مقالات رزومه دکتر مرتضی صادقی
-
Background
The present study focuses on elucidating the effects of an eight-week combined turning exercise program on the physical performance of female students with Down syndrome (DS), a genetic disorder characterized by intellectual disability and often associated with weaker muscle strength. Individuals with DS typically exhibit reduced muscle strength due to a lower percentage of slow-twitch muscle fibers and a diminished overall number of muscle fibers.
MethodsIn this semi-experimental clinical trial, the authors used purposive sampling to enroll 26 female students diagnosed with DS. Participants were randomly divided into an experimental group (n=13; mean age: 12.15±1.62 years, mean height: 139.23±8.94 cm, mean weight: 42.62±13.44 kg, mean IQ: 63.02±5.54) and a control group (n=13; mean age: 12.23±1.53 years, mean height: 141.15±10.31 cm, mean weight: 45.46±15.94 kg, mean IQ: 63.05±5.49). The authors evaluated muscle strength using a hand-held digital dynamometer, push-up test, long jump, and sit-up before and after the eight-week training period. The experimental group underwent a combined turning training program lasting 45-60 minutes daily, thrice a week, for eight weeks. We analyzed the data using repeated measures analysis of variance (ANOVA) with a significance level set at p≤0.05.
ResultsThe findings revealed a significant enhancement in physical performance among participants in the experimental group compared to those in the control group (p≤0.05). Specifically, the combined turning exercise program positively influenced upper body, middle body, and lower body muscle strength in female students diagnosed with DS.
ConclusionThe results of this investigation imply that incorporating combined turning exercises could serve as an effective strategy for enhancing muscle strength among female students diagnosed with DS. Integrating these exercises into rehabilitation programs tailored for individuals with DS may improve their physical performance and enhance their overall quality of life.
Keywords: Down Syndrome, Muscle Strength, Student, Turning Exercises} -
Journal of Sport Sciences and Health Research, Volume:14 Issue: 29, Summer and Autumn 2022, PP 181 -188BackgroundBeyond biological changes, ageing is often associated with degenerative and progressive changes in functional and physiological performance. Different types of exercise and rehabilitation method were introduced for resolving or preventing aging complications.AimThe aim of this study was to investigate the effects of 8- week- dynamic neuromuscular stabilization (DNS) training on functional performance and quality of life in healthy elderly men.Materials and MethodsTwenty-eight old men were selected by convenience sampling manner and divided randomly in two groups of experimental (n=13, age: 65.8±4.3 years, height: 1.63±5.92 cm, weight: 69.1±7.4 kg) and control (n=15, age: 66.3±3.8 years, height: 1.64±4.89 cm, weight: 70.1± 6.3 kg). The experimental group received neuromuscular stabilization training for 8 weeks and 3 sessions for 1 hour in a clinic in Baghdad. Static balance (by functional reach test), dynamic balance (by time-up and go test), functional performance (by Berge test), and quality of life (by Leiden-Padua (LEIPAD e questionnaire) were measured before and after training. Data was analyzed by repeated measure ANOVA in SPSS software. P value was set at P≤0.05.ResultsThe results showed that the intergroup interaction in the variables of functional performance (F=53.3, P=0.00), quality of life (F=65.04, P=0.00), static (F=106.7, P=0.00) and dynamic (F=26.99, P=0.00) balance was significant with the superiority of the DNS group.ConclusionPostural control, functional performance and quality of life improved after training protocol. Therefore, DNS training can be used as a complementary method for rehabilitation of elderly.Keywords: dynamic neuromuscular functional performance elderly, quality of life, Stabilization}
-
BackgroundThis study aimed to investigate stance phase characteristics and asymmetry in females with non-specific low back pain (LBPP) which they adopt different strategies in walking to reduce pain and enhance walking quality. The results of this research can provide new insight into gait characteristics for individuals with LBPP by examining temporal characteristics and asymmetry in their stance phase during walking.MethodIn this cross-sectional study, 36 females were purposefully recruited and divided into two groups: one consisting of 18 individuals with low back pain (LBPP) and the other without LBPP. Data were collected using the Footscan system and analyzed with the Footscan Gait 7 gait generation software. Independent t-tests were employed to compare the outcomes between the two groups.ResultsThe results indicated that the right (p=0.001) and left (p=0.001) foot progression angles in the low back pain group were higher than those in the healthy group. Additionally, the low back pain group exhibited higher asymmetry in the timings of the initial contact phase (p=0.02) and forefoot contact phase (p=0.02), as well as in foot progression angle asymmetry (p=0.009) compared to the healthy group.ConclusionGiven the higher foot progression angle and observed asymmetries in individuals with low back pain, rehabilitative exercises need to consider these differences when evaluating and planning rehabilitation procedures.Keywords: Asymmetry, Gait, Low back pain, Stance, Progression angle, Rehabilitation}
-
مقدمه و اهداف
امروزه تعادل عاملی مهم در افراد کم توان ذهنی جهت بهره مندی از یک زندگی مستقل می باشد. این افراد به دلیل عدم تکامل سیستم عصبی مرکزی و نقص در مسیرهای حسی حرکتی و نیز به جهت داشتن یک زندگی کم تحرک دچار ضعف در تعادل ایستا و پویا می باشند. بنابراین این مطالعه جهت تعیین اثر 8 هفته تمرینات ثبات عصبی عضلانی بر تعادل ایستا و پویای دانش آموزان دختر کم توان ذهنی آموزش پذیر انجام شد.
