power and increase the deterrence of the Islamic system. Accordingly, the Islamic system can increase its political and security deterrence without resorting to harsh power.
Keywords: Political expediency, Islamic Republic, Velayat-e Faqih, Preservation of the system, Imam Khomeini, Ayatollah Khamenei} -
بررسی و تحلیل منازعات نخبگان سیاسی در ج.ا.ا، از نقطه نظر تاثیر تحول گفتمان های هویتی بر این منازعات، موضوعی است که مورد مداقه علمی جدی قرار نگرفته است. بنابراین، سوال اصلی آن است که «تحول گفتمان های هویتی چگونه بر منازعات نخبگان سیاسی در ج.ا.ا تاثیر گذاشته است؟» فرض بر آن است که تحول گفتمان های هویتی با کاهش میزان همیستگی ساختاری و ارزشی نخبگان سیاسی در ج.ا.ا، منجر به تشدید منازعات آن ها شده است. در این پژوهش با استفاده از روش «اندیشیدن با نظریه»، این نتیجه به دست آمده که با پذیرش گفتمان هویتی تغییریافته از سوی بخشی از نخبگان چپ، آنها ضمن ایتلاف با نخبگان بیرون از حاکمیت و لایه های اجتماعی نوگرا، گفتمان و ادبیات جدیدی چون جامعه مدنی، آزادی، توسعه سیاسی و... را نیز به استخدام خود درآورند که در نهایت، بازسازی گفتمانی و تشکیلاتی راست های سنتی و کاهش همبستگی ساختاری و ارزشی نخبگان این جناح ها را در پی داشت. در این شرایط، منازعات نخبگانی به صورت نوعی و فازی متحول شد؛ بدین ترتیب که مناسبات آن ها از حالت متحد به گسیخته تغییر یافت و به مرور زمان، در اثر منازعات عملی، روند آن تشدید شد، به گونه ای که هم اکنون، پیچیده، متراکم و متکثرند و جامعه را نیز دوقطبی کرده اند.
کلید واژگان: گفتمان هویتی, منازعات نخبگان سیاسی, همبستگی ساختاری و ارزشی, نخبگان متحد, نخبگان گسیخته}The study and analysis of the conflicts of political elites in the Islamic Republic of Iran, from the point of view of the impact of the evolution of identity discourses on these conflicts, is a subject that has not been seriously studied scientifically. Therefore, the main question is "how has the evolution of identity discourses affected the conflicts of political elites in the Islamic Republic?" It is assumed that the evolution of identity discourses has led to an intensification of the elite conflicts in the I.R.I by reducing the degree of structural and value convergency of them. in this research, using the method of "thinking with theory", it has been concluded that by accepting the changed identity discourse by the left elites, while they allying with elites outside the government and modern social strata, also employed new discourse and literature such as civil society, freedom, political development, and so on. finally, after discoursive and organizational reconstruction of the traditional rights, structural and value convergency of the elites reduced. Therefore, elite conflicts evolved typically and fuzzily. in this way, their relations changed from united to disunited, and over time, as a result of practical conflicts, their process intensified, so that they are now complex, dense and pluralistic, and have also polarized society.
