به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب hamid haghani

  • Nahid Hosseini, Khatereh Seylani, Pegah Matourypour, Mehrdad Fakhrodini, Hamid Haghani, Masoumeh Zakerimoghadam
    Background

    Patients with heart failure experience poor sleep quality due to the nature of disease they suffer from. The aim of this study was to investigate the effect of music on the sleep quality of patients with heart failure.

    Materials and Methods

    The present study is a randomized clinical trial, which was performed on 76 patients with heart failure, hospitalized in the cardiac ward of an educational hospital. These patients had obtained a score of 5 or higher on Pittsburgh’s sleep quality index. The block randomization method was used to generate the allocation sequence. Thus, the number of subjects in each block was determined to be 4 people in 18 blocks. Intervention was collection of nature music played through headphones for 30 minutes over three nights, and at the end of the third night, the Pittsburgh’s index was completed again by both groups. Data were analyzed using descriptive and inferential statistics.

    Results

    After the intervention, the mean scores of mental quality of sleep (p </em>= 0.007) and daily function disorders improved significantly in the intervention group (p </em>= 0.025). Significant differences were seen between the mean scores of mental quality of sleep (p </em>< 0.001), daily function disorders (p </em>= 0.002), delay in falling asleep (p </em>= 0.01), sleep disorders (p </em>< 0.001), and use of sleeping pills (p </em>< 0.001) before and after the intervention in the intervention group.

    Conclusions

    Playing relaxing music like nature sounds and spending time in nature after discharge can improve the sleep quality and sense of relaxation in patients with heart failure. The implementation of such affordable and amusing interventions can be proposed by nurses in heart failure patients.

    Keywords: Heart Failure, Music, Sleep Qualiy}
  • Farideh Bastani*, Hamid Haghani, Mahdi Maleki
    Introduction

    The physiological changes with increasing age make older adults more prone to acquiring chronic diseases, and their treatment needs multiple drug regimens. However, the extensive use of medications is accompanied by an increased risk of adverse drug reactions (ADRs), partly due to polypharmacy (concomitant use of multiple drugs). Both polypharmacy band medication adherence are considered major public health concerns, which are growing worldwide.

    Objective

    This study was conducted to determine drug adherence in older adults with polypharmacy referred to selected educational medical centers of Iran University of Medical Sciences, Tehran City, Iran, in 2021.

    Materials and Methods

    The present study is a descriptive cross-sectional analytical study. The sample consisted of 243 older people. The participants were selected using a non-probability sampling method (continuous method with categorical proportional allocation). The inclusion criteria were older adults taking polypharmacy (five or more prescribed drugs). Data collection tools were a demographic personal and clinical characteristics form, a drug compliance questionnaire, and a 10-point visual analog scale (VAS) of self-perception of health. After the participants had completed the questionnaires, the raw data were analyzed using descriptive and inferential statistics methods, including analysis of variance, independent t-test, and the Pearson correlation coefficient. The significance level was considered P<0.05.

    Results

    The mean age of the subjects was 69.38±6.6 years; their mean perception of health was 5.83±2.33, and the mean number of underlying diseases was 2.3±1.19. The study participants showed moderate drug adherence, which was insufficient. No significant relationship was found between demographic and clinical variables with drug adherence. The Pearson correlation test results showed a weak correlation between age and medication adherence (r= 0.029, P=0.001), as well as age and number of underlying diseases (r=0.031, P=0.001).

    Conclusion

    This study demonstrated moderate drug adherence in older adults with polypharmacy, which is not optimal. Healthcare professionals involved in patients’ medication use play a key role in providing essential education to older adults with polypharmacy to improve drug adherence.

    Keywords: Polypharmacy, Drug Adherence, Aging}
  • سمیه شکری، الهام نواب، حمید حقانی، رضا نعمت الهی ملکی، محبوبه شالی*
    زمینه و هدف

    دلیریوم، تجربه ناخوشایندی برای بیمار و خانواده آنها است که عوارضی را برای آنها به همراه دارد. تشخیص زود هنگام دلیریوم مستلزم دانش و آگاهی پزشکان و پرستاران بخش های مراقبت ویژه از ماهیت نشانگان دلیریوم، علایم بیماری و عوامل موثر بر بروز این سندرم است. مطالعه حاضر با هدف تعیین عوامل مرتبط با دلیریوم در بیماران و مراقبین خانوادگی بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه انجام شده است.

    روش ها

    در این مطالعه مقطعی در سال 1402، تعداد 256 جفت از بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران و مراقبین خانوادگی آنان به روش نمونه گیری طبقه ای متناسب انتخاب شدند. جهت جمع آوری اطلاعات از سه پرسشنامه شامل اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه CAM-ICU و پرسشنامه Sour Seven استفاده شد.

    یافته ها

    بیماران شرکت کننده در پژوهش با میانگین سنی 17/07 ± 75/41 و اکثرا آقا (55 درصد) با میانگین تعداد روز بستری برابر با 8/82 ± 11/48 بودند. دلیریوم در 210 مورد از بیماران (81/7 درصد) مثبت گزارش شد. مراقبین خانوادگی با میانگین سنی 14 ± 42/25 و اکثرا خانم (66/9 درصد) بودند. تعداد 171 نفر (66/5 درصد) از مراقبین خانوادگی علایم دلیریوم را گزارش کرده بودند. بین جنس و تعداد روز بستری با بروز دلیریوم در بیماران و مراقبین خانوادگی ارتباط معنادار دیده شد. نتایج تحلیل آماری نشان داد بین دلیریوم بیماران و دلیریوم در مراقبین خانوادگی ارتباط معنادار آماری وجود دارد (0/5>P).

    نتیجه گیری

    با توجه به میزان بالای دلیریوم گزارش شده در بیماران و مراقبین بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه، شناسایی و غربالگری دلیریوم اهمیت زیادی دارد. با اطلاع از مشخصات فردی و عوامل مرتبط با بروز دلیریوم شناسایی شده در این مطالعه و تا حد امکان اصلاح برخی موارد و یا حمایت از مراقبین می توان زمینه را برای ارتقاء کیفیت مراقبت در سیستم مراقبتی آماده ساخت.

    کلید واژگان: دلیریوم, مراقبین خانوادگی, بخش مراقبت های ویژه, پرستاران}
    Somaye Shokri, Elham Navab, Hamid Haghani, Reza Nematollahimaleki, Mahboubeh Shali*
    Background & aim

    Delirium is an unpleasant experience for patients and their family, which brings complications for them. Early diagnosis and reduction of risk factors affecting delirium requires the knowledge and awareness of doctors and nurses of special care departments about the nature of delirium symptoms, disease symptoms and factors affecting the occurrence of this syndrome. The present study was conducted with the aim of determining the factors related to delirium in patients and family caregivers of patients admitted to the Intensive Care Unit (ICU).

    Methods

    In this cross-sectional study carried out in 2023, 256 pairs of patients admitted to the ICU in hospitals affiliated to Tehran University of Medical Sciences and their family caregivers were selected using the proportional stratified sampling. To collect information, three questionnaires including demographic information, CAM-ICU questionnaire and sour seven questionnaire were used.

    Results

    The patients participating in the research had an average age of 41.75 ± 17.07 and most of them were male (55%) with an average number of hospitalization days of 11.84 ± 8.82. Delirium was reported positively in 210 cases of patients (81.7%). Family caregivers had an average age of 42.25 ± 14 and were mostly women (66.9%). In addition, 171 (66.5%) of family caregivers had reported symptoms of delirium. The results of the statistical analysis showed that there is a statistically significant relationship between delirium in patients and delirium in family caregivers in the samples of the participants in this study (P<0.5).

    Conclusion

    Considering the high rate of delirium reported in patients and caregivers of patients hospitalized in the ICU, identification and screening of delirium is very important. By knowing the individual characteristics and factors related to the occurrence of delirium identified in this study and to the extent possible to correct some cases or support the caregivers, the ground can be prepared to improve the quality of care in the care system.

    Keywords: Delirium, Caregivers, Intensive Care Units}
  • فریده باستانی، زهره سادات دولت آبادی ارانی، حمید حقانی، فرزانه مهدی پور*، حسین جهانی

    زمینه و هدف :

    پدیده سالمندی با کاهش عملکرد در ابعاد جسمی و روان شناختی روبه رو است، این مطالعه باهدف تعیین عملکرد جسمی در سالمندان مبتلابه پوکی استخوان مراجعه کننده به مراکز منتخب آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران انجام شد.

    روش بررسی:

     در این مطالعه مقطعی، 130 نفر از زنان سالمند بالای60 سال مراجعه کننده به مراکز منتخب آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال1399، به روش نمونه گیری غیراحتمالی و مستمر وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوری داده ها فرم مشخصات جمعیت شناختی، پرسش نامه فعالیت های روزمره زندگی بارتل و پرسش نامه فعالیت های روزمره ابزاری زندگی لاتون-برودی بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 20 تحلیل آماری شد. 

    یافته ها :

    میانگین سنی زنان موردپژوهش 5/7±67/5 سال بود. هیچ یک از زنان درخصوص انجام فعالیت های روزمره زندگی مانند غذاخوردن وابستگی نداشتند. بیشترین وابستگی در دفع ادرار با 54/62 درصد بود. درمورد فعالیت های ابزاری زندگی، توانایی خرید کردن با 60/77 درصد بود و کمترین فعالیت مربوط به توانایی مدیریت مصرف داروهای خود با 0/77 درصد بود. نمره انجام فعالیت های روزمره زندگی و فعالیت های ابزاری زندگی به طور معناداری با سن و تحصیلات ارتباط داشت (0/001>P).

     نتیجه گیری:

     حمایت های دولتی، خانوادگی و اجتماعی بیشتری از سوی جامعه برای زنان سالمند مبتلابه پوکی استخوان (با سالخوردگی بیشتر و تحصیلات پایین تر) و با عملکرد پایین در فعالیت های اساسی و ابزاری زندگی ضروری است.