مواد و روش هادر این پژوهش26 دانش آموز دختر 15-20 ساله کم توان ذهنی آموزش پذیر با میانگین سنی (1/50±17/19)، ضریب هوشی (6/07±61/15)، قد (6/67±157/92) و وزن (12/73±58/9) به صورت نیمه تجربی و هدف مند انتخاب و سپس براساس بهره هوشی در 2 گروه آزمایش (13نفر) و کنترل (13 نفر) به صورت تصادفی جفت شده قرار گرفتند. قبل و بعد از دوره تمرینی متغیرهای تعادل ایستا، تعادل پویای پای راست و تعادل پویای پای چپ از طریق دستگاه فوت اسکن ارزیابی شدند. آزمودنی های گروه آزمایش به مدت 24 جلسه و هر جلسه 40 دقیقه تمرینات ثبات عصبی عضلانی را انجام دادند، درحالی که در گروه کنترل مداخله ای اعمال نشد و آزمودنی ها فعالیت های روزانه خود را انجام دادند. تحلیل واریانس برای داده های تکراری برای تحلیل و بررسی داده ها در سطح معناداری 0/05 مورد استفاده قرار گرفت.
یافته هایافته ها نشان داد طی اجرای 8 هفته تمرینات ثبات عصبی عضلانی پویا و نتایج حاصل از تجزیه و بررسی داده های گروه کنترل و آزمایش، تفاوت معناداری در تعادل ایستای گروه آزمایش (P=0/001 و F=72/54) نسبت به قبل از اجرای دوره تمرینات ثبات عصبی عضلانی به وجود آمد (05/P≤0). همچنین تمرینات ثبات عصبی عضلانی باعث بهبود تعادل پویا راست (P=0/002 و F=91/90) و تعادل پویای چپ (P=0/001 و F=61/58) در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شد. بنابراین تمرینات ثبات عصبی عضلانی تاثیر معنادار را بر تعادل ایستا و پویای دانش آموزان کم توان ذهنی نشان داد.
نتیجه گیریبه نظر می رسد باتوجه به یافته های به دست آمده از این پژوهش که تاثیر تمرینات ثبات عصبی عضلانی پویا را بر تعادل دانش آموزان کم توان ذهنی مثبت ارزیابی کرد، به کار بردن این تمرینات می تواند به عنوان یک روش موثر در بهبود تعادل ایستا و پویای دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر مورد استفاده قرار گیرد.
کلید واژگان: کم توان ذهنی, تمرینات ثبات عصبی عضلانی, تعادل ایستا, تعادل پویا}Background and AimsBalance is an important factor in people with intellectual disability to have an independent life. These people are weak static and dynamic balance due to lack of development in their central nervous system, defects in the sensory-motor pathways, and having a sedentary life. This study aims to determine the effect of eight weeks of dynamic neuromuscular stabilization (DNS) exercises on static and dynamic balance of educable mentally retarded female students.
MethodsIn this study, participants were 26 educable mentally retarded female students aged 15-20 years (Mean age: 17.19±1.50 years, IQ: 61.15±6.07, weight: 58.9±12.73 kg, height: 157.92±6.07 cm) who were selected using purposive and convenience sampling methods and randomly divided into two groups of training (n=13) and control (n=13). Before and after training, their static balance and dynamic balance on the right and left feet were evaluated using a foot scan device. Subjects in the training group performed DNS exercises at 24 sessions, each session for 40 minutes. No intervention was provided to the control group; they performed their routine activities. Repeated measures analysis of variance was used to analyze the data. The significance level was set at 0.05.
ResultsAfter eight weeks of DNS exercises, the results showed a significant improvement in static balance (F=72.54, P=0.001), dynamic balance on the right foot (F=90.90, P=0.002) and dynamic balance on the left foot (F=61.58, P=0.001) in the training group compared to the pretest scores and compared to the control group.
ConclusionDNS exercises can be used as an effective method to improve static and dynamic balance of educable mentally retarded female students.