Keywords: Identity Discourses, Political Elites Conflicts, Structural, Value Convergency, United Elites, Disunited Elites} -
با توجه به دغدغه دایمی دولت ها برای گرداوری و تحلیل داده های حوزه حکمرانی (داخلی و خارجی)، قابلیت های بینظیر فناوری دیجیتال، ظرفیت دولت ها را برای گرداوری و تحلیل داده ها در مقیاس بی سابقه ای گسترش داده است. درک ابعاد این پدیده و نقش مثبت و منفی آن در حکمرانی دولت ها بسیار حایز اهمیت است. حکومت هایی که دارای پایشهای اطلاعاتی دقیق و همه جانبه هستند، تصمیم گیریها و سیاستگذاری در آنها بسیار دقیق انجام میشود.همچنین ما با جامعه شبکه شده و به تبع آن قدرتمند تر شده توسط اطلاعات و فناوری های ارتباطی جدید مواجه ایم که شکل حکمرانی دولت ها را بسیار متفاوت تر از گذشته نموده است و اهمیت حکمرانی اقناعی و توجه به قدرت نرم را در سیاست ورزی دولت ها، دو چندان نموده است.مقاله حاضر درپی پاسخگویی به این پرسش اساسی است که: فناوری های اطلاعاتی چه تاثیری بر روی بسط قابلیت های دولت های مدرن برای گردآوری و تحلیل اطلاعات داشته است؟ درپاسخ نیز این فرضیه مطرح شده است که فناوری های اطلاعاتی باعث بسط ظرفیت های دولت های مدرن قوی می شوند و همچنین به علت اطلاعاتی شدن جامعه از یک سو و رویت پذیر شدن جامعه برای دولت های مدرن از سوی دیگر، حکمرانی دولت های مدرن قوی را به سمت استفاده بیشتر از قدرت نرم و اقناع پیش خواهد برد. این پژوهش با روش توصیفی-اسنادی درچارچوب نظریه قدرت نرم مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
کلید واژگان: دولت مدرن, فناوری اطلاعات, دولت قوی, جامعه اطلاعاتی, قدرت نرم}Soft Power, Volume:11 Issue: 26, 2021, PP 29 -52Due to the constant concern of governments to collect and analyze data in the field of governance (internal and external), the unique capabilities of digital technology have expanded the capacity of governments to collect and analyze data on an unprecedented scale. Understanding the dimensions of this phenomenon and its positive and negative role in the governance of governments is very important. Governments that have accurate and comprehensive information monitoring, decisions and policies are made very carefully in them. We are also networked with society and consequently empowered by information and communication technologies. We are facing a new one that has made the form of government much different from the past and has doubled the importance of persuasive governance and attention to soft power in government policy .The present article seeks to answer the fundamental question: What effect has information technology had on the development of the capabilities of modern governments to collect and analyze information? In response, the hypothesis has been put forward that information technologies expand the capacities of strong modern governments and also because of the information society on the one hand and the visibility of society for modern governments on the other hand, the rule of strong modern governments It will lead to more use of soft power and persuasion.
Keywords: Modern government, Information technology, strong government, information society, Soft power} -
نشریه مطالعات قدرت نرم، پیاپی 25 (تابستان 1400)، صص 229 -252
با توجه به دغدغه دائمی دولت ها برای گرداوری و تحلیل داده های حوزه حکمرانی (داخلی و خارجی)، قابلیت های بی نظیر فناوری دیجیتال، ظرفیت دولت ها را برای گرداوری و تحلیل داده ها در مقیاس بی سابقه ای گسترش داده است. درک ابعاد این پدیده و نقش مثبت و منفی آن در حکمرانی دولت ها بسیار حائز اهمیت است. حکومت هایی که دارای پایش های اطلاعاتی دقیق و همه جانبه هستند، تصمیم گیری ها و سیاستگذاری در آن ها بسیار دقیق انجام می شود.همچنین ما با جامعه شبکه شده و به تبع آن قدرتمند تر شده توسط اطلاعات و فناوری های ارتباطی جدید مواجه ایم که شکل حکمرانی دولت ها را بسیار متفاوت تر از گذشته نموده است و اهمیت حکمرانی اقناعی و توجه به قدرت نرم را در سیاست ورزی دولت ها، دو چندان نموده است.مقاله حاضر درپی پاسخگویی به این پرسش اساسی است که: فناوری های اطلاعاتی چه تاثیری بر روی بسط قابلیت های دولت های مدرن برای گردآوری و تحلیل اطلاعات داشته است؟ درپاسخ نیز این فرضیه مطرح شده است که فناوری های اطلاعاتی باعث بسط ظرفیت های دولت های مدرن قوی می شوند و همچنین به علت اطلاعاتی شدن جامعه از یک سو و رویت پذیر شدن جامعه برای دولت های مدرن از سوی دیگر، حکمرانی دولت های مدرن قوی را به سمت استفاده بیشتر از قدرت نرم و اقناع پیش خواهد برد. این پژوهش با روش توصیفی-اسنادی درچارچوب نظریه قدرت نرم مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
کلید واژگان: دولت مدرن, فناوری اطلاعات, دولت قوی, جامعه اطلاعاتی, قدرت نرم}Soft Power, Volume:11 Issue: 25, 2021, PP 229 -252Due to the constant concern of governments to collect and analyze data in the field of governance (internal and external), the unique capabilities of digital technology have expanded the capacity of governments to collect and analyze data on an unprecedented scale. Understanding the dimensions of this phenomenon and its positive and negative role in the governance of governments is very important. Governments that have accurate and comprehensive information monitoring, decisions and policies are made very carefully in them. We are also networked with society and consequently empowered by information and communication technologies. We are facing a new one that has made the form of government much different from the past and has doubled the importance of persuasive governance and attention to soft power in government policy .The present article seeks to answer the fundamental question: What effect has information technology had on the development of the capabilities of modern governments to collect and analyze information? In response, the hypothesis has been put forward that information technologies expand the capacities of strong modern governments and also because of the information society on the one hand and the visibility of society for modern governments on the other hand, the rule of strong modern governments It will lead to more use of soft power and persuasion.
