مقالات رزومه دکتر سید غلامرضا مرتضوی مقدم
-
با ظهور بیماری کرونا در اواخر سال 2019، شبکه بهداشتی درمانی به صورت مستقیم و غیر مستقیم تحت تاثیر قرار گرفت و روند شیوع و رسیدگی به بیماران غیر از کووید هم تغییراتی را متحمل شد. مطالعه حاضر به منظور ارزیابی بخشی از این تغییرات، پذیرش های بیمارستانی بیمارانی که به نوعی سابقه ابتلا به کرونا داشته اند را مورد مطالعه قرار می دهد. سرشماری از کلیه بیمارانی بود که در سرویس های غیر جراحی و بزرگسال بستری و سابقه ابتلا به کووید با PCR مثبت داشتند. اطلاعات جمع آوری شده با روش های آماری توصیفی و تحلیلی مورد آنالیز قرار گرفتند. 202 بیمار شامل 109 نفر زن (54%) و 93 نفر مرد (46%) که سابقه ابتلا به کووید داشته و پس از بهبودی از کووید برای اولین بار در بیمارستان بستری شدند، با میانگین سنی 73/18±60/57 مورد مطالعه قرار گرفتند. بستری ها در سرویس های داخلی، عفونی، نورولوژی، قلب به ترتیب 63 نفر (31%)، 52 نفر (7/25%)، 35 نفر (3/17%) و 31 نفر (3/15%) را شامل می شدند. ارتباطی بین سابقه بستری و نوع درمان مخصوص کووید (رمدیسیویر) و بیماری که منجر به بستری شدن مجدد بعد از بهبودی از کووید شده بود یافت نشد (08/0P=). صرف نظر از دریافت و یا عدم دریافت رمدیسیویر بستری شدن مجدد به دلایل مختلف در سرویس های داخلی و عفونی بیشترین فراوانی را دارد. در حالی که حوادث قلبی و عروقی در رده بعد قرار می گیرد.
کلید واژگان: کووید 19, عفونت, حوادث عروقی}With the emergence of Corona disease in late 2019, the healthcare network was directly and indirectly affected, and the process and management of patients other than COVID-19 changed. To evaluate some of these changes, the present study was conducted on post-COVID-19 hospital admissions of patients who have been infected with Coronavirus in the past. The census method was used for patients’ recruitment. The collected data was analyzed using descriptive/analytical statistical methods. A total of 202 patients with a mean age of (57.60±18.73) years, including 109 (54%) women and 93 (46%) men, were recruited. The number and percentage of cases admitted in internal, infectious, neurology, and heart wards, were 63 (31%), 52 (25.7%), 35 (17.3%), and 31 (15.3%), respectively. No correlation was found between the history of hospitalization and the type of treatment specific to COVID-19 (Remdesivir) and the disease that led to re-hospitalization after recovery from COVID-19 (P=0.08). Regardless of whether receiving Remdesivir or not, post-COVID-19 hospitalization due to various reasons in internal and infectious wards was the most frequent, respectively, followed by cardiovascular events.
Keywords: COVID-19, Infection, Vascular event} -
Background
Patients with COVID-19 may experience symptoms for a long time.
ObjectivesThe aim of this study is to determine the prevalence of COVID-19 related problems after discharge from the hospital.
MethodsThis cross-sectional study was conducted on 194 hospitalized COVID-19 patients (110 [56.7%] men and 84 [43.3%] women) using the census method in 2021-2022. The patients were followed up for 4 weeks.
ResultsThe mean age and body mass index (BMI) of the patients were 57.57 ± 16.79 years and 25.9 ± 4.64 kg/m2. The major complaint was fever (75,3%), followed by dyspnea (62%), general weakness (60.8%), cough (59.3%), and anorexia (49%). On admission, lung high-resolution computed tomography (HRCT) scans were normal in 51 patients (26.3%). Regardless of the underlying disease, at least 1 symptom was present in 63 (32%) of patients at the end of the study. Increased appetite was observed in 16 (8.2%) patients at discharge and thereafter. Hair loss was reported in 2% at the beginning and 8% at the end of the study.
ConclusionsProlonged symptoms in COVID-19 patients are common and require long-term care.
Keywords: COVID-19, Fatigue, Dyspnea} -
Background
Acute exacerbations of chronic obstructive pulmonary disease (COPD) are associated with significant mortality.
ObjectivesThe present study aimed to identify the risk factors that contribute to hospital outcomes of patients admitted with COPD exacerbation.
MethodsThis prospective cross-sectional study was performed on 74 patients hospitalized with COPD exacerbation. Pulse oximetry, complete blood count, high-sensitivity C-reactive protein (hs-CRP), procalcitonin (PCT), and venous blood gas were taken under standard conditions. The clinical condition of patients was scored based on the COPD Assessment Test (CAT) and shortness of breath based on the standard, modified Medical Research Council (mMRC) questionnaire. The patients were divided into three groups based on in-hospital outcomes (i.e., favorable, unfavorable, and terrible or worse). One-way analysis of variance, chi-square test, logistic regression model, and odds ratio (OR) analysis were used to determine the most important factors associated with outcomes. A P-value less than 0.05 was considered statistically significant.
ResultsOut of 74 patients, 43 (58.1%) and 31 (41.9%) subjects were male and female, respectively. The patients’ mean age was 68.19 ± 10.62 years. The number (%) of patients in favorable, unfavorable, and worse outcome groups was 27 (36.48%), 30 (40.54%), and 17 (22.97%), respectively. As the CAT and mMRC score increased, the chance of terrible outcomes also increased (OR = 1.22, confidence interval (CI): 1.10 - 1.35). There was no significant correlation between worse outcomes and hs-CRP. The PCT was significantly higher in the group with worse outcomes than in the groups with favorable and unfavorable outcomes (P < 0.01).
ConclusionsThe COPD evaluation by the CAT andmMRCplays an important role in the in-hospital outcomes of hospitalized COPD patients with exacerbation. The serum level of PCT was also a determinant factor of prognosis in hospitalized patients with COPD exacerbation.
Keywords: Shortness of Breath, Procalcitonin, C-Reactive Protein, COPD Assessment Test} -
زمینه و هدف
آسم اختلال مزمن راه های هوایی، با انسداد برگشت پذیر، التهاب مجاری هوایی و با عوارض زیادی همراه است. امروزه شیوع بیماری در حال افزایش است. رژیم غذایی، شاخص های آنتی اکسیدانی و همچنین کمبود ویتامین D با بروز بیماری در ارتباط است. این مطالعه به منظور تعیین اثر ویتامین D بر عملکرد ریه و سطح سرمی ایمنوگلبولین E و ظرفیت تام آنتی اکسیدانی در بیماران مبتلا به آسم انجام شد.
روش بررسیاین مطالعه کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی شده روی 60 بیمار مبتلا به آسم بالای 16 سال با عدم کنترل کامل علایم مراجعه کننده به کلینیک فوق تخصصی بیمارستان ولیعصر در سال 1398 انجام شد. بیماران به طور تصادفی ساده به روش بلوکه سازی به دو گروه 30 نفری کنترل (دریافت کننده پلاسبو) و مداخله (دریافت کننده کپسول 2000 واحدی ویتامین D به مدت 12 هفته) تقسیم شدند. در ابتدا و انتهای مطالعه از بیماران نمونه خون به میزان 5 میلی لیتر اخذ و اسپیرومتری انجام شد. در سرم بیماران پارامترهای ظرفیت تام آنتی اکسیدانی (TAC)، ایمنوگلبولین E و ویتامین D اندازه گیری و مقایسه گردید.
یافته هامیانگین FVC، سطح سرمی ویتامین D و TAC گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل در انتهای مطالعه افزایش آماری معنی دار و میانگین سطح IgE کاهش آماری معنی دار نشان دادند (P<0.05). میانگین نمره FEV1 و FEV1 / FVC در دو گروه کنترل و مداخله در انتهای مطالعه تفاوت آماری معنی داری نداشتند.
نتیجه گیریمصرف قرص ویتامین D سبب افزایش میانگین FVC و TAC در بیماران مبتلا به آسم گردید.
کلید واژگان: آسم, ویتامین D, ایمنوگلبولین E}Background and ObjectiveAsthma is a chronic airway disorder with a rising prevalence. Dietary factors, antioxidant indicators and vitamin D deficiency are associated with the disease. Due to the presence of receptors for this vitamin in the lung, this study aimed to investigate the effects of vitamin D administration on lung function, serum immunoglobulin E (IgE) level and total serum antioxidant activity in patients with moderate to severe asthma.
MethodsIn this clinical trial, 60 patients with asthma were randomly divided into two groups: a control group (placebo recipient) and an intervention group (recipient of 2,000 vitamin D capsules for 12 weeks). At the beginning and at the end of the study, 5 cc blood samples were taken from each patient, and spirometry test was performed. Total antioxidant capacity (TAC), IgE and vitamin D parameters were measured.
ResultsThe mean score of forced expiratory volume (FEV1) and FEV1/FVC in both groups as well as the mean FVC in the control group did not change significantly after the intervention. The mean FVC score, vitamin D level and TAC in the intervention group increased significantly after the intervention, while the IgE levels reduced significantly.