Keywords: Intellectual disability, Dynamic Neuromuscular Stabilization, Static balance, dynamic Balance} -
زمینه و هدفوضعیت نشستن گیتاریست ها در هنگام نوازندگی می تواند سبب انقباض بیشتر عضلات گردن شده و منجر به درد در ناحیه گردن شود. هدف تحقیق حاضر، بررسی اثر هشت هفته تمرینات اصلاحی بر درد گردن، وضعیت سر به جلو و شانه به جلو در نوازندگان گیتار می باشد.روش بررسیتحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون می باشد که تعداد 33 نفر از نوازندگان گیتار (مرد) شهرستان فریدن استان اصفهان با شرایط ورود به تحقیق به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب شدند. سپس به صورت تصادفی در دو گروه تجربی (17 نفر) و کنترل (16نفر) قرارگرفتند. دردگردن با پرسشنامه مقیاس اندازه گیری درد و ناتوانی گردن و زاویه سر به جلو و شانه به جلو با روش عکس برداری از نمای جانبی اندازه گیری شدند. گروه تجربی به مدت هشت هفته تمرینات اصلاحی را انجام دادند. برای بررسی نرمال بودن توزیع داده ها از آزمون شاپیروویلک و آزمون F لوین و جهت بررسی تغییرات بین گروه ها از آزمون تحلیل واریانس برای داده های تکراری در سطح معناداری 0/05 استفاده شد.یافته هامقایسه داده های بین دو گروه تفاوت معنی داری را در قبل و بعد از دوره تمرین در مورد مقیاس درد گردن و میزان زاویه سر به جلو و شانه به جلو در گروه تمرینات اصلاحی نسبت به گروه کنترل نشان داد (0/001=P)نتیجه گیریتمرینات اجراشده احتمالا با ایجاد تعادل بین گروه های عضلانی تاثیر مطلوبی بر کاهش درد گردن و بهبود ناهنجاری های سر و شانه به جلو داشته است. بنابراین پیشنهاد می شود این تمرینات به منظور مدیریت آسیب های ناشی از نوازندگی و افزایش طول عمر حرفه ای یک نوازنده در برنامه فعالیت روزانه گیتاریست ها گنجانده شود.کلید واژگان: تمرینات اصلاحی, درد گردن, سربه جلو, نوازندگان}Background and AimThe sitting position of guitarists while playing can cause more contraction of the neck muscles and lead to pain in the neck area. The purpose of this research is to investigate the effect of eight weeks of corrective exercises on neck pain, forward head, and rounded shoulder posture in guitar players.Materials and MethodsThe current research is a semi-experimental type with a pre-test and post-test design, and 33 male guitar players from Ferydan City, Isfahan province were selected in a purposeful and available manner. Then they were randomly divided into two experimental groups (17 people) and control (16 people). In the pre-test and post-test stages, neck pain was measured using the neck pain and disability measurement scale questionnaire, and the forward head and round shoulder angle were measured by photographing from the side view. The experimental group performed corrective exercises for eight weeks. Shapiro-Wilk test and Levin's F test were used to check the normality of data distribution, and the repeated measure test at a significance level of 0.05 was used to check the changes between groups.ResultsThe comparison of the data between the two groups showed a significant difference before and after the training period regarding the neck pain scale and the amount of forward head angle and round shoulder angle in the corrective exercise group (P=0.001).ConclusionExercises probably create a balance between muscle groups, it had a favorable effect on reducing neck pain and improving head and shoulder forward abnormalities. Therefore, it is suggested that these exercises be included in the daily activity program of guitarists to manage injuries caused by playing and increase the professional life of a musician.Keywords: corrective exercises, Neck pain, Forward head, musicians}
-
BackgroundAging is related to a decrease in physiological and functional capacity which can increase disability, decrease balance and fall. The widespread problems in the elderly that occur as a result of the aging process are the loss of balance, increase in vertical fluctuations, and the possibility of falling. The purpose of the current study was to investigate the effect of eight weeks of RNT exercises on balance, strength, and quality of life of elderly women.MethodThe statistical population of the present study included 18 elderly women living in Isfahan selected as available sampling and after taking the pre-test, they were randomly divided into two experimental (9 people) and control (9 people) groups. The subjects were trained for 8 weeks and 3 sessions per week for 1 hour at Parsia Clinic. The research tools included functional reach test to measure static balance, timed back and forth test to measure dynamic balance, sit-to-stand test to measure lower limb muscle strength, and Lipad quality of life questionnaire. After the end of the training period, both groups were tested again by SPSS software version 24. The results were analyzed using the ANOVA statistical test for repeated measurements to check the research hypotheses.ResultsAccording to the results, eight weeks of dynamic neuromuscular stability exercises significantly improved the static balance and dynamic balance of elderly women(05/0>p). Also, eight weeks of RNT exercises significantly improved the strength of the lower limb muscles of elderly women and improved the quality of life of elderly women (P<0.05).ConclusionThe present study showed that eight weeks of RNT exercises can be effective in improving static balance, dynamic balance, lower limb muscle strength and quality of life of elderly women. These factors are among the most important factors related to the health of the elderly. Therefore, RNT exercises can be effective for treatment and rehabilitation and are recommended as an effective method to improve these components in elderly women.Keywords: quality of life, Reactive neuromuscular training, Balance, elderly, Women}
-
مقدمه
پژوهش حاضر اثر هشت هفته تمرینات واکنشی عصبی-عضلانی (RNT) بر کنترل قامت، قدرت عضلانی و کیفیت زندگی سالمندان را مورد بررسی قرار داد.