Keywords: Modern Government, Information Technology, Strong Government, Information Society, Soft Power} -
پیشرفت اگر چه ابعاد نظری گستردهای دارد، اما آنچه پیشرفت را الگووار میسازد، تجسم عینی پیشرفت در امور و دست آفریدها و سازه های انسانی است. اگر تمدن مفهومی انتزاعی است، اما شاخصهای آن عینی است. شهرها، ماهیت، شاکله و امور و ساختارهایی که بر زیست فردی و اجتماعی آن حاکم است، از نشانه های اساسی و همچنین مکان ظهور و شکوفایی تمدن است. پیشرفت تمدنی در شهرها قابل مشاهده و سنجش است. تجربه تاریخ گذشته نشان داده که ایده های پیشرفت نوعا بر محور شهرها و مختصات و ویژگیهای آنها صورتبندی شده است. مکتب اسلام و آموزه های آن شهر را مکان مطلوب تحقق حیات طیبه انسانی معرفی میکند، کارکردها و نقش شهرها در عینیت بخشیدن به ایده های مرتبط با وضع مطلوب حیات فردی و اجتماعی انسان در تجربه زیست مدنی انسان قابل مشاهده است. از این رو در طراحی و اجرای پروژه پیشرفت اسلامی ایرانی و همچنین در طراحی و اجرای برنامه های جامع شهر سازی به این دو وجه لازم است توجه شود. اولا شهر مکان مطلوب ظهور و شکوفایی ایده های تمدنی است و اینکه این پدیده برای خود ماهیت، مختصات، پویاییها و معضلاتی دارد. بی توجهی به این وجوه در فرایند پروژه های مرتبط با هر دو موضوع کاستیهای جبران ناپذیر ایجاد میکند. این مقاله تلاشی برای برجسته سازی جایگاه شهر در پروژه پیشرفت ایرانی اسلامی است.
