جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « Food Chain » در نشریات گروه « پزشکی »
-
زمینه و هدف
امروزه استفاده ازپلاستیک ومحصولات پلاستیکی به قدری گسترده است که شاید تصور زندگی بدون آن قابل درک نباشد. حضور گسترده میکروپلاستیکها در محیط زیست و منابع انتشار آنها توجه بسیاری از محققان را به خود جلب کرده است. لذا این پژوهش با هدف تعیین فراوانی، توزیع و ترکیب میکروپلاستیک در رودخانه قره سو اردبیل در سال 1399 انجام گرفت.
روش کاردر این مطالعه توصیفی- مقطعی، نمونه ها از 5 ایستگاه منتخب در رودخانه قره سو (روستاهای کرکرق، سربند، انزاب سفلی، دولت آباد و سامیان) و مطابق با روشهای استاندارد برداشته شد. روش آنالیز نمونه ها و جداسازی میکروپلاستیکها بر اساس روش اختلاف چگالی و روش هضم انجام و با استفاده از استریو میکروسکوپ مجهز به دوربین دیجیتالی و طیف سنج مادون قرمر FT-IR تکمیل گردید.
یافته هافیبر و فرگمنت فراوانترین اشکال میکروپلاستیکها در آب رودخانه قره سو شناسایی گردید. همچنین میکروپلاستیکهای شناسایی شده دارای رنگهای متنوعی از جمله سفید، سیاه، زرد، شفاف، قرمز، صورتی و سبز بودند. اندازه ذرات میکروپلاستیک کمتر از 5 میلی متر 98 درصد ازکل اندازه ذرات میکروپلاستیک آب رودخانه قره سو را تشکیل داده بودند. فراوانی میکروپلاستیکها تفاوت قابل توجهی را در بین ایستگاه های نمونه برداری نشان داد.
نتیجه گیریمطالعه حاضر نشاندهنده حضور میکروپلاستیک در اکوسیستم رودخانه قره سو بود. لذا میکروپلاستیک میتواند با ورود به زنجیره غذایی، باعث خطرات بالقوه برای سلامتی انسان گردد. لذا ضروری است که در این خصوص اقدامات کنترلی، پیشگیری و پایش توسط سازمان حفاظت محیط زیست، معاونت بهداشتی دانشگاه، انجمنهای خصوصی حامی محیط زیست و مردم نهاد صورت گیرد.
کلید واژگان: آلودگی آب, میکروپلاستیک, زنجیره غذایی, رودخانه قره سو, اردبیل}Journal of Health, Volume:13 Issue: 2, 2022, PP 199 -212Background & objectivesToday, plastics and plastic products are so widespread that the idea of life without them may not be understood. The extensive presence of microplastics in the environment and their emission sources has attracted the attention of many researchers. Therefore, this study was conducted to determine microplastics' frequency, distribution, and composition in the Qarasu River in Ardabil in 1399.
MethodsIn this descriptive cross-sectional study, samples were collected from 5 stations in the Qarasu River (Karkarq, Sarband, Anzab Sofla, Dolatabad, and Samian villages) under standard methods. Method of analysis of samples and separation of microplastics based on method Difference between density and digestion was performed and completed using a stereo microscope equipped with a digital camera and FT-IR infrared spectrometer.
ResultsFiber and Fragment, the most common forms of microplastics, were identified in the water of the Qarasu River. Also, the identified microplastics had various colors, including white, black, yellow, transparent, red, pink, and green. Microplastic particles of less than 5 mm constituted about 98% of the total microplastic in the river. The abundance of microplastics showed a significant difference among the sampling stations.
ConclusionThe present study showed the presence of microplastics in the Qarasu River ecosystem. Therefore, microplastics can cause potential risks to human health by entering the food chain. Therefore, control, prevention, and monitoring measures must happen by the Environmental Protection Agency, the University Health Department, private associations, and environmental organizations.
Keywords: Water Pollution, Microplastic, Food Chain, Qarasu River, Ardabil} -
There are many anthropogenic activities that have caused the accumulation of potentially toxic metals (e.g., lead, cadmium, chromium, nickel, arsenic, cobalt, and mercury) in the environment. Lead (Pb) is known as a very toxic and non-biodegradable element that has no metabolic function in living creatures. It can be easily taken up and transferred within plant tissues; consequently, it can easily enter the food chain, causing phytotoxicity, which in turn through different biochemical and enzymatic reactions, can result in severe threats to public health. After entering soil and sediments, Pb may be diffused among soil components and associated with them through different geochemical fractions, which determine the final fate of Pb in terms of bioavailability and uptake by plants. Metal bioavailability in soils is largely dependent on the soil and plant properties and interactions with other elements. In spite of the fact that there are numerous studies on the influence of heavy metals on public health but there are limited studies that consider the role of the soil-plant chain on the final fate of potentially toxic metals in respect to threat the public health. This manuscript defines a joint challenge between agricultural and medical sciences and shows that the soil (as the base of agriculture) affects human health in a variety of ways, with human health being linked to the health of the soil.
Keywords: Potentially Toxic Metals, Soil, plant, Food Chain, public health} -
Environmental Health Engineering and Management Journal, Volume:8 Issue: 4, Autumn 2021, PP 245 -255Background
We aimed to conduct a meta-analysis on the concentration of potentially harmful elements (PHEs) in carrots and potatoes irrigated by wastewater and estimate non-carcinogenic health risks among adult and children consumers.
MethodsThe health risk of PHEs concentration, including Pb, Cd, total Cr, Ni, Zn, Cu, and Fe, in the edible parts of carrot and potato irrigated by wastewater was investigated by a meta-analysis using a random-effects model (REM). Accordingly, the related articles were screened from international databases such as Scopus, Medline, and Embase.
ResultsThe meta-analysis of 32 papers (38 studies) revealed that the rank order of the most accumulated PHEs in potato was Fe (86.54 mg/kg wet weight) > Zn (30.9 mg/kg wet weight) > Cu (13.7 mg/kg wet weight) > Ni (8.42 mg/kg wet weight) > Pb (5.56 mg/kg wet weight) > Cr (3.45 mg/kg wet weight) > Cd (0.58 mg/kg wet weight). This ranking for carrot was Fe (43.36 mg/kg wet weight) > Zn (36.29 mg/kg wet weight) > Ni (13.49 mg/kg wet weight) > Cu (9.79 mg/kg wet weight) > Pb (1.84 mg/kg wet weight) > Cr (1.05 mg/kg wet weight) > Cd (0.28 mg/kg wet weight). Total hazard quotient (THQ) of PHEs was higher than 1 for potato and carrot; its rank order for potato and carrot was Cu > Pb > Cd > Ni > Fe > Zn > Cr and Cd > Pb > Cu > Ni > Fe > Zn > Cr, respectively. The Cd, Pb, and Cu had also a considerable role for consumer health risk.
ConclusionAccording to the results, continuous monitor and control of wastewater treatment plants are necessary.
Keywords: Wastewater, Food chain, Cadmium, Lead, Risk assessment} -
This article reviews the role and importance of food systems during the COVID-19 outbreak, the impact of this pandemic on the food industry and chain, and examining the methods and possibilities of using cold plasma technology to deal with this pandemic. Since food plays an essential role in human health as an integral part of human life, food safety is critical in such cases. It is essential to adopt practical strategies in controlling the COVID-19 crisis. In the current situation, several methods are used to disinfect and control the spread of disease, some of which are ineffective and can also have problems and limitations. Therefore, emerging technologies such as cold plasma (CP) technology can help facilitate the control process and reduce pandemics. The capabilities of this method are disinfection of food, equipment, production surfaces, and indoor with poorly ventilated spaces of SARS‐CoV‐2 through aerosol microdroplets, which can remain in the air for a long time; such as public transportation, production lines, and restaurants where the possibility of transmitting the SARS‐CoV‐2 is high. On the one hand, this review summarizes all available data related to cold plasma technology as an emerging technology to inactivate SARS‐CoV‐2. It then gives us a brief explanation of the role and importance of the food industry and food supply chain during the pandemic.