روش شناسی:
آزمودنی ها 30 زن سالمند بودند که در قالب دو گروه تمرین و کنترل در مطالعه شرکت کردند. آن ها قبل و بعد از هشت هفته تمرین آزمون عملکردی تعادل ایستا (آزمون دسترسی عملکردی)، تعادل پویا (آزمون زماندار نشستن و برخاستن) و قدرت عضلانی (دستگاه دینامومتر پایی) را انجام دادند. همچنین خطر زمین خوردن و کیفیت زندگی از طریق پرسشنامه خطر سقوط هاپکینز و کیفیت زندگلی لیپاد اندازه گیری شد. بعد از انجام پیش آزمون، گروه تمرین شش هفته تمرین واکنشی عصبی عضلانی دریافت کرد و گروه کنترل در هیچ برنامه تمرینی شرکت نکرد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 21 و با روش آنوا با اندازه های تکراری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایجتعادل ایستا (003/0=p)، آزمون زمان دار نشستن و برخاستن (035/0=p)، خطرسقوط (نمره خطر سقوط) (047/0=p) و کیفیت زندگی (018/0=p) در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل تفاوت معناداری نشان داد. با وجود افزایش قدرت عضلانی در گروه تمرین عصبی -عضلانی، اما بهبود قدرت عضلانی تنها در عضلات باز کننده زانو پای راست (009/0=p) و چپ (010/0=p) و عضلات نزدیک کننده ران پای چپ (001/0=p) نسبت به گروه کنترل حاصل شد.
نتیجه گیرییک دوره تمرین عصبی-عضلانی باعث بهبود تعادل ایستا، قدرت عضلانی، کاهش خطر سقوط و کیفیت زندگی زنان سالمند می شود و این نوع از تمرینات احتمال افتادن و به زمین خوردن سالمندان را کاهش می دهد.
کلید واژگان: تمرین عصبی-عضلانی, سالمندی, خطرسقوط, تعادل, قدرت عضلانی}The present study investigated the effect of eight weeks of reactive neuromuscular training (RNT) on postural control, muscle strength and quality of life in older adults.The subjects were 30 elderly women who participated in two groups of experience and control. They took static balance test (Functional Reach test), dynamic balance (Timed up and Go test (TUG)) and muscle strength (foot dynamometer device), Before and after eight weeks of training., the risk of falling and the quality of life were measured through the Hopkins fall risk questionnaire and the Lipad quality of life measurement. then the experience group received six weeks of neuromuscular training and the control group did not participate in any exercise program. Data were analyzed using SPSS and repeated measures ANOVA method.static balance (p=0.003), TUG(p=0.035), fall risk (p=0.047) and quality of life (p=0.018) in experience group showed a significant difference compared to the control group. muscle strength improved only in the knee extensor muscles of the right leg (p=0.009) and left (p=0.010) and the left hip adductor muscles (p=0.001) compared to the control group.A course of neuromuscular training improved static balance, muscle strength, reduce the risk of falling and quality of life of elderly women. However, this type of exercise reduces the possibility of elderly people falling down. A course of neuromuscular training improved static balance, muscle strength, reduce the risk of falling and quality of life of elderly women. However, this type of exercise reduces the possibility of elderly people falling down.
Keywords: Neuromuscular training, Aging, fall risk, Muscle Strength} -
زمینه و هدف
کمردرد مزمن از شایع ترین مشکلات جوامع امروزی است که به دلیل مشکلات همراه با آن، نیازمند بررسی و معرفی روش های مختلف توانبخشی می باشد. بنابراین هدف از این تحقیق مقایسه اثر تمرینات ثبات مرکزی در دو سطح پایدار و ناپایدار بر درد، کنترل قامت و کیفیت زندگی زنان مبتلا به کمردرد مزمن است.
روش بررسیتعداد20 نفر از زنان مبتلا به کمردرد مزمن به صورت در دسترس و تصادفی در دو گروه تمرینی (10نفر) سطح پایدار و ناپایدار (ترامپولین) قرار گرفتند. درد (با مقیاس بصری درد) تعادل ایستا (آزمون لک لک)، تعادل پویا (آزمون Y) و کیفیت زندگی (پرسشنامه SF36) قبل و بعد از 8 هفته تمرینات اندازه گیری شد. جهت تحلیل استنباطی روش آماری تحلیل واریانس برای داده های تکراری در بسته نرم افزاری spss و در سطح معنادار 05/0 انجام شد.
یافته هایافته ها نشان داد تعامل بین گروهی در متغیرهای کیفیت زندگی، تعادل ایستا و پویا با برتری گروه سطح ناپایدار معنادار بود (05/0<p). از سوی دیگر تغییرات درون گروهی در متغیرهای درد معنادار بود. این بدان معناست که هر دور روش تمرینی بر متغیرهای مذکور اثر معنادار داشته است (05/0<p).
نتیجه گیرینتایج بیان کننده این است که تمرینات هر دو سطح پایدار و ناپایدار می تواند به طور موثری باعث کاهش درد، افزایش تعادل و بهبود کیفیت زندگی آزمودنی ها شود. اما نتایج نشان دهنده برتری سطح ناپایدار بر پایدار بوده لذا به عنوان یک مدالیته درمانی پیشنهاد می شود.
کلید واژگان: کمردرد, تعادل, سطح ناپایدار, ریباند, درد, کنترل قامت}AimChronic back pain is one of the most common problems in today's society that has recently increased due to inactivity, so various methods of rehabilitation are being studied. The aim of this study was to Comparison of the Effect of Core Stability exercises at both stable and unstable levels on pain, height control and quality of life in women with chronic low back pain.