کلید واژگان: شهر, شهر اسلامی, پیشرفت, پیشرفت تمدنی, پروژه پیشرفت ایرانی اسلامی} -
یکی از ویژگی های مطالعات راهبردی این است که مفاهیم این حوزه مطالعاتی علاوه بر کارکرد ماهیت شناختی، به مثابه ابزاری برای پیشبرد و تسهیل اهداف و برنامه های مربوط به نظم، امنیت و سامان امورعمومی کاربرد دارد؛ از این رو تدقیق فضای معنایی و ابعاد و مولفه های آن برای پیشگیری از خطای شناختی ضرورتی اجتناب ناپذیر است. با طرح مسایل و موضوعاتی مانند «امنیت اجتماعی»، «نظم عمومی»، «اجتماعی شدن امنیت»، «پلیس جامعه محور» و «امنیت جامعوی»، موضوع مشارکت اجتماعی در مطالعات راهبردی اهمیت خاص یافته است. بررسی منابع موجود نشان می دهد با اینکه جذابیت و علاقه زیادی برای کاربرد این واژه میان پژوهشگران اجتماعی و مطالعات راهبردی وجود دارد، تلاش زیادی در ادبیات این حوزه برای شفاف سازی مفهومی و ترسیم فضای معنایی این دانش واژه صورت نگرفته است. این مقاله برای رفع این کاستی و غنی سازی ادبیات حوزه، به بررسی و واکاوی مفهوم مشارکت اجتماعی و مسایل مرتبط با آن می پردازد. مشارکت اجتماعی عبارت است از: حضور نسبتا پایدار و عنداللزوم عناصر سازنده جامعه شامل افراد، گروه ها، اجتماعات، نهادها و سازمان ها در فرایندها، امور و فعالیت های اجتماعی. در بررسی مفهوم مشارکت اجتماعی، لازم است نوع فعالیت اجتماعی در محیط مد نظر باشد. این مقاله تلاشی است برای تبارشناسی و بررسی کاربردهای نظری مفهوم مشارکت اجتماعی در ادبیات این حوزه و توسیع ابعاد مفهومی آن در پژوهش های راهبردی. تبیین مبانی نظری معرفت شناسی، ارزش شناسی، کاربردشناسی، هستی شناسی، و ابعاد و مولفه های مفهومی مشارکت کننده، موضوع و میدان بخشی از تلاش توسیع مفهومی است.
کلید واژگان: مشارکت, مشارکت اجتماعی, مشارکت کننده, میدان مشارکت, مبانی مشارکت, موضوع مشارکت, پایداری مشارکت, مفاهیم راهبردی}One of the characteristics of strategic studies is that its concepts in addition to their cognitive function are a tool for advancing goals and programs related to order, security, and regulating public affairs. Therefore, defining its meaning context and its dimensions and elements are inevitably important to prevent cognitive errors. Issues such as “social security”, “public order”, “socialization of security”, “community-oriented police”, “community security” have raised the issue of social participation in strategic studies. Reviewing existing sources indicates that although there are a lot of interests in using this term among researchers of social and strategic studies, little effort has been made to clarify the meaning and define the meaning context of this word. The purpose of this article is to explore the concept of social participation and its related issues in order to compensate for this shortage and to extend the literature in the field. Social participation means the relatively sustained and necessary presence of the constituent elements of society - individuals, groups, communities, institutions and organizations- in processes, affairs, and social activities. Explaining the theoretical foundations of epistemology, axiology, pragmatics, ontology, and explaining the conceptual dimensions and components of the participant, subject, field, are all parts of the effort to expand the conceptual meaning of this word.
Keywords: Participation, social participation, Participator, Participation field, participation Concepts, participation topics, participation sustainability, strategic concepts} -
«پلیس آینده باید چه مختصاتی داشته باشد؟» پرسشی راهبردی برای طراحی معماری ناجای آینده است. برای پایداری و پایدارسازی هویت و سازمان و کارامدی و اقتدار پلیس در آینده، مختصات پلیس بر محوری از پارامتراها مانند اقتدار و جذابیت از یک سو و هوشمندی از سوی دیگر قابل تصور است. چنین ویژگی هایی برآمده از الزامات و ضرورت های محیط عملیاتی و فرایندها و تغییرات رخداده کنونی و در حال ظهور در آینده، در ابعاد اقتصادی، فناورانه، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی در این محیط است. این فرایندها به تغییر الگوی رفتار اجتماعی، توانمندی عناصر اجتماعی یعنی گروه ها و افراد، ظهور الگوها و روابط اقتصادی نوین و جرایم ناشناخته و تغییرات دیگر در وضعیتی از پیچیدگی و فقدان اطمینان خواهد انجامید. پلیس هوشمند، تصور وضعیتی از هویت سازمانی ناجاست که به خودانطباقی، پیشرو بودن، آیندهنگری، کارایی، کارامدی و اقتدار و جذابیت در فضا زمان هوشمند آینده خواهد انجامید. در این مقاله ضمن ارایه تبیینی از شهر هوشمند به مثابه محیط عملیاتی یا فضا زمان آینده نیروی انتظامی، الزامات هوشمندسازی پلیس به عنوان ایده پیشنهادی برای پلیس آینده معرفی و بررسی میشود. چنین ایده ای پلیس را در اعمال بهینه و مطلوب وظایف خود در استقرار نظم و امنیت و اجرای قانون و مقابله با جرایم و حفاظت از دستاوردهای انقلاب اسلامی در وضعیتی متفاوت از اکنون با شاخص های پیچیدگی، آشوبناکی، تنوع و فقدان اطمینان توانمند میسازد و آن را به نیرویی هوشمند تبدیل میکند.