    کلید واژگان: سالمندی, پوکی استخوان, فعالیت های روزمره زندگی}
    Farideh Bastani, Zohreh Sadat Dolatabadi Arani, Hamid Haghani, Farzaneh Mehdipour*, Hossein Jahani

    Background & Aims :

    Aging is associated with decreased physical and psychological functions. This study aims to investigate the ability to perform basic and instrumental activities of daily living (ADL) in elderly women with osteoporosis in Tehran, Iran.

    Materials & Methods:

     This is a cross-sectional study conducted on 130 elderly women over 60 years of age referred to selected hospitals affiliated to Iran University of Medical Sciences in 2019-2020, who were selected by a consecutive sampling method. The data collection tools were a demographic form, the Barthel index for ADL, and the Lawton-Brody Instrumental ADL scale. The data was statistically analyzed in SPSS software, version 20.

    Results :

    The mean age of the women was 67.5±5.7 years. None of them had dependency for performing ADLs such as eating. The highest dependence was for urination (54.62%). Regarding instrumental ADLs, the highest inability was related to shopping (60.77%), and the lowest inability was related to managing one's own medication use (0.77%). The scores of basic and instrumental ADLs were significantly related to age and educational level (P<0.001).

    Conclusion:

     More governmental, family and social support is needed for elderly women with osteoporosis (with older age and educational level) who have lower ability to perform their basic and instrumental ADLs.

    Keywords: Elderly, Osteoporosis, Activity of daily living (ADL)}
  • زهرا کاشانی نیا، طاهره نجفی، حمید حقانی، سارا فرامرزیان*

    زمینه و هدف :

    برای افراد بستری شده در بخش مراقبت ویژه اغلب به علت طولانی شدن تهویه مکانیکی، حفظ راه های هوایی و بهداشت مناسب تر ریه، تراکیوستومی انجام می شود که درعین حال باعث کاهش صدمه حنجره و راحتی فرد نیز می شود. کیفیت مراقبت های بهداشتی به میزان زیادی به نحوه ارایه خدمات پرستاران بستگی دارد. باتوجه به اینکه نتیجه نهایی و عوارض احتمالی تراکیوستومی، ارتباط مستقیم با چگونگی اجرای مراقبت های پس از آن توسط کادر پرستاری دارد، بنابراین پژوهشی «با هدف ارزشیابی اثر آموزش مراقبت از تراکیوستومی برعملکرد پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه بیمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی ایران» انجام شد. 

    روش بررسی:

     این مطالعه دربازه زمانی مهر ماه الی آبان ماه سال بر روی 64  نفر از پرستاران بخش های مراقبت ویژه بیمارستان های آموزشی درمانی فیروزگر و رسول اکرم (ص)، به صورت نیمه آزمایشی انجام شد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسش نامه های اطلاعات فردی و پرسش نامه مراقبت از تراکیوستومی برگرفته از مطالعه آتش زاده و همکاران می باشد. داده ها بااستفاده ازنرم افزار SPSS نسخه 16 با شاخص های آمارتوصیفی وآمار استنباطی (آزمون تی زوجی و تحلیل واریانس) و سطح معنی دار (0/05>P) تجزیه وتحلیل شد.

    یافته ها :

    میانگین سنی افراد موردپژوهش 6/02±31/49 سال بود که 70/3 درصد از افراد زن بودند و تحصیلات کارشناسی با 90/6 درصد بیشترین سطح تحصیلی بود. میانگین و انحراف معیار سابقه کلی کار و سابقه کار در بخش ویژه به ترتیب 5/13±6/74 و 4/66±4/92 درصد بود. پرستاران با نوبت کاری در گردش با 89/1 درصد بیشترین فراوانی را داشتند. 93/8 درصد از پرستاران دوره مراقبت از تراکیوستومی را نگذرانده بودند. بیشتر واحدهای موردپژوهش (43/8 درصد) رسمی بودند. مقایسه میانگین نمره عملکرد پرستاران قبل از آموزش (8/87±45/85) و بعد از آموزش (42/33±93/3) با آزمون تی زوجی، اختلاف آماری معنی دار را نشان می دهد (0/001>P).

    نتیجه گیری :

    باتوجه به اینکه عملکرد پرستاران درزمینه مراقبت از بیماران دارای تراکیوستومی در حد مطلوب نبوده است، نتیجه مطالعه نشان داد آموزش پرستاران و ارایه امکانات کافی بر مبنای دستورالعمل های و نظر متخصصین می تواند موجب ارتقاء عملکرد پرستاران شود.

    کلید واژگان: تراکئوستومی, عملکرد پرستاران, مراقبت های ویژه, آموزش پرستاری}
    Zahra Kashaninia, Tahereh Najafi, Hamid Haghani, Sara Faramarzian*

    Background & Aims :

    Tracheostomy is often performed for people hospitalized in intensive care units (ICUs), but it can cause larynx damage and discomfort in the patient. Given that the final outcome and possible complications of tracheostomy are directly related to the quality of nursing care, this study aims to evaluate the effect of tracheostomy care training on the performance of nurses working in the ICUs of selected hospitals affiliated to Iran University of Medical Sciences.

    Materials & Methods :

    This quasi-experimental study was conducted on 64 nurses working in the ICUs of Rasul Akram and Firouzgar hospitals in 2021. The data collection tools were a demographic form and the tracheostomy patient care evaluation questionnaire of Atashzadeh et al. (2015). data analysis was performed in SPSS software, version 16 using descriptive and inferential statistics (paired t-test, and analysis of variance). P<0.05 was considered statistically significant.

    Results:

     The mean age of nurses was 31.49±6.02 years. Most of them were female (70.3%) with a bachelor's degree (90.6%). Their mean overall work experience was 6.74±5.13 years, and their average work experience in the ICU was 4.92±4.66 years. Most of the nurses (43.8%) had permanent employment. Most of the nurses had rotating shift (89.1%), and had not completed the course of tracheostomy care (93.8%). The results of the paired t-test showed a statistically significant difference in the mean performance score of nurses before training (45.85±8.87) and after training (93.3±42.33) (P<0.001).

    Conclusion:

     Considering that the performance of nurses in caring for patients with tracheostomy in the ICUs of selected hospitals is not satisfactory, educating nurses and providing sufficient facilities based on guidelines and opinions of experts are recommended to improve the quality of services to these patients by nurses in the hospitals.

    Keywords: Tracheostomy, Nurses' performance, Intensive care, Nursing education}
  • Mahtab Moti, Leila Amini *, Hamid Haghani, Mohammad Reza Nateghi
    Background
    The aim of this study was to evaluate the effects of thiamine (vitamin B1) on general health and infertilitytreatment outcomes in women with polycystic ovary syndrome (PCOS).
    Materials and Methods
    The study is a triple-blinded, randomized, placebo-controlled clinical trial performed on 64 infertilewomen with PCOS referred to Sarem Hospital in Tehran, Iran. The primary outcomes of the study were general healthand infertility treatment outcomes. Eligible women were randomly assigned to the vitamin B1 group (n=32, vitamin B1tablet at a dose of 300 mg/day for 4 weeks) or the placebo group (n=32, placebo tablet daily for 4 weeks). A general healthquestionnaire was completed before and after the intervention by both groups and treatment success was evaluated at theend of the study. Data were analyzed using SPSS software ver.16 P<0.05 was considered statistically significant.
    Results
    The mean age of participants in the vitamin B1 (VB1) group was 30.4 ± 3.27 years and in the placebo (Pl)group was 29.1 ± 2.66 years with the mean duration of marriage 12.7 ± 3.01 and 13.2 ± 2.97 years respectively. Ourresults showed that there were significant differences between the two groups in overall score (P<0.001) and scoresfor all domains of the general health questionnaire including somatic symptoms (P<0.001), anxiety and insomnia(P<0.001), social dysfunction (P=0.028), and severe depression (P<0.001) after the intervention. Four weeks of consumptionof vitamin B1 also resulted in higher numbers of positive pregnancy tests (P=0.006), although the numberof fetuses was not significantly different between the two groups after the intervention.
    Conclusion
    The results of the current study support a possible favourable effect of vitamin B1 on improving generalhealth, infertility treatment outcome, and retrieved follicle count without changing the number of fetuses in womenwith polycystic ovary syndrome (registration number: IRCT201510266917N3).
    Keywords: Depression, Fetus, Polycystic Ovary Syndrome, Thiamine, Vitamin B1}
  • فریده باستانی*، سعیده اسماعیلی، عاطفه زندی فر، حمید حقانی
    زمینه و هدف

    با شیوع کووید-19، پژوهش حاضر با هدف تعیین ترس از کووید 19 در سالمندان مبتلا به سرطان تازه تشخیص داده شده در مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی استان البرز در سال 1400 انجام شد.

    روش بررسی

    در این مطالعه طولی، 174 نفر سالمند مبتلا به سرطان در مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی البرز به صورت مستمر نمونه گیری شدند. برای جمع آوری داده ها از اطلاعات جمعیت شناختی، آزمون کوتاه شناختی و پرسش نامه ترس از کووید-19 استفاده شد که در سه مقطع زمانی بدو تشخیص، 1 ماه بعد و 2 ماه بعد (از مرداد 1400 تا  آبان ماه 1400) بود. اطلاعات مربوط به پرسش نامه ها بعد از کدگذاری با استفاده از نرم افزار SPSS  ویرایش 22 تجزیه وتحلیل شدند.

    یافته ها 

    ترس از کووید-19 در بدو تشخیص در سطح متوسط با میانگین 4/74±17/69 و در مرحله دوم (1 ماه بعد) 4/09±14/26 و در مرحله سوم (2 ماه بعد از تشخیص) 4/13±11/81 به ترتیب به دست آمد. تحلیل واریانس با اندازه های تکراری نشان داد ترس از کووید-19 با وضعیت تاهل (0/049=P)، بیماری زمینه ای (0/014=P) و درجه درک سالمند از سلامتی خود (0/400=P) ارتباط معنادار آماری داشته است. 

    نتیجه گیری

    تنش و استرس و ترس احتمالا می تواند روند درمان و جلسات شیمی درمانی را مخدوش سازد، بنابراین پیشنهاد می شود در زمان همه گیری، انجام مداخلات جهت ارتقاء سلامت روان سالمندان مبتلا به سرطان، برنامه ریزی شود.

    کلید واژگان: سالمند, سرطان, کووید-19, ترس از کووید-19}
    Farideh Bastani*, Saeedeh Esmaili, Atefeh Zandifar, Hamid Haghani
    Background & Aims

    The present study aims to determine the fear of COVID-19 in the elderly newly diagnosed with cancer referred to selected hospitals affiliated to Alborz University of Medical Sciences.

    Materials & Methods 

    In this longitudinal study, 174 elderly people newly diagnosed with cancer referred to the selected hospitals participated, who were selected using a continus sampling method. To collect data, a demographic form, the Abbreviated Mental Test, and the 7-item fear of COVID-19 scale were used before diagnosis, one month after, and two months after. The data were analyzed in SPSS software, version 22.

    Results

    Fear of COVID-19 level at the time of cancer diagnosis was moderate (mean score: 17.69±4.74). In the second stage (one month after the diagnosis), the mean score was 14.26±4.09. In the third stage (two months after diagnosis), the mean score was 11.81±4.13. Fear of COVID-19 at the time of cancer diagnosis was significantly different based on marital status (P=0.049), underlying diseases (P=0.014), and perception of health (P=0.004). 

    Conclusion

    Fear of COVID-19 can disrupt the process of treatment and chemotherapy in elderly patients with cancer. It is recommended to develop interventions to improve the mental health of the elderly with cancer during the pandemic.

    Keywords: Elderly, Cancer, Coronavirus, Fear of COVID-19}
  • Marhamat Farahaninia*, Zohreh Azarang, Mehri Bozorgnezhad, Hamid Haghani
    Background

    Adolescence is a high-risk period. Teenagers experience risky behaviors in this period, including using abusive drugs and addiction. Meanwhile, sufficient awareness helps a person to interpret and analyze health-threatening factors. This study aimed to determine the relationship between health literacy and susceptibility to addiction in adolescents living in the western part of Tehran City, Iran. 

    Methods

    This descriptive-correlational study was performed on 265 senior high school students in the western part of Tehran in 2021. The subjects were recruited by cluster random sampling. The study data were collected online using the addiction susceptibility questionnaire and health literacy measure for adolescents. The obtained data were sorted by frequency distribution, Mean±SD and analyzed utilizing the Pearson correlation coefficient, independent t-test, and analysis of variance in SPSS software, version 16. The significance level was set at 0.05.

    Results

    Most study subjects (56.4%) were female. Their Mean±SD score of health literacy was 65.31±21.15. Among the subscales of health literacy, “calculation”, with a Mean±SD score of 68.96±35.89, and “utilization”, with 61.29±25.05, had the highest and lowest mean scores, respectively. The Mean±SD score of addiction susceptibility was 25.3±30.05, and among its subscales, “showing off” with a mean score of 33.09±32.64 and “family dissatisfaction” with 19.75±35.47 had the highest and lowest mean scores, respectively. Health literacy and its dimensions had a negative correlation with addiction susceptibility (P<0.001).

    Conclusion

    According to the findings, it is recommended to use appropriate strategies to increase adolescent health literacy by health service providers, school officials, school health nurses, and teachers. The results of this study can be used as a source for further research on addiction and health literacy in adolescents.

    Keywords: Health literacy, Addiction susceptibility, Adolescents}
  • Raha Tabahfar, Fatemeh Oskouie*, Hamid Haghani
    Background

    Death in the place that the patient has selected and feels comfortable remaining in for the remainder of their life is one of the main objectives of palliative care for terminally ill cancer patients. Nevertheless, this problem is constantly disregarded. The goal of the present study was to look at variables that affected cancer patients' decisions about their place of death.   

    Methods

    A descriptive cross-sectional study was conducted from May to August 2018. Using a continuous sampling method, 631 patients who had passed away between 2011 and 2017 were selected among the patients with a history of cancer and hospitalization at the Firoozgar Hospital in Tehran. A self-made 3-section questionnaire with 21 questions was completed by phone calls made to the families who confirmed their patients’ deaths due to cancer. Data were managed by SPSS software Version 13, and descriptive statistics were used in data analysis.  

    Results

    Based on the results, among 631 deceased patients, only 157 (24.9%) chose their place of death, and 474 (75.1%) had not spoken about it during their lifetime. Among the examined variables, age, sex, education, insurance status, duration of disease, activities of daily living, awareness of disease progression, and receiving home care had a significant association with this choice in people who died of cancer.   

    Conclusion

    Despite the importance of the choice of place of death by the patient in the final days of life, the possibility of having an option is not provided for most cancer patients. Patients who understand how their disease is progressing at this point are probably going to want to select where they pass away. Consequently, the healthcare system must be ready to grant cancer patients the option to choose their final resting place and ensure a comfortable and respectable passing. Future research can be built upon the results of this study.

    Keywords: Place Of Death, End-Of-Life Care, Palliative Care, Death, Cancer, Preferred Place Of Death}
  • Alice Khachian, Mina Pahlavan*, Hamid Haghani, Seyyed Mohammad Hosseini

    Background : 

    Medication errors can lead to serious negative consequences. Meanwhile, reading theory books or listening to lectures away from the real environment may disrupt learning. Simulation-based learning using a virtual environment imitates real-world activities and engages learners in physical and practical activities.   The aim of this study was to evaluate the effects of simulation-based education (SBE) on medication administration (MA) knowledge and performance among nursing students.

    Methods

    This quasi-experimental study was conducted in the 2018–2019 academic year using a   pretest-posttest design and a control group. The subjects included 66 nursing students of the sixth semester of the Faculty of Nursing and Midwifery of Iran university of Medical Sciences (IUMS), Tehran, Iran.. They were randomly allocated to the intervention   (n = 36) and control (n = 30) groups. Subjects in the intervention group were trained through SBE in two-hour weekly sessions for four consecutive weeks, and their conterparts in the control group received only routine traditional training.. The knowledge and performance were assessed using a researcher-made MA knowledge questionnaire and four MA performance checklists. Data were collected before, immediately after, and one month after the intervention and were analyzed using    repeated measures analysis of variance as well as  paired-samples t test, independent-samples t, Mann-Whitney U, Chi-square, and Fisher’s exact test in SPSS software (v. 16.0). Significance level was set at P≤ 0.05.  

    Results

    There were no significant differences between the groups before intervention (P > 0.05). The mean scores of MA knowledge and performance of the intervention group  increased significantly after the intervention (P < 0.05).The mean scores of the intervention group were significantly higher than the control group in both post-tests (P < 0.05). The mean score of MA knowledge in the intervention group was 12.36±3.04 at pretest, 18.6±1.13 at the first posttest, and 18.7±1.2 at the second posttest. the mean score of MA knowledge in the control group was 12.43±2.41 at pretest, 12.66±2.39 at the first posttest, and 12.66±2.63 at the second posttest The mean scores of MA performance (Total) in the intervention group was 18.99±9.7, at the first posttest and 18.08±11.05 at the second posttest. and The mean scores of MA performance (Total) in the control group was 10.35±10.39, at the first posttest and 11.35±10.66 at the second posttest.

    Conclusion

    SBE is effective in  improving nursing students’ MA knowledge and performance. SBE is suggested to reduce medication errors among nursing students.

    Keywords: Simulation, Medication error, Knowledge, Performance, Nursing students}
  • Maryam Abdollahian, Safoura Dorri, Hamid Haghani, Mansoureh Ashghali Farahani *
    Background

    Lack of social support may lead to destructive effects on pregnancy outcomes, especially for women with gestational diabetes.

    Objectives

    This study aimed to examine the effect of spouse participation in gestational diabetes care on pregnant women’s perceived social support.

    Methods

    This quasi-experimental study was carried out in one of the health centers affiliated with Shahroud University of Medical Science, Shahroud, Iran, during 2018 - 19. A total of 80 pregnant women with gestational diabetes were non-randomly allocated to two groups of 40members. The control group received the standard care, whereas the experiment group received, in addition to the standard care, gestational diabetes care as well as face-to-face and online education with their spouses. Demographic and Diabetes Social Support Questionnaire-Family Version was filled by the two groups before and five weeks after the intervention. Data analyses were performed using descriptive statistics, independent t-test, paired t-test, and chi-squared test with SPSS (V16).

    Results

    The total score of social support in the experiment group had a significant increase compared to that in the control group (3.42 ± 1.16, 3.06 ± 1.14, and P < 0.001). In addition, the three aspects of social support (i.e., taking blood sugar test, adhering to diet, and receiving social support) in the experiment group had a significant increase compared to those in the control group (P < 0.05).

    Conclusions

    Considering the positive effect of spouse participation on the perceived social support of pregnant women with gestational diabetes and on their healthy pregnancy, it was recommended that health policymakers should codify pregnancy cares, despite the cultural limitations, in order to facilitate maximum participation of spouses.

    Keywords: Gestational Diabetes, Social Support, Spouse, Education}
  • مینا مرادی، ندا مهرداد*، صغری نیکپور، حمید حقانی
    زمینه و هدف

    کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی یک پیامد بالینی مهم در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن قلبی  است. هدف از این مطالعه بررسی کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن و تعیین ارتباط بین کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی با متغیرهای دموگرافیک و بالینی در بیماران نارسایی قلبی بود.

    مواد و روش ها

    طرح این پژوهش از نوع توصیفی مقطعی است. نمونه ای متشکل از 200 بیمار مبتلا به نارسایی مزمن قلبی از میان  بیماران سرپایی و بستری در بیمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران انتخاب و برای تکمیل پرسشنامه دموگرافیک، بالینی و پرسشنامه کاردیومیوپاتی کانزاس سیتی  مورد مصاحبه قرار گرفتند. برخی متغیرهای بالینی از سوابق پزشکی بیماران استخراج شد. از کاردیومیوپاتی کانزاس سیتی برای اندازه گیری کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی استفاده شد که امتیاز بالاتر نشان دهنده کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی بهتر است. برای تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده از آمار توصیفی، t مستقل و ANOVA استفاده شد.

    یافته ها

    حیطه خودکارآمدی بالاترین امتیاز را در بین حیطه های کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی (میانگین = 61، انحراف معیار= 31/18) و علائم جسمانی کمترین (میانگین = 92/42 و انحراف معیار= 45 /13) داشت. از نظر آماری بین کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی و چهار متغیر دموگرافیک شامل جنس، سطح تحصیلات، وضعیت اقتصادی و شاغل بودن رابطه معناداری وجود داشت. همچنین متغیرهای بالینی شامل : طول مدت بیماری، دفعات بستری شدن در بیمارستان، بیماری های غیر قلبی، کسر تخلیه ای قلب، مصرف دیورتیک و شاخص توده بدنی بودند.

    نتیجه گیری

    بیماران مبتلا به نارسایی قلبی کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی کاهش یافته دارند . پرستاران و ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی باید مراقبت ها و برنامه هایی را برای کاهش فراوانی، شدت و علائم نارسایی قلبی برنامه ریزی کنند و به بهبود کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی در این بیماران کمک کنند.

    کلید واژگان: بیماری های مزمن, کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی, نارسایی قلبی}
    Mina Moradi, Neda Mehrdad*, Soghra Nikpour, Hamid Haghani
    Background and Aim

    Health-related quality of life (HRQOL) is an important clinical outcome in patients with chronic Heart failure (CHF). The aim of this study was to evaluate HRQOL in patients with CHF and determine its relationship with demographic and clinical variables.

    Materials and Methods

    In this cross-sectional descriptivecorrelational study, 200 patients with CHF were selected from clients referring to teaching hospitals affiliated to Tehran University of Medical Sciences. They were interviewed to complete demographic and clinical questionnaires and the Kansas City Cardiomyopathy Questionnaire (KCCQ).  Some clinical variables were extracted from their medical records. KCCQ was used to measure their HRQOL. Descriptive statistics, independent t-test and ANOVA were used for data analysis.

    Results

    Self–efficacy domain had the highest score (mean=61, SD=18.31) and physical symptoms had the lowest (mean=42.92, SD=13.45) in HRQOL. There was a significant relationship between HRQOL and 4 demographic variables: sex, educational level, economic condition, as well as occupational status and also between HRQOL and clinical variables including: duration of illness, number of hospitalizations, non-cardiac diseases, ejection fraction, diuretic consumption and body mass index there was a statistically significant relationship.

    Conclusion

    Patients with CHF had low HRQOL. Nurses and healthcare providers should plan care and programs to reduce frequency, severity and symptoms of heart failure and help improve HRQOL in these patients.

    Keywords: Chronic Diseases, Health-Related Quality Of Life (HRQOL), Heart Failure}
  • فاطمه خانی، مهرنوش اینانلو*، فاطمه گنجی، حمید حقانی
    زمینه و هدف

    زنان ستون اصلی توسعه اجتماعی و محور اصلی سلامت خانواده هستند. موفقیت، بقا و ارتقای جامعه به سلامت زنان جامعه وابسته است. از آنجایی که سبک زندگی ارتقادهنده سلامت و بهزیستی روان شناختی از تعیین کننده های مهم سلامت هستند، این پژوهش با هدف تعیین سبک زندگی ارتقادهنده سلامت و بهزیستی روان شناختی در زنان مراجعه کننده به پایگاه های سلامت اراک در سال 1398 انجام شد.

    مواد و روش ها

    در این مطالعه مقطعی از بین زنان مراجعه کننده به پایگاه های سلامت شهر اراک، 221 خانم که معیار ورود به مطالعه را داشتند به صورت نمونه گیری مستمر وارد مطالعه شده و فرم اطلاعات جمعیت شناختی، پرسش نامه سبک زندگی ارتقادهنده سلامت و پرسش نامه بهزیستی روان شناختی را تکمیل کردند. توصیف داده ها با استفاده از آماره های توصیفی فراوانی، درصد فراوانی، میانگین، انحراف معیار و تحلیل داده ها به وسیله آزمون های آنالیز واریانس، تی مستقل و رگرسیون با استفاده از نسخه 19 نرم افزار نسخه SPSS انجام شد.

    ملاحظات اخلاقی: 

    این مطالعه با کد اخلاقIR.IUMS.REC.1398.609  به تصویب کمیته اخلاق معاونت پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی ایران رسیده است.

    یافته ها

    میانگین سبک زندگی ارتقادهنده سلامت در واحدهای مورد پژوهش 135/96 بود. مولفه های فعالیت بدنی با میانگین 16/31 و تغذیه با میانگین 26/41، به ترتیب کمترین و بیشترین امتیاز را داشتند. میانگین بهزیستی روان شناختی در واحدهای موردپژوهش 72/29 بود. مولفه های هدفمندی با میانگین 10/76 و رشد فردی با میانگین 13/19 به ترتیب کمترین و بیشترین امتیاز را داشتند. سن، بیماری های مزمن، اشتغال، تعداد فرزندان و مصرف الکل با سبک زندگی ارتقادهنده سلامت ارتباط معنادار منفی و تحصیلات زن و همسرش با سبک زندگی ارتقادهنده سلامت ارتباط معنادار مثبت داشتند. درمجموع، متغیرهای جمعیت شناختی در حد 13 درصد سبک زندگی ارتقادهنده سلامت را پیش بینی می کند. سن، تعداد فرزندان، وجود بیماری های مزمن جسمی و بیماری های اعصاب و روان با بهزیستی روان شناختی ارتباط معنادار منفی و وضعیت اقتصادی، تحصیلات زن و همسرش با بهزیستی روان شناختی ارتباط معنادار مثبت داشت. درمجموع، متغیرهای جمعیت شناختی تا ده درصد بهزیستی روان شناختی را پیش بینی می کنند.

    نتیجه گیری

    با توجه به اینکه سبک زندگی ارتقادهنده سلامت و بهزیستی روان شناختی دو تعیین کننده مهم سلامت محسوب می شوند، بررسی این شاخص ها وعوامل موثر بر آن ها می تواند به برنامه ریزی مداخلات برای ارتقای سلامت جسمی و روانی زنان کمک کند.

    کلید واژگان: زنان, سلامت, سبک زندگی, بهزیستی, بهزیستی روان شناختی}
    Fatemeh Khani, Mehrnoosh Inanlou*, Fatemeh Ganjeh, Hamid Haghani
    Background and Aim

    Women are the central pillar of social development and the main axis of family health. Success, survival, and promotion of society depend on the health of women in society. Since Health Promotion lifestyle and psychological well-being are important determinants of health, this study was conducted to determine the Health Promotion lifestyle and psychological well-being in women attending the health centers of Arak City in 2019.

    Methods & Materials:

     In this cross-sectional study, among women who attended health centers in Arak City, 221 women who met the inclusion criteria were included in the study by continuous sampling and the form of demographic information, health promoting lifestyle profile-Ii (HPLP-II), and Ryff Psychological well-being Questionnaire was completed. Data were described using descriptive statistics of frequency, frequency percentage, mean, standard deviation, and data analysis by analysis of variance, independent t-test, and regression using SPSS software v. 19.

    Ethical Considerations: 

    This study was approved by the Ethics Committee of Research Deputy of Iran University of Medical Sciences (Code: IR.IUMS.REC.1398.609).

    Results

     The mean health-promoting lifestyle in the study units was 135.96; the mean physical activity components were 16.31; The mean nutrition was 26.41, with the lowest and highest scores, respectively. The mean psychological well-being in the study units was 72.29. The mean components of purpose in life were 10.76, and the mean personal growth was 13.19, with the lowest and highest scores, respectively. Age, chronic diseases, employment, number of children, and alcohol consumption had a significant negative relationship with a health-promoting lifestyle, and a woman’s and her husband’s education had a significant positive relationship with a health-promoting lifestyle (P<0.05). Overall demographic variables predict as much as 13% of health-promoting lifestyles. Age, number of children, and chronic physical and psychological diseases had a significant negative relationship with psychological well-being and economic status. A woman’s and her husband’s education had a significant positive relationship with psychological well-being. Overall, demographic variables predict as much as 10% of psychological well-being. 

    Conclusion

    Considering that health-promoting lifestyle and psychological well-being are two critical determinants of health, studying these two indicators and the factors affecting them can help Intervention planning to promote women’s physical and mental health.

    Keywords: Women, Health, Lifestyle, Well-being, Psychological welfare}
  • سهیلا رحیمی، مهرنوش اینانلو*، طاهره نجفی قزلجه، حمید حقانی
    زمینه و هدف

    توجه به عوارض روان شناختی بعد از سکته قلبی هم راستا با سایر عوارض فیزیولوژیکی آن از اهمیت بالایی برخوردار است. نزدیکی این بیماران به مرگ باعث اضطراب مرگ شده که می تواند روحیه آنان را تضعیف کند. این مطالعه با هدف تعیین اضطراب مرگ و نشانگان افت روحیه در بیماران با سکته قلبی بستری در مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران، سال 1400 انجام شد.

    روش بررسی

    پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی از نوع توصیفی است که بر روی 206 نفر از بیماران با سکته قلبی بستری در مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران در نیمه اول سال 1400 انجام شد. نمونه گیری به روش مستمر انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل فرم مشخصات جمعیت شناختی، پرسش نامه اضطراب مرگ تمپلر و نشانگان افت روحیه کیسان بود. برای تجزیه وتحلیل داده ها از نسخه 20 نرم افزار آماری SPSS و آزمون های ضریب همبستگی پیرسون، تی مستقل و تحلیل واریانس استفاده شد.