Materials and MethodsTwenty female patients with chronic low back pain were randomly divided into two groups of exercise (n = 10) stable and unstable (trampoline). Pain (by visual pain scale), static balance (by stork test), dynamic balance (by Y test) and quality of life (by SF36 questionnaire) were measured before and after the 8 week intervention. Subsequently, patients in both groups received their own training, three sessions every week for 8 weeks. Data were analyzed by repeated measure ANOVA in SPSS software.
ResultsThe results showed that the intergroup interaction in the variables of pain, quality of life, static and dynamic balance was significant with the superiority of the unstable level group (P <0.05).
ConclusionThe results of the study indicate that exercises for both stable and unstable surface effectively improve pain, increase balance and improve the quality of life of the subjects. The results, however, show that the variables in the unstable training group (trampoline) have significantly improved compared to the other group, so this method can be used as a complementary treatment modality for patients with non-specific chronic low back pain. .
Keywords: Low back pain, Balance, unstable surface, pain, Postural control} -
مقدمه
سندرم داون یکی از متداول ترین بیماری های ژنتیکی در افراد دارای ناتوانی های هوشی می باشد که منجر به تاخیر در مهارت های حرکتی می گردد. بنابراین، پژوهش حاضر جهت تعیین اثر هشت هفته تمرینات ترکیبی چرخشی بر مهارت های حرکتی دختران دانش آموز مبتلا به سندرم داون انجام شد.
مواد و روش هادر این مطالعه نیمه تجربی، 26 دانش آموز دختر مبتلا به سندرم داون به صورت هدفمند انتخاب شدند و سپس بر اساس بهره هوشی، در دو گروه تجربی و شاهد به صورت جفت شده قرار گرفتند. قبل و پس از دوره تمرینی، مهارت های حرکتی درشت و ظریف با استفاده از فرم کوتاه آزمون Bruininks-Oseretsky ارزیابی گردید. آزمودنی های گروه تجربی به مدت 24 جلسه و هر جلسه 45 تا 60 دقیقه تمرینات ترکیبی چرخشی را انجام دادند. آزمون Repeated measures ANOVA جهت تحلیل و بررسی داده ها در سطح معنی داری 05/0 مورد استفاده قرار گرفت.
یافته هاتعامل معنی داری در مهارت های حرکتی درشت (001/0 > P، 60/113 = F)، مهارت های حرکتی ظریف (040/0 = P، 40/4 = F) و نمره مرکب (001/0 > P، 56/68 = F) در گروه تجربی نسبت به گروه شاهد وجود داشت؛ به این معنی که تمرینات ترکیبی چرخشی تاثیر معنی داری در بهبود مهارت های حرکتی دانش آموزان مبتلا به سندرم داون داشت.
نتیجه گیری:
به کار بردن تمرینات ترکیبی چرخشی می تواند به عنوان یک روش تمرینی موثر در بهبود مهارت های حرکتی درشت دانش آموزان مبتلا به سندرم داون مورد استفاده قرار گیرد.
کلید واژگان: سندرم داون, تمرینات چرخشی, مهارت های حرکتی, توان بخشی}IntroductionDown syndrome is one of the most common genetic diseases in people with intellectual disabilities, which leads to delays in motor skill. Therefore, this study was performed to determine the effect of eight weeks of turning exercises on the motor skills in femaile students with Down syndrome.
Materials and MethodsIn this semi-experimental research, 26 female students with Down syndrome were selected in an accessible and purposeful manner and then divided into experimental group (with an average age of 12.15 ± 1.62, height 139.23 ± 8.94, weight 42.62 ± 13.44 and IQ 63.02 ± 5.54) and control group (with mean age 12.23 ± 1.53, height 141.15 ± 10.31, weight 45.46 ± 15.94 and IQ 63.05 ± 5.49) were randomly paired. Before and after the training period, gross and fine motor skills was evaluated using Short form of Bruininks-Oseretsky test. The subjects of the experimental group underwent 24 sessions (each session lasting 45-60 minutes). Analysis of variance for duplicate data was used to analyze the data at a significance level of 0.05.
ResultsThe findings revealed a significant interaction in gross motor skills (P < 0.001, F = 113.60), fine motor skills (P = 0.040, F = 4.40) and composite score (P < 0.001, F = 68.56) in the experimental group compared to the control group. These results indicate that the implementation of combined turning exercises had a significant impact on enhancing the motor skills of students with Down syndrome.
ConclusionAccording to the results of this study, these exercises can be used as an effective method to improve the gross motor skills of students with Down syndrome.
Keywords: Down syndrome, Turning exercises, Motor skills, Rehabilitation} -
مقدمه
سبک زندگی کم تحرک در افراد کم توان ذهنی، موجب ضعف در شاخص های آمادگی جسمانی و سازگاری اجتماعی این افراد شده است. در تمرینات ثبات عصبی- عضلانی پویا (Dynamic Neuromuscular Stabilization یا DNS)، بازسازی الگوهای حرکتی نوزادان به همراه تمرینات تنفسی، می تواند در پیشگیری و درمان بسیاری از اختلالات موثر باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر هشت هفته تمرینات DNS بر عملکرد تنفسی، آزمون عملکردی و کیفیت زندگی دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر انجام شد.
مواد و روش ها26 دانش آموز دختر کم توان ذهنی با میانگین سنی 50/1 ± 19/17 سال و ضریب هوشی 07/6 ± 15/61، به صورت نیمه تجربی و هدفمند انتخاب شدند و بر اساس بهره هوشی به صورت تصادفی جفت شده در دو گروه تجربی (13 نفر) و شاهد (13 نفر) قرار گرفتند. قبل و بعد از مداخله تمرینی، متغیرهای عملکرد تنفسی، آزمون عملکردی و کیفیت زندگی به ترتیب از طریق آزمون پیاده روی Rockport، آزمون غربالگری عملکردی (FMS یا Functional movement screen) و پرسش نامه Cummins ارزیابی گردید. داده ها با استفاده از آزمون Repeated measures ANOVA در سطح معنی داری 05/0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته هاپس از اجرای هشت هفته تمرینات DNS، تفاوت معنی داری در عملکرد تنفسی (93/82 = F، 001/0 = P)، FMS راست (00/51 = F، 011/0 = P)، FMS چپ (09/46 = F، 001/0 = P) و کیفیت زندگی (25/34 = F، 001/0 = P) گروه تجربی نسبت به قبل از اجرای پروتکل تمرینی و نسبت به گروه شاهد مشاهده گردید. بنابراین، تمرینات DNS تاثیر معنی داری بر عملکرد تنفس، آزمون عملکردی و کیفیت زندگی دانش آموزان کم توان ذهنی داشت.
نتیجه گیری:
به نظر می رسد تمرینات DNS می تواند به عنوان یک روش موثر در بهبود عملکرد تنفس، آزمون عملکردی و کیفیت زندگی دانش آموزان دختر کم توان ذهنی مورد استفاده قرار گیرد.
کلید واژگان: کم توان ذهنی, ورزش, تنفس, کیفیت زندگی}IntroductionInactive lifestyles and neurological disorders among mentally retarded people have caused them to suffer from weaknesses in physical fitness and social adjustment factors. Breathing exercises along with the reconstruction of movement patterns from the first year of life in Dynamic Neuromuscular Stabilization (DNS) exercises, in addition to treatment, can be effective in preventing many disorders. Therefore the present study aims to study the effect of eight weeks of DNS training on respiratory function, functional tests and quality of life (QOL) of educable mentally retarded students.
Materials and MethodsTwenty-six educable mentally retarded female students with a mean age (17.19 ± 1.50) and IQ (61.15 ± 6.07) were selected semi-experimentally and purposefully based on IQ and two paired into experimental groups (n = 13) and a control (n = 13) randomly. Before and after the training intervention, respiratory function, functional test and QOL variables were assessed through the Rockport walking test, the FMS test and the Cummins questionnaire, respectively. Analysis of variance for duplicate data at a significance level of 0.05 was used to analyze the data.
ResultsAccording to the results of this study, after performing eight weeks of DNS training, there was a significant difference in respiratory function (P = 0.001, F = 82.93), right FMS (P = 0.011, F = 51.00), Left FMS (P = 0.001, F = 46.09) and QOL (P = 0.001 F = 34.25) were created in the experimental group compared to before the training protocol and also in the control group (P < 0.05). Therefore, DNS exercises showed a significant effect on respiratory performance, functional tests, and quality of life of students with intellectual disabilities.
ConclusionBased on the current results, it appears that DNS exercises can be used as an effective method for improving the breathing performance, functional tests, and quality of life of mentally disabled female students.
Keywords: Mentally Retardation, Exercises, Respiration, Quality of Life} -
Journal of Sport Sciences and Health Research, Volume:12 Issue: 24, Winter and Spring 2020, PP 201 -206Introduction
Energy Consumption (EC) and Body Mass Index (BMI) are the major complications associated with Spinal Cord Injury (SCI), which can be improved by exercise rehabilitation. Thus, the present study aimed to evaluate the efficiency of using rebound therapy (exercise on a trampoline) on EC and BMI in individuals with SCI.
Materials and MethodsSixteen individuals with SCI (ASIA classification: A=6, B=6, C=2, D=2) were selected and randomly divided into two groups of experimental (rebound exercise) and control. The experimental group performed the exercise program by a modified trampoline for 12 weeks (10-30 minutes; 3 sessions a week). EC was measured by the Physiological Cost Index (PCI) and BMI was calculated by standard formula before and after the exercise intervention. Finally, the obtained data were analyzed by Repeated-Measures Analysis of Variance (RM-ANOVA) in SPSS.
ResultsThe results of RM-ANOVA revealed significant interaction in both criteria (P<0.01). In other words, the experimental group changes were substantial, compared to that of the control group.
ConclusionThe collected results indicated that rebound therapy could, in effect, improve the SCI individuals’ EC and BMI. Furthermore, it was suggested that rebound exercise can be a useful sports rehabilitation method for patients with SCI.