کلید واژگان: ناجای آینده, پلیس هوشمند, خودانطباقی, پیچیدگی, اقتدار, جذابیت}The Indicators of Future Police: Authority, Attraction,Intelligence, and Architecture of Future NAJA“What are the indicators of future police?” is a strategic question in designing the architecture of future NAJA. In order to stabilize and sustain the identity and organization, achieve efficiency, and wield authority in police, its qualities must be based on indicators such as authority and attraction, on the one side, and smartness, on the other side. These characteristics are derived from the requirements for operational environments, processes, and current and pending changes in economic, technological, social, political, and cultural fields. These processes lead to the change in the model of social behavior, the ability of social elements including groups and individuals, the emergence of new economic models and relationship, unknown crimes, and other changes like complexity and lack of trust. Smart police is the manifestation of NAJA organizational identity which results into the self-adaptation, progression, foresight, proficiency, efficiency, authority, and attraction in future smart space-time. This paper explains smart city as an operational environment or spatiotemporal future of police and the requirements for making police smart as its proposed idea of future police. This idea places police in a position which is different from the current indicators of complexity, chaos, variety, and lack of trust, enabling it to perform its duty and conduct its operations thoroughly, provide order and security, enforce law, fight with crimes, and safeguard the achievements of the Islamic Revolution. At the end of the day, police is going to be a smart force.
Keywords: Future NAJA, Smart Police, Authority, Self-Adaptation, Complexity, Attraction} -
نظام جمهوری اسلامی ایران از بدو تاسیس تاکنون یکی از نظامهای حکومتی دنیا می باشد که بیشترین انتخابات را تجربه و برگزار نموده است. جمهوری بودن ساختار نظام و انتخابی بودن مناصب و مقامات تقنینی و اجرایی از جمله شاخصهای مردم سالاری نظام جمهوری اسلامی ایران است که بستر مناسبی را برای حضور گسترده شهروندان، گروه ها و احزاب در جهت تعیین سرنوشت سیاسی از طریق انتخابات فراهم نموده است.حضرت امام (ره)،براساس نظریه سیاسی انقلابی،مردمی وکارآمدخود،با طرح اصل ضرورت تعیین سرنوشت هرملت به دست خویش تصریح می نمایند:«هرملتی بایدسرنوشت خودش را خودش معین کند».امام ،حاکمیت وتعیین سرنوشت ملتها را به دست خویش نه تنها به سان یک شایست وبایست سیاسی طرح می کنند،بلکه آن را به عنوان یک سنت وقانون فلسفی تاریخی وجهانی مورد توجه قرار داده است وبه عنوان یک واقعیت عینی ومسلم مورد تاکید قرار می دهند.همچنین امام دولتها واقتدار وکارآمدی آنها رااز اراده ملتهاوعلاقه مندی آنان به سرنوشت خویش محسوب می دانند،یعنی دولت،انتخابات،ریاست جمهوری،رهبری ومجلس وسایر ارکان ونهادهای نظام سیاسی ودولت جمهوری اسلامی ایران راناشی از خواست ملی وتابع اراده عمومی آنها تلقی می کنندوهمچنین آنها را در جهت تامین منافع ومصالح کشور خود می دانند.اجمالا در این مقاله به بررسی منابع و مبانی نظری اندیشه ی سیاسی امام (ره) در خصوص لزوم مشارکت سیاسی مردم در جهت تعیین سرنوشت سیاسی و ساماندهی و اداره جامعه اسلامی می پردازیم.