Keywords: Covid-19, Outbreak, Cold atmospheric plasma, Food chain} -
Concerns are mounting over the health risks associated with the use of harmful pesticides to control crop pests. In this study, the salad vegetables and soil samples from three farms in Lagos, Nigeria were evaluated for organochlorine pesticide residue concentrations using gas chromatography-mass spectrometry (GC-MS). Eighteen organochlorine pesticides were detected in the vegetable and soil samples. In Idi-Araba farm, α-BHC had the highest concentration (0.06±0.07 mg/kg) in lettuce shoots, Endosulfan I had the highest concentration (0.29±0.26 mg/kg) in spring onion. P, P-DDE and L-cyhalothrin had the highest concentrations (0.08±0.03 and 0.08±0.08 mg/kg, respectively) in spinach shoots. In Tejuosho farm, L-cyhalothrin, PF-38, and chlorothalonil had the highest concentrations (0.50±0.71, 0.13±0.07, and 0.03±0.01 mg/kg, respectively) in lettuce shoots, spring onions, and spinach, respectively. In Alapere farm, Endosulfan I had the highest concentration (0.03±0.02 mg/kg) in lettuce shoots, Aldrin had the highest concentration (0.02±0.01 mg/kg) in spring onion shoots, and L-cyhalothrin had the highest concentration (0.04±0.05 mg/kg) in spinach shoots. The concentrations of these pesticides were higher than the maximum residual limit prescribed by the European Union (EU) Commission. Moreover, the hazard index (HI) calculated for spring onion and spinach from Idi-Araba farm and lettuce from Tejuosho farm exceeded one (HI>1). These results may be a reflection of what obtains in other countries where harmful pesticides are still being used. Therefore, governments and stakeholders should raise awareness to discourage farmers from the use of organochlorines and other harmful pesticides.Keywords: Contamination, Food Chain, Hazard index, Pesticides}
-
زمینه و هدف
میکروپلاستیک ها آلاینده های نوظهور شناخته شده ای در محیط های دریایی هستند. بلع میکروپلاستیک ها توسط موجودات دریایی به عنوان مسیر اصلی است که این آلاینده ها می توانند اثرات مخربی بر موجودات دریایی داشته باشند.
روش بررسیبه منظور بررسی و سنجش میکروپلاستیک های موجود در ماهیان خلیج فارس از روش نمونه برداری تصادفی و هضم نمودن بافت ها و شناورسازی میکروپلاستیک ها استفاده شد و با این روش به بررسی فراوانی، توزیع، شکل و رنگ میکروپلاستیک ها در دستگاه گوارش ماهیان خلیج فارس پرداخته شده است.
یافته هابا توجه به نتایج به دست آمده، تعداد میکروپلاستیک متعلق به گونه شورت ماهیان (Sillago sihama) (62 درصد)، خنو خاکستری (Diagramma pictum) (26 درصد)، سرخو معمولی (Lutjanus johnii) (6 درصد)، شوریده (Otolithes ruber) (5 درصد)، هامور (Epinephelus coioides) (1 درصد) بود و در گونه شیر (Scomberomorus commerson) میکروپلاستیکی مشاهده نشد.
نتیجه گیریسهم نسبی اشکال مختلف میکروپلاستیک ها در هر گونه از ماهیان نشان داد که میکروفیبرها با بیش از 87 درصد فراوان ترین اشکال میکروپلاستیک و فرگمنت ها و فیلم ها با به ترتیب 11 درصد و 2 درصد کمترین غلظت مشاهده شده بودند. براساس نتایج این تحقیق، گونه Sillago sihamaبه عنوان شاخص مناسبی برای آلودگی میکروپلاستیک ها بین گونه های مورد مطالعه در خلیج فارس پیشنهاد می گردد. مصرف میکروپلاستیک، یک مسیر بالقوه برای انتقال مواد افزودنی پلاستیک، فلزات، هیدروکربن های آروماتیک و دیگر آلاینده های آلی پایدار و سایر مواد غذایی دیگر حیوانات و مصرف کنندگان انسانی را از ماهی فراهم می کند. بنابراین، تحقیقات جامع تری در مورد میکروپلاستیک ها و نانوپلاستیک ها و اثراتشان می بایست در زنجیره غذایی انجام شود.
کلید واژگان: آلودگی, ارزیابی محیط زیست, خلیج فارس, میکروپلاستیک, زنجیره غذایی}Background and ObjectiveMicroplastics (MPs) are well-known emerging contaminants in the marine environment. A key route by which MPs can directly affect marine life is through ingestion.
Materials and MethodsIn order to investigate and measure MPs in the Persian Gulf, random sampling and digestion of tissues and flotation of MPs were used. This method has been used to study the frequency, distribution, shape and color of MPs in in the digestive system of fish in the Persian Gulf.
ResultsAccording to the results, the highest concentration of extracted MPs were found in Sillago sihama (62%), Diagramma pictum (26%), Lutjanus johnii (6%), Otolithes ruber (5%), Epinephelus coioides (1%). However, MPs were not observed in Scomberomorus commerson.
ConclusionThe relative contribution of different forms of MPs in any fish showed that microfibers with the most abundant forms of MPs and fragments and films were observed to have the lowest concentration of 11% and 2%, respectively. Based on our results, it is suggested that Sillago sihama is suitable indicator of MPs contamination among studied fish in the Persian Gulf. Ingestion of MPs provides a potential pathway for the transfer of plastic additives, metals, PAHs and other POPs to wildlife and human consumers of fish. Therefore, more comprehensive investigations on MPs and nano-plstics should be conducted in food chain of seafood.
Keywords: Pollution, Environmental assessment, Persian Gulf, Microplastic, Food chain} -
زمینه و هدفآلودگی های دریایی به دلیل فعالیت های انسانی در حال رشد هستند. افزایش مستمر در تولید پلاستیک و مدیریت ضعیف در کنترل ضایعات پلاستیکی منجر به افزایش قابل ملاحظه از این آلاینده در محیط های آبی شده است که نتیجه آن افزایش میزان میکروپلاستیک با اندازه کمتر یا مساوی با mm5 در محیط آبی است.روش بررسیدر تحقیق حاضر، به بررسی فراوانی، توزیع، رنگ و نوع میکروپلاستیک ها در دستگاه گوارش ماهی های دریای عمان با استفاده از روش نمونه برداری تصادفی و هضم نمودن بافت ها و شناورسازی میکروپلاستیک ها پرداخته شده است.یافته هاتعداد کل میکروپلاستیک های یافت شده در گونه ماهیان مورد مطالعه متغیر بود، بیشترین تعداد میکروپلاستیک متعلق به گونه های طلال (Rastrelliger kanagurta) و گوازیم دم ریش (Nemipterus japonicus) 29 درصد و گونه های حسون معمولی (Saurida tumbil)، ماهی یال اسبی (Trichiurus lepturus) و کوسه (Paragaleus randalli) 14 درصد است.نتیجه گیریبیشترین اشکال مشاهده شده متعلق به میکروفیبرها (86 درصد)، قطعه (11 درصد) و گلوله (3 درصد) بوده است. بیشترین فراوانی رنگ های مشاهده به ترتیب برای رنگ های آبی، صورتی و سیاه بودند. طبق نتایج به دست آمده بیشترین غلظت آلودگی میکروپلاستیک ها در گونه های طلال (Rastrelliger kanagurta) و گوازیم دم ریش (Nemipterus japonicus) مشاهده شد. مطالعه حاضر می تواند اطلاعات مفیدی برای تحقیقات بیشتر و همچنین پیش زمینه ایی جهت کنترل و پایش این آلاینده در محیط دریای عمان فراهم نماید.کلید واژگان: آلودگی, ارزیابی محیط زیست, دریای عمان, میکرو پلاستیک, زنجیره غذایی}Background and ObjectiveMarine pollution is growing due to human activities. Continuous increase in plastic production and poor management of plastic waste resulted in a significant increase of this contaminant in aquatic environments. This in turn led to the widespread presence of Microplastics (MPs) with a size of less than 5mm.Materials and MethodsIn this study, frequency, distribution, color and type of MPs in the gastrointestinal tract of fish in Oman Sea were investigated using random sampling, tissue digestion and flotation of MPs.ResultsThe total number of the MPs found in the studied species was variable. The highest number of MPs were found in the species belonged to Rastrelliger kanagurta and Nemipterus japonicus (29%) and Saurida tumbil, Trichiurus lepturus and Paragaleus randalli (14%).ConclusionThe forms mostly observed were belonged to microfibres (86%), fragment (11%) and pellet (3%). The most frequent colors that were detected were in a decreasing order blue, pink and black. The results demonstrated that the highest concentrations of MPs were observed in Ratrelliger kanagurta and Nemipterus japonicus species. The present study provides useful information for further research, and a background analysis to monitore the pollutants in the Oman Sea.Keywords: Pollution, Environmental assessment, Oman Sea, Microplastic, Food chain}
-
زمینه و هدففلزات سنگین به دلیل قابلیت تجمع زیستی در بدن ماهیان، می توانند خطر جدی برای امنیت غذایی محسوب شوند. از این رو با توجه به نقش مهمی که ماهی ها در تغذیه انسان دارند، بررسی غلظت فلزات سنگین در بخش خوراکی ماهی ضروری به نظر می رسد، لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین غلظت تجمع یافته عناصر سنگین جیوه، سرب و کادمیوم در بافت عضله ماهیان هوور، شیر و تیلاپیا در شهرستان جیرفت انجام گرفت.مواد و روش هابه منظور بررسی غلظت فلزات سنگین جیوه، سرب و کادمیوم در بافت عضله 3 ماهی شیر، هوور و تیلاپیا، تعداد 20 عدد از هر ماهی به صورت تصادفی از ماهی فروشی های شهرستان جیرفت در زمستان 1396 تهیه شد. نمونه ها به روش هضم اسیدی آماده شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری اس پی اس اس، ورژن 19 و آزمون های تجزیه واریانس و تی (تک گروهی) انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.یافته هابین میزان تجمع فلزات سرب و کادمیوم در بافت عضله شیر، هوور و تیلاپیا اختلاف معنی داری وجود داشت (0/05>p). میزان تجمع سرب در ماهیان شیر، تیلاپیا و هوور به ترتیب 0/07±0/19، 0/66±0/81 و 0/43±0/47 و غلظت کادمیوم نیز در ماهی شیر، هوور و تیلاپیا به ترتیب 0/26± 0/49، 0/22±1/35 و 0/23±1/52 میکروگرم بر گرم به دست آمد، اما بین میزان تجمع جیوه در بافت عضله این سه ماهی اختلاف معنی داری مشاهده نشد (0/05≤p).نتیجه گیریغلظت جیوه در بافت عضله ماهیان مورد بررسی پایین تر از استاندارد جهانی بود، اما غلظت دو فلز کادمیوم و سرب در بافت ماهیان تیلاپیا و هوور بالاتر از استاندارد جهانی بود. نوع مقاله: مقاله پژوهشی کلید واژه ها: جیرفت، زنجیره غذایی، فلزات سنگین، کادمیومکلید واژگان: زنجیره غذایی, جیرفت, کادمیوم, فلزات سنگین}Background and purposeHeavy metals can be serious threat to food security because of the ability to accumulte in the body of fish. Therefore, considering the important role of fish play in human nutrition, the concentration of heavy metals, especially in the edible part of the fish, is necessary.Materials and methodsIn order to investigate the concentration of heavy metals mercury, lead and cadmium in muscle tissue of three fish species, Tuna )Scomberomoruscommerson(, Tap)Thunnustonggol (and tilapia due (Oreochromisniloticus) 20 pieces of fish were randomly collected from fish sailes in Jiroft city in winter 2017. samples were prepared by acid digestion. Data analysis was performed using SPSS 19 software, ANOVA and t-test. The presence or absence of significant difference was determined at 5% level (P <0.05).ResultsThe results showed that there is a significant difference between the accumulation of lead and cadmium in Tuna, Tap and tilapia muscle tissue (p <0/05) and the rate of lead accumulation in the tunaConclusionThe concentration of mercury in the fish muscle tissue was lower than the global standard but the two metals of cadmium and lead in the tissues of Tilapia and tap were higher than the global standard. Key words: Jiroft, Cadmium, Heavy metals, food chain.Keywords: Jiroft, Cadmium, Heavy metals, food chain}
-
BackgroundEvaluation on the toxicity of two mainly contaminant heavy metals, cadmium (Cd) and lead (Pb) through the food chain was the aim of this study.MethodsA total number of 270 healthy common carp (4±1.14 g) in April, 2015 transported to the Khatam Alanbia University of Technology, Behbahan, Iran. Fishes were divided into three groups and transferred to the 20 L aquaria each containing 30 juveniles. The first group (control) fed by metal-free Artemia fransiscan anauplii throughout the experiment. The second and third groups were feeding by Cd and Pb (1.5 mg/L free ion) contaminated nauplia, respectively. The experimental study was carried out for three weeks and sampling was done in 4th, 7th, 14th and 21st days. Finally, the alterations in plasma biochemical responses were determined.ResultsAlanine aminotransferase and aspartate aminotransferase activities increased in response to feeding Pb-contaminated nauplia. Creatine phosphokinase activity showed significant increase in fourth day about both Cd and Pb and at the end of experiment only in Cd treatment (PConclusionIt seems Pb had a greater toxicity than Cd through the food chain and it may be due to its more trophic transfer than Cd.Keywords: Biochemical Alteration, Common Carp, Food Chain, Heavy Metal}
-
اکراتوکسین ها شامل خانواده ای از متابولیت های ثانویه سمی تولید شده توسط چندین گونه از قارچ های جنس آسپرژیلوس و پنیسیلیوم هستند. اکراتوکسین های A، B و C اعضایی از این خانواده هستند که به میزان بیشتری در نمونه ها یافت می شوند. اکراتوکسین A وفور و سمیت بیشتری از سایرین دارد. پیشگیری از ایجاد مسمومیت کلیوی، کبدی و عصبی، سرکوب سیستم ایمنی، ناهنجاری های جنینی و سرطان که از خصوصیات این سم می باشد با شناخت بیشتر آثار فیزیولوژیک و مسیر رسیدن این سم به بدن جامعه مصرف کننده، حاصل می گردد. اکراتوکسین A قادر است به زنجیره غذایی انسان از طریق وارد شدن به فرآورده های دامی در اثر تغذیه دام از خوراک های آلوده و همچنین از طریق مصرف فرآورده های غذایی تولید شده از غلات آلوده، وارد شود. اکراتوکسین A قادر است از طریق شیر مادر وارد بدن نوزاد گردد. اطفال و کودکان که روزانه مقادیر زیادی شیر مصرف می کنند ممکن است دریافت روزانه اکراتوکسین A آن ها از حد مجاز بیشتر باشد. این مقاله با مروری بر تحقیقات منتشرشده پیرامون خواص بیوشیمیایی و سمیت اکراتوکسین A، تولید سم در مواد خوراکی و غذایی و چگونگی سازوکار ایجاد مسمومیت، در ارتباط با مخاطرات سلامت و امنیت غذایی جامعه بحث می کند. در ارتباط با مواد غذایی که احتمال آلودگی به اکراتوکسین A در مورد آن ها می رود، روش های پیشگیری و مقابله با مسمومیت ذکر می گردد. نتیجه افزایش آگاهی نسبت به این سم، اصلاح مسیر رسیدن این سم به جامعه مصرف کننده است که از مزرعه تا منازل را شامل می شود.
کلید واژگان: اکراتوکسین A, زنجیره غذایی, سرطان, مسمومیت کلیوی, ناهنجاری جنینی}Clinical Excellence, Volume:4 Issue: 1, 2016, PP 121 -139The ochratoxins comprise a family of toxic secondary metabolites of several species included in the fungal genera Aspergillus and Penicillium. Ochratoxins A, B, and C are, the more commonly recognized members of the family of which ochratoxin A (OTA) occurs more abundantly and is more toxic than the others. Prevention from nephrotoxicity, neurotoxicity, hepatotoxicity, immunosuppression, teratogenicity and carcinogenicity properties of OTA results by more knowledge about physiological effects of OTA and the route of OTA reaching the consumers body. Ochratoxin A is able to reach the human food chain through carry-over of contaminated feed into animal-derived products or contaminated cereal-based foods. OTA can enter to infant's body from maternal milk. Infants and children who daily consume large quantities of milk may have a total daily intake of ochratoxin A greater than the guideline. This review examines the literature on biochemistry and toxicity of OTA, the occurrence of OTA in feeds and foods and kinetic and dynamic of OTA toxicity, with regard to the public health and community food safety hazards. Prevention and control of ochratoxicosis about food and stuff and commodities may be polluted to OTA remarked. Increase the knowledge about this toxin results in correction of route of OTA reaching to consumers that include from farm to houses.Keywords: Carcinogenicity, Food chain, Nephrotoxicity, Ochratoxin A, Teratogenicity} -
زمینه و هدفبا توجه به اهمیت دریاچه سد قشلاق سنندج و آلوده بودن این دریاچه به فلز سنگین جیوه و افزایش غلظت و سمیت جیوه ضمن جابجایی بین افق های غذایی، مطالعه حاضر انجام شد، تا فاکتور تجمع زیستی و بزرگنمائی زیستی جیوه کل در طول یک مسیر غذایی از زنجیره غذایی (آب، رسوب، ماهی، انسان) در این دریاچه مورد بررسی قرار گیرد.روش بررسیاز فروردین تا شهریورماه سال 1391، 24 نمونه آب، 24 نمونه رسوب، 24 نمونه سیاه ماهی خالدار (Capoeta trutta) از دریاچه و 24 نمونه (بافت مو) از ساکنین روستای سراب قامیش که عمده ترین مصرف کنندگان ماهی دریاچه هستند گرفته شد.یافته هامیانگین مقدار جیوه کل اندازه گیری شده در نمونه های آب، رسوب، ماهی و موی انسان به ترتیب 0/000128± 0/0028، 0/0057± 0/110، 0/0119± 0/296، 0/1704± 2/059 برحسب ppm بوده و فاکتور تجمع زیستی در مورد رسوب و سیاه ماهی خالدار به ترتیب 10×4 و 102×1 و بزرگنمائی زیستی به ترتیب 40 و 5 محاسبه شد.نتیجه گیریبا توجه به رقم بالای نرخ تجمع و بزرگنمائی زیستی و غلظت جیوه کل ثبت شده در بافت ماکول سیاه ماهی خالدار دریاچه سد قشلاق سنندج، استفاده کنندگان از ماهی های این دریاچه، حداکثر مجاز به مصرف g 1182 از بافت عضله این ماهی در هفته بدون در نظر گرفتن سایر منابع بالقوه جیوه در سبد غذایی شان هستند.
کلید واژگان: دریاچه سد قشلاق سنندج, زنجیره غذایی, جیوه کل, آلودگی, تجمع زیستی, Capoeta trutta}Background And ObjectivesDue to the importance of Sanandaj Gheshlagh Reservoir (SGR) in the region and proven mercury pollution in SGR water, a research project was carried out to determine the amount of mercury concentration and bioaccumulation and its behavior through a food route in SGR food chain (i.e., water, sediments, fish, and human).This was done, because it has been reported that mercury concentration and its toxicity could increase during mercury exchange between trophic levels.Materials And MethodsDuring April to December 2012, 24 water, sediment, and fish samples (Capoetta trutta) (4 samples per month) from SGR and 24 human hair samples from Sarab Ghamish village settlers (the major Capoetta trutta consumers in the region) were collected.ResultsTotal mercury mean concentration in water, sediment, Capoeta trutta, and human hair were 0.0028±0.000128, 0.110±0.0057, 0.296±0.0119, 2.059±0.1704 ppm respectively. Calculated bioconcentration factors were 4 × 10 and 1 × 102 in SGR sediment and fish, and related biomagnifications factors were 40 and 5 respectively.ConclusionDue to the high bioaccumulation, biomagnifications factors and mercury concentration recorded in edible parts of SGR fish, local consumers should not eat more than 1182 gram of this fish weekly without accounting for other potential sources of total mercury in their food basket.Keywords: Sanandaj Gheshlagh Reservoir, Food Chain, Total Mercury, Pollution, Bioaccumulation, Capoeta trutta} -
تغییرات آب و هوایی در سراسر جهان در حال حاضر یک واقعیت است که تاثیرات مختلفی بر محیط زیست و سلامت انسان و موجودات دارد. در مورد تاثیر تغییرات آب و هوایی بر سیستم مواد غذایی، به خصوص غذاهای دریایی از مزرعه تا سفره اطلاعات کمی وجود دارد. هدف از این مطالعه مروری، بررسی بنیادین اثرات تغییرات آب و هوایی بر ایمنی غذاهای دریایی و پیامدهای آن بر سلامت انسان است. پیش بینی می شود تغییرات آب و هوایی باعث افزایش آلودگی های شیمیایی و بیولوژیکی مانند فلزات سمی، باقیمانده های مواد شیمیایی آلی، جلبک های سمی و سموم آنها و پاتوژن ها شود که تهدیدی جدی بر سلامت و امنیت غذاهای دریایی داشته و از طریق زنجیره غذایی سلامت انسان را به خطر می اندازد که نیاز به توجه جدی در این زمینه است.
کلید واژگان: تغییرات آب و هوا, زنجیره غذایی, کیفیت آب و غذا}Climate change around the world is now a reality that has adverse effects on the environment and human health. There is little information about the effect of climate change on food systems، especially seafood from the farm to the table. The aim of this study was to review the fundamental effects of climate change on seafood safety and human health. Climate change is expected to increase chemical and biological contaminants such as toxic metals، organic chemical residuals، toxic algae and their toxins and pathogens that are serious threat to the health or safety of seafood and human health through the food chain that need serious attention in this regard.
Keywords: Climate change, Food chain, Water, food quality}
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.