فهرست مطالب سید علی آقانباتی
-
پژوهش حاضر نخستین مطالعه با هدف زیست چینهنگاری و بر مبنای نانوپلانکتونهای آهکی محسوب می شود که بر روی تمامی توالی رخنمون یافته از نهشتههای دریایی الیگومیوسن (بخش ها a تا f سازند قم) صورت گرفته است. نهشتههای مطالعه شده در بخش میانی از زون ایران مرکزی و در تاقدیس نواب (شمالشرق کاشان) واقع شده که دارای ضخامت 417متر میباشد. با توجه به موقعیت قرارگیری و گسترش همهی عضوها در این برش، ناحیهی بسیار مناسبی جهت ارزیابی های زیست چینهنگاری قابل قیاس با الگوهای استاندارد جهانی بوده است. در این مطالعه تعداد 370 اسلاید میکروسکوپی تهیه شده از نمونههای سنگی جهت بررسی و شناسایی نانوپلانکتونهای آهکی و تفکیک دقیق زونهای زیستی استاندارد جهانی، مورد مطالعه قرار گرفت که منجر به شناسایی 72 گونه متعلق به 18 جنس از این گروه ارزشمند از میکروارگانیسمهای پلانکتون شد. با توجه به گونه های شاخص شناسایی شده، زیست زون های نانوپلانکتونی استاندارد NP25 و NN1-NN4 در این برش صحرایی از سازند قم تفکیک گردید. علاوه بر این، زون های زیستی هم ارز نظیر CNO5-6, CNM1- CNM6 و همچنین زیستزونها و زیرزونهای CP19b, CN1a, b, c, CN2, CN3 که به الگوهای زیستزونبندی جدیدتری تعلق دارند، نیز برای نخستین بار در این پژوهش تفکیک گردید. بنابراین، براساس ارزش زمان-چینه ای زیست زون های تفکیک شده، سن زمین شناسی معادل الیگوسن پسین (late Chattian) تا میوسن پیشین- میانی (late Burdigalian- early Langhian) برای سازند قم در برش تاقدیس نواب پیشنهاد شد. در این پژوهش، برای نخستین بار مرزهای زمانی-چینهای مهم نظیر مرز سیستمهای پایوژن- نیوژن (اشکوبهای شاتین- اکیتانین) در بخشهای بالایی زیرعضو c1، مرز اشکوبهای اکیتانین- بوردیگالین در قاعده عضو e و بوردیگالین- لانگین در توالی بالایی عضو f، و بر اساس معیارهای زیستچینهای تفکیک گردیده است.
کلید واژگان: زیست چینه نگاری, نهشته های دریایی الیگومیوسن, سازند قم, نانوپلانکتون های آهکی, تاقدیس نواب, کاشان}The present study is the first study aimed at biostratigraphy based on calcareous nannoplankton that has been performed on all succession exposed from the Oligo-Miocene marine deposits (members a to f of the Qom Formation). The studied deposits are located in the middle part of the Central Iran Zone and more precisely in the Navab anticline (northeast of Kashan city), which has a thickness of 417 meters. Due to the location and expansion of all members in this section, it has been a very suitable area for biostratigraphic assessments comparable to world standard models. In this study, a total of 370 microscopic slides prepared from rock samples were studied to the determination of the calcareous nannoplankton and accurately separate world standard biological zones, which led to the identification of 72 species belonging to 18 genera of this valuable group of the planktonic micro-organisms. According to the identified index species, standard nannoplankton biozones of the NP25 and NN1-NN4 were separated from this surface section of the Qom Formation. In addition, the equivalent biozones such as CNO5-6, CNM1- CNM6 as well as zones and subzones CP19b, CN1a, b, c, CN2- CN3, which belonging to the newest biozonation patterns, were also separated in this study. Therefore, based on the geological time value of the separated biozones, the age of late Chattian to late Burdigalian-early Langhian was proposed for the Qom Formation in the Navab anticline section. In this study, for the first time, the important chronostratigraphic boundaries such as the Paleogene-Neogene system boundary (or Chattian-Aquitanian stage boundary) in the upper parts of sub-member "c1", the Aquitanian- Burdigalian stage boundary at the base of member "e" and Burdigalian- Langhian in the upper part of member "f", were disaggregated based on biostratigraphic criteria.
Keywords: Biostratigraphy, Oligo-Miocene marine deposits, Qom Formation, calcareous nannoplankton, Navab anticline, Kashan city} -
نشریه علوم زمین، پیاپی 121 (پاییز 1400)، صص 145 -156
سازند قم در برش تاقدیس نواب در جنوب شرقی کاشان واقع شده که 447 متر ضخامت داشته که 440 متر آن متعلق به میوسن می باشد. جنس رسوبات آن عموما سنگ آهک و مارن بوده که مرز زیرین آن ناپیوستگی فرسایشی و مرز بالایی ناپیوستگی غیرموازی است. تعداد کل فسیل های یافته شده در این مقطع 69 گونه، 72 جنس و 46 خانواده می باشد. این رسوبات در یک شلف باز و در زیر محیطهای دریای باز و لاگون تشکیل شده اند. تنوع و فراوانی فرم های فرامینیفرهای بنتیک و حضور اندک فرم های پلاژیک گواهی بر کم عمق بودن حوضه در این برش دارد که با مطالعه سایر فسیل ها نیز تایید می گردد. از ویژگی های شاخص این برش حضورگونه های Ammonia بویژه Ammonia pakinsonia است. این برش دارای توالی کاملی از ممبرهای سازند قم است. سن واحد سنگی مورد مطالعه بر اساس حضور فرامینی فرهای بنتیک و پلاژیک الیگوسن بالایی- میوسن زیرین است. مجموعه فرامینی فرهای موجود در مقطع تاقدیس نواب قابل قیاس با زون تجمعی Borealis Melo Group- Meandropsina Iranica به سن آکی تانین و زون تجمعی Miogypsinoides- Archaias- Valvulinid به سن بوردیگالین از زون بندی Adams& Bourgeois (1967) است.
کلید واژگان: تاقدیس نواب, سازند قم, الیگومیوسن, فرامینی فرها, زیست چینه نگاری}The sediments are generally limestone and marl. The lower boundary with the loer red Formation is disconfomity and the upper boundary with the equivalent formatin of Bakhtiari Firmation is paraconformity. The total number of fossils found in this section is 69 species, 72 genera and 46 families. These sediments are formed in an open shelf and under the open sea and lagon environment. The variety and abundance of bentic foraminifer’s forms and the low presence of plagic forms testify to the shallow basin in this section, which is also confirmed by the study of other fossils. One of the Markable features of this section is the presence of Ammonia species, especially Ammonia parkinsonia. This section has a complete sequence of members of Qom Formation. This species are profe of shallow water and continental shelf for this carbonates. This section consist all of members of Qom Formation and based on identified foraminifera comparable to assemblage zone 1 & 2 introduced by Adams & Bourgeois (1967). These zones that inclod: 1-Borealis Melo Group- Meandropsin; 2- Miogypsinoides- Archaias- Valvulinid. Based on index foraminifer's species and their stratigraphic distribution the age of this section is Chatian- Burdigalian (Upper Oligocene-Lower Miocene)
Keywords: Navab Anticlinal, OligoMiocene, Qom Formation, Foraminifera, Biostratigraphy} -
سازند تیرگان به سن بارمین -آپتین در حوضه رسوبی کپه داغ اصولا از سنگ های آهک تشکیل شده است. به-منظور مطالعه میکروفاسیس ها، محیط رسوبی سازند تیرگان در غرب حوضه رسوبی کپه داغ، سه برش چینه-شناسی در حوالی روستای اسطرخی، جوزک و کوه زاو اندازه گیری و نمونه برداری شده است. ضخامت سازند تیرگان در برش اسطرخی، جوزک و زاو به ترتیب 129، 362 و 639 متر است. در برش های روستای اسطرخی و جوزک، سازند شوریجه در زیر سازند تیرگان به صورت همشیب و پیوسته قرار گرفته است. همچنین مرز بالایی سازند تیرگان در برش اسطرخی با سازند سرچشمه به صورت هم شیب و پیوسته اما در برش جوزک به صورت گسله با سازند آبدراز است. در برش کوه زاو، مرز زیرین سازند تیرگان با سازند زرد به صورت پیوسته و هم شیب است ولی مرز بالایی آن به صورت پوشیده و نامشخص می باشد. براساس مطالعات پتروگرافی در منطقه مورد مطالعه، منجر به شناسایی 17 میکروفاسیس مختلف مربوط به 4 کمربند رخساره ای پهنه جزرومدی، لاگون، سد و دریای باز و 2 پتروفاسیس ساب ارکوز و کوارتزارنایت در این منطقه شده است. براساس مشاهدات صحرایی و مطالعات پتروگرافی و مقایسه تغییرات عمودی و جانبی رخساره ها مجموعه رخساره ای کربناته در یک رمپ کربناته هموکلاین در حالیکه لیتوفاسیس های سیلیسی کلاستیک در شرایطی که نرخ ورود آواری ها زیاد بوده در محیط های جزرومدی نهشته شده اند.
کلید واژگان: سازند تیرگان, حوضه رسوبی کپه داغ, محیط رسوبی, میکروفاسیس}IntroductionThe Kopet-Dagh Basin in northeast Iran, is an inverted basin (Allen et al., 2013) extending from the east of Caspian Sea to NE Iran, Turkmenistan and north Afghanistan (Afshar Harb, 1979; Buryakovsky et al., 2001). This basin separates Central Iran from the Turan plate (Alavi et al., 1997). Following the closure of Palaeo-Tethys in the Middle Triassic (Alavi et al., 1997) and the opening of Neo-Tethys during the Early to Middle Jurassic (Buryakovsky et al., 2001), the Kopet Dagh Basin formed in an extensional regime during the Early to Middle Jurassic (Garzanti and Gaetani, 2002). The objectives of this study are facies analysis and depositional model of the Tirgan Formation in the study areas.
Materials and methodsIn this study, 3 outcrop sections from the Tirgan Formation (Fig 1), were measured bed-by-bed, and samples were taken systematically. Over 524 fresh carbonate samples were collected, from which 500 thin sections were made. Carbonates were classified using the Dunham (1962) scheme. Siliciclastic rocks were classified using the Folk (1980) scheme.
Results, Discussion & ConclusionsPetrographic studies in the study area, 17 different microfacies types have been distinguished in four facies belts including tidal-flat, lagoon, shoal, and open marine and 2 petrofacies including subarkose and quartzarenite. According to the field observations, petrographic studies, and comparison of vertical and lateral changes of the facies, the carbonate facies assemblage was deposited in a homoclinal carbonate ramp, while the siliciclastic lithofacies were deposited in tidal environments at high detrital entry rates.
Keywords: Tirgan Formation, Kopet-Dagh sedimentary basin, Depositional environment, Microfacies} -
نشریه علوم زمین، پیاپی 113 (پاییز 1398)، صص 155 -164مطالعات چینه نگاری سنگی و چینه نگاری زیستی سازند سروک در برش الگو، واقع در تنگ سروک در شمال باختر بهبهان نشان میدهد ضخامت این سازند 710 متر است که به 4 واحد چینه ای تقسیم میشود. سازند سروک در برش الگو بر روی شیل های سیاه رنگ وآهک های تیره رسی سازند کژدمی با مرز تدریجی قرار گرفته است. این سازند با مارن های گورپی همبری از نوع ناپیوستگی فرسایشی دارد. در این بررسی 8 جنس و 9 گونه از روزن بران پلانکتونیک، 34 جنس و 33 گونه از روزن بران کف زی شناسایی شد. 4 زیست زون بر اساس زیست زون های ارائه شده توسط Wynd (1965)و 2 زیست زون بر اساس زیست زون های ارائه شده توسط Premoli Silva and Verga (2004) به شرح زیر شناسایی شد. 4 زیستزون شناسایی شده بر اساس زیست زون های ارائه شده توسط Wynd (1965)عبارتند از: 1- Favusella washitensis range Zone # 23, 2-''Oligostegina'' facies # 26 ،3- Rudist debris # 24، 4- Nezzazata - Alveolinids Assemblage Zone # 25 و 2 زیست زون شناسایی شده بر اساس زیست زون های ارائه شده توسط Premoli silva and Verga (2004) عبارتند از: 1-Muricohedbergella planispiraZone, 2- Ticinella primula Zone بر اساس زیست زون های شناسایی شده سن سازند سروک آلبین تا سنومانین است و بر اساس میکروفسیل های پلانکتونیک Whiteinella sp. و Muricohedbergella planispira مرز احتمالی بین آلبین و سنومانین قابل تفکیک است.کلید واژگان: سنگ چینه نگاری, زیست چینه نگاری, سازند سروک, زاگرس, کرتاسه میانی}Lithostratigraphy and biostratigraphy studies on the Sarvak Formation in type section (Tang- e Sarvak, Northwest of Behbahan) show that this Formation has 710 meter thicknesses that divided in to four lithostratigraphic units. The Sarvak Formation in type section rests on the Kazhdumi Formation conformably with gradational contact (black shales and black argillaceous limestone) and under the Gurpi Formation with disconformity boundary. In this study 8 genus and 9 species of planktonic foraminifera and 34 genera and 33 species of benthic foraminifera have been reported. Four biozones based on (wynd, 1965) and two biozone based on) Premoli Silva and Verga 2004) have been reported as follow; Four biozones based on Wynd 1965: 1- Favusella washitensis range Zone # 23,2- '' Oligostegina'' facies # 26,3- Rudist debris # 24, 4- Nezzazata– Alveolinids Assemblage Zone # 25, Tow biozones based on Premoli Silva and Verga 2004: 1-Muricohedbergella planispira Zone, 2-Ticinella primula Zone. It can propose an Albian- Cenomanian age for Sarvak Formation based on these biozones and also it can recognize Albian-Cenomanian boundary on occurrence of Muricohedbergella planispira and Whiteinella sp. in lower part of this Formation.Keywords: Lithostratigraphy, Biostratigraphy, Sarvak Formation, Zagros, Middle Cretaceous}
-
نشریه علوم زمین، پیاپی 108 (تابستان 1397)، صص 169 -180برش تحت الارضی پرمو تریاس در چاه لاوان 3 از میدان گازی لاوان با 85 متر ضخامت شامل توالی هایی از سنگ آهک دولومیتی و دولواستون آهکی همراه با انیدریت برای بخش بالایی سازند دالان و 154 متر ضخامت شامل دولواستون و دولواستون آهکی با میان لایه هایی از انیدریت برای سازند کنگان می باشد. در این مطالعه 116 گونه متعلق به 55 جنس از روزنداران شناسایی شد که به زیست زون های Charliella altineri- Paraglobivalvulina mira- Dagmarita chanackchiensis Assemblage zone به سن جلفین (Dzhulfian) و Claraia aurita- Spirorbis phlyctaena Assemblage zone به سن آنیزین (Anisian) تقسیم شدند. در این مطالعه 9 میکروفاسیس اصلی برای بخش بالایی سازند دالان و 13 میکروفاسیس اصلی برای سازند کنگان با زیر محیط های سابخا، پهنه کشندی، لاگون، پشته های زیر دریایی و دریای باز که در یک پلاتفرم کربناته دریایی کم عمق بصورت رمپ هموکلینال نهشته شده اند، شناسایی گردید که بر پایه تغییرات رخساره ها و الگوی برانباشت عمودی، پیش نشینی و پس نشینی رسوبات و همچنین هم ارزی با پرتو گاما به دو سکانس رسوبی رده سوم برای بخش بالایی سازند دالان و دو سکانس رسوبی رده سوم برای سازند کنگان شامل بردو دسته رسوبی TST و HST قابل تقسیم است و میتوان آن را در مقیاس جهانی با بخش بالایی سوپرسکانس آبساروکا قابل قیاس دانستکلید واژگان: چینه نگاری زیستی, چینه نگاری سکانسی, محیط رسوبی, سازندهای دالان و کنگان, میدان گازی لاوان}Permo- Triassic subsurface section at Lavan 3 Well in Lavan Gas Field exhibits a 85 m-thick succession of limy dolostone and dolomitic limestone bearing anhydrite in the upper Dalan Formation, as well as a 154 m-thick succession of limy dolostone and dolostone with anhydrite intercalations in Kangan Formation. In the present study, 116 species belonging to 55 foraminifera genera were identified which were divided into two biozones, namely Charliella altineri- Paraglobivalvulina mira- Dagmarita chanackchiensis Assemblage zone (Dzhulfian in age) and Claraia aurita- Spirorbis phlyctaena Assemblage zone (Anisian in age). Nine primary microfacies were identified in the upper Dalan Formation, while, 13 microfacies were detected in Kangan Formation, together with different sub-environments (sabkha, tidal flat, lagoon, submarine ridge, and open marine) which were found to be deposited in a shallow marine carbonate platform in the form of a homoclinal ramp. Based on microfacies changes, aggradational, progradational and retrogradational stacking patterns of deposits and by conformation with the Gama-ray log, these strata could be divided into a couple of third-order sedimentary sequences for the upper Dalan Formation, as well as a couple of third-orders for the Kangan Formation, including two system tracts (TST and HST). On a global scale, the findings are comparable to the upper part of the Absaroka supersequenceKeywords: Biostratigraphy, Sequence Stratigraphy, Depositional environment, Dalan, Kangan formations, Lavan Gas Field}
-
نشریه علوم زمین، پیاپی 104 (تابستان 1396)، صص 309 -318ردیف های سنگی و زیستی کرتاسه در برش بهار، در جنوب اصفهان، به ستبرای واقعی 147 متر، شامل شیل های مدادی دارای آمونیت های بودانتی سراس آلبین به رنگ سبز زیتونی متمایل به خاکستری هستند که به صورت میان لایه، شیل های آهکی دارند و با یک ناپیوستگی فرسایشی توسط سنگ آهک ماسه ای گلوکونیت دار به سن تورونین پیشین پوشیده شده اند که بر پایه تقسیم بندی دانهام، از دید دانه بندی وکستون و به ندرت گرینستون هستند. این واحد بر پایه زیست زون، با زیست زون شماره 27 معرفی شده توسط Wynd (1965) همخوانی دارد و معادل سازند سروک در زاگرس است. سنگ آهک مارنی و سنگ آهک دارای دوکفه ای اینوسراموس با میان لایه هایی از مارن به دیرینگی اواخر تورونین میانی- تورونین پسین- کنیاسین تا ابتدای سانتونین، ترادف های جوان تر این برش هستند که می توانند معادل سازند سورگاه باشند. این واحد بر پایه زیست زون، با زیست زون شماره 28 معرفی شده توسط Wynd (1965) همخوانی دارد؛ همچنین بر پایه تقسیم بندی دانهام، از دید دانه بندی پکستون و در بخش هایی باندستون است. همبری زیرین این واحد به صورت همشیب و پیوسته با سنگ آهک ماسه ای گلوکونیت دار و همبری بالایی آن به صورت پیوسته و همشیب با مارن و میان لایه هایی از سنگ آهک های سانتونین- کامپانین است. پس از مقایسه برش بهار با برش جنوب خاور لرستان (تاقدیس پشت جنگل) مطالعه شده توسط آزادبخت (1394) این نتایج حاصل شد: از دید سنگ/زیست چینه نگاری، سنگ آهک های ستبر تا نازک لایه به رنگ خاکستری روشن تا تیره با میان لایه هایی از مارن، برش تاقدیس پشت جنگل با سنگ آهک اینوسراموس دار و سنگ آهک مارنی با میان لایه هایی از مارن برش بهار، همخوانی دارد که از دید سنی به دیرینگی تورونین پیشین تا ابتدای کامپانین هستند. به دلیل همخوانی زیاد سنگ چینه نگاری و زیست چینه نگاری برش بهار در جنوب اصفهان (ایران مرکزی) و برش تاقدیس پشت جنگل در جنوب خاور لرستان، چنین دریافت می شود که شاخه ای از دریای لرستان در زمان های تورونین- کنیاسین پیشروی کرده و بخش هایی از جنوب اصفهان را پوشش می داده است.کلید واژگان: چینه شناسی, دیرینه شناسی, روزن بران, ایران مرکزی, محیط رسوبی, کرتاسه بالایی, همخوانی, جنوب خاور لرستان}Lithological and biological Sequences of Cretaceous in Bahar section, Located in South Esfahan (147 m. true thickness) include grayish olive green pencil- like shales containing Budantysras Ammonites (Albian) interbedded with limy shales. which are covered by glauconitic Sandy Limestone (Early Turonian) (with erosional discontinuity). These sandy limestones are wackestone and rarely greenstone, according to Dunham classification. Based on Biozone divisions, this unit is related to Biozone No. 27 presented by Wynd (1965) and it is equivalent to Sarvak Formation in Zagros. Marly limestone and limestone containing Inoceramus bivalve interbedded with marl dating back to Late, Middle Touronian- Late Touronian- Coniacian to Early Santonian are younger equivalents of this section which can be equaled to Surgah Formation. According to Biozone divisions, this unit is equivalent to Biozone No. 28 presented by Wynd (1965) and also based on Dunham classification, the unit is packestone and partly boundstone. The lower Contact of the unit is Concordant and Continuous with glauconitic sandy limestone and its upper Contact is Continuous and Concordant with marl and interbeddings of Limestones dating back to Santonian- Campanian. By comparing Bahar Section with South eastern Lorestan section (Poshte jangal anticline), (Azadbakht, 2015), the following results were obtained: From Litho/bio stratigraphical view, thick to thin-bedded Limestones (Light to dark gray) interbedded with marl in Poshte jangal anticline are Correlated with Inoceramus limestone and marly Limestone interbedded with marl in Bahar Section. They are dated back to EarlyTuronian to Early Campanian.Due to Strong similarity of Lithostratigraphy and biostratigraphy between Bahar section located in Southern Esfahan (Central Iran) and section of Poshte jangal anticline located in Southeast of Lorestan, it can be deducted that a branch of Lorestan Sea has advanced in Turonian- Coniacian times and some parts of Southern Esfahan has been covered by the sea.Keywords: Stratigraphy, Paleontology, Foraminifera, Central Iran, Sedimentary environment, upper Cretaceous, Correlation, southeast of Lorestan}
-
نشریه علوم زمین، پیاپی 103 (بهار 1396)، صص 61 -72توالی های کربناته سازند شتری به سن تریاس میانی با ستبرای 308 متر در ناحیه کلمرد شهرستان طبس در حوضه ایران مرکزی نهشته شده است. در این ناحیه مرز پایینی سازند شتری به طور تدریجی و همشیب روی سازند سرخ شیل و مرز بالایی آن توسط گسل قطع شده است و به طور عمده شامل دولومیت با ستبرای کل 250 متر به صورت متوسط تا ستبرلایه همرا ه با میان لایه های نازک آهکی و ماسه سنگی است. سازند شتری به طور چیره شامل دولومیت های ریز تا درشت بلور است. بر پایه شواهد سنگ نگاری (اندازه دانه و فابریک) و ژئوشیمیایی (تجزیه های عنصری Ca، Mg، Na، Sr، Fe، Mn)5 نوع مختلف دولومیت در سازند شتری تشخیص داده شده است. دلیل گوناگونی دولومیت ها، تاثیر فرایندهای دیاژنزی اولیه و تاخیری است که سبب تغییر ترکیب سیال های دولومیت ساز و در نتیجه تشکیل انواع دولومیت ها شده است. مطالعات ژئوشیمیایی نشان می دهد که دولومیت های سازند شتری بیشتر در شرایط احیا و تحت تاثیر دیاژنز متائوریکی تشکیل شده اند. مکانیسم دولومیتی شدن برای دولومیت نوع اول مدل سبخا، دولومیت های نوع دوم و سوم مدل پهنه مخلوط و برای دولومیت های نوع چهارم و پنجم مدل تدفینی در نظر گرفته شده است.کلید واژگان: سنگ نگاری, ژئوشیمی, دولومیتی شدن, سازند شتری, ایران مرکزی}Carbonate sequences of the Shotori Formations (Middle Triassic) with a thickness of 308 m, were deposited in the Kalmard region of the Tabas city in Central Iran basin. The lower contact of the formation gradually and conformably overlies the Sorkhshale Formation and upper contact is faulted. The Shotori Formation is mainly composed of thick to medium bedded fine-coarsely crystalline dolomites with a thickness of 250 m with interbeds of thin bedded limestone and sandstone. The Shotori Formation is mainly composed of fine-coarsely crystalline dolomite. Based on petrographic (size and fabric), and elemental studies (Ca, Mg, Na, Sr, Fe, Mn), five dolomite types were recognized. Variation in dolomite types is mainly related to early to late diagenetic processes, changing the composition of dolomitizing fluids. Geochemical studies also indicate that medium to coarse grain dolomites formed in meteoric diagenesis under reducing conditions. Mechanism of dolomitization for dolomite type 1 is sabkha model, for dolomite types 2 and 3 is mixing zone and is burial model for dolomite types 4 and 5.Keywords: Petrography, Geochemistry, Dolomitization, Shotori Formation, Central Iran}
-
در این مطالعه سازند آسماری با سن الیگو-میوسن به عنوان یکی از مهم ترین مخازن هیدروکربنی زاگرس، در پنج برش چینه ای زیرسطحی از نظر چینه نگاری سکانسی بررسی شده است. برش های مذکور در میادین نفتی بینالود و خارگ (حوضه ی پیش بوم خلیج فارس)، بینک، گلخاری و کیلورکریم (زاگرس چین خورده، فروافتادگی دزفول) واقع شده اند. به دلیل تعیین مدل رسوب گذاری سازند آسماری، تعداد 10 ریزرخساره ی واقع در محدوده های کشندی، لاگون، سد و دریای باز شناسایی شد که موید محیطی رسوبی از نوع رمپ کربناته است. تفکیک مرزهای سکانسی5 بر اساس وجود ناپیوستگی های رسوبی و پیوستگی های معادل (تغییرات محیط رسوبی بر اساس پراکندگی رخساره ها) انجام شده که در نتیجه ی آن پنج سکانس رسوبی رده ی سوم برای نهشته های آسماری مشخص شده است. سکانس های رسوبی شناسایی شده انطباق نسبتا خوبی با منحنی جهانی سطح آب دریا در الیگوسن و میوسن پیشین نشان می دهند. با تطابق سکانس ها مراکز انباشت رسوب6 و بالاآمدگی ها و فرونشست های تکتونیکی7 حوضه ی آسماری در ناحیه ی مورد مطالعه مشخص شده است.کلید واژگان: چینه نگاری سکانسی, سازند آسماری, خلیج فارس, فرو افتادگی دزفول, حوضه زاگرس}
-
به منظور مطالعه رسوبات سیستم پرمین در ایران مرکزی (ناحیه شیرگشت)، برش چینه شناسی کوه باغ ونگ مورد بررسی قرار گرفت. برش باغ ونگ، در 45 کیلومتری شمال باختری ناحیه طبس و جنوب ناحیه شیرگشت جای گرفته است. در این برش رسوبات پرمین (سازند جمال) به ستبرای 270 متر با ناپیوستگی همشیب روی سازند سردر قرار گرفته است. سپس رسوبات تریاس پیشین (سازند سرخ شیل)، روی چینه های پرمین پسین (سازند جمال) قرار گرفته است. 124 نمونه به طور سیستماتیک از لایه های مختلف برش باغ ونگ برداشت و پس از مطالعه دقیق فسیل شناسی 41 جنس و 48 گونه از روزن بران و 10 جنس و 12 گونه از جلبک ها شناسایی شد. در این مطالعه سن زمین شناسی زیرواحدهای 1و2 سازند جمال (بخش باغ ونگ) با توجه به فسیل های شاخص آن به آشکوب مرگابین پیشین نسبت داده شد. همچنین در مطالعه زیست چینه ای این برش، فسیل های شاخص از انواع فوزولینیدا دیده شد که از میان آنها زیست زون های تجمعی زیر انتخاب و با زیست زون های جهانی پیشنهاد شده توسط Leven (1975) و Ishii (1975) همخوانی داده شد.
Paradunbarula – Geinitzina Assemblage Zone (Murgabian)،
Dagmarita – Paraglobivalvulina Assemblage Zone (Dzhulfian)،
Colaniella – Reichelina Assemblage Zone (Changxingian).کلید واژگان: برش باغ ونگ, سیستم پرمین, بخش باغ ونگ, سازند جمال}Foraminiferal contents of the Permian strata of the Kuh-e Baghvang in central Iran has been investigated. The section is located some 45Km Northwest of Tabas and south of Shirgeshtvillage. The Permian deposits of the Jamal Fm. with a thickness of 270 meters are underlain by the Sardar Fm. disconformably and in turn overlain by the Lower Triassic deposits of Sorkh shale Formation. A total of 124 rock samples have been systematically taken from various layers for an accurate biostratigraphic study. Forty one genera and 48 species of Foraminifera and 10 generaand 12 species of Algae have also been determined through this study. According to the index fossils, geochronology of Member 1 and Member 2 of the Jamal Fm. is attributed to Early Murgabian. Moreover, according to the biostratigraphic study, some index fossils of Fusulinidae have been recorded and the following assemblage zones have been differentiated which are equivalent to international biozones of Leven(1975 and Ishii (1975).
Paradunbarula Geinitzina Assemblage Zone (Murgabian)
Dagmarita Paraglobivalvulina Assemblage Zone (Dzhulfian)
Colaniella Reichelina Assemblage Zone (Changxingian).Keywords: BaghvangSection, Permian System, Baghvang Member, Jamal Formation} -
برش مورد مطالعه در مجاورت روستای دغال در 100 کیلومتری جاده ارتباطی زابل به نهبندان جای گرفته است. این برش ستبرایی برابر با 57/55 متر دارد. مرز زیرین برش یاد شده به صورت ناپیوستگی با سنگ آذرین مشخص می شود و مرز بالایی در این منطقه نامشخص است. در این مطالعات برش یاد شده از دید سنگ شناسی به 4 واحد تقسیم شده است. نتایج حاصل از مطالعات ماکروسکوپی و میکروسکوپی و تحلیل ریزرخساره ها نشان می دهد که نهشته های یاد شده در 4 زیرمحیط لاگون، تپه های زیردریایی، کانال کشندی و دریای باز رسوب کرده اند که ستبرا و گستردگی زیرمحیط دریای باز در مقایسه با زیرمحیط های دیگر بیشتر است. مطالعه و بررسی ریزرخساره ها و زیرمحیط های سازنده آنها گواهی رسوب گذاری برش یاد شده در یک رمپ کربناتی از نوع همشیب است و نشان می دهد که در زمان کرتاسه پسین در محدوده مورد بررسی، دریایی به نسبت کم ژرفا وجود داشته است. وجود میکروفسیل هایی مانند Orbitoides apiculata و Omphalocyclus macroporus نشان دهنده سن مائستریشتین برای سنگ های این برش است.کلید واژگان: تحلیل رخساره ها, رمپ کربناتی همشیب, مائستریشتین, کرتاسه بالایی, نهبندان, برش دغال}The studied section is located in the vicinity of the village Daghal on the Zabol Nehbandan road, 100 kilometers Zabol. The strata under study are 55.57 meters thick here and lie nonconformably on the igneous rocks while the upper contact is now known. In this study the mentioned strata are divided into four units lithologically. The results of macroscopic and microscopic studies and the microfacies analysis show that the strata were deposited in four sub-environments including, lagoon, tidal channel, submarine fans and open marine. The thickness and extent of the marine sub-environment is greater than the other sub-environments. The study of microfacies and their constituent sub-environments implies that the mentioned section is formed in a homoclinal carbonate ramp. This study indicates that during the late cretaceous there was a relatively shallow sea covered the area. The existence of microfossils such as Orbitoeides, Omphalosyclus and globutruncana indicates the age of Maastrichtian for the rock unit studied.Keywords: Facies Analyses, Homoclinal carbonate ramp, Maastrichtian, Upper Cretaceous, Nehbandan, Daghal Section}
-
برش کوه باغوک در 50 کیلومتری شمال باختری شهر آباده برای اولین بار بر پایه کنودونت ها بررسی شده است. ناحیه آباده یکی از مهم ترین مناطق برای بررسی گذر رسوبات پرمین- تریاس در ایران است. با توجه به فراوانی کنودونت ها در این برش، زیست زون کنودونتی Clarkina orientalis برای پایان ووچیاپنگین (Wuchiapingian) یا جلفین و 7 زیست زون کنودونتی 1) Clarkina subcarinata، 2) Clarkina changxingensis، 3) Clarkina bachmann، 4) Clarkina nodosa، 5) Clarkina abadehensis، 6)Clarkina yeni و 7)Clarkina hauschkei و 3 واحد سنگی بدون سنگواره شاخص برای چانگزینگین (Changhsingian) یا دورآشامین و دو زیست زون کنودونتی شامل 1)Hindeodus parvus- Isarcicella staeschei و 2) Isarcicella isarcica برای قاعده تریاس، گریسباخین (ایندوئن) شناسایی شده است. با توجه به محدوده سنی به دست آمده از برش باغوک، این ناحیه با برخی نقاط جهان از جمله جنوب چین، هندوستان، آلپ، قفقاز شمالی و با محدوده هایی از ایران مانند شمال باختر ایران، آمل، شهرضا (شاهزاده سید علی اکبر) و همبست قابل مقایسه است. همچنین بر پایه مطالعات انجام شده و تکیه بر نوع سنگواره ها، از دید ژرفاسنجی و وجود ساختارهای استروماتولیت، شواهد گویای ژرفای کم حوضه در مرز پرمین- تریاس است.
کلید واژگان: پرمین, تریاس, کنودونت, آباده, برش باغوک, زیست زون}The Baghuk mountain section located in 50 km North- East of Abadeh, is studied regarding conodonts for the first time. The Abadeh locality is one of the most important area for analyzing the Permian-Triassic boundary in Iran. considering abundance of Conodonts in this section, Clarkina orientalis, has been identified for termination of Wuchiapingian or Dzhulfian and 7 Conodont biozones 1-Clarkina subcarinata 2-Clarkina changxingensis 3-Clarkina bachmnni 4-Clarkina nodosa 5-Clarkina abadehensis 6-Clarkina yeni 7-Clarkina hauschkei and 3 rock units lacking index fossil for Changhsinghian or Dorashamian and two conodont biozones including 1-Hindeodus parvus-Isarcicella staeschei 2-Isarcicella isarcica for base of Triassic, Griesbachian (Induan). Considering the age range, concluded studying Baghuk section, this region is comparable with some sections in the world such as South china, India, Alps, North Caucasus and regions in Iran such as north west of country, Amol, Shahreza (Shahzadeh Seyed Ali Akbar) and Hambast. Accomplished studies and type of fossils regarding bathymetry and existence of stromatolites structures, shows the shallow depths of the basin at the Permian- Triassic boundary.
Keywords: Permian, Triassic, Conodont, Abadeh, Baghouk section, Biozone} -
برای مطالعه زیست چینه نگاری و تعیین روابط میان زیست زون های تفکیک شده نهشته های الیگوسن ومیوسن زیرین در حوضه های پیش بوم و کمربند چین خورده و راندگی زاگرس، 10 مقطع چینه شناسی (شامل 7 مقطع زیرسطحی و 3 مقطع سطحی) در امتداد یک برش ناحیه ای از چاه A در خلیج فارس تا برش سمیرم در زاگرس مرتفع مورد بررسی قرار گرفته است. مطالعه بیش از 1500 مقطع نازک از برش های یادشده سبب شناسایی 32 جنس و 54 گونه از روزن بران بنتونیک و 9 جنس و 15 گونه از روزن بران پلانکتونیک شد که در مجموع 6 زیست زون مربوط به نهشته های روپلین، شاتین، آکیتانین و بوردیگالین تفکیک شد. با انجام تطابق زیست چینه نگاری، میان زیست زون ها و پیوستگی و ناپیوستگی های رسوبی نهشته های الیگوسن و میوسن زیرین در حوضه زاگرس به تصویر کشیده شده است.
کلید واژگان: زیست چینه نگاری, الیگوسن, میوسن زیرین, سازند پابده, سازند آسماری, خلیج فارس, زاگرس چین خورده, زاگرس مرتفع}In order to biostratighraphy and to discover relationships between biozones of the Oligocene and lower Miocene strata in Zagros foreland basin, Zagros simply folded belt and High Zagros area, 10 stratigraphic sections along a transect well "A" in Persian Gulf to Semirum section in High Zagros were investigated. The study of more than 1500 thin sections resulted in identification of 32 genera and 54 species of benthonic foraminifera belonging to nine genera and 15 species of planktonic foraminifera. The recorded assemblages led to establishment of six biozones ranging in age Oligocene to Early Miocene. Biostratighraphic correlation yielded clarification of relationship between biozones and sedimentary trends and discontinuities of the Oligocene and lower Miocene in Zagros basin in the areas.Keywords: Biostratighraphy, Oligocene, Lower Miocene, Pabdeh Formation, Asmari Formation, Persian Gulf, Folded Zagros, High Zagros} -
برش باغ ونگ در 45 کیلومتری شمال باختری ناحیه طبس و جنوب ناحیه شیر گشت واقع شده است. در این برش رسوبات پرمین سازند جمال به ضخامت حدود 270 متر با ناپیوستگی همشیب روی سازند سردر قرار گرفته است. سپس رسوبات تریاس زیرین سازند سرخ شیل، به طور تدریجی و پیوسته بر روی طبقات پرمین بالایی سازند جمال قرار گرفته است.
تعداد 124 نمونه به طور سیستماتیک از لایه های مختلف برش باغ ونگ برداشت گردید که پس از مطالعه دقیق فسیل شناسی تعداد 41 جنس، 48 گونه از فرامینیفرا و 10 جنس، 12 گونه از آلگ ها شناسایی گردید.
در مطالعه زیست چینه ای این برش، فسیل های شاخص از انواع فوزولینیدا مشاهده شد که از بین آنها زیست زون های تجمعی زیر انتخاب و با بایوزون های جهانی پیشنهاد شده توسط Leven (1975)و Ishii (1975) مطابقت داده شد.
Paradunbarula – Geinitzina Assemblage Zone (Murghabian)،Dagmarita – Paraglobivalvulina Assemblage Zone (Djulfian)،Colaniella – Reichelina Assemblage Zone (Changhsingien).
همچنین در این مطالعه، سن زمین شناسی زیر واحدهای 1و2 سازند جمال (بخش باغ ونگ) با توجه به فسیل های شاخص آن به آشکوب مرغابین زیرین نسبت داده شد.
کلید واژگان: سیستم پرمین, برش باغ ونگ, سازند جمال, زیست زون تجمعی}Bagh Vang Section is located at about 45 km to the Northwest of Tabas and South of Shirgesht areas. In Bagh Vang Section، the Permian deposits of the Jamal Formation with a thickness of 270 m are underlain by the Sardar Formation disconformably. The formation is also transitionally and conformably overlain by Lower Triassic deposits of Sorkh Shale Formation. A total of 124 rock samples have been systematically obtained from various layers of Bagh Vang Section for biostratigraphic study. Forty one genera and 48 species of foraminifera; 10 genera and 12 species of algae have also been determined through this study. According to the biostratigraphic study، some index fossils of Fusulinidae have been recorded and the following assemblage zones have been selectedthat are equivalent to international biozones (Leven، 1975; Ishii، 1975): Paradunbarula – Geinitzina Assemblage Zone (Murghabian)، Dagmarita – Paraglobivalvulina Assemblage Zone (Djulfian)، Colaniella – Reichelina Assemblage Zone (Changhsingien). Further، geochronology of Member 1 and Member 2 of the Jamal Formation (Bagh Vang Member) is attributed to Early Murghabian، according to the index fossils.Keywords: Permian System, Bagh Vang Section, Jamal Formation, Assemblage Zone} -
توالی پرمین – تریاس ایران مشتمل بر سازندهای کربناته دالان و کنگان در میدان گازی پارس جنوبی حوضه خلیج فارس، گسترش دارد. در منطقه مورد مطالعه در چاه SPD12C-08 توالی پرمین (سازند دالان) مشتمل بر سه عضو K3، K4 و نار، از سنگ آهک، دولومیت، به همراه کمی انیدریت و رگه های شیلی و توالی تریاس (سازند کنگان) مشتمل بر دو عضو K1 و K2، در قسمت تحتانی (K2) از تناوب آهک دولومیتی، آهک و دولومیت و در قسمت فوقانی (K1) از تناوب آهک و دولومیت های متبلور کرم تا خاکستری روشن، تشکیل شده است. در این پژوهش تعداد 95 گونه متعلق به 49 جنس از فرامینیفرای بنتیک و شش گونه جلبک از 850 مقطع نازک متعلق به مغزه های چاه SPD12C-08 به منظور بررسی میکروفونای سنگ های پرمین و تریاس در میدان گازی پارس جنوبی مطالعه و شناسایی گردید. تعداد 447 مقطع نازک مربوط به سازند دالان و 403 مقطع نازک مربوط به سازند کنگان می باشد. در نهایت در این حوضه 4 بایوزون برای سازند دالان و یک بایوزون برای سازند کنگان به شرح ذیل معرفی شد:بایوزون های سازند دالان مشتمل بر:1) Shanita amosi Range Zone 2) Paraglobivalvulina mira Range Zone 3) Paradagmarita monodi Range Zone 4) Charliella altineri Interval Zone بایوزون معرفی شده برای سازند کنگان:1) Spirorbis phlyctaenae Range Zone با توجه به بایوزون های معرفی شده سن سازند دالان در این مطالعه Late Midian – Late Djulfian و سن سازند کنگان آنیزین (تریاس میانی)، معرفی می گردد. رسوبات آشکوب دورآشامین (پرمین بالایی) و آشکوب اسکیتین (تریاس زیرین) در چاه مورد مطالعه به دست نیامد که می تواند به دلیل عدم رسوب گذاری و یا عملکرد عامل فرسایش باشد. نتیجه بررسی های محیط رسوبی، شناسایی یازده ریزرخساره اصلی مربوط به پنج کمربند رخساره ای (محیط بالای پهنه جزر و مدی، پهنه جزر و مدی، کولاب، سد و دریای باز) برای سازندهای دالان و کنگان می باشد که با توجه به ریزرخساره های رسوبی شناسایی شده به نظر می رسد که طبقات مورد مطالعه در یک سکوی کربناته کم عمق از نوع رمپ نهشته شده اند.
کلید واژگان: بایواستراتیگرافی, محیط رسوبی, مرز پرمین - تریاس, دالان, کنگان, میدان گازی پارس جنوبی} -
رسوبات الیگوسن- میوسن زیرین در زاگرس شامل چندین سازند با تغییرات لیتولوژی و تنوع فسیلی می باشد. به منظور مطالعه دقیق تر این سازندها و شناسایی دقیق مرز بین سازندها در محدوده مورد مطالعه، برش چاه هالگان درجنوب غرب شهرستان قیر مطالعه شد و تعداد 414 مقطع نازک مورد بررسی قرار گرفت. نهشته های الیگوسن- میوسن زیرین در چاه هالگان با ضخامت414 متر شامل سنگ آهک های رسی به همراه دولومیت، سنگ آهک با میان لایه های مارن و ژیپس در قالب سازندهای پابده، آسماری و گچساران رخنمون دارند. رسوبات سازند پابده مربوط به بخش فوقانی آن محتوی روزن بران پلانکتونیک به سن الیگوسن پیشین(Rupelian) می باشند که به شکل پیوسته و تدریجی روی رسوبات تحتانی سازند پابده به سن ائوسن پسین می نشیند. مرز بالایی سازند پابده با رسوبات سازند آسماری نیز پیوسته می باشد. در برش چاه هالگان سازند آسماری طبق تعریف توماس از آسماری زیرین (الیگوسن) و آسماری میانی (آکیتانین) تشکیل شده است. مرز بالائی سازند آسماری با سازند گچساران ناپیوسته و هم ساز می باشد. با مطالعه فسیل شناسی رسوبات الیگوسن – میوسن زیرین چاه هالگان، تعداد 32 جنس و 48 گونه از روزن بران کف زی و 13 جنس و 21 گونه روزن بران پلانکتونیک شناسایی و 5 بیوزون معرفی شد که قابل انطباق با بیوزون های شماره 55، 56، 57، 59 و 63 وایند می باشد که از رسوبات قدیمی تر به جدیدتر شامل:1- (small Globigerina spp. assemblage zone (no.55 2-(Lepidocyclina – Operculina – Ditrupa assemblage zone (no.56 3- (Nummulites intermedius – Nummulites vascus assemblage zone (no.57 4-(Austrotrillina asmariensis- Peneroplis evolutus assemblage zone (no.595-(Rotalia – Elphidium assemblage zone (no.63 می باشد.
کلید واژگان: روزن بران, چینه نگاری زیستی, الیگوسن, میوسن زیرین, فارس}Lower Oligocene and Miocene deposits in Zagros include several formations with considerable lithological changes and faunal diversification. To study these formations more accurately and identifying the boundary among them, 414 samples of Halegan well #1 on the southwest of Qir were studied. Lower Oligocene and Miocene deposits of Halegan well #1 with 414 meter thickness; consist of argillaceous limestone, dolomite, and limestone with intercalation of marl and gypsum and formed the Pabdeh, Asmari and Gachsaran formations. The upper parts of Pabadeh Formation at its upper section include planktonic foraminifera with the age of lower Oligocene Foramtion has Rupelian age and covers conformably the lower part with late Eocene age. The upper boundary of the Pabadeh Formation is conformable with the Asmari Formation. Based on Thomas (1948) definition of the Asmari Formation, in the Halegan well, the Asmari Formation consists of the lower (Oligocene) and middle Asmari (Aquitanian). The upper boundary of the Asmari Formation is unconformable with the Gachsaran Formation. Based on paleontological studies of the lower Oligocene-Miocene deposits of Halegan well, 32 genera and 48 species of benthonic foraminifera and 13 genera and 21 species of planktonic foraminifera were identified and five biozones can be correlated with Wynd’s (1965) biozones 55,56,57,59,63. In ascending order they are: 1-small Globigerina spp. assemblage zone (No. 55) 2-Lepidocyclina-Operculina-Ditrupa assemblage zone (No. 56)3-Nummulites intermedius-Nummulites vascus assemblage zone (No. 57)4-Austrotrillina asmariensis-Peneroplis evolutus assemblage zone (No. 59)5-Rotalia-Elphidium assemblage zone (No. 63)Keywords: Foraminifera, biostratigraphy, Lower Oligocene, Miocene, Fars} -
در این مطالعه بخش های بالایی سازند گورپی و بخش های ابتدایی سازند پابده در یال شمال خاوری تاقدیس کوه گورپی از دید نانوفسیل های آهکی مورد بررسی دقیق قرار گرفت. ستبرای محدوده برداشت شده در برش مورد مطالعه 127متر و ترکیب سنگی آن شامل مارن، شیل های سبز- خاکستری و شیل های ارغوانی است. مطالعه نانوفسیل های آهکی در محدوده مورد مطالعه به شناسایی 50 جنس و 101 گونه انجامید. بر پایه جنس و گونه های شاخص شناسایی شده در محدوده مورد بررسی، زون های نانوفسیلی CC25-CC26 در رسوبات کرتاسه و زون های نانوفسیلی NP1-NP5 و NTp1-NTp9 در رسوبات پالئوسن تشخیص داده شد که زیست زون های نانوفسیلی NP1-NP4 و NTp1-NTp7A برای اولین بار از بخش های بالایی سازند گورپی در این برش گزارش می شوند. با توجه به زون های قابل تشخیص، سن بخش های سازند گورپی در برش مورد مطالعه مایستریشتین پسین- دانین پسین (پایان پالئوسن پیشین) است و سن سازند پابده از ابتدای پالئوسن پسین آغاز می شود. بر پایه داده های نانوفسیلی موجود مرز کرتاسه- پالئوژن پیوسته است و در بخش های بالایی سازند گورپی قرار دارد. در محدوده مرز کاهش فراوانی جنس و گونه های نانوفسیلی کرتاسه، افزایش فراوانی گونه مقاوم Thoracosphaera operculata و پیدایش گونه های جدید پالئوسن ثبت شده است. در رسوبات دانین جنس و گونه های کرتاسه به همراه جنس و گونه های پالئوسن دیده می شود که با توجه به حفظ شدگی خوب و حضور پیوسته جنس و گونه های کرتاسه در رسوبات، به احتمال زیاد جزو جنس و گونه های باقیمانده هستند که از محدوده مرز عبور کرده و در رسوبات دانین دیده شده اند.
کلید واژگان: نانوفسیل های آهکی, سازند گورپی, سازند پابده, مرز کرتاسه, پالئوژن, زیست چینه نگاری}In this study the upper part of Gurpi Formation and the lower part of Pabdeh Formation have been investigated with regard to the calcareous nannofossils. The thinkness of the studied section is about 127 meter and it consists of Marls, gray-green shales and purple shales. 50 genus and 101 species of calcareous nannofossils have been recognised in the studied section. According to the index genus and species in the studied inteval, calcareous nannofossil biozones CC25-CC26 have been recognized at the cretaceous sediments and NP1-NP5 and NTp1-NTp9 biozones have been determined at the Paleocene sediments that NP1-Np4 and NTp1-NTp7A biozones are reported for the first time from the upper part of Gurpi Formation at the studied section. With regard to these biozones, the age of the upper part of Gurpi Formation in the studied section is late Maastrichtian- late Danian (late early Paleocene) and the age of Pabdeh Formation is started from early late Paleocene. According to the nannofossil data, the K/Pg boundary is continuous and is located at the upper part of Gurpi Formation. The K/Pg boundary is marked by a decrease in abundance of Cretaceous species, increase in the abundance of Thoracosphaera operculata and the appearance of the new-Paleocene taxa. In the Danian sediments the Cretaceous species are present along with Paleocene species continuously and with a good preservation that can be considered as surviving species that may have passed the boundary and are present at the Danian sediments.Keywords: Calcareous nannofossils, Gurpi Formation, Pabdeh Formation, K, Pg boundary, Biostratigraphy} -
برش گل بینی در 35 کیلومتری شمال خاوری شهرستان جاجرم، در بردارنده توالی به هم پیوسته ای از سنگ نهشته های سازند های تریاس- ژوراسیک است. با بررسی های صورت گرفته روی سازند دلیچای در این برش و در محدوده آشکوب های ژوراسیک میانی (باتونین-کالووین)، سه عضو سنگ چین های، 31 جنس و13 گونه آمونیتی شناسایی و مرز این دو اشکوب نیز، مشخص شد. برای این مطالعه، 155 نمونه مغزه رسوبی از لایه های سنگ آهکی و سنگ آهک مارنی به منظور مطالعات پارینه مغناطیس در این مرز، توسط دستگاه مغزه گیر دستی، تهیه و در آزمایشگاه محیط و پارینه مغناطیس سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور بررسی شد. مراحل کار آزمایشگاهی در این پژوهش شامل اندازه گیری پسماند مغناطیسی طبیعی، آزمایش روند تغییر پذیرفتاری مغناطیسی در برابر افزایش درجه حرارت و تعیین نوع کانی های مغناطیسی موجود در هر نمونه، مغناطیس زدایی به روش حرارتی و میدان متغیر است. با تکیه بر روش های آزمایشگاهی انجام شده، سوی ها و میانگین سوی های مغناطیسی و یا به عبارتی مقادیر مربوط به زوایای میل Inclination)) و انحراف مغناطیسی (Declination) نمونه ها در زمان نهشته شدن رسوبات، قطبیت های عادی و وارون، قطب ظاهری زمین مغناطیسی (VGP) (Virtual Geomagnetic polarity) نمونه ها و متوسط میزان انباشت رسوب (نرخ رسوب گذاری) در این برش تعیین شد. افزون بر این، قطبیت های عادی و وارون (Normal & Reverse) در طول برش مورد نظر برای هر مغزه گرفته شده تعیین، تغییرات قطبی مغناطیسی آن رسم و با جداول قطبیت مغناطیسی بین المللی و برش های معرفی شده از کشورهای آلمان و روسیه مقایسه شد که نتایج به دست آمده از برش گل بینی با این برش ها هم خوانی دارد.
کلید واژگان: برش گل بینی, پارینه مغناطیس, جاجرم, آمونیت, قطبیت} -
در پژوهش حاضر قسمت های فوقانی سازند گورپی و قسمت های ابتدایی سازند پابده در برش شیخ مکان از نقطه نظر نانوفسیل های آهکی مورد بررسی دقیق قرار گرفت. ضخامت محدوده برداشت شده در برش مورد مطالعه 153 متر و لیتولوژی آن شامل مارن و شیل های سبز - خاکستری قسمت های فوقانی سازند گورپی و شیل های ارغوانی رنگ قاعده سازند پابده می باشد که در آن نانوفسیل های آهکی از تنوع و حفظ شدگی خوبی برخوردار هستند. مطالعه نانوفسیل های آهکی در محدوده چینه شناسی مورد مطالعه منجر به شناسایی 50 جنس و 105 گونه شد. بر اساس جنس و گونه های شاخص شناسایی شده در محدوده مورد بررسی، بیوزون نانوفسیلی CC26 در رسوبات مایستریشتین و بیوزون های NP1-NP6 و NTp1-NTp10B در رسوبات پالئوسن تشخیص داده شده است. با توجه به بیوزون های قابل تشخیص، سن این بخش از سازندهای گورپی و پابده از مایستریشتین پسین تا پالئوسن پسین می باشد. داده های نانوفسیلی موجود بیانگر حضور مرز کرتاسه- پالئوژن در محدوده مطالعاتی فوق و در قسمت های فوقانی سازند گورپی است که پیوسته بوده و فاقد هر نوع ناپیوستگی می باشد. همچنین این داده ها موید پیوسته بودن مرز سازندهای گورپی و پابده در برش تحت بررسی می باشد.
کلید واژگان: نانوفسیل های آهکی, گورپی, پابده, مایستریشتین, دانین, بایوستراتیگرافی} -
برش مطالعه شده در باختر طبس، بلوک کلمرد و کوه های راهدار قرار دارد. سازند چیلی (گروه خان) بیشتر از سنگ آهک ماسه ای، سنگ آهک و دولومیت تشکیل شده است که به وسیله ناپیوستگی فرسایشی از سازند پده به سن کربونیفر پیشین و افق لاتریت و بوکسیت از سازند سرتخت (Late Yakhtashian-Early Murgabian) جدا می شود. در این مطالعه 6 جنس و 19 گونه از فوزولین ها شناسایی شد که به دو زیست زون Perigondwania pamirensis Zone به سن ساکمارین پسین (Late Sakmarian) و Chalaroschwagerina vulgaris Zone به سن یاختاشین پیشین (Early Ykhtashian) تقسیم شدند. زیست زون ها و فوزولین های شناسایی شده قابل مقایسه با مجموعه کالاکتاش (Kalaktash Assemblage) معرفی شده از نواحی پامیر مرکزی، کاراکوروم، افغانستان، عمان و جنوب تبت هستند.
کلید واژگان: زیست چینه نگاری, پرمین, فوزولینید, ایران مرکزی}The studied section is located west of Tabas (Rahdar Mountion) in the Kalmard Block. The newly named Chili formation, as the first rock unit of the Khan group consist mainly of arenacous limestone, limestone and dolomite and has disconformity contact with underlying lower carboniferous deposits (Padeh formation) and overlying late Yakhtashian-Early Murgabian (Sartakht formation) bauxite and laterite horizon,in this study 6 genus and 19 species of Fusulinids were recognized which could be grouped in two Biozones. The first biozone correspond to Perigondwania pamirensis Zone belonging to Late Sakmarian. The second one is comparable with Chalaroschwagerina vulgaris Zone of Early Yakhtashian age. The mentioned biozone is fairly comparable with Kalaktash assemblage already reported from Central Pamir,Karakorom, Afghanestan and south Tibet regions.Keywords: Biostratigraphy, Permian, Fusulinids, Central Iran} -
برش روته در بلندی های البرز واقع در شمال خاوری تهران، نهشته های تریاس را به خوبی نشان می دهد. در این برش واحد سنگی قاعده تریاس بر روی سنگ آهک نازک لایه منتسب به سازند نسن به دیرینگی جلفین زیرین با یک ناپیوستگی هم شیب قرار دارد. سازند الیکا به دیرینگی تریاس زیرین تا میانی متشکل از لایه های آهکی نازک تا متوسط لایه و همچنین دولومیت ستبر لایه در 9 واحد سنگی به ستبرای 310 متر در ستون قائم وجود دارد که بر روی طبقات آهک نازک لایه سازند نسن حاوی فسیل های جلفین زیرین و بوکسیت به ستبرای 10 متر به طور هم شیب ناپیوسته به واسطه یک لایه شیلی نازک قرار گرفته است. طبقات بالایی سازند الیکا در زیر رسوبات آواری شمشک به طور هم شیب و ناپیوسته با تغییر ناگهانی سنگ شناسی قرار گرفته است. برخلاف گزارش های پیشین که قاعده تریاس را در ایران با یک نبود چینه ای گزارش کرده اند، قاعده تریاس در برش مورد مطالعه دارای سنی معادل Griesbachian است که نشان دهنده رسوبات تریاس آغازین در برش روته است. 47 گونه و 26 جنس از عناصر کنودونتی و نیز روزن داران در این برش تشخیص داده شده است. لایه های آغازین سازند الیکا از آهک نازک لایه در قاعده، سپس آهک استروماتولیتی و پس از آن آهک صفحه ای تشکیل شده است که حاوی عناصر کنودونتی اشکوب گرسباخین از تریاس زیرین است. زیست زون های زیر در نهشته های پرمین مربوط به واحد سنگی زیرین سازند الیکا و همچنین رسوبات تریاس زیرین تشخیص داده شده است:1- Lower Dzhulfian (Nessen Formation): Paraglobivalvulina mira –Pachyphloia iranica Assemblage zone2- Lower Triassic(Greisbachian) (Elika Formation): Hindeodus parvus Biozone مطابقت دارد: Sweet (1988)این زیست زون نیز با زیست زون جهانی زون سوم که نخستین بار در فلسطین اشغالی توسط Hirsch (1972)گزارش شده است عبارتند است از: Hadrodontina –Pachycladina zone - 3بخش های میانی سازند الیکا مرکب از سنگ آهک های نازک تا متوسط لایه ورمیکوله، شیل های سبز و خاکستری بوده و با توجه به عناصر کنودونتی اشکوب های: Induan – olenekian از تریاس زیرین را پیشنهاد می کند. این بخش از نظر زیست چینه نگاری قابل هم ارزی با نواحی مختلفی اروپا از جمله اسلوونی و چکسلواکی است که با زون 7 از زون بندی(Sweet et al.، 1971) Lower smithian قابل انطباق است. بنابراین زیست زون تشخیص داده شده در این بخش عبارت است از: 4- Parachirognathus – Furnishius zone. لازم به یادآوری است که در داخل این زون، زیست زون دیگری با عنوان: Neospathodus cristagalli subzone-5 وجود دارد. این زون با زون بندی تریاس زیرین در جنوب چین مطابقت دارد و در انتها واحد دولومیتی که در پایین ترین بخش خود حاوی عناصر کنودونتی Anisian – Ladinian است.
کلید واژگان: روته, الیکا, نسن, کنودونت, روزن داران, زیست زون}The studied section (Ruteh) is situated in central alborz، 31km north of Tehran. The thikness of measured section is 312m. The Elika Fm in Ruteh section is located 1 km far from the north of Ruteh village and 3 km far from the north of Fasham city. Lowermost strata seems to be parallel to rocks of the units which attribiuted to the Nessen Formation. and the upper boundary with Shemshak Fm. is obviously indicate disconformity. The Elika Fm. is subdivided to 9 lithological subunits. the lower part is consisting of thin-medium-bedded limestone. The upper part is mainly consisting of thick-bedded dolomite with intercalations of thin-bedded limestones. The Nessen Fm in this section subdivided to 2 lithological subunits. The lower part is consisting of 8 m bauxite-laterite and the upper part is mainly consisting of thin-medium-bedded limestones. Base of micropaleontology studies، 26 genus، 47 species and 1 subspecies of Foraminifers and conodont element have been recognized illustrating 1 Foraminifer biozone and 4 Conodont biozones. This Conodont biozones in Elika Fm consist of: Hindeodus parvus zone Pachycladina – Hadrodontina zone، Neospathodus cristagalli zone، Parachirognathus – Furnishius zone. According to Conodont data، carboniferous sequences in Ruteh Section were deposited from lower Griesbachian to Anisian-Ladinian in age. Also 8 genus and 14 species of Foraminifers have been described for the first time in uppermost of the bauxite – laterite، so 1 Assemblage zones have been reported: Paraglobivalvulina mira – Pachyphloia iranica Assemblage zone. Comparision of color index Alteration (CAI) or postmortal facies Conodont elements with standard table presented by Epstein et al. (1977)، show that CAI is 4 that indicate temporal interval of 190 – 300 with notation to this degree of temperature absence Oil and Gas in area.Keywords: Ruteh‚ Elika‚ Nessen, Conodont‚ Foraminifer‚ Biozones} -
سازند نایبند به ستبرای 1750 متر درکوه چال سفید (بخش برزک) واقع در 45 کیلومتری جنوب باختر کاشان و ستبرای 1820 متر در کوه زرد در 6 کیلومتری شمال باختر زفره به منظور تعیین سن دقیق و تفکیک مرز تریاس با آنچه که در منابع متفاوت به عنوان ژوراسیک تعیین شده است و با توجه به ترکیب سنگی مشابه شیل و ماسه سنگی تفکیک ناپذیر به نظر می رسد، نمونه برداری شد. از مجموع طبقات یادشده 75 نمونه در کوه چال سفید و 22 نمونه در کوه زرد برای مطالعات پالینولوژی برداشت شد و پالینوزوناسیون بر مبنای داینوفلاژله های شاخص انجام شد. در نتیجه چهار پالینوزون در کوه چال سفید و دو پالینوزون در کوه زرد شناسایی و تفکیک شد. در کوه چال سفید پالینوزون Rhaetogonyaulax wigginsii با سن نورین پیشین تا میانی نمونه های 1 تا 24 و ستبرای 160 متر از برش را در بر می گیرد. پالینوزون Suessia listeri با سن نورین میانی نمونه 25 تا 28 و ستبرای 140 متر را شامل می شود. پالینوزون balmei Hebecysta با سن نورین میانی نورین پسین، با ستبرای 550 متر نمونه های 29 تا 36 از برش مورد نظر را شامل می شود. پالینوزون Rhaetogonyaulax rhaetica با سن رتین پیشین میانی با ستبرای حدود 900 متر، از نمونه 37 تا انتهای برش ادامه پیدا می کند. در کوه زرد پالینوزون Hebecysta balmei با سن نورین میانی تا نورین پسین نمونه های 4 تا 15 و ستبرای 442 متر را شامل می شود و پالینوزون Rhaetogonyaulax rhaetica با سن رتین پیشین تا میانی نمونه های 16 تا 22 و ستبرای 491 متر را در برمی گیرد. با تعیین سن این طبقات مشخص شد که نهشته های ژوراسیک در این دو منطقه وجود ندارد و طبقاتی که در منابع زمین شناسی به عنوان نهشته های ژوراسیک تفکیک شده اند سن رتین دارند. بر روی این طبقات، نهشته های کرتاسه با ترکیب آهکی کاملا متمایز قرار می گیرند. مهم ترین عامل احتمالی که باعث حذف طبقات ژوراسیک در این دو منطقه شده است رویداد زمین ساختی سیمرین-میانی است که با ایجاد فرازمین و دوره های فرسایشی در چنین مناطقی باعث تشکیل نشدن و حذف رسوبات ژوراسیک شده است.کلید واژگان: تریاس پسین, پالینوزوناسیون, داینوفلاژله, ایران مرکزی}The Nayband Formation was sampled at Chal-Sefid and Zard mountains in central Iran، for palynology and palynostratigraphy in order to take the advantage of dinoflagellate cysts to locate the Triassic and so called Jurassic boundary. The Chal-Sefid section is located about 45 km southwest of Kashan city and Zard Mountain some 70 km northeast of Esfahan. The studied strata attain a thickness of 1750 meters in Chal-Sefid and 1820 meters in Zard Mountain. They consists sandstone and shale beds. Totally 75 samples from Chal-Sefid and 22 samples from Zard Mountain were collected and treated in the Palynology laboratory of the Geological Survey of Iran. The recorded dinoflagellate cyst species were differentiated in four palynozones in Chal-Sefid and two palynozones in Zard Mountain as follows: Chal-Sefid section: Palynozone 1: Rhaetogonyaulax wigginsii، encompasses 160 meters of the section، suggesting an early to middle Norian age. Palynozone 2: Suessia listeri with a thickness of 140 meters، suggesting a middle Norian age. Palynozone 3: Hebecysta balmei encompasses 550 meters of the section، suggesting middle to late Norian age. Palynozone 4: Rhaetogonyaulax rhaetica with a thickneses of 900 meters suggests an early to middle Rhaetian age. Zard Mountain section: Palynozone 1: Hebecysta balmei، encompasses 442 meters of the section، suggesting a middle to late Norian age. Palynozone 2: Raetogonyaulax rhaetica، encompasses 491 meters of the section، suggesting an early to middle Rhaetian age. It is revealed that all the rock units investigated here are of late Triassic age and no evidence of Jurassic ages was identified.Keywords: Late Triassic, Palynozonation, Dinoflagellate cysts, Central Iran}
-
-
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.