ConclusionTaking vitamin D tablets could increase the antioxidant parameters in asthmatic patients.
Keywords: Asthma, Vitamin D, Immunoglobulin E} -
با توجه به نقش ایمنورگولاتوری ویتامین D و نقش آن در بیماری انسدادی مزمن ریه(COPD)، در مطالعه حاضر سطح سرمی ویتامین D در حملات حاد بیماری COPD مورد بررسی قرار می گیرد. در این مطالعه، 70 بیمار در مرحله تشدید بیماری که در بخش عمومی بیمارستان بستری بودند، انتخاب شدند. گروه بندی بیماران بر اساس معیار های Global Initiative for Chronic Obstructive Lung Disease (GOLD) انجام شد. از تمامی بیماران خون گیری انجام و پس از جداسازی سرم برای اندازه گیری سطح ویتامین D به آزمایشگاه ارسال شد. اسپیرومتری در شرایط کنترل حمله تشدید بیماری و یک ماه پس از ترخیص انجام شد. میانگین سنی بیماران 3/13±44/65 سال بود. 33 نفر (1/47%) از بیماران دچار کمبود ویتامین D، 28 نفر (40%) دارای سطح ناکافی و 9نفر (7/11%) سطح سرمی ویتامین D نرمال بود. میانگین سطح سرمی ویتامین D در کل بیماران ng/dl 98/1±1/14 بود. در بیماران مورد مطالعه اختلاف معناداری بین میانگین ویتامین D بر حسب شدت COPD وجود نداشت. بر اساس نتایج به دست آمده، اکثر بیماران دچار حمله حاد COPD مبتلا به کمبود ویتامین D هستند که تاکید بر پیگیری و تجویز ویتامین D در این بیماران ضروری به نظر می رسد.
کلید واژگان: بیماری انسدادی مزمن ریه, پاسخ ایمنی, 25-هیدروکسی ویتامین D}Regarding immune-regulatory roles of vitamin D as well as its effect on Chronic Obstructive Pulmonary Disease (COPD), the present study aimed to evaluate serum vitamin D levels in patients with COPD exacerbation. The study population included 70 patients with COPD exacerbation who were hospitalized in the general ward of an affiliated hospital with Birjand University of Medical Sciences, Birjand, Iran. Blood samples were taken from the patients and transmitted to the laboratory for vitamin D serum levels assessment after serum separation. The patients were staged according to Global Initiative for Chronic Obstructive Lung Disease (GOLD) criteria. Spirometry was performed during the disease exacerbation and one month after discharge. The Mean±SD age of the studied patients was 65.44±13.3 years. Out of the70 studied patients in this study, 33 (47.1%), 28 (40%), and 9 (11.7%) cases had vitamin D deficiency, insufficient levels of vitamin D, and normal serum levels of vitamin D, respectively. Mean±SD vitamin D serum level in the studied patients was obtained at 14.1±1.98 ng/dl. No significant difference was observed between vitamin D serum levels in different stages in terms of severity of COPD (P=0.26). Based on the obtained results, most patients with COPD exacerbation suffer from vitamin D deficiency. Therefore, the measurement of vitamin D serum level and prescription of vitamin D supplements seem to be a necessary measure for these patients.
Keywords: Chronic Obstructive Pulmonary Disease, Immune response, Serum 25-hydroxy Vitamin D} -
مقدمه
به نظر می رسد مدل های آموزشی دانشجو محور، همچون کلاس درس وارونه، به ویژه زمانی که با فناوری وب همراه گردد، فرصت های آموزشی بیشتری را در اختیار فراگیران قرار دهد. مطالعه حاضر بررسی میزان اثربخشی و رضایت مندی دانشجویان پزشکی از روش کلاس درس وارونه مبتنی بر وب در مقایسه با تدریس به روش سخنرانی را هدف قرار داد.
روش بررسیاین یک مطالعه نیمه تجربی است که 51 نفر را در هر یک از دو گروه مداخله و کنترل ارزیابی می کند. در گروه مداخله، محتوای درس فیزیوپاتولوژی ریه یک هفته قبل از کلاس درس حضوری در قالب انواع فایل های دیجیتال همچون ویدیو، متن، تصویر، صوت و نرم افزارهای تعاملی از طریق سامانه مدیریت یادگیری الکترونیکی نوید در اختیار فراگیران قرار گرفت و الزام شد تا آنان محتوا را قبل از کلاس مطالعه نمایند. سپس کلاس درس حضوری با بحث گروهی، پرسش و پاسخ و یادگیری مبتنی بر حل مساله تکمیل گردید. در گروه کنترل، تدریس به روش سخنرانی سنتی در داخل کلاس درس انجام شد. داده ها با استفاده از SPSS نسخه 18 آنالیز گردید.
نتایجتوزیع سن، جنس و میانگین نمرات پیش آزمون در دو گروه مورد مطالعه، همگن بود. در گروه مداخله، دانشجویان میانگین نمره درسی بالاتری نسبت به گروه کنترل کسب نمودند (005/0 = P). همچنین میزان نمره رضایت دانشجویان در گروه مداخله به طور معنی داری بالاتر از گروه کنترل بود (001/0 < P).
نتیجه گیریبر اساس نتایج، روش کلاس وارونه نه تنها باعث بهبود یادگیری می شود، بلکه با رضایت مندی بیشتر در بین دانشجویان همراه است.
کلید واژگان: کلاس درس وارونه, مدل آموزشی, یادگیری الکترونیکی, رضایت مندی, پزشکی}IntroductionStudent-centered educational models, such as Flipped classrooms, seem to provide more educational opportunities for learners, especially when combined with web technology. This study aimed to evaluate the effectiveness and satisfaction of medical students with the web-based Flipped classroom method in comparison with the lecture-based teaching method.
MethodThis is a quasi-experimental case-control study that evaluates 51 people in each of the two intervention and control groups. In the intervention group, pulmonary physiopathology e-contents were delivered to the students one week before the presence-based class in the form of digital files such as video, text, image, audio and interactive applications through Navid learning management system. Students were required to read the content before the class. Then the face-to-face classroom time was completed with group discussion, question and answer and problem-based learning. In the control group, teaching was carried out by the traditional lecture method in the classroom. Data were analyzed using SPSS, 18.
ResultIn terms of age, sex and, mean pre-test scores, there were no significant differences between the groups. The mean scores in the final exam turned out to be 14.66 (10.16-66) in the intervention group but 12 (9.14-3.66) in the controls (P < 0.001) to make a significant difference. In addition to gaining higher final exam scores as for the flipped classroom group, they were also more satisfied with the procedure (P < 0.001).
ConclusionThe flipped classroom approach not only improves learning but also leads to greater students’ satisfaction.
Keywords: Flipped Classroom, Models, Educational, e-Learning, Satisfaction, Medicine} -
Objective
The present study was designed to investigate the effects of atorvastatin on serum high‑sensitivity C‑reactive protein (hs‑CRP), interleukin‑6 (IL‑6), total antioxidant capacity (TAC), and alpha‑1 antitrypsin (AAT) in patients with chronic obstructive pulmonary disease (COPD).
MethodsA clinical trial study conducted on 42 cases of COPD (Vali‑Asr Hospital, Birjand, East of Iran, years 2014–16). Patients were randomly assigned to 21 controls and 21 cases who treated with atorvastatin (40 mg/day for 6 months). Inhaled corticosteroid and long‑acting β‑agonist were administrated in both groups. The trial was registered at the Iranian Registry of Clinical Trials (registration number: IRCT2016042527594N1). TAC was measured by ferric reducing/antioxidant power assay. An enzyme‑linked immunosorbent assay was used to determine IL‑6, AAT, and hs‑CRP. Spearman’s rho test and Wilcoxon, Mann–Whitney, paired, and independent t‑tests were used for data analysis in SPSS 23. P < 0.05 was considered significant.
FindingsA number of patients completed the study were 16 in atorvastatin and 18 in control group. Mean increments (µmol/L) of TAC (mean ± standard deviation [SD]) were 12.81 ± 605.25 (P = 0.68) in atorvastatin and 160.26 ± 280.54 (P = 0.14) in control group. Mean decrements of IL‑6, CRP, and AAT (mean ± SD) were 1.41 ± 5.51 (P = 0.71), 0.98 ± 5.68 (P = 0.72), and 10.94 ± 46.83 (P = 0.21) in atorvastatin and 0.91 ± 11.70 (P = 0.75), 3.23 ± 7.00 (P = 0.19), and 18.77 ± 55.90 (P = 0.21) in control group.
ConclusionAtorvastatin did not succeed in maintaining TAC and CRP reduction. However, less reduction in AAT and more reduction in IL‑6 in the atorvastatin group would be likely a beneficial effect in COPD.
Keywords: Alpha‑1 antitrypsin, Atorvastatin, chronic obstructive pulmonarydisease, interleukin‑6} -
Objective
Pulmonary hypertension is a serious complication in patients suffering from chronic obstructive pulmonary disease (COPD). The aim of this study is to investigate the effects of atorvastatin in reducing pulmonary arterial pressure in COPD patients.