    یافته ها

    بیشتر بیماران شرکت کننده در مطالعه مرد، متاهل، دارای شغل آزاد با میانگین سنی 12/49±57/97 سال بودند. میانگین و انحراف معیار اضطراب مرگ در بیماران با سکته قلبی 1/62±6/26 (در حد متوسط) بود. بیشتر بیماران (43/7 درصد) اضطراب مرگ متوسط داشتند. میانگین و انحراف معیار نشانگان افت روحیه در بیماران با سکته قلبی 5/34±11/88 (در حد شدید) بود. بیشتر بیماران (60/7 درصد) نشانگان افت روحیه شدید داشتند.

    نتیجه گیری

    اضطراب مرگ بیماران بعد از ابتلا به سکته قلبی در حد متوسط و نشانگان افت روحیه آن ها در حد شدید به دست آمد که توجه به آن ها و شناخت عوامل موثر بر آن توسط پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه قلبی ضروری است و توصیه می شود این مسیله در آموزش مراقبت از این بیماران گنجانده شود.

    کلید واژگان: اضطراب مرگ, نشانگان افت روحیه, سکته قلبی, مراقبت ویژه}
    Soheila Rahimi, Mehrnoosh Inanlou *, Tahereh Najafi Ghezeljeh, Hamid Haghani
    Background & Aims

    It is essential to pay attention to the psychological complications after a heart attack in line with other physiological complications. The proximity of these patients to death has caused death anxiety, which can weaken their morale. This study aims to determine death anxiety and demoralization in patients with acute myocardial infarction admitted to post-cardiac care units of the Iran University of Medical Sciences in 2021.

    Materials & Methods

    The present study is a descriptive cross-sectional study that was performed on 206 patients with myocardial infarction admitted to the educational-medical centers of Iran University of Medical Sciences in the first half of 2021. Data collection tools included the demographic profile form, Templer death anxiety questionnaire, and Kissane demoralization. Data were analyzed using SPSS software, version 20 and Pearson correlation coefficient, independent t test, and analysis of variance.

    Results

    Most patients in the study were male, married, and self-employed with a mean age of 57.97±12.49 years. The mean score of death anxiety in patients with myocardial infarction was 6.26±1.62 (moderate). Most patients (43.7%) had moderate death anxiety. The mean score of demoralization syndrome was 11.88±5.34 (severe). Most patients (60.7%) had severe demoralization syndrome.

    Conclusion

    The death anxiety of patients after myocardial infarction was moderate and their demoralization syndrome was severe, therefore it is necessary to pay attention to them and recognize the factors affecting nurses working in intensive care units and recommend being included in the training of care for these patients.

    Keywords: Death anxiety, Demoralization, Myocardial infarction, Critical Care Unit}
  • تهمینه صالحی، ناهید شجاعی*، حمید حقانی
    زمینه و هدف

    توانایی پرستار برای گرفتن یک تصمیم موثر، مهم ترین عاملی است که بر کیفیت مراقبت اثر می گذارد و متمایز کننده پرستاران حرفه ای از پرسنل مراقبتی غیرحرفه ای است. عوامل متعدد فردی و سازمانی بر تصمیم گیری بالینی اثر می گذارند. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط مشارکت پرستاران در تصمیم گیری بالینی با فرهنگ سازمانی در بخش های مراقبت ویژه مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال 1399 انجام شد.

    روش بررسی

    پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی همبستگی است. نمونه های پژوهش 317 پرستار شاغل در بخش های مراقبت ویژه مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران بودند که به روش طبقه ای با تخصیص متناسب و سپس در درون هر طبقه به صورت مستمر انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه مشارکت در تصمیم گیری بالینی کایلو (2008) و پرسش نامه فرهنگ سازمانی کامرون و کویین (1990) بود. اطلاعات به دست آمده با نسخه 16 نرم افزار آماری SPSS تجزیه وتحلیل شدند. برای توصیف مشخصات نمونه ها از شاخص های توصیفی (میانگین و انحراف معیار و فراوانی و درصد) و برای بررسی روابط بین متغیرها از آزمون همبستگی پیرسون، آزمون تی مستقل و آزمون کای دو استفاده شد.

    یافته ها

    88/5 درصد از پرستاران مورد پژوهش زن بودند. تحصیلات 86/5 درصد از آن ها در سطح کارشناسی بود. 39/6 درصد در بخش مراقبت های ویژه (تنفسی) جنرال مشغول بودند که نسبت به سایر بخش ها فراوانی بیشتری داشت. میانگین سنی پرستاران مورد پژوهش 34/65 سال، میانگین سابقه کار پرستاری 10/38 سال و میانگین سابقه کار در بخش مراقبت ویژه 7/25 سال بود. میانگین نمره تصمیم گیری بالینی 70/16 با انحراف معیار 11/65 بود که از میانه نمره ابزار یعنی 54 بالاتر است و به معنای این است که میزان مشارکت پرستاران در تصمیم گیری بالینی بالاست. فرهنگ سازمانی غالب در وضعیت موجود، فرهنگ بازار بود. در وضعیت مطلوب، فرهنگ سازمانی قومی به عنوان فرهنگ غالب شناخته شد. فرهنگ سازمانی در وضعیت موجود با تصمیم گیری بالینی ارتباط معنا دار آماری نداشت (0/13=p)، اما در وضعیت مطلوب این ارتباط معنا دار بود (0/014=p). تصمیم گیری بالینی در پرستاران با فرهنگ قومی به طور معنا داری بالاتر از فرهنگ بازار بود (0/013=p).

    نتیجه گیری

    نتایج این تحقیق نشان داد فرهنگ سازمانی موجود با فرهنگ سازمانی مطلوب اختلاف دارد. با وجود معنا دار بودن ارتباط تصمیم گیری بالینی با فرهنگ سازمانی، این ارتباط ضعیف برآورد شد و شاید لازم باشد پژوهشی با تعداد نمونه بیشتر انجام شود. باتوجه به اینکه فرهنگ قومی به عنوان فرهنگ مطلوب شناخته شد، پیشنهاد می شود جهت ارتقای مشارکت پرستاران در تصمیم گیری بالینی، برنامه ریزی در راستای اشاعه و استقرار فرهنگ قومی در سازمان انجام شود.

    کلید واژگان: پرستار, تصمیم گیری بالینی, فرهنگ, فرهنگ سازمانی, بخش مراقبت های ویژه}
    Tahmine Salehi, Nahid Shojaee *, Hamid Haghani
    Background & Aims

    The nurse’s ability to make an effective clinical decision affects the quality of care and differentiates professional nurses from non-professional ones. Many individual and organizational factors affect clinical decision-making of nurses. This study aims to examine the relationship between participation in clinical decision-making and organizational culture of nurses in intensive care units (ICUs) of selected hospitals in Tehran, Iran

    Materials & Methods

    This is a descriptive-correlational study. Participants were 317 nurses working in the ICUs of hospitals affiliated to Iran University of Medical Sciences, who were selected with proportional stratified sampling and sequential sampling methods. The data collection tools were the clinical decision-making questionnaire of Kyalo (2008) and the organizational culture assessment instrument of Cameron and Quinn (1990). The obtained data was analyzed in SPSS statistical software, version16. Descriptive indices (Mean±SD, frequency, percentage) were used to describe the data, and Pearson’s correlation test, independent t-test, and chi-square test were used to examine the relationships between the study variables.

    Results

    Among nurses, 88.5% were female, 86.5% had a bachelor’s level, and 39.6% were working in the ICU general. Their mean age was 34.65 years, and their mean nursing experience and the work experience in the ICU was 10.38 and 7.25 years, respectively. The mean score of clinical decision-making was 70.16±11.65, which was higher than the cutoff point (>54), indicating that the participation of nurses in clinical decision-making was high. The dominant organizational culture in the current situation was the market culture. In the preferred situation, the organizational dominant culture was the clan culture. Organizational culture in the current situation had no significant relationship with clinical decision-making (P=0.13), but this relationship was significant in the preferred situation (P=0.014). Clinical decision-making in nurses with clan culture was significantly higher than in those with market culture (P=0.013).

    Conclusion

    The current organizational culture in the selected hospitals is different from their preferred organizational culture. Despite the significance of relationship between ICU nurses’ participation in clinical decision-making and organizational culture in the preferred situation, the relationship is weak. More studies are needed with a larger sample size. Considering that the clan culture is the preferred culture, planning is needed to establish the clan culture in the hospitals to increase the participation of ICU nurses in clinical decision-making.

    Keywords: Nurses, Clinical decision-making, Culture, Organizational culture, Intensive care units}
  • دریادخت مسرور رودسری، زهرا صالحی*، حمید حقانی
    زمینه و هدف

    فرسودگی شغلی منجر به غیبت از کار، ترک شغل و قصد ترک شغل، کاهش کیفیت زندگی، کاهش سطح عملکردی و کم شدن کیفیت مراقبت درمانی و همچنین کاهش تعهد به سازمان می شود و بر کیفیت مراقبت، امنیت مددجو و عملکرد کارکنان در سیستم مراقبت درمان تاثیر می گذارد. جو سازمانی همواره سیکل مرکزی محیط کاری در حرفه پرستاری بوده و در محیط بیمارستانی از عوامل تاثیرگذار بر عملکرد پرستار در ارتقا کیفیت درمان شناخته می شود. نظر به اهمیت فرسودگی و جو سازمانی به ویژه در پرستاران و سازمان های بهداشتی درمانی، این مطالعه با هدف تعیین ارتباط فرسودگی شغلی با جو سازمانی در پرستاران شاغل در بخش های داخلی جراحی مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال 1399 انجام شد.

    روش بررسی

     ین مطالعه همبستگی توصیفی از نوع مقطعی در بخش های داخلی جراحی 4 بیمارستان منتخب مرکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران بود که با روش نمونه گیری خوشه ای، انجام شد. برای تعیین حجم نمونه در سطح اطمینان 95 درصد و توان آزمون 80 درصد 200 نفر برآورد شد. برای گردآوری داده ها از فرم اطلاعات جمعیت شناختی پرسش نامه های فرسودگی شغلی ماسلاچ و پرسش نامه جوسازمانی هالپین و کرافت استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از نسخه 24 نرم افزار SPSS به روش توصیفی و آمار استنباطی انجام شد.

    یافته ها:

     براساس یافته ها خستگی عاطفی با کلیه ابعاد جوسازمانی درک شده به جزء روحیه گروهی و فاصله گیری همبستگی معنا دار آماری داشته، به طوری که با بعد مزاحمت همبستگی معکوس و با بقیه ابعاد همبستگی مستقیم داشت. بدین معنی که هرچه نمره ابعاد جو سازمانی بالاتر باشد، نمره خستگی عاطفی بیشتر است. درنتیجه شخص دچار فرسودگی شغلی بیشتری خواهد شد. 

    نتیجه گیری: 

    کارکنان سلامت به ویژه پرستاران و مدیران سطوح مختلف بهداشت و درمان، به دنبال طراحی راهکارها برای کاهش فرسودگی شغلی و بهبود جو سازمانی و رضایتمندی بیماران باتوجه به شرایط و امکانات موجود هستند. آگاهی کارکنان سلامت به ویژه پرستاران و مدیران پرستاری می تواند زمینه ای برای تصمیم گیری برای استفاده یا عدم استفاده از نتایج این مطالعه باشد و پیشنهاد می شود که سوپروایزورهای آموزشی بیمارستان ها بر مبنای نتایج این مطالعه، آموزش های ضمن خدمت را با تمرکز بر مولفه های فرسودگی شغلی و جو سازمانی ادراک شده تدوین و اجرا کنند.

    کلید واژگان: فرسودگی شغلی, جو سازمانی, پرستاران}
    Daryadokht Masror Roudsary, Zahra Salehi*, Hamid Haghani
    Background & Aims

     Job burnout can leads absenteeism, leaving the job or having the intention to leave, reduced quality of life, reduced performance, and reduced quality of patient care and commitment to the organization. Organizational climate has always been important in the nursing profession and in the hospital environment where the nurse’ performance is known as an important component in improving the quality of treatment. This study aims to determine the relationship of job burnout with organizational climate in nurses.

    Materials & Methods

    This descriptive correlational study with cross-sectional design was performed in 2020 in the internal surgical wards of four teaching hospitals affiliated to Iran University of Medical Sciences. The sampling was done by a cluster sampling method. The sample size was determined 200 at a 95% confidence level and considering a 80% test power. To collect data, a demographic form, the Maslach burnout inventory, and Halpin and Croft’s organizational climate description questionnaire were used. Data analysis was performed in SPSS v. 24 software using descriptive and inferential statistics.

    Results

     Emotional exhaustion domain of job burnout had a statistically significant correlation with all dimensions of organizational climate except for group spirit and disengagement; it had a negative significant correlation with the hindrance dimension and a positive significant correlation with other dimensions. With the increase of organizational climate, emotional exhaustion increases, resulting in more job burnout.

    Conclusion

    Health workers, especially nurses and managers, should take measures to reduce job burnout and improve organizational climate and patient satisfaction according to the existing conditions and resources. It is recommended that the educational supervisors of the hospitals develop and implement in-service training focusing on the components of job burnout and organizational climate.

    Keywords: Job burnout, Nurse, Organizational climate}
  • Farinoush Irani, Leila Amini*, Robabeh Mohammadbeigi, Hamid Haghani
    Background

    Infertility and its treatment, as one of the most difficult experiences in life, affects the mental health and happiness of couples, especially women. This study compared the happiness of infertile women and the wives of infertile men.

    Methods

    This research was a comparative cross-sectional study. The study sample included 142 women (71 infertile women and 71 wives of infertile men) referring to the infertility clinic of Akbarabadi Hospital in Tehran, Iran, selected by consecutive sampling from February to August 2020. Demographic information and the Oxford happiness inventory (OHI) were used to collect the data. The data analysis was performed in SPSS software, version 16 using the Fisher exact-test, Chi-square, Kruskal-Wallis, and independent t-test. A P<0.05 was considered significant.

    Results

    The study showed that infertile women are happier than the wives of infertile men (P=0.006). Also, the subscales of life satisfaction (P=0.016), efficacy (P=0.025), cheerfulness (P=0.001), and self-esteem (P=0.017) were higher in infertile women than in the other group. However, there was no significant difference between the two groups in the subscales of sociability and wellbeing.

    Conclusion

    According to the findings, spouses of infertile men may experience lower happiness levels than infertile women. In addition to paying more attention to the psychological condition of infertile men’s wives, more detailed studies with a larger sample size are needed to confirm the results. Also, qualitative studies are recommended to clarify all dimensions of happiness of infertile couples.

    Keywords: Female infertility, Male infertility, Wellbeing, Happiness}
  • Alice Khachian, Kosar Zeighami *, Tahereh Alsadat Khoubbin Khoshnazar, Hamid Haghani
    Background

    Parkinson’s disease is a progressive and chronic neurological disease with severe motor and non-motor disabilities that affect patients’ quality of life. Considering the importance of self-management education in chronic disease to improve quality of life, an upward trend of using mobile applications has recently been considered in clinical settings.

    Objectives

    The objective of this study was to evaluate the effect of self-management education based on the mobile application on the quality of life of Parkinson’s disease.

    Methods

    This quasi-experimental study was conducted in the neurology clinics of selected educational centers of Iran University of medical sciences with 77 patients, with a convenience sampling method. After obtaining the code of ethics, the clinical trial code and obtaining written informed consent from eligible people, the Demographic checklist, clinical stage criteria, and quality of life questionnaire in Parkinson’s disease (PDQ-39) were sent by online links to eligible patients or caregivers before, one month after, and three months after the start of the intervention (12 weeks intervention). The content of the self-management education extracted from reliable medical, nursing, and rehabilitation references based on the mobile application "Parkin Seven," designed by a software consultant engineer, was provided to the clients at once by installing the mobile application in the research environment, with 15 - 20 minutes of in-person mobile application set up education. Data were analyzed by repeated measures analysis of variance in SPSS20 software.

    Results

    The quality of life in the first stage was estimated at 48.26 ± 2.37, which was 34.27 ± 2.08 and 24.33 ± 1.76 for the second and third stages, respectively (P < 0.001).

    Conclusions

    Findings from this study indicate that self-management education based on a mobile application in patients with Parkinson’s disease effectively improves the quality of life. Therefore, utilizing this method by clinical professionals, especially rehabilitation nurses, is recommended to improve clinical efficiency.

    Keywords: Self-management, Education, Mobile Applications, Quality of Life, Parkinson’s Disease}
  • فریده باستانی*، حمید حقانی
    زمینه و هدف

    برخی بیماری‌های نو ظهور همچون پاندمی یکی از گونه‌های خانواده ویروس کرونا تحت عنوان بیماری کووید-19می‌تواند در سالمندان، تهدیدی جدی به شمار آید و تنش و ترس و نگرانی خاصی را ایجاد کند. بنابراین این مطالعه با هدف تعیین استرس درک‌شده و ترس از کووید-19 در سالمندان مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی غرب تهران (وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ایران) در سال 1399 انجام شد.

    روش بررسی

    در این مطالعه مقطعی‌توصیفی، 260 نفر از سالمندان بالای 60 سال در مرکز بهداشت غرب تهران به‌روش نمونه‌گیری خوشه‌ای (در انتخاب دو مرکز بهداشت) و به‌صورت طبقه‌ای (به میزان مساوی از هر مرکز 130 نمونه) طبق معیارهای مورد پژوهش انتخاب شدند . ابزار گردآوری داده‌ها شامل فرم مشخصات جمعیت‌شناختی، پرسش‌نامه استرس درک‌شده و مقیاس ترس از کووید-19 بود. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌‌ها از نرم‌افزار SPSS نسخه 20 از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد.

    یافته‌ها: 

    میانگین نمره استرس درک‌شده 10/19±41/5 بود که نشان‌دهنده تنش و استرس بالا در سالمندان بود. این متغیر با سن، بیماری زمینه‌ای ناتوان‌کننده، و »سلامتی ادراک شده« (0/001>P) ارتباط معنادار آماری را نشان می‌داد. نتایج آزمون تعقیبی شفه نشان‌دهنده آن بود که استرس درک‌شده در متاهلین و در کسانی که بیماری زمینه‌ای ناتوان‌کننده نداشتند و به سلامتی خود نمره 5 و بالاتر (مطلوب) دادند، به‌طور معناداری کمتر از سایرین بود. ضمن اینکه »ترس از کووید-19،» با میانگین و انحراف معیار (9/35±23/45) نیز نشان‌دهنده شدت بالای این متغیر در بین سالمندان مورد مطالعه بود.

    نتیجه‌گیری: 

    میزان بالای استرس و ترس از کووید- 19، در درصد قابل توجهی از سالمندان مورد مطالعه، برنامه‌ریزی مدونی از سوی نظام سلامت را به‌طور اورژانسی ضروری می سازد. باتوجه‌به اینکه استرس در زمان همه‌گیری بیماری‌های نوظهور اجتناب‌‌ناپذیر است، براساس یافته‌های مطالعه حاضر که میزان بالای استرس و ترس از کووید-19، در درصد قابل توجهی از سالمندان مورد مطالعه را نشان داد، این امر می‌تواند احتمال تضغیف سیستم ایمنی و ابتلا به بیماری‌ها یا طولانی شدن مدت بهبودی را افزایش دهد. بنابراین برنامه‌ریزی‌های پیشگیرانه بهداشتی درمانی از سوی سیاستگذاران نظام سلامت ضروری است.

    کلید واژگان: سالمند, استرس, ترس از کووید-19}
    Farideh Bastani *, Hamid Haghani
    Background & Aims

    The emerging diseases such as coronavirus disease 2019 (COVID-19) can cause a serious stress, fear, and anxiety in the elderly. This study aims to determine the perceived stress and fear of COVID-19 in the elderly referred to comprehensive health centers in Tehran, Iran.

    Materials & Methods

    In this descriptive cross-sectional study, 260 older people aged >60 years referred to two comprehensive health centers (130 from each center) in the west of Tehran participated, who were selected by cluster and stratified sampling methods. Data collection tools were a demographic form, the Perceived Stress Scale, and the Fear of COVID-19 Scale. Descriptive and inferential statistics were used to analyze the collected data in SPSS Software, version 20.

    Results

    The mean score of perceived stress was 41.5±10.19, indicating high level of stress in the elderly. This variable had a statistically significant relationship with age, underlying disease, and self-perceived health (P<0.001). The results of the Scheffe post hoc test showed that perceived stress was significantly lower in married subjects, those with no underlying disease, and those with self-perceived health score of 5 or higher. Fear of COVID-19 with a mean score of 23.45±9.35, was also higher among the elderly.

    Conclusion

    The perceived stress and fear of COVID-19 are high among the elderly in Tehran, Therefore, a proper planning by the health system policymakers for this group is necessary during the pandemic.

    Keywords: Elderly, Stress, Fear, COVID-19}
  • Parisa Hasannezhad, Sedigheh Khanjari, Akbar Nikpajouh, Zahra Hasannezhad, Hamid Haghani, Fahimeh Sabeti*
    Background

    Self-care of adolescents with congenital heart disease (CHD) is one of the challenges of the health care system. CHD is a common chronic disease that affects the quality of life (QoL) and self-efficacy of adolescents. This study compares the effectiveness of self-care education by face-to-face method and video clip (VC) on self-efficacy and QoL in late adolescents with CHD.

    Methods

    This research was a non-randomized clinical trial. A total of 111 late adolescents aged 18 to 21 years with CHD referred to Rajaie Cardiovascular, Medical, and Research Center in Tehran, Iran, were recruited by convenience sampling and non-randomly assigned to either control, face-to-face (F2F), or VC groups (37 subjects in each group). The F2F group participated in two educational sessions (each lasted 35-45 minutes) with an interval of one week, and the VC group received a 90-minute video to watch at home. The study data were collected before (T1) and two months after the intervention (T2), using the Generalized Self-Efficacy (GSE) scale and World Health Organization’s Quality of Life Questionnaire (WHOQOL-BREF) and analyzed in SPSS version 19 software using the Chi-square test, Fisher test, paired t test, Scheffé test, and ANOVA. The significance level was set at P<0.05.

    Results

    Before the intervention, demographic variables, self-efficacy, and QoL were not significantly different in the three groups. The self-efficacy significantly increased in the F2F (P<0.004) and VC groups (P<0.031) at T2. Furthermore, QoL dimensions significantly improved in the F2F and VC groups (P<0.05), except for the environment dimension (P>0.05).

    Conclusion

    Self-care education through F2F and VC significantly affects the self-efficacy and QoL of late adolescents. Such educational programs can greatly reduce the possible complications of the disease by empowering this group.

    Keywords: Self-care education, Congenital heart disease, Adolescents, Self-efficacy, Quality of life}
  • Farideh Bastani, Ghasem Ehsani, Parvaneh Samady Kia*, Hamid Haghani
    Background

    The most common aging change is increased arteriosclerosis, which can prone the elderly to heart attacks. Physiological and psychological changes deteriorate the health-related quality of life (QoL) of the survivors of heart attacks. However, gender differences may affect the health-related QoL of the survivors. The present study aimed to compare the health-related QoL of elderly men and women after a heart attack in selected educational-therapeutic centers of Iran University of Medical Sciences in 2020.

    Methods

    This was a cross-sectional study with descriptive comparative design conducted on 196 elderly patients (98 men and 98 women in each group) who were referred to the heart clinics of selected educational-therapeutic centers of Iran University of Medical Sciences in Tehran, Iran in 2020. The subjects were selected through continuous sampling. Data were collected by abbreviated mental test (AMT) and MacNew Heart Disease health-related QoL (HRQoL) questionnaire and analyzed by Chi-square test, independent t-test, analysis of variance, Pearson correlation coefficient, and multiple linear regression using SPSS software, version 26. The significance level was set at P≤0.05.

    Results

    The Mean±SD age of elderly women and men was 72.59±7.87 and 69.6±8.24 years, respectively. The Mean±SD health-related QoL of the elderly women was 3.89±0.58 and that of elderly men was 4.16±0.82. The results of the independent t-test showed that the scores of health-related QoL and its dimensions were significantly higher in men than in women (P<0.001). The results of the Pearson correlation coefficient revealed a negative and significant correlation between age and health-related QoL in elderly men (r=-0.253, P=0.012). The results of simultaneous multiple linear regression revealed that 26.8% of the changes in men’s health-related QoL were explained by their individual characteristics.

    Conclusion

    Considering the lower health-related QoL of women compared to men after a heart attack, more support for women after a heart attack seems necessary. Further research is also recommended to find out the causes of this difference.

    Keywords: Quality of life, Elderly, Heart attack, Gender role}
  • ام لیلا جعفربگلو، زهرا کاشانی نیا*، نعیمه سیدفاطمی، حمید حقانی
    زمینه و هدف

    با توجه به این که آسایش هدف نهایی کلیه فرآیندهای پرستاری است، مطالعه حاضر با هدف تعیین وضعیت آسایش مددجویان بستری با اختلال روان پزشکی انجام گرفته است.

    روش بررسی

    این پژوهش از نوع توصیفی- مقطعی است که با شرکت 275 مددجوی بستری در بخش های روان پزشکی بیمارستان شهید دکتر لواسانی در سال 99 در تهران انجام گرفته است. نمونه گیری به صورت مستمر بود. مددجویان پرسشنامه های جمعیت شناختی و ابزار آسایش افراد بستری در بخش روان پزشکی را تکمیل نمودند. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی، آزمون های آماری تی مستقل، آنالیز واریانس و آزمون تعیینی شفه در نرم افزار SPSS نسخه 24 در سطح معناداری 05/0p< تحلیل شد.

    یافته ها

    9/66% (184 نفر) بیماران مرد بودند. نمره آسایش کلی مددجویان 76/128 بود که براساس امتیازبندی از عدد 38 تا 190 میزان آسایش بیش تر از میانه بود. بیش ترین امتیاز در ابعاد آسایش به ترتیب حیطه فرهنگی اجتماعی (55/91±20/65)، حیطه روانی معنوی (50/31±19/64)، حیطه فیزیکی (06/37±22/58) و حیطه محیطی (39/22±19/49) بوده است. آزمون تعیینی شفه نشان داد که نمره آسایش در مددجویانی که میزان درآمدشان کفایت می کند به طور معناداری (001/0p<) بالاتر بوده است. همچنین مددجویانی که شغل آن ها کارمند است نمره آسایش بیش تری نسبت به سایرین کسب نموده اند (017/0=p).

    نتیجه گیری

    مددجویان کم ترین آسایش را در حیطه محیطی و بالاترین آسایش را در حیطه فرهنگی- اجتماعی کسب کردند بنابراین توصیه می شود که برنامه ریزی و اجرای کلیه مداخلات پرستاری با هدف حفظ و بهبود آسایش در حیطه محیطی بخش های روان پزشکی انجام گیرد.

    کلید واژگان: آسایش, بیماران, اختلال روان پزشکی}
    Om Leila Jafarbegloo, Zahra Kashaninia*, Naiemeh Seyedfatemi, Hamid Haghani
    Background & Aim

    Comfort is the ultimate goal in all the nursing processes. The aim of the study is to examine the comfort status of the hospitalized patients with mental disorders.

    Methods & Materials

    This study is a descriptive, cross-sectional study that was conducted on 275 patients hospitalized in the psychiatric wards of Lavasani hospital in Tehran in 2020. The study subjects were selected using the convenience sampling method. The patients completed a demographic form and the comfort questionnaire of psychiatric patients. Data were analyzed using descriptive and inferential statistics, independent t-test, analysis of variance, and the Scheffe test through the SPSS software version 24 at a significance level of 0.05.

    Results

    A total of 184 patients (66.9%) were male. The overall comfort score was 128.76, which was more than median based on the score from 38 to 190.
    The highest scores in the dimensions of comfort, were respectively sociocultural domain (65.20±91.55), psychospiritual domain (64.19±31.50), physical domain (58.22±37.06), and environmental domain (49.19±22.39). The Scheffe test showed that the comfort score for the patients with sufficient income was significantly higher (P<0.001). Also, the patients who were employees had a higher comfort score compared to others (P=0.017).

    Conclusion

    The patients gained the least comfort score in the environmental domain, and the most comfort score in the sociocultural domain. Therefore, devising and implementing all nursing interventions are recommended with the aim of maintaining and improving comfort in the environment of psychiatric departments.

    Keywords: comfort, patients, psychiatric disorders}
  • نرگس سیفی، فریده باستانی*، حمید حقانی
    مقدمه

    با توجه به پیچیدگی های  خودمراقبتی در سالمندان با بیماری نارسایی مزمن کلیه ، با داشتن اطلاعات مبتنی بر شواهد علمی و برنامه ریزی های بهداشتی متناسب، سالمندان مبتلا با دارا بودن خودمراقبتی و خود مدیریتی بیماری،  از زندگی سالم تر وکیفیت زندگی مطلوب تر برخوردار خواهند بود. لذا هدف این مطالعه تعیین خودمراقبتی در سالمندان مبتلا به نارسایی مزمن کلیه مراجعه کننده به مراکز آموزشی درمانی منتخب دانشگاه علوم پزشکی ایران  در سال 1399 بوده است.

    روش کار

    این پژوهش یک مطالعه مقطعی (توصیفی) بود. جامعه پژوهش سالمندان مبتلا به نارسایی مزمن کلیه مراجعه کننده به مراکز آموزشی درمانی منتخب دانشگاه علوم پزشکی ایران بود. 292 نفر در ابتدا به روش نمونه گیری طبقه ایی با تخصیص متناسب و  سپس در مراکز به  روش مستمر انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها فرم کوتاه آزمون شناختی (AMT) ، فرم مشخصات جمعیت شناختی، پرسشنامه خودمراقبتی در بیماران مبتلا به نارسایی کلیه (CKDSC) بود. تجزیه تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه20 در دو بخش آمار توصیفی و آماراستنباطی صورت گرفت و سطح معناداری آزمون 05/0≥p در نظر گرفته شد.

    یافته ها

    نتایج نشان دادند که میانگین سنی سالمندان شرکت کننده در این مطالعه7/7  ±3/69 سال بود. میانگین خودمراقبتی در سالمندان مورد پژوهش برابر با 06/6± 20/66 که بالاترین امتیاز نشان دهنده خودمراقبتی بهتر بود. لازم به توضیح است پرسشنامه رده بندی ضعیف، متوسط و خوب را نداشت . 3/61 درصد از سالمندان خودمراقبتی بیشتر از میانگین و7/38  کمتر از میانگین را کسب نمودن و با توجه به امتیاز بیشینه  72 در مطالعه حاضر سالمندان از خودمراقبتی خوبی  برخوردار بودند از بین ویژگی های دموگرافیک، سطح خود مراقبتی  با متغیر های وضعیت اشتغال (001/0≥p) مدت زمان ابتلا به بیماری (p=01/0) و جنسیت (002/0) رابطه معنا داری داشت و متغیر وضعیت اشتغال دارای نقش موثرتری برای خودمراقبتی بود. 

    نتیجه گیری

    مطابق نتایج می توان اذعان نمود که وضعیت اشتغال، مدت زمان ابتلا به بیماری، تحصیلات و تعداد بیماری زمینه ای  متغیرهای موثر در خودمراقبتی در سالمندان مورد پژوهش بودند. بنابراین لازم است در برنامه ریزی های آموزشی و مشاوره ای متغیرهای جمعیت شناختی مورد توجه قرار گیرند تا بدین صورت بتوان خودمراقبتی سالمندان مبتلا به نارسایی مزمن کلیه را افزایش داد و به سلامت و کیفیت زندگی آن ها کمک نمود.

    کلید واژگان: خودمراقبتی, نارسایی مزمن کلیه, سالمند}
    Narges Seyfi, Farideh Bastani*, Hamid Haghani
    Background

     Due to the complexities of self-care in the elderly with chronic kidney failure, with information based on scientific evidence and appropriate health planning, the elderly with self-care and self-management of the disease from others will lead to a healthier life and a better quality of life. Therefore, this study aimed to determine self-care in the elderly with chronic renal failure referred to selected educational and medical centers of Iran University of Medical Sciences in 1399.Procedure: This study was a cross-sectional (descriptive) study. The study population was the elderly with chronic renal failure referred to selected educational and medical centers of Iran University of Medical Sciences. Two hundred ninety-two people initially stratified sampling with proportional allocation, and Then the continuous method was used in the centers. Data were collected using the short cognitive test form (AMT), demographic form, and Chronic Kidney Disease Self-Care Scale (CKDSC). Data analysis was performed using SPSS software version 20 in two sections, descriptive statistics, and inferential statistics, and the significance level of the test was considered p≥0.05.

    Results

     The results showed that the mean age of the elderly participating in this study was 69.3 ± 7.7 years. The mean of self-care in the elderly was 66.20 ± 6.06, and the highest score was for better self-care. It should be noted that the questionnaire did not have a poor, average, or good rating. 61.3% of the elderly received more than average self-care and 38.7 less than average. According to the maximum score of 72 in the present study, the elderly had good self-care. Among the demographic characteristics, the level of self-care had a significant relationship with the variables of employment status (0.001 ≥p), Duration of illness (p = 0.01), and gender (0.002). Among the demographic characteristics, the level of self-care had a significant relationship with the variables of employment status (0.001 ≥p), Duration of illness (p = 0.01), and gender (0.002), and the variables of employment status were one of the most effective roles for self-care 

    Conclusion

     According to the results, it can be acknowledged that employment status, Duration of education disease, and the number of conditions are the underlying variables affecting self-care in the elderly were studied. Therefore, it is necessary to consider demographic variables in educational and counseling planning that can be intervened to increase the self-care of the elderly with chronic renal failure. It contributed to their health and quality of life.

    Keywords: Self-Care, Chronic Renal Failure, The Elderly}
  • برسی ارتباط بین درد زمینه ای و اضطراب در بیماران دچار سوختگی: یک مطالعه مقطعی
    فاطمه محدث اردبیلی، طاهره نجفی قزلجه، حمید حقانی، سعیده داور، محمد اقبالی، محمدرضا عسکری، محمد رحیم خانی*
    زمینه و هدف

    سوختگی نمونه ای از آسیب به سلامتی، عملکرد و ظاهر فرد می باشد که سازگاری فرد را در جامعه مختل می سازد و مشکلات متعدد برای بیمار از جمله درد و اضطراب را به دنبال دارد. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین شدت درد زمینه ای و اضطراب در بیماران مبتلا به سوختگی صورت گرفت.

    روش ها

    در این مطالعه مقطعی، 86 بیمار واجد شرایط بستری در بخش های سوختگی بیمارستان شهید مطهری ، به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. اضطراب با استفاده از پرسشنامه اضطراب اشکار اشپیل برگر و شدت درد زمینه ای با استفاده از مقیاس دیداری سنجش درد طی دو نوبت و با فاصله زمانی یک هفته اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه20 ،آمار توصیفی و آزمون همبستگی پیرسون تحلیل شدند.

    نتایج

    طبق نتایج این مطالعه بین شدت درد زمینه ای و اضطراب در نوبت اول رابطه مثبت معنادار وجود نداشت(r=0/056  P=0/609) ،اما در نوبت دوم بین این دو متغیر ارتباط معنادار مشاهده شد.(r=0/334 P=0/002). همچنین نتایج پردازش مدل رگرسیون چند متغیره نشان داد سوختگی درجه 2 و درصد سوختگی 30- 15 % با میزان اضطراب بیماران رابطه معنی داری داشت.

    نتیجه گیری

    با توجه به نتایج این پژوهش ا ضطراب و درد زمینه ای از عوامل مرتبط و ازار دهنده بیماران سوختگی محسوب میشود. از این رو توجه بیشتر به کاهش درد و اضطراب به صورت همزمان در مبتلایان به سوختگی توصیه میگردد

    کلید واژگان: سوختگی, درد, درد زمینه ای, اضطراب, اضطراب سوختگی}
    The Relationship between Background Pain and Anxiety in patients with Burn injury: A cross-sectional study
    Fatemeh Mohaddes Ardebili, Tahereh Najafi Ghezeljeh, Hamid Haghani, Saeideh Davar, Mohammad Eghbali, Mohammadreza Askari, Mohammad Rahimkhani*
    Background and Aim

    Burn injury is an example of damage to a person's health that causes many problems in the patient, including pain and anxiety. The purpose of this study was to determine the correlation between pain and anxiety in burn patients.

    Methods

    In this cross-sectional study, 86 patients with burn injury admitted to Shahid Motahhari hospital, were selected using available sampling. Anxiety and Background pain severity were measured using spielberger state anxiety inventory and visual analog scale In two occasions, with an interval of one week. Data were analyzed by descriptive statistics using Spss version 20.

    Results

    According to the study, there was no significant statistical correlation between background pain severity and level of anxiety in the first visit (p=0.609, r=0.056), but in the second visit, a significant relationship was observed between these two variables (p=0.002, r=0.334). 

    Conclusion

    According to the results of this study, anxiety and background pain are the main factors affecting burn patients and there is a significant relationship between these two. So, assessment and treatment of background pain and anxiety are essential elements of management in burn patients.

    Keywords: burn, pain, background pain, anxiety, burn anxiety}
  • Farideh Bastani*, Farzaneh Mehdipour, Hamid Haghani, Hossein Jahani
    Background

    Chronic pain is one of the most common and serious problems in old age that if not controlled, leads to reduced daily activities. The aim of this study was to determine the effect of acupressure on pain and daily activities in elderly women. 

    Methods

    This was a quasi-experimental study with a pre-test and post-test design, which was conducted on 80 elderly women who were referred to the health centers of Qazvin, Iran. The subjects were randomly assigned to the experimental (n=40) and control (n=40) groups. The data were collected by visual analogue scale (VAS) and barthel index (BI). The experimental group received ten sessions of acupressure for three consecutive weeks on the related acupoints (LIV3, UB62, SP9, GB34, UB17, GB30, UB (UB25-UB11), GB20, GB21). Each acupoint was massaged for one minute in a circular motion until the elderly could bear it. The control group received sham acupressure. Post-test was performed one week after the end of ten intervention sessions. The data were analyzed by Chi-square test and independent t-test using SPSS software v. 20. The significance level was set at P<0.05.

    Results

    Before the intervention, there was no statistically significant difference in the level of pain intensity (P=0.352) and daily activities (P=0.420) between the groups. After the intervention, the pain intensity of the subjects in the intervention group decreased (P<0.001) and their daily activities improved compared to the control group (P<0.001). 

    Conclusion

    According to the findings, acupressure is an affordable, low-cost, easy, and non-invasive complementary therapy, which is recommended to reduce pain intensity and promote activities of daily living in older women.

    Keywords: Aging, Pain, Activities daily living, Acupressure, Women’s Health}
نمایش عناوین بیشتر...
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال