طراحی و اجرای تلفیق آموزش الگوی حل مساله با اصول سازنده گرایی و بررسی تاثیر آن بر یادگیری و تفکر خلاق

نظام آموزشی به عنوان پرورش دهنده سازندگان فردای جامعه، وظیفه مهمی دارد. از مهم ترین مولفه هایی که نظام آموزشی بایستی در قرن بیست و یکم در میان سازندگان فردای جامعه، در صدد افزایش و پرورش آن باشد، یادگیری عمیق و تفکر خلاق است.
هدف از پژوهش حاضر، طراحی و اجرای تلفیق آموزش الگوی حل مساله با اصول سازنده گرایی و بررسی تاثیر آن بر یادگیری و تفکر خلاق در دانش آموزان است.
در این پژوهش، روش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل مورد استفاده قرار گرفته است. نمونه پژوهش شامل 30 دانش آموز بود که با روش نمونه گیری خوشه ایچند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها شامل آزمون یادگیری محقق ساخته و آزمون خلاقیت عابدی بود که به عنوان پیش آزمون و پس آزمون از آنها استفاده شد. تدریس دانش آموزان گروه آزمایش به مدت 11 جلسه، طی 6 هفته، با تلفیق آموزش الگوی حل مساله با اصول سازنده گرایی و تدریس گروه گواه به روش مرسوم انجام گرفت. به منظور تحلیل داده ها، از آمار توصیفی شامل میانگین و انحراف استاندارد و از آمار استنباطی، تحلیل کوواریانس چند متغیری و آزمون تعقیبی lsd، استفاده کردیم.
یافته ها نشان داد که تلفیق الگوی حل مساله با اصول سازنده گرایی در افزایش میزان یادگیری ( 5/286F= ، 0001/0 p=)، مولفه سیالی تفکر خلاق( 91/143F= ، 0001/0 p=)، مولفه انعطاف پذیری تفکر خلاق ( 59/15F= ، 001/0 p=) و مولفه بسط تفکر خلاق( 64/35F= ، 0001/0 p=) موثر بوده و معنادار است، اما در افزایش مولفه ابتکار تفکر خلاق( 997/0F= ، 328/0 p=) معنادار نبوده است.
تلفیق آموزش الگوی حل مساله با اصول سازنده گرایی از امتیازات هر دو رویکرد استفاده کرده است. یافته های پژوهش بیانگر این است که این تلفیق بر میزان یادگیری و مولفه های تفکر خلاق (سیالی، انعطاف پذیری، بسط) به غیر از مولفه ابتکار تفکر خلاق، موثر و معنادار است و می توان از تلفیق آموزش الگوی حل مساله با اصول سازنده گرایی در کلاس های درسی استفاده کرد.