MethodsThis double‑blind, randomized trial was conducted on 42 known cases of COPD with systolic pulmonary arterial pressure of more than 25 mmHg. The patients were randomly assigned into two groups, 21 patients with atorvastatin treatment (40 mg/daily for 6 months) and 21 patients without receiving atorvastatin. All the patients participated voluntarily and provided written informed consent. The trial was registered in the Iranian Registry of Clinical Trials. Pulmonary pressure was also anticipated by Doppler echocardiography with peak pressure gradient of tricuspid regurgitation. Both groups were tested with echocardiography to measure systolic pulmonary pressure at baseline and posttreatment. Statistical analysis includes Chi-square, Student’s t‑test, and Wilcoxon test. P < 0.05 was considered statistically significant.
FindingsThe mean age was 65.8 ± 11.5 years for atorvastatin group and 63.7 ± 7.6 years for control group (P = 0.45). Baseline and posttreatment mean systolic pulmonary artery pressure (PAP) levels in the atorvastatin group were 48.9 ± 3.3 and 38.4 ± 1.9 mmHg, respectively (P = 0.007). In the control group, mean systolic PAP levels at baseline and 6 months later were 45.6 ± 3.1 and 38.9 ± 2.4 mmHg, respectively (P = 0.073). The patients treated with atorvastatin showed significant decrease in total cholesterol (P = 0.001) and low‑density lipoprotein cholesterol (P = 0.008).
ConclusionA 40 mg dose of atorvastatin daily for 6 months may have beneficial effects in reducing PAP in patients with COPD. Further studies are necessary to find long‑term effects of statins in COPD patients.
Keywords: Atorvastatin, chronic obstructive pulmonary disease, pulmonary artery pressure} -
زمینه و هدف
با توجه به هزینه و بعضی محدودیت ها در اندازه گیری درصد حجم بازدمی ثانیه اول (FEV1%)، این مطالعه به منظور تعیین رابطه درصد اشباع اکسیژن (SPO2%) با درصد حجم بازدمی ثانیه اول (%FEV1) در بیماران مبتلا به بیماری انسدادی ریه (COPD) انجام شد.
روش تحقیقدر یک مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی، تعداد 25 زن و 25 مرد مبتلا به بیماری انسدادی ریه به صورت نمونه گیری غیر احتمالی و آسان از بین بیماران مراجعه کننده به کلینیک سرپایی بیمارستان ولی عصر بدون توجه به شدت بیماری انتخاب شدند. برای اندازه گیری %FEV1 از روش اسپیرومتری و برای اندازه گیری SPO2% از پالس اکسی متر انگشتی استفاده شد. آزمون های آماری مورد استفاده نیز شامل: آزمون پیرسون،t مستقل و مدل رگرسیون خطی بود.
یافته هامیانگین سنی بیماران برابر 10/47∓ 63/18سال، میانگین %FEV1 برابر با 16/15∓ 36/6و میانگین SPO2% برابر 5/53∓84/2 بود. ضریب همبستگی بین %FEV1 و SPO2% برابر با 0/36(0/01=P) بود. در بیماران سیگاری، میانگین SPO2% برابر با 22/5±67/82 و در افراد غیرسیگاری 5/29∓ 86/5بود (0/02=P). نتایج آزمون رگرسیون نشان داد که در صورت ثابت بودن شرایط با افزایش یک واحد SPO2%، مقدار %FEV1 با ضریب احتمال0/16 به میزان 0/36 افزایش می یابد (0/02=P).
نتیجه گیریمقدار SPO2% ارتباط معنی داری در حد متوسط با مقدار %FEV1 دارد و می تواند تا حدی %FEV1 را پیشگویی کند؛ بنابراین در افراد مبتلا به بیماری انسدادی ریه تشخیص داده شده، می تواند به جای اسپیرومتری در ارزیابی و پیگیری بیماران مورد استفاده قرار گیرد.
کلید واژگان: بیماری انسدادی مزمن ریه, جریان حد اکثر بازدمی ثانیه اول, اشباع اکسیژنی}Background and AimConsidering the cost and some limitations in measuring the percentage of expiratory volume in the first seconds (FEV1%), This study was performed to determine the relationship between oxygen saturation percentage (SPO2%) with expiratory volume in the first-second (% FEV1) in patients with obstructive pulmonary disease(COPD).
Materials and MethodsIn a descriptive-analytical study, 25 women and 25 men with COPD were selected by Non-probability and simple sampling from patients referred to the outpatient clinic of Vali-e-Asr Hospital regardless of the severity of the disease. To measure% FEV1 by spirometry method And a finger pulse oximeter was used to measure SPO2.Statistical tests including Pearson test and independent t-test and linear regression model were used.
ResultsThe mean patient age 18/63 ± 47/10 years, average% FEV1 of 15/16 ± 60/36 and the mean SPO2% 20/84 ± 53/5 was respectively. The correlation coefficient between% FEV1 and SPO2% was 0.36 (P=0.01). Mean of SPO2% in smokers and non-smoker was %82.67±5.22 and %86.50±5.29 respectively (p=0.02). Regression analysis in constant conditions showed %FEV1 By increasing one unit SPO2%, The amount of FEV1% probability by a factor of 16/0 will be increased 0.36(P=0.02).
ConclusionThe amount of SPO2% significant correlation at the medium level with the amount of %FEV1 and can predict to some extent FEV1%; Therefore, it has been diagnosed in people with obstructive pulmonary disease and It can be used for evaluation and follow-up of patients instead of spirometry.
Keywords: Chronic Obstructive Pulmonary Disease, Forced Expiratory Volume In One Second, Oxygen Saturation} -
BackgroundPulmonary dysfunctions are frequently encountered after tuberculosis treatment in clinical practice. In the present study, the role of interleukin-10 and 13 in a tuberculosis-associated pulmonary dysfunction was investigated.MethodsThis is a semi-experimental study on 40 patients selected from referral tuberculosis care center in Birjand, Iran, during 2015-2017. The cases with major medical disorders including those with underlying lung disease were excluded from the study. Informed consent was prepared from each patient, and then blood sample was obtained, serum was extracted and refrigerated at -70 C° at the start (time 1), 2 months (time 2) and 6 months (time 3) after onset of treatment for tuberculosis. Spirometry was also performed at time 2. Finally, 24 patients completed the study.ResultsOf the 24 patients with the mean age of 60.87±21.50 years in the study, 9 (37%) were males and 15 (62.5%) were females. Abnormal spirometry was observed in 20 (83.3%) subjects at time 2, of whom 12 (60%) were restrictive and 8 (40%) obstructive. The mean changes of interleukin 10 from the start to end of the treatment were 89.00±89.47 (P=1.00), -29.36±40.21 (P=0.02) and 3.70±29.98 (P=0.1) in patients with normal, obstructive and restrictive spirometery, respectively (normal vs obstructive and restrictive; p<0.01). While in interleukin 10, changes for interleukin-13 were 77.90±145.97, 6.35±133.10 and -13.35±46.66 (P=0.4), respectively.ConclusionUpregulation of IL-10 during tuberculosis treatment might be considered as a protective factor against lung dysfunction. In patients with obstructive form, there was a marked decrease in interleukin-10.Keywords: cytokine, pulmonary function test, pulmonary tuberculosis}
-
BackgroundAntitrypsin is one of the factors that increases during inflammatory responses. The aim of this study was to monitor alterations in serum antitrypsin level during pulmonary tuberculosis treatment and determine its association with pulmonary function and fibrotic changes.MethodsThis quasi-experimental study was done on all 40 patients who had pulmonary tuberculosis and were referred in 2015 - 2017 to a tuberculosis care center in Birjand, Iran. Sampling was done through the census method. After the establishment of tuberculosis diagnosis, all patients received tuberculosis treatment for 6 consecutive months. Before, 2 and 6 months after treatment onset, 5-milliliter blood samples were obtained from each patient for antitrypsin measurement. Moreover, chest radiography was performed for each patient both before and 6 months after treatment onset, while pulmonary function test or spirometry was done 2 and 6 months after treatment onset. The one-way analysis of variance, independent-sample t-test, Mann-Whitney U, Friedman, and Kruskal-Wallis tests were performed for statistical data analysis.ResultsFrom the 40 recruited patients, only 24 completed the study. The mean of serum antitrypsin level at baseline was 201.72 ± 47.66, which significantly decreased to 157.61 ± 36.98 and 141.10 ± 26.76, at respectively 2 and 6 months after treatment onset (PConclusionsThe serum level of antitrypsin decreases during pulmonary tuberculosis treatment. Therefore, antitrypsin, as an acute-phase protein, can be used for the follow-up assessment of response to treatment among patients with pulmonary tuberculosis.Keywords: Tuberculosis, Antitrypsin, Spirometry, Pulmonary Fibrosis}
-
بیماری مزمن انسدادی ریه، یک سندرم با محدودیت جریان هوایی پیشرونده و غیر قابل بازگشت است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی تاثیر آتورواستاتین بر شاخص های خونی و گازومتری در بیماران مبتلا به بیماری انسدادی مزمن ریه بود.