Keywords: Rebound exercise, Spinal cord injury, Body Mass Index, rehabilitation, Disability} -
مقدمهبیماری MS یکی از شایع ترین بیماری های مزمن سیستم اعصاب مرکزی است. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر 8 هفته ماساژ درمانی بر کیفیت زندگی زنان مبتلا به MS انجام گرفت.مواد و روش هادر این پژوهش نیمه تجربی، 20 نفر از زنان مبتلا به MS مراجعه کننده به انجمن MS اصفهان به روش در دسترس هدفمند انتخاب شدند. شرط ورود به مطالعه ابتلا به MS عود فروکش کننده با EDSS کمتر از 5/3 بود. بدون آنکه تغییری در برنامه درمانی بیماران داده شود، آنها به صورت تصادفی جفت شده در 2 گروه شاهد (10نفر) و تجربی (10نفر) قرار گرفتند. پس از یک جلسه توجیهی از کلیه آزمودنی ها رضایت نامه کتبی اخذ گردید. پروتکل ماساژ درمانی منطبق بر متد روسی بود و به مدت 2ماه (2 جلسه 30 دقیقه ای در هفته) در گروه تجربی انجام گرفت. کیفیت زندگی بیماران قبل و بعد از دوره تمرینی توسط پرسشنامه QOL_54 اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس برای داده های تکراری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. سطح معنادارای برای کلیه تحلیل ها 05/0 در نظر گرفته شد.یافته هاتمامی عوامل اندازه گیری شده در تحقیق شامل کیفیت زندگی کلی، سلامت جسمانی، و سلامت روانی در بیماران دارای تعامل معنادار بود(004/0p≤ و 98/12≤(18و1)F).
بحث: بیماران هر دو گروه تحقیق تحت تاثیر مراقبت های پزشکی بودند، اما فقط گروه ماساژ در ابعاد مختلف کیفیت زندگی پیشرفت بیشتری را نشان داد. این یافته ها موید استفاده از ماساژ درمانی به عنوان یک مداخله غیر تهاجمی، کم هزینه و مکمل برای بیماران زن مبتلا به MS می باشد.
کلید واژگان: ماساژ درمانی, کیفیت زندگی, MS}BackgroundMultiple Sclerosis (MS) is one of the most common chronic diseases. these study aimed to examine the effects of eight weeks of massage therapy on quality of life, in women who sufferers of MS.MethodsThis was a true-experimental study. We conveniently selected 20 women volunteers from referrals of the MS Society of Isfahan. The inclusion criteria were to suffer from relapsing–remitting MS with an EDSS less than 3.5. We allocated the subjects into 2 groups of control (10 cases) and experiment (10 cases) by randomized matched sampling. After a session of briefing and collection of informed consent forms, we administered the pre-test. Massage therapy protocol was based on Russian method. It was lasted for 2 months) 2 sessions of 30 minutes per week (. At the end of experimental period, the pos-tests were administered. Our test included QOL-54 quality of life questionnaire. Data were analyzed by repeated measure ANOVA.ResultsChanges in all measured variables including mental and physical health dimensions of QOL-54 showed significant interaction (F (1, 18) ≤12.98, P≤0/004).Discussion andConclusionBoth research groups were under medical care, but it was only the massage group that showed progression in different criteria variables including different dimensions of quality of life. These results suggest that massage therapy could be used as a non-invasive, low cost, and complementary intervention for women MS patients.Keywords: Massage therapy, quality of life, fatigue, MS} -
زمینه و هدفآسم به صورت تنگی راه های هوایی خود را بروز می دهد. تمرینات ورزشی یکی از اجزای اساسی و مهم بازتوانی بیماران ریوی می باشند. این تحقیق با هدف بررسی و مقایسه ی تاثیر دو روش تمرینی ریباند تراپی و تمرینات هوازی بر علائم بالینی و شادکامی بیماران مبتلا به آسم صورت گرفته است.روش بررسیدر این پژوهش نیمه تجربی 30 بیمار مرد مبتلا به آسم شرکت کردند که به صورت در دسترس در دو گروه تجربی (گروه ریباند تراپی(شامل 10 نفر) و گروه هوازی (شامل 10 نفر) و یک گرو کنترل (شامل 10 نفر) به صورت تصادفی تقسیم بندی شدند. پس از توضیح طرح و گرفتن رضایت نامه، بیماران به مدت هشت هفته و سه جلسه در هر هفته به انجام تمرینات منتخب تحت نظر متخصص پرداختند. در این تحقیق متغیرهای علائم بالینی توسط پرسشنامه ثبت روزانه علائم بالینی و شادکامی به وسیله پرسشنامه شادکامی آکسفورد طی دو نوبت قبل و بعد از انجام تمرینات اندازه گیری شد. جهت تحلیل داده ها از روش آماری تحلیل واریانس برای داده های تکراری در سطح معناداری 05/0≥P استفاده شد.یافته هایافته ها نشان داد تغییرات درون گروهی در هر دو متغیر و تعامل گروه ها در شادکامی معنادار بود(05/0≥P) ولی در مورد علائم بالینی تعامل معنادار نبود (05/0نتیجه گیریبه نظر می رسد تمرینات ریباند تراپی بتواند همانند تمرینات هوازی به عنوان روش مکمل مفیدی در کاهش برخی مشکلات بیماران مبتلا به آسم معرفی و مورد استفاده قرار گیرد.