کلید واژگان: مشارکت سیاسی, انتخابات}Elections are one of the most recognized characteristics of a politically developed society. However, a large number of countries have been unable to hold effective elections because of a variety of reasons. One of the countries which is considered, even by many outsiders, as an example of a successful country with regard to holding effective elections is Islamic republic of Iran. The country has been, from the beginning, one of the governments which has experienced and successfully held a large number of elections.In this system, the republic structure necessitates the appointments to be based on election so that legislative and executive posts are indicative of indispensable democratic characteristics of Islamic Republic of Iran. This prepares grounds for the active and extensive participation of the citizens, groups and political parties toward determining political destiny of the country through election.Imam Khomeini (RA), in his political, revolutionary, national and efficient theory, and with introducing the principle of the necessity of self-determination of destiny in each nation, stipulates that, each nation should determine its own destiny. In his view, this decision is not only politically necessary, it is also considered as a historical, global and philosophical tradition and law and is an objective and definite reality. Imam, also, believes that governments, their power and their efficiency originate in nations determination and their interests in their fate i.e. the government, election, the president, the parliament and other leading government organs and institutions of the political system of the Islamic Republic of Iran are in accordance with national demand, and depend on general will and toward fulfiling their own countrys national interests.In this article, resources and theories of Imam Khomeinis thoughts are studied with regard to the necessity of peoples political participation in organizing and governing the Islamic society.
Keywords: Imam Khomeini, electoral behavior, Political Participation, election} -
از مهم ترین دغدغه دولت ها تلاش برای حفظ امنیت و مقابله با تهدیدات متنوعی است که حیات و بقا و یا توسعه و پیشرفتشان را به مخاطره انداخته است. از این رو تقویت مولفه های قدرت درونی و ارتقای بنیه دفاعی از اهم اولویت های سیاست گذاری دولت ها است. سیاست دفاعی در هر دولت، برنامه جامع و مشی کلان عملیاتی در جهت تحقق چنین اهدافی است. تجربه چهار دهه اخیر نشان می دهد که جمهوری اسلامی ایران به واسطه موقعیت ممتاز ژئوپلیتیکی و نیز مختصات سیاسی و ایدئولوژیکی انقلاب اسلامی و نظام سیاسی آن با طیف وسیعی از تهدیدات سخت و نرم روبه رو بوده و از این جهت نیازمند تدوین سیاست دفاعی متناسب با وضعیت جغرافیایی و مبانی، ارزش ها و اهداف راهبردی و متغیرهای محیطی و فرامحیطی تاثیر گذار بوده است. هدف این پژوهش بازنمایی خطوط کلی سیاست دفاعی جمهوری اسلامی ایران از طریق تحلیل متون سیاست های کلان در این حوزه است. این اسناد شامل قانون اساسی، سند چشم انداز، سیاست های کلی، سیاست های کلی برنامه های پنج ساله توسعه می شود. بازدارندگی همه جانبه، متعارف و تلفیقی دفاع محور با تمرکز بر بسیج مردمی، خودکفایی، توسعه توان موشکی و دفاع دریایی و دفاع سایبری اصول کلی سیاست دفاعی نظام جمهوری اسلامی ایران است با رویکرد هوشمندی و انطباق بر مبنای مکان ظهور و نوع تهدیدات بازتعریف و روزآمد شده است.کلید واژگان: اسناد کلان, سیاست دفاعی جمهوری اسلامی ایران, بازدارندگی همه جانبه, دفاع مردمی, خودکفایی}Trying to secure the country and confronting the various threats that put country in danger or making disruption on its progress and development is one of the most important challenges for government. Therefore¡ improving components of internal power and promoting defense basement for protection the country in front of potential and practical dangers¡ is considered as one of the most serious priorities for governments politicians. Defense policy can be known as a comprehensive and practical big picture program toward attaining all of mentioned goals. Observations in last four decades show that I.R.I has been challenged a broad range of soft and hard threats¡ because of its outstanding position in term of Geopolitics or ideological and political coordination of Islamic Revolution¡ and in result it needs codification of defense policy proportional to its geographical situation¡ values and foundation¡ strategical goals¡ and finally affective environmental and ultra-environmental variables. The goal of this study¡ is to reflect the defense policy baseline of IRI in this area¡ using analysis of macro-politic texts. These documents¡ include Constitution¡ vision document¡ general policies¡ and general policies related to the five-year program of development. comprehensive deterrence¡ standard and defensebased¡ is the general principals of IRI defense policy¡ with focus on popular mobilization¡ independency¡ missile power development¡ sea defense and cyber defense. These are redefined and updated based on conformity with advent position and the threat type.Keywords: Macro Documents, Defense Policy of Islamic Republic of Iran, comprehensive Deterrence, People's Mobilization, Self, sufficiency}
-
انتخابات ازجمله ضابطه های تمایز نظامهای مردمسالار از دیگر نظامها و از شاخص های مهم ارزیابی و کیفیت عملکرد اینگونه نظامها است. ازاینرو انتخابات از جهات مختلف و ازجمله از نظر کیفیت برگزاری، نهاد مجری، مجریان، نظارت و ناظران و چگونگی اجرا و نظارت، همواره موردتوجه، سیاستگذاران، قانونگذاران، مجریان قانون و شهروندان بوده است. در برگزاری انتخابات عناصر و عوامل متعددی نقشآفرینی میکنند که نقش و اهمیت هر عنصر و عامل تابع مقتضیات و ماهیت نظام انتخابات است. مدیریت انتخابات از متغیرهای موثر و مغفول در تحلیل و علتیابی چالش های انتخابات و از جمله چالش های انتخابات در ایران است. در این مقاله ضمن بررسی وضعیت مدیریت انتخابات در ایران و آسیبشناسی آن با رویکردی مقایسهای با تجربیات جهانی و داخلی اجرای انتخابات، الگوی بدیل وضعیت کنونی در مدیریت بررسی شود. تاسیس نهادی فراقوهای همانند کمیسیون ملی انتخابات که میتواند از بروز برخی از چالش های کنونی انتخابات ایران در اجرا و عمل پیشگیری کند.
کلید واژگان: انتخابات, نظام انتخاباتی, مدیریت انتخابات, کمیسیون ملی انتخابات}Election is among the criteria for distinguishing democratic system from other systems and the important parameters to evaluating and performance of these systems. Therefore the elections held in many different ways، including in terms of implementation quality، enforcer agencies، executives، supervisors، and quality of monitor and enforce، always of interest lawmakers، law enforcers and the citizens. Many factors play a role in the election that the roles and importance of each element depend to nature of the electoral system. In the electoral system of the Islamic Republic of Iran، the mechanisms of administrating of elections، is embedded on the basis of monitoring and enforcement، that each of which has been undertaken by different institutions. Continuous changes in the electoral laws and issues related to the legal election commission In the legal sphere of country''s show that despite numerous elections And continuous changes in election laws and gain useful experience in this field isn’t yet rightly specified desirable mechanism and pattern for election And hence the need to review the structure and procedures of the election is essential. This paper introduces a model for administrating election turning to Pathology of run elections in Iran. This study addressed the Election Commission and the role of the Election Administration from interior ministry to Commission In the context of the existing legal system، refers an alternative model of Iran''s elections administrator.Keywords: Elections, Electoral System, Election Administration, Election Commission} -
Political Quartely, Volume:44 Issue: 4, 2015, PP 833 -858Security schools as explanatory approaches and theories of security،on the bases of different ontological،epistemological and anthropological theoretical foundations، represent different caractreistics and meaning of security…. of theories on the security policies and policy making،Security schools as explanatory approaches and theories of security،on the bases of different ontological،epistemological and anthropological theoretical foundations، represent different caractreistics and meaning of security…. of theories on the security policies and policy making.Keywords: security, security schools, security dilemma, therories of security}
-
Popularization, democracy, and democratic political regime have always been associated with certain demands and requirements, as the reality of a political affair in contemporary world suggests. These requirements, although parts of which are not included in the innate structure of popularization and democratization of politics and political regimes, are important in establishment and sustainability of the political situation. Organization of the political activities is among suchrequirements manifested in diversified forms in political practice. Political organizations are also diversified depending upon the culture and nature of political regime and ideology. In Iran, the Islamic Revolution, a popular revolution led by Imam Khomeini, put an end to the dictator regime of Shah. Establishment of the Islamic Republic system of government, that was based on and inspired by Islam’s religious codes and instructions and in line with realization of public demands inIranian society, marked a new age in politics that constituted its structure on public vote. As there were many diversified opinions in the early years after the victory of Islamic revolution on the nature and structure of the Islamic rule, opinions on the nature, function and structure of political organizations were also different. Imam Khomeini’s precise opinion on Islamic rule, who said “Islamic Republic, nothing more, nothing less”, and people’s majority “Yes” vote to the Islamic Republic system of government in massive turnout in March 1979 public referendum put an end to all debates on the nature and structure of the political system. But questions are still unanswered on the nature and structure of political organizations. This paper intends to shed light on the unknown and hidden aspects of this discussion through clarifying Imam Khomeini’s viewpoints. The research method in this paper is exploratory and analytical resting upon discourse analysis approaches.Keywords: Imam Khomeini, political organization, party, Imam Khomeini's political discourse, Islamic Republic}
-
امنیت پایدار از جمله موضوعات سیاست های کلان برنامه پنجم توسعه نظام جمهوری اسلامی ایران است که ابعاد تبیینی و اجرایی آن کمتر مورد توجه قرار گرفته است. از این رو پرسش اصلی در این مقاله این است که«چگونه می توان سیاست های کلان امنیت پایدار را تبیین و اجرایی ساخت؟» در پاسخ تلاش شده با نظر داشت مضامین و محتوای ایده های سیاست های کلی، الگویی کلان در ابعاد نظری وراهبردی جهت تمهید مقدمات تبیینی و اجرایی شدن سیاست های کلی این موضوع فراهم گردد. در طراحی الگوی اصلی و بسط اجزا و انواع الگوهای فرعی، از روش های الگوسازی فرمال و غیر فرمال به صورت مجزا و ترکیبی بهره گیری شده است. الگوی کلان بدست داده شده شامل الگوهای فرعی مفهومی و سناریوهای اجرایی در چهار عرصه مفهومی، آرمانی، رویکردی واقدام است که نقشه راه تبیین و اجرایی شدن سیاست های امنیت پایدار را به دست می دهد. امنیت پایدار حاصل تقارن حالت های وضعیت و سیستم است.
کلید واژگان: پایداری, امنیت پایدار, سیاست های کلان, الگو, نظام جمهوری اسلامی ایران}Sustainable security is one of the topics of macro policies of the fifth development plan in the Islamic Republic of Iran؛ the explanatory and executive dimensions of which have not received due attention. Thus the main question of this article is: How is it possible to explain and implement the macro policies of sustainable security? Considering the contents of the general policies، the present article seeks to present a macro model in theoretical and strategic dimensions towards providing explanatory and executive preparations of implementing the above mentioned general policies. In the process of designing the prototype، expanding its parts، and defining its various auxiliary models، the article benefits from the method of formal and informal modeling separately and synthetically. The macro model obtained embraces auxiliary conceptual models، and executive scenarios in four fields i. e. conceptual، ideal، approach and action، offering the roadmap for explaining and implementing the policies of sustainable security. Sustainable security is the outcome of the correspondence of situation and system.Keywords: Sustainability, Sustainable security, Macro policies, Model, Islamic Republic of Iran}
- این فهرست شامل مطالبی از ایشان است که در سایت مگیران نمایه شده و توسط نویسنده تایید شدهاست.
- مگیران تنها مقالات مجلات ایرانی عضو خود را نمایه میکند. بدیهی است مقالات منتشر شده نگارنده/پژوهشگر در مجلات خارجی، همایشها و مجلاتی که با مگیران همکاری ندارند در این فهرست نیامدهاست.
- اسامی نویسندگان همکار در صورت عضویت در مگیران و تایید مقالات نمایش داده می شود.