در این مطالعه کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی شده دوسو کور، از بین بیماران مبتلا به COPD مراجعه کننده به بیمارستان ولی عصر (عج) شهر بیرجند در سال 1394، دو گروه مورد و شاهد انتخاب شدند. در آزمایشگاه از کلیه افراد 15 سی سی خون وریدی گرفته شد. آزمایش های اولیه شامل: شمارش گلبول های سفید(WBC)، هموگلوبین خون(Hb)، PH، PCo2 بود که در آزمایشگاه بیمارستان ولی عصر انجام گردید. درصد اشباع اکسیژن (O2 Sat) با استفاده از پالس اکسیمتری به مدت بک دقیقه مشاهده و بیشترین مقدار آن برای بیمار ثبت شد. از 34 بیمار، 18 نفر درمان آتورواستاتین بعلاوه درمان معمول برای COPD (9/52 %) و 16 نفر درمان معمول به تنهایی (1/47 %) را دریافت نمودند.
میانگین سنی افراد در گروه آزمایش 5/11±8/65 و در گروه کنترل 6/7±7/63 بود. در گروهی آزمایش میزان Hb و WBC به طور معنی داری کاهش و مقدار O2 Sat به طور معنی داری افزایش نشان داد.
مصرف آتورواستاتین اثر قابل ملاحظه ای بر کاهشHb و WBC و افزایش O2 Sat دارد. بر این اساس پیشنهاد می شود، در مورد کاربرد استاتین ها در مبتلایان به بیماری های انسدادی مزمن ریه و سایر بیماری های التهابی ریوی، مطالعات گسترده تری انجام شود.کلید واژگان: آتوروستاتین, بیماری ریوی مزمن, CRP, هموگلوبین, اشباع اکسیژن شریانی, کارآزمایی بالینی}Chronic obstructive pulmonary disease (COPD) is a syndrome with progressive and irreversible airflow limitation. The aim of this study was to evaluate the effect of Atorvastatins on blood parameters includingblood gasses in patients with COPD. This randomized double-blind, controlled clinical trial study was conducted on the case and control groups of patients with COPD in Vali-e-asr hospital in Birjand in 2015. In the laboratory, 15 cc of venous blood was taken from each subject. Initial tests included white blood count (WBCs), hemoglobin(Hb), PH, and Pco 2. O2 saturation was observed at rest by means of Pulse Oximeter for the duration of one minute and the highest value was recorded. Out of the 34 patients, 18 cases (52.9%) were treated by atorvastatin and 16(47.1%). . received conventional treatment Mean age of the atorvastatin and control group was 65.8 ± 11.5 and 63.7 ± 7/6 years, respectivly. The case group showed a significant decrease in mean count of WBC and hemoglobin, but increase in O2 saturation after intervention. In conclusion, it can be concluded that taking atorvastatin has a significant impact on the reduction of hemoglobin and increase of oxygen saturation in COPD patients, which requires further studies.Keywords: Atorvastatin, COPD, Hemoglobin, O2 Saturation, Clinical Trials} -
زمینه و هدفارزیابی های مستمر فعالیت های آموزشی نقش یه سزایی در ارتقاء برنامه های آموزشی دارد. این مطالعه به منظور ارزیابی دیدگاه دانشجو در رابطه با ثمر بخش بودن برنامه ها و مقررات آموزشی در آموزش بالینی انجام شد.
روش تحقیق: مطالعه از نوع توصیفی – تحلیلی و در بخش داخلی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند (بیمارستان ولی عصر) انجام شد. از کلیه دانشجویانی که دوره کار آموزی و کارورزی بخش داخلی را در فاصله زمانی شهریور 1392 الی مهر 1394 گذرانده بودند، نظرخواهی شد. لذا از پرسش نامه محقق ساخته ای استفاده شد که شامل 10 سئوال برای مقررات آموزشی و 26 سئوال برای برنامه های آموزشی بود. برای هر آیتم نمره دهی از 1 تا 5 بود.یافته هاافراد مورد مطالعه 36% اینترن و (64% استاژر بودند. نمره میانگین در رابطه با مقررات آموزشی 86/0±66/2 بود. نگرش دانشجویان در تاثیر مقررات بر حضور دانشجو و استاد در بخش به ترتیب (22/1±25/3) و 09/1±23/3 بود. در بین برنامه های آموزشی، درمانگاه بالاترین نمره (74/0±31/3) و گراند کنفرانس ها کمترین نمره (79/0±84/2) را از آن خود کرد.نتیجه گیریدرمانگاه می تواند محیطی مناسب برای برنامه های آموزش بالینی باشد در حالی که گراند کنفرانس ها برنامه مناسبی برای دانشجویان در مقطع اینترنی و استاژری محسوب نمی شود. اجرای مقررات می تواند حضور اساتید و دانشجویان را در عرصه بالینی تضمین نماید.کلید واژگان: آموزش بالینی, دیدگاه فراگیران, مقررات آموزشی}Background And AimContinuous evaluation of educational activities plays a critical role in the promotion of educational programs. The present study aimed at assessing . the viewpoint of medical students on the effectiveness of educational programs and regulations in clinical training.Materials And MethodsA cross-sectional and descriptive-analytical study was conducted in the . internal medicine ward in vali-e-asr hospital of Birjand University of Medical Sciences. All medical students were selected via census from those who had passed their internal medicine training over the past 2 years (2014-2016). Viewpoint of the students on the effectiveness of the internal medicine ward regulations and educational programs were evaluated by means of a researcher-designed questionnaire. The questionnaire included 10 questions regarding educational regulations and 26 items about educational programs.Finally, the obtained data was fed into SPSS (V: 16) software using independent T-test for analysis at the significant level of alpha=0.05.ResultsA total of 100 students, including 36(36%) interns and 64(64%) stagers filled out the questionnaires. Mean viewpoint score of the students on educational regulations was 2.66±0.86. Mean viewpoint score of students on educational rules affecting attendance of students and instructors in training fields was 3.25±1.22 and 3.23.09 , respectively. Regarding the educational programs, the highest and lowest scores belonged to the outpatient clinic ground conferences; (3.31±0.74) and (2.84±0.79), respectively.ConclusionA polyclinic can be an appropriate spot to transfer clinical-educational programs,but ground conferences are not considered suitable for stagers and interns.. Running educational regulations can gurantee more attendance of students and instructors in clinical training.Keywords: Clinical training, student viewpoint, educational regulations} -
تب فامیلی مدیترانه ای یک بیماری ارثی است که التهاب شکمی عود کننده یکی از اصلی ترین تظاهرات بیماری می باشد. التهاب شکمی اغلب از التهاب شکمی جراحی غیر قابل افتراق بوده و ممکن است منجر به اقدام جراحی به صورت غیر ضروری قبل از تشخیص تب فامیلی مدیترانه ای شود. درگیری مننژ پدیده ای بسیار نادر می باشد.
گزارش حاضر از آقای 28 ساله ای است که با حملات مکرر التهاب شکمی، دو نوبت تحت عمل جراحی قرار گرفته و یک نوبت نیز تحریک پذیری مننژ داشت. بر اساس شرح حال بالینی، تب فامیلی مدیترانه ای تشخیص داده شد و بیمار تحت درمان با کلشی سین قرار گرفت. طی 3 سال پیگیری به جز دو نوبت حملات خفیف درد شکمی، بیمار مشکل دیگری نداشت و مننژیت تکرار نشد. با توجه به پاسخ مناسب به درمان با کلشی سین، تشخیص قطعی تب فامیلی مدیترانه ای بر اساس معیارهای Tel-Hashomer criteria گذاشته شده است.
گزارش حاضر سه موضوع را مطرح می نماید. اول این که تعدادی از بیمارانی که با التهاب شکمی مراجعه می نمایند، ممکن است در واقع تب فامیلی مدیترانه ای داشته باشند و تحت عمل جراحی غیر ضروری لاپاروتومی قرار گیرند. دوم این که با وجود درمان با کلشی سین ممکن است باز هم حملاتی از التهاب شکمی بروز نماید؛ گرچه شاید خفیف تر از حملات اولیه قبل از درمان باشد. سوم این که مننژیت آسپتیک می تواند به ندرت جزء تظاهرات بالینی بیماری باشد و شاید به کلشی سین نیز به خوبی جواب دهد.
کلید واژگان: تب فامیلی مدیترانه ای, مننژیت آسپتیک, التهاب شکمی}Familial Mediterranean Fever (FMF) is a hereditary disease. Recurrent peritonitis is one of the chief manifestations of FMF. Peritonitis attacks are often indistinguishable from those of abdominal surgery and may lead to one or more surgical procedures before diagnosis of FMF. Meningitis in patients with FMF is rare. The present report refers a 28-year-old man with recurrent attacks of peritonitis who had 2 abdominal surgeries and one attack of meningitis. Clinical diagnosis of FMF based on clinical history was made. After colchicine therapy، during 3 years follow up، just two mild attacks of abdominal pain but no further recurrence of meningitis was observed. Therefore، definite diagnosis of FMF based on Tel-Hashomer criteria was considered. The present case has three suggestions: one is that each abdominal attack of FMF patients may lead to an unnecessary laparotomy prior to diagnosis of FMF. The second is that FMF patients can present with mild abdominal pain while they are receiving colchicine، and the third is that meningitis should be considered as an unusual manifestation of FMF with excellent response to colchicine therapy.Keywords: FMF, Aseptic meningitis, Peritonitis} -
Antiphospholipid syndrome (APS) is a systemic disease that causes venous and arterial thrombosis in virtually any organ. Sometimes it is complicated into pulmonary infarction and cavitation, pulmonary hypertension, and catastrophic course with high morbidity and mortality. The present case is a 35-year-old woman with one episode of postpartum deep veins thrombosis (DVT) 12 years earlier and the second one after the second labor two years later. In spite of usual therapy for each episode of DVT, the condition had progressed into severe pulmonary hypertension. The diagnosis of primary APL syndrome was confirmed four years ago. She had been on warfarin, low dose of steroid, and azathioprine since the diagnosis of APL syndrome. After one year treatment with steroid and azathiprine the patient showed progressive well being; however, because of hyperglycemia the steroid tapered and discontinued. She had several attacks of paroxismal atrial tachycardia in the last year. On the last time, she presented with severe dyspnea, hemoptesis, and lower limbs edema. Chest radiography and Lung CT scan demonsterated the presence of lung cavitations. Because of high suspicious for fungal pulmonary infection, azathioprine was also discontinued. However, constellation renal failure, hemodynamic instability, and confusion caused the patient to succumb to death. The definite diagnosis of lung cavitations was not obtained.
-
هموتوراکس پدیده ای است که در آن مقادیر قابل توجهی خون در فضای پلور تجمع پیدا می کند و شایع ترین علت آن تروما می باشد. مواردی نیز ناشی از سایر علل و یا به صورت خود به خود رخ می دهد. در گزارش حاضر دو مورد از هموتوراکس در رابطه با زایمان واژینال ارائه می شود. بیماران در پایان یک دوره ی بارداری طبیعی بوده و به منظور انجام عمل زایمان طبیعی به بیمارستان معرفی شده بودند. در هر دو مورد القای زایمان انجام و زایمان به صورت واژینال و در یک مورد به کمک واکیوم به انجام رسیده است. یکی از بیماران در زمان انتقال به اتاق عمل زایمان علائم افت فشار خون ناگهانی و سیانوز پیدا می کند. به دنبال زایمان خونریزی واژینال ادامه پیدا می کند و هر دو بیمار با ترانسفیوژن مکرر خون و پلاسمای تازه تحت مراقبت های لازم قرار می گیرند. یکی از دو مورد به دلیل اینرسی رحمی و عدم کنترل خونریزی رحمی هیستریکتومی می شود و مورد دیگر نیز به دلیل پارگی سرویکس تحت درمان قرار می گیرد. هر دو بیمار چند ساعت بعد از زایمان دچار دیسترس تنفسی می شوند. رادیوگرافی قفسه ی سینه ی تجمع مایع در فضای پلور را نشان می دهد. در یکی از بیماران ادم ریه نیز بروز می کند. توراسنتز تشخیصی وجود مایع خونی را ثابت می کند. اقدام به تخلیه ی مایع خونی با لوله گذاری در قفسه سینه می شود و بیماران به سرعت بعد از چند ساعت بهبودی تنفسی پیدا می نمایند و علیرغم وجود اختلالات انعقادی خونریزی ادامه پیدا نمی کند. به نظر می رسد اثرات هورمونی دوران بارداری روی عروق و افزایش کمپلیانس آن ها مقاومت آنان را در برابر نیروهای وارده تضعیف کرده و خطر خونریزی را از آن ها در فضای پلور که در زمان انجام مانورهای زایمانی بیشترین فشار منفی را تحمل می نمایند افزایش داده باشد. وجود اختلالات انعقادی مزید بر علت هستند. منطقی به نظر می رسد که برای جلوگیری از هموتوراکس، از انجام زایمان های تهاجمی و وارد کردن نیروی زیاد زایمانی خودداری شود و اختلالات انعقادی نیز در اسرع وقت اصلاح شود.
کلید واژگان: پرخونی عروق پلور, زایمان واژینال, هموتوراکس}A hemothorax is a condition that results from blood accumulation in the pleural cavity. By far, the most common cause of hemothorax is trauma. However, a number of nontraumatic causes or spontaneous hemothorax may occur. Here are two cases of hemothorax during the immediate postpartum vaginal delivery period. Both cases were in term and admitted to hospital because of vaginal delivery. One case was complicated with sudden hypotension and cyanosis during transferring to delivery room. Delivery induction was preceded for both cases and vaginal delivery followed with continuity of vaginal bleeding, because of uterine inertia in one and cervical rupture in the other. Both cases were managed with massive transfusion of packed cell and FFP. Respiratory distress was progressed in both cases and CXRs were demonstrated pleural effusion. Diagnostic thorasynthesis was compatible with hemothorax in both cases. Chest tube was inserted for evacuation of blood and bloody effusion was taken out, and both patients fell in good condition after 6 hours. Despite the continuity of coagulopathy, the blood drainage was stopped and chest tube pulled out after 48 hours. The possible thesis is the rupture of engorged pleural vessels during forced vaginal delivery in well muscular young women’s. In addition, induced coagulopathy or other abnormalities of pleura result in exacerbating the blood accumulation. It is logical to have in mind the less aggressive vaginal delivery and prevent coagulopathy to prevent the condition. -
زمینه و هدف
بدون شک بزرگترین بلای جامعه بشری پس از جنگ جهانی دوم، همه گیری ایدز می باشد. در حال حاضر بهترین روش مبارزه، پیشگیری از ابتلا به آن می باشد که خود مستلزم آموزش بهداشت و بالا بردن سطح آگاهی افراد است. این پژوهش با هدف تعیین میزان آگاهی و نگرش کارکنان نیروی انتظامی بیرجند نسبت به بیماری ایدز طراحی و اجرا گردید.
روش تحقیق: این مطالعه توصیفی- تحلیلی در سال 1381 و بر روی 300 نفر از کارکنان نیروی انتظامی بیرجند که به روش نمونه گیری تصادفی- خوشه ایانتخاب شده بودند، انجام شد. ابزار گردآوری داده ها یک پرسشنامه پژوهشگرساخته بود که در سه بخش مشخصات فردی، سوالات آگاهی و عبارات دانش و نگرش) تنظیم شده بود. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری کای اسکوئر، تی و آنالیز واریانس یک طرفه، در سطح معنی داری 05/0 P< مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته هابیشتر افراد شرکت کننده در مطالعه، نیروهای کادر (71%) و دیپلم (39%) بودند. میانگین نمره آگاهی کارکنان مورد مطالعه درباره راه های ابتلا، انتقال و پیشگیری از ایدز 21/2±71/10 و میانگین نمره نگرش آنها 16/3± 73/4 بود؛ همچنین بین میانگین نمره آگاهی و نگرش با سطح تحصیلات ارتباط آماری معنی داری وجود داشت (01/0 P<).
نتیجه گیریبر اساس یافته های تحقیق، آگاهی کارکنان نیروی انتظامی در مورد ایدز نسبتا خوب است اما نگرش تعداد کمتری از آنان مثبت است؛ بنابراین آموزش های مداوم و جدید در مورد شناخت بیشتر بیماری و راه های انتقال و پیشگیری از آن توصیه می شود.
کلید واژگان: آگاهی, نگرش, ایدز, نیروی انتظامی}Without doubt, the largest human society's misfortune after the Second World War is AIDS epidemics. At present, the best way to combat the disease is prevention which in turn requires trainings for increase individual's knowledge. Therefore, this study was performed to determine the knowledge and attitude of Birjand disciplinary police personnel about AIDS.
Materials And MethodsThis descriptive-analytic study was accomplished on 300 personnel of Birjand disciplinary police force which were selected by random cluster sampling in 2002. The data were collected via a questionnaire consisting of three parts (demographic features, knowledge and attitude statements) which were then analyzed by SPSS software using chi-square, t-test and ANOVA one way tests (P<0.05).
ResultsFindings showed that most of the participants in the investigation were jobholders (71%) with high school diploma (39%).The mean score of knowledge and attitude were 10.71±2.21 and 4.73±3.16 respectively on basis of their information about transmission, prevention of AIDS. Also we found a statistically significant relationship between the knowledge and attitude with education. (P<0.01)
ConclusionStudy results showed that, the knowledge of personnel about AIDS was relatively good but only a few of them had positive attitude. Therefore we suggest continuous and new training programs about transmission and prevention ways of HIV/AIDS infection
Keywords: Knowledge, Attitude, AIDS, Disciplinary Police} -
زمینه و هدف
سوء مصرف سیگار، الکل و مواد مخدر به عنوان یکی از بزرگترین معضلات جامعه و موجبات اتلاف نیرو، انرژی و نیز سرمایه های انسانی و ریالی جامعه می باشد. در این زمینه علل فردی مانند ژنتیک، دوره بحرانی نوجوانی، عوامل مربوط به خانواده، دوستان و عوامل اجتماعی، مهاجرت ها، توسعه صنعتی و... حائز اهمیت و تاثیرگذارند. از آنجا که گرفتاری قشر جوان، تحصیل کرده و آینده ساز، نگرانی ها را دو چندان می کند، این پژوهش به منظور تعیین شیوع سوء مصرف مواد از جمله سیگار، الکل و سایر مواد مخدر در بین دانشجویان طراحی گردید.
روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی که در سال 1382، انجام شد، 870 نفر از دانشجویان دانشگاه های بیرجند (دانشگاه علوم پزشکی، دانشگاه بیرجند، دانشگاه آزاد اسلامی) در مقاطع مختلف به روش نمونه گیری تصادفی (با توجه به تعداد دانشجویان هر دانشگاه) انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه پژوهشگرساخته بود که در دو قسمت تنظیم و روایی آن به روش روایی محتوی تایید شد. بخش اول شامل سوالات مربوط به اطلاعات فردی و بخش دوم شامل سوالات مربوط به سوء مصرف مواد از جمله سابقه اعتیاد در خانواده، نوع وابستگی، اولین ماده مورد مصرف، سن شروع، انگیزه، سوء مصرف و... بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آمار توصیفی و جداول توزیع فراوانی گزارش گردید.یافته ها5/61% نمونه ها هیچ گونه سابقه سوء مصرف مواد را نداشتند. در سوء مصرف کنندگان مواد، بیشترین فراوانی مصرف به ترتیب مربوط به سیگار (5/31%)، الکل (7/5%)، حشیش (1%) و تریاک (3/0%) بود. سن شروع مصرف در 5/43% موارد زیر 20 سال و در 9/60% موارد به پیشنهاد دوستان گزارش شد. در 5/44% موارد، شروع سوء مصرف مواد در مهمانی های دوستانه انجام شده بود. 2/58% سوء مصرف کنندگان مواد مذکر بودند.
نتیجه گیریبا توجه به نقش ارزشمند دانشگاه ها به عنوان کانون تعلیم و تربیت آینده سازان کشور، وجود سوء مصرف مواد در بین دانشجویان بسیار هشداردهنده می باشد که همت مسوولان امر در ریشه یابی و کاهش شیوع این بلای خانمان سوز را می طلبد.
کلید واژگان: اپیدمیولوژی, سوء مصرف مواد, دانشجو}Tobacco, alcohol and drug abuse is one of the greatest complications in the society which causes waste of power, energy as well as financial and human assets. In this case, there are a number of factors that are important and influential such as genetics, critical period of adolescence, family affairs, friends and social affairs, immigration, industrial development, etc. Since the involvement of the youth, the educated, and the future makers drastically increases anxieties in the society, the present study was conducted aiming to assess the prevalence of drug abuse, tobacco smoking, alcohol drinking and other narcotics abuse among the students.
Materials And MethodsIn this descriptive study, 870 students from Birjand Universities (Medical Sciences, Birjand and Azad Universities) in different courses were randomly selected. Sampling was done by cluster method according to the number of students in each university. Data collecting tool was a questionnaire that was developed in two parts and its validity was confirmed by content validity method. The first part contained demographic information and the second part included questions about drug abuse, background of addiction in the family, kind of addiction, first material used, age of beginning, motive, abuse, etc. The collected data was reported using descriptive statistics and distribution frequency tables of SPSS software.
ResultsResults showed that 61.5% of the subjects had no background of drug abuse and cigarette smoking. The most frequent abuses were: smoking cigarette (31.5%), alcohol (5.7%), hashish (1%) and opium (0.3%). Age of beginning in 43.5% of cases was under 20, and in 60.9% of cases offers from friends were reported. In 44.5% beginning of abuse was reported in friendly parties. 58.2% of the abusers were male.
ConclusionRegarding the valuable role of universities as the centers of training and educating the future- markers of the country, the existence of drugs abuse among students is dramatically alarming. Therefore, the need for high enterprise of the authorities in root findings and reducing the prevalence of this destructive catastrophe is obviously observed.
Keywords: Prevalence, Drug abuse, Student} -
زمینه و هدفافراد سیگاری در معرض مقادیر قابل توجهی از عوامل اکسید کننده می باشند. بیشتر مطالعات در مورد اثر سیگار روی پدیده آسیب اکسیداتیو و تغییرات آنتی اکسیدانی پلاسما، در افراد مسن و با سابقه طولانی از مصرف سیگار بوده و در افراد جوان گزارشات کمی موجود است. مطالعه حاضر به منظور بررسی غلظت اسیداوریک و ظرفیت آنتی اکسیدانی پلاسما در افراد جوان سیگاری و مقایسه آن با افراد جوان غیر سیگاری انجام شد.
روش تحقیق: در این مطالعه تحلیلی- مقایسه ای، 23 فرد سیگاری با سابقه مصرف روزانه حداقل 10 نخ سیگار به مدت حداقل 5 سال و 21 نفر غیرسیگاری، با سن کمتر از 40 سال، به طور اختیاری وارد مطالعه شدند. هیچ یک از افراد مورد مطالعه، بیماری عمومی نداشتند و از افرادی بودند که جهت غربالگری مراجعه کرده بودند. نمونه خون ناشتا قبل از مصرف اولین سیگار گرفته شد. پلاسمای نمونه جدا و در حرارت زیر 60 درجه برای آزمایشات بعدی نگهداری شد. در این مطالعه اسید اوریک با روش آنزیماتیک اندازه گیری گردید. روش های اصلی برای ارزیابی آسیب اکسیداتیو شامل روش Ferric Reducing/Antioxidant Power (FRAP) برای اندازه گیری قدرت آنتی اکسیدانی تام پلاسما، واکنش المن برای اندازه گیری گروه های تیول و غلظت 2،2-Diphenyl-1-Picrylhydrazyl (DPPH) برای تعیین درصد خاصیت خنثی کنندگی رادیکال های آزاد پلاسما بودند.یافته هاغلظت اسید اوریک (mg/dL) در افراد سیگاری 7/1±52/4 و در افراد غیر سیگاری 5/1±3/6 بود (001/0P=). مقادیر ظرفیت تام آنتی اکسیدانی پلاسما (μmol/L) که با سنجش FRAP تعیین گردید، در افراد سیگاری 4/214±7/980 و در افراد غیرسیگاری 9/156±4/997 بود (75/0P=). سنجش پراکسی رادیکال ها به کمک اندازه گیری DPPH در افراد سیگاری 4/1±6/12% و در افراد غیر سیگاری 2/2±3/15% بود (37/0P=). در افراد سیگاری، سطح گروه های تیول (mmol/L) 9/60±1/281 و در افراد غیرسیگاری 8/57±5/256 بود (17/0P=).نتیجه گیریبا توجه به نقش سیگار در ایجاد آسیب اکسیداتیو و بیماری های قلبی عروقی، می توان بررسی غلظت اسید اوریک را به عنوان یک نشانگر ساده و قابل اندازه گیری در شناسایی افراد جوان سیگاری در معرض خطر آسیب اکسیداتیو مورد استفاده قرار داد.
کلید واژگان: اسید اوریک, گروه تیول, ظرفیت آنتی اکسیدانی پلاسما, پراکسی رادیکال, مردان سیگاری}Background And AimSmokers are exposed to significant quantities of oxidative factors. The effects of smoking on plasma concentrations of antioxidants and susceptibility to oxidative stress in young subjects are largely unknown. This study was done for comparison of uric acid concentration and plasma antioxidant capacity in young smokers and non-smokers.Materials And MethodsIn an analytical observational study, a sample of 23 male smoker with history of at least 10 cigarettes per day for 5 years and 21 healthy non smoker male, all aged 40 or under 40 years old, were included voluntarily in the study. All participants were free of major signs and symptoms suggestive of any disease. Fasting blood samples (10 ml) were collected in heparinized tubes just before morning smoking. Plasma samples were isolated and stored at -60°C for later evaluating. In this study, uric acid concentration was measured by an enzymatic method. The main methods for evaluation of oxidative stress were: determination of the Total Antioxidant Capacity (TAC) by Ferric reducing/antioxidant power (FRAP) assay, Ellman's reagent for measuring the amount of thiol groups, and concentration of 2,2-Diphenyl-1-picrylhydrazyl (DPPH) for determination of antiradical activities of plasma.ResultsUric acid concentrations (mg/dL) in smokers and non-smokers was 6.2±1.5 and 4.5±1.7 respectively (P<0.001). Determination of the TAC (µmol/L) level by FRAP assay showed 980.7±214.4 in smokers and 997.4±156.9 in nonsmokers (P=0.75). Quantitative determination of per-oxiradicals by DPPH assay revealed 12.6%±1.4 in smoker and 15.3%±2.2 in nonsmoker (P=0.37). The plasma levels of thiol groups (mmol/L) were 281.1±60.9 in smokers and 256.5±57.8 in non-smokers (P=017).ConclusionGiven the role of cigarette smoking as a risk factor for cardiovascular diseases and the role played by oxidative stress in them, measurement of uric acid in young smoker subjects represents a marker against tobacco-induced oxidative stress and recommends their timely giving up of smoking. -
Although dental foci can be sources of bacteremia and bacterial endocarditis, hematogenous spread of infection presented with septic pulmonary embolism apparently is rare. The occurrence of septic pulmonary embolism in patients with periodontal disease without suppurative thrombophlebitis of the great vessels of the neck is well documented but to our knowledge, there is no report on septic pulmonary embolism in immunocompetent patients following root canal treatment. Here in we present a 42-year-old man who referred to our hospital because of fever, left sided pleuritic chest pain, and scanty productive cough. Chest radiography and computed tomography revealed multiple nodular shadows with features characteristic of septic pulmonary embolism. His medical history revealed dental care clinic visit and root canal treatment 2 weeks earlier. In the present case, the results of extensive investigations were negative for other potential causes of septic pulmonary embolism and dental pocket was considered to be the only possible source for the disease.
-
در حالی که ترومبو آمبولی ریه پدیده ای شایع می باشد ولی بروز هیپرتانسیون ترومبو آمبولیک پولمونر پدیده ای نادر است. دلیل این که چرا فقط در برخی بیماران به دنبال ترومبو آمبولی، هیپرتانسیون بروز می کند نیز دقیق مشخص نمی باشد. در گزارش حاضر خانمی 35 ساله با سابقه 10 ساله از بروز نفس تنگی و ادم اندام تحتانی پیشرونده به دنبال یک حادثه ترومبو آمبولیک معرفی می شود که در نهایت برای وی تشخیص هیپرتانسیون ترومبوآمبولیک پولمونر داده شد. مشکل این بیمار بعد از زایمان دوم شروع شده بود. این فرد سابقه داشتن اولین فرزند را با بیماری مادرزادی قلب نیز دارد که در سن 5 ماهگی فوت نموده است. درمانهای رایج در درمان حوادث ترومبوتیک شامل انتی کواگولانت در کنترل بیماری موثر واقع نشده و در نتیجه هیپرتانسیون شدید پولمونر پس از 10 سال بروز کرده است. بررسی های انجام شده از جمله سی تی اسکن اسپیرال نشان داد که بیماردچار ترومبوزهای وسیع در عروق بزرگ پولمونر است و از نظر آنتی بادی آنتی فسفو لیپید مثبت است. بیمار هیچ علائمی از واسکولیت سیستمیک نداشت و آزمایشات سرولوژی نیز از این نظر منفی بود؛ بنابراین تشخیص سندروم آنتی فسفو لیپید اولیه بدون بیماری زمینه ای روماتیسمی و واسکولیت مطرح گردید. به دلیل بروز هیپرتانسیون شدید پولمونر (فشار پولمونر 105 میلیمتر جیوه) بیمار جهت ترومبو اندآرتریکتومی به جراح معرفی شد ولی به دلیل وسیع بودن ترومبوزها در هر دو شاخه پولمونر عمل جراحی ممکن نشد و درمان با پردنیزولون به میزان 60 میلیگرم در روز و دوز بالاتری از وارفارین شروع شد و علائم بالینی شامل ادم و نفس تنگی بهبودی قابل توجهی پیدا کرد. در مطالعه حاضر، نقش احتمالی این سندروم در بروز هیپرتانسیون ترومبو امبولیک پولمونر، بیماری مادرزادی قلب، و راهکار درمان مورد بحث قرار خواهد گرفت.
کلید واژگان: هیپرتانسیون پولمونر, سندروم آنتی فسفو لیپید, بیماری مادرزادی قلب}While pulmonary thromboembolism is common, thromboembolic pulmonary hypertension is very rare. The present case is a 35 year old woman with chronic thromboembolic pulmonary hypertension, who presented with severe dyspnea and leg edema, following an earlier thrombotic event of 10 years earlier, after her her second childbearing. She also had a history of the first childbearing complicated with congenital heart disease and death of her infant by the age of 5 months. Despite conventional treatments for pulmonary thromboembolism including anticoagulants, her condition developed to severe pulmonary hypertension. The investigations including spiral CT confirmed bilateral pulmonary artery thrombosis, positive antiphospholipid antibody and negative serologic tests for rheumatic disease. Besides, the patient showed no symptoms of systemic vasculitis. Therefore, it was diagnosed that the patient had primary antiphospholipid syndrome without underlying rheumatic disease. Thus, the patient was referred to a thoracic surgeon for endarterectomy because of severe pulmonary hypertension (105 mlHg). However, due to extensive bilateral thrombotic involvement of pulmonary artery, surgical treatment was refused. Treatment with prednisolone 60mg/d and warfarin with high dose was carried out. The clinical condition was improved and dyspnea, edema and general condition recovered. The probable role of this syndrome in the development of chronic thromboembolic pulmonary hypertension, neonatal congenital heart disease, and also therapeutic strategies will be discussed in this report. -
زمینه و هدفسولفات منیزیم به عنوان یک یون درون سلولی در بخش بزرگی از فعالیتهای داخل سلول دخالت دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش سولفات منیزیم داخل وریدی در درمان حملات حاد آسم انجام شد.روش بررسیدر این مطالعه که به روش کارآزمایی بالینی انجام شد، 37 بیمار مبتلا به آسم با Fischle Severity Score (FSS) 4 یا بیشتر از 4 به استثنای آنان که احتیاج به مراقبت ICU داشتند، مورد بررسی قرار گرفتند. بیماران بعد از درمان با دو پاف اسپری سالبوتامول، 300 میلیگرم هیدروکورتیزون و 5 لیتر اکسیژن از لوله بینی و کسب رضایت در مورد یک درمان اضافی به صورت تصادفی در دو گروه درمان شونده با 1.2 گرم سولفات منیزیم (مورد) و دارونما (شاهد) قرار گرفتند. بعد از تجویز محلول مورد نظر FSS در فاصله 20 دقیقه، 40 دقیقه و 60 دقیقه تعیین شد. اطلاعات جمع آوری شده به کمک آزمونهای آماری t، Chi-Square و Wilcoxon در سطح معنی داری P?0.05 مورد تحلیل قرار گرفتند.یافته هااز مجموع 37 نفر، 19 نفر در گروه مورد و 18 نفر در گروه شاهد قرار گرفتند. سطح سرمی سولفات منیزیم در گروه شاهد 2.19±0.50 mg/dL و در گروه مورد 2.23±0.51 mg/dL بود (P>0.05). بعد از 60 دقیقه در گروه مورد FSS از 4.84 ±0.76 به 3.46 ±0.52 کاهش یافت ولی در گروه شاهد این تغییر از 4.39±0.5 به 3.7±0.56 بود. مقدار تغییر در گروه مورد 1.39±0.64 و در گروه شاهد 0.67±0.32 بود (P<0.05). %26.3 از افراد گروه مورد در فاصله زمانی 20 دقیقه به درمان پاسخ دادند؛ در این فاصله زمانی هیچ کدام از افراد گروه شاهد بهبودی نشان ندادند (P<0.05).نتیجه گیریتجویز 1.2 گرم سولفات منیزیم در بیماران با حمله شدید آسم می تواند به بهبودی علایم بیمار سرعت دهد؛ بنابراین علاوه بر درمان استاندارد می توان از آن به عنوان یک درمان کمکی استفاده نمود.
کلید واژگان: آسم, بیماری حاد, سولفات منیزیم} -
زمینه و هدفبا وجود تداخلات بین دیابت و دوره باروری و نیز قاعدگی در زنان مطالعاتی که افراد دیابتی و غیر دیابتی را در رابطه با این خصوصیات مقایسه نموده باشد. بسیار اندک است. در مطالعه حاضر مشخصات دوره های قاعدگی و دوران باروری در دو گروه افراد یائسه دیابتیک و غیر دیابتیک بررسی می شوند.روش بررسیدر سال 1379 به روش نمونه گیری خوشه ایاز مناطق 9 گانه مراکز بهداشتی - درمانی شهری و از طریق مراجعه مستقیم به درب منازل، مطالعه ای به صورت گذشته نگر در جمعیت زنان بالای 40 سال که ساکن شهر بیرجند بوده و از آخرین قاعدگی آنها حداقل یک سال گذشته بود، انجام شد. تشخیص دیابت بر مبنای شرح حال و وجود دیابت آشکار بود. اطلاعات در پرسشنامه ثبت شد. از آزمون های تی و مجذور کای برای تجزیه و تحلیل آماری استفاده شد.یافته هااز مجموع 807 پرسشنامه کامل شده متوسط سن افراد 58.91±8.4 سال تعداد 98 نفر (12 درصد) دیابتی و 709 نفر (88 درصد) غیر دیابتی بودند متوسط سن یائسگی در کل جمعیت 47.19±5.31 سال در زنان دیابتی 48.5±5.53 سال و در زنان غیر دیابتی 5.27±47 سال بود. شاخص توده بدنی در زنان دیابتی 2/4 ± 25/5 و در زنان غیر دیابتی 4/37 ± 24/41 کیلوگرم بر متر مربع بود که تفاوت بین آنها از نظر آماری معنی دار بود. سایر خصوصیات از جمله تعداد سقط، طول دوره قاعدگی ها، مدت خونریزی در هر قاعدگی و تعداد باروری ها در دو گروه تفاوت معنی داری نشان نداد.نتیجه گیرینتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که زنان دیابتی دارای سن یائسگی بالاتر از زنان غیر دیابتی بوده و این تفاوت بر اساس تفاوت های باروری و قاعدگی قابل توضیح نمی باشد و ممکن است به شاخص توده بدنی بالاتر در این گروه مربوط باشد.
کلید واژگان: یائسگی طبیعی, دیابت نوع II, دوره باروری, قاعدگی}Background andPurposeDespite multiple interactions between diabetes melitus and reproductive function, little studies compare the natural history of menstrual cycles and reproductive functions in women with and without type II diabetes. Methods and materials: To compare these characteristics, a retrospective, descriptive, epidemiological study was conducted on women with cessation of menstruation for at least one year at the end of reproductive years who were aged 40 years and over and was living in Birjand in 2002. The standard cluster sampling technique was used and a total 810 menopausal women were recruited from nine health care centers. Data were collected using an interviewing questionnaire. Overt Diabetes was determined by history taking. Statistical measures were t and chi-square test.ResultsOf the total 810 samples, the complete questionnaire was obtained from 807 subjects. Of the total at postmenopausal age subjects, 98 (12%) were classified as diabetic and 709 (88%) nondiabetic. The mean age in total population was 58.91±8.4, with mean age of 47.19±5.31 years at menopause. Mean age at menopause was 48.5±5.53 in diabetic and 47±5.27 in non-diabetic (p....Keywords: NATURAL MENOPAUSE, TYPE II DIABETES, MENSTRUATION, REPRODUCTIVE FUNCTIONS} -
زمینه و هدفطی 3 دهه گذشته شیوع آسم به میزان قابل توجهی در کشورهای پیشرفته افزایش یافته است. مطالعات در کشورهای در حال توسعه نیز نشان دهنده شیوع بالای این بیماری می باشد. در ایران مطالعات در این زمینه محدود است و مطالعات انجام شده نیز در فواصل معینی تکرار نشده و لذا روند شیوع بیماری هم مشخص نمی باشد. این مطالعه به منظور تعیین شیوع علایم این بیماری در سال 1381 در کودکان 13 تا 14 ساله شهر بیرجند انجام گرفت.مواد و روش کاردر مطالعه ای توصیفی تحلیلی در سال 1381 با در نظر گرفتن تمام مدارس راهنمایی در سطح شهرستان بیرجند و تهیه فهرست آنها از آموزش و پرورش به روش نمونه گیری ساده تعداد 3540 دانش آموز 13 تا 14 ساله که شامل کلیه دانش آموزان مقطع راهنمایی در پایه دوم و سوم بودند مورد مطالعه قرار گرفتند. از نمایش فیلم ویدیوئی بر گرفته از پروژه ISAAC(International Study of Asthma and Allergies in Childhood) به عنوان ابزار مطالعه استفاده شد. در این روش دانش آموزان پس از دیدن صحنه های ویدیویی شامل 5 صحنه مختلف از علایم آسم به سئوالات مربوطه پاسخ و در یک برگه ثبت نمودند. اطلاعات پس از جمع آوری در نرم افزار SPSS با استفاده از روش آماری کای اسکوئر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته هااز تعداد 23 مدرسه راهنمایی دخترانه و پسرانه یک مدرسه دخترانه به دلیل عدم موافقت مدیر مدرسه از مطالعه حذف شد. 3540 دانش آموز شامل 51% پسر و 49% دختر مورد مطالعه قرار گرفتند. موارد ناقص در پاسخها به کمتر از 1% می رسید. در جمعیت مورد مطالعه شیوع کلی هر نوع خس خس سینه در طول زندگی و شیوع هر نوع خس خس سینه در یک سال گذشته به ترتیب 18 و 10.1% بود. شیوع بیدار شدن از خواب با سرفه در یک سال گذشته 4.5% و حمله شدید آسم با محدودیت در تکلم ممتد در یک سال گذشته 2.2% بود. شیوع کلی بیشتر از یک بار از هر نوع خس خس سینه در ماه 7.4% بود. به جز در مورد خس خس سینه در حال استراحت در بقیه موارد شیوع علائم در دختران بیشتر از پسران بود (P<0.05).نتیجه گیرینتایج این پژوهش در مقایسه با مطالعه قبلی نشان دهنده افزایش شیوع علائم آسم در شهر بیرجند بوده و نتایج حاصل از آن می تواند مبنای مطالعات آینده قرار گیرد و برای مقایسه با نتایج سایر مطالعات مناسب می باشد.
کلید واژگان: ISAAC, علائم آسم, نوجوانان, بیرجند}BackgroundThe risk of asthma prevalence has increased dramatically in children in developed countries over the last three decade. The studies in developing countries have also detected an increased prevalence. There is limited data from ISAAC study in Iran. Considering ISAAC Study in Birjand in 1996, this study will reveals prevalence and time-trend of asthma in Birjand. Methods and Materials: For this purpose, a descriptive study was conducted. By simple sampling, 3540 subject aged 13-14 years, including all from 22 intermediate level schools were recruited for study using the International Study of Asthma and Allergies in Childhood (ISAAC) from across Birjand city in 2002. Subjects were studied by video questionnaires. In this method, the audiovisual presentation of the questionnaires included five scenes of asthma symptoms in different situation. After each scene, the subjects ticked the answer whether or not they experienced the same problems with breathing as the child in video. Analysis of data was done using descriptive analytic and chi-square test.ResultsThere were 3,540 students including 49% females and 51% males from 22 intermediate schools. One girl school refused to participate in study. The amount of missing data was less than 1% each scenes. The prevalence rates in video questionnaire for any wheeze ever in life, and current wheeze in last 12 months, were 18%, 10.1% respectively. The prevalence of night cough in last 12 month, speech limiting wheeze at rest in last 12 month, and one or more time a month of any wheeze was 4.5%, 2.2% and 7.4% respectively. The prevalence of any wheeze ever in life, and current wheeze in last 12 month was higher in females compared with males (P<0.001).ConclusionsThe results of this study on asthma symptoms, suggest an increase in the prevalence of asthma symptoms in Birjand when compared with prior study in this region. The results are suitable for comparison with other ISAAC studies. It also represents a baseline for further analytic epidemiological research.Keywords: ISAAC, Asthma related symptoms, Adolescences, Birjand} -
زمینهاگر چه سطح چربی های سرم به عنوان یک عامل خطر مستقل در پدیده آترواسکلروز نقش دارد، ولی ارتباط بین سطح چربی های سرم و انواع سکته های مغزی به خوبی روشن نیست.هدفمطالعه به منظور مقایسه چربی های سرم بیماران مبتلا به سکته مغزی هموراژیک و ایسکمیک انجام شد.
مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی از فروردین سال 1379 به مدت یک سال، 60 بیمار مبتلا به سکته هموراژیک و 60 بیمار مبتلا به سکته ایسکمیک بستری شده در بخش اعصاب بیمارستان امام رضا(ع) بیرجند در اولین روز پذیرش مورد بررسی قرار گرفتند. افراد مبتلا به بیماری های سیستمیک شناخته شده از قبل مانند دیابت آشکار، سیگاری ها، افراد تحت درمان با داروهای پایین آورنده چربی سرم و افراد دارای سابقه مثبت پرفشاری خون از مطالعه حذف شدند. تشخیص تری گلیسیرید، کلسترول تام، کلسترول HDL و کلسترول LDL روز اول بعد از پذیرش در وضعیت ناشتا اندازه گیری وداده ها با آزمون t تجزیه و تحلیل شدند.یافته هاسطح کلسترول تام سرم در مبتلایان به سکته ایسکمیک و سکته هموراژیک به ترتیب 5.9 ± 187 و6.2± 180 میلی گرم در دسی لیتر و سطح کلسترول HDL به ترتیب2.4 ± 56.2 و 2.5 ± 64.8 میلی گرم در دسی لیتر به دست آمد که تفاوت ها از نظر آماری بین دو گروه معنی دار بود(P<0.05). با انجام مقایسه بین دو گروه هموراژیک و ایسکمیک در مورد تری گلیسیرید و کلسترول LDL تفاوت معنی داری مشاهده نشد.نتیجه گیریاین مطالعه نشان داد که احتمالا سکته های هموراژیک با سطوح پایین کلسترول تام سرم و سطوح بالای کلسترول HDL همراه است که ممکن است نقش محافظتی پدیده آترواسکلروز را در جلوگیری از بروز سکته های هموراژیک تایید کند.
کلید واژگان: سکته مغزی, شکته ایسکمیک, تصلب سرخرگ ها, چربی ها, سرم ها}
- این فهرست شامل مطالبی از ایشان است که در سایت مگیران نمایه شده و توسط نویسنده تایید شدهاست.
- مگیران تنها مقالات مجلات ایرانی عضو خود را نمایه میکند. بدیهی است مقالات منتشر شده نگارنده/پژوهشگر در مجلات خارجی، همایشها و مجلاتی که با مگیران همکاری ندارند در این فهرست نیامدهاست.
- اسامی نویسندگان همکار در صورت عضویت در مگیران و تایید مقالات نمایش داده می شود.