کلید واژگان: آسم, ریباند ترابی, تمرینات هوازی, شادکامی, علائم بالینی}Background And Aim. Asthma shows itself by airways narrowing. Sport exercises are main part of the pulmonary rehabilitation program. This study designed to investigate the effects of the rebound therapy and aerobic training on clinical symptoms and happiness in Asthmatic patients.Materials And Methods30 male patients with Asthma were participant in this semi-experimental research and randomly divided into two experimental groups(rebound therapy group(10 people) and aerobic group(10 people) and one control group(10 people). After explaining the project and signing a formal contest, the subjects started their special training under supervision of an exercise expert for 8weeks, three sessions a week. During the two sessions before and after workouts in this research clinical symptoms was measured by Daytime symptom diary scale questions and happiness was measured with Oxford happiness questionnaire (OHQ). Repeated measure ANOVA was used to statistical analysis with α = 0.05.ResultsFindings showed that the group within changes in both variables and groups interaction in happiness was significant (P < 0/05) but in clinical symptoms interaction was not significant(P > 0/05). No significant between groups differences during testing times in variables were other outcomes (P > 0/05).ConclusionIt seems that the rebound therapy exercise can used as a useful complementary method to reduce some problems in patients with asthma.Keywords: Asthma, Rebound therapy, Aerobic training, Happiness, Clinical symptoms} -
مقدمه
ورزش و فعالیت بدنی این پتانسیل را دارند که باعث بهبود و پیشرفت سلامتی و کیفیت زندگی افراد مبتلا به مصرف مواد مخدر شوند. بنابراین هدف تحقیق حاضر، بررسی تاثیر هشت هفته تمرین با توپ فیزیوبال بر اصلاح کیفوز پشتی، تعادل (ایستا و پویا) و کیفیت زندگی مردان مبتلا به مصرف مواد مخدر پس از ترک اعتیاد بود.
مواد و روش هاتعداد 30 مرد مبتلا به مصرف مواد مخدر با محدوده سنی 20 تا 40 سال که دو ماه از ترک اعتیاد آنان گذشته بود و دارای عارضه افزایش کیفوز پشتی بودند، به صورت در دسترس و هدفمند انتخاب و پس از اخذ رضایت نامه به طور تصادفی در دو گروه تجربی (تمرینی) و شاهد قرار داده شدند. زاویه کیفوز آزمودنی ها به وسیله خط کش منعطف، تعادل پویا توسط آزمون ستاره (Star excursion balance test یا SEBT)، تعادل ایستا با آزمون Romberg و کیفیت زندگی با استفاده از فرم کوتاه پرسش نامه کیفیت زندگی (SF-36) اندازه گیری گردید. آزمودنی ها به مدت 8 هفته و هر هفته سه جلسه و هر جلسه 60 تا 90 دقیقه تمرینات منتخب را تحت نظر متخصص حرکات اصلاحی و درمانی انجام دادند. جهت تحلیل داده ها از روش آماری ANOVA برای داده های تکراری در سطح معنی داری 05/0 ≥ P استفاده گردید.
یافته هاتغییرات و تعامل در هر سه متغیر تعادل و کیفیت زندگی، در پس آزمون نسبت به پیش آزمون در گروه تمرینی معنی دار بود (05/0 > P). بدین معنی که تمرینات اعمال شده دارای تاثیر مثبتی بوده است. همچنین تفاوت های بین گروهی در تمامی متغیرهای تحقیق معنی دار نبود (05/0 < P).
نتیجه گیریبه نظر می رسد برنامه تمرینی با توپ فیزیوبال برای بهبود ناهنجاری کیفوز پشتی، افزایش تعادل و کیفیت زندگی افراد مبتلا به مصرف مواد مخدر در حال ترک مفید است و می تواند به عنوان یک روش درمان غیر دارویی در بازتوانی این افراد موثر واقع شده و توسط مراکز ترک اعتیاد مورد استفاده قرار گیرد.
کلید واژگان: اعتیاد, توپ فیزیوبال, کیفوز, تعادل, کیفیت زندگی}IntroductionExercise and physical activity have the potential of improving the health status and quality of life of addicted people. The aim of this study was to compare the effects of an 8-week exercise therapy program with that of physioball on the correction of thoracic kyphosis، increasing balance (static and dynamic) and improving the quality of life of addicted men after withdrawing drugs.
Materials And Methods30 men with kyphosis، who aged 20 to 40 years، were selected through convenient sampling method and then randomly divided into experimental and control groups. All subjects completed their addiction treatment two months prior to the initiation of the study. Kyphosis degree، dynamic balance، static balance and quality of life were respectively measured by flexible ruler، Star excursion balance test (STEB)، Romberg test and Quality of Life Questionnaire-Short Form (SF-36). Having signed a formal contest، subjects received their special training under supervision of a corrective and therapeutic exercise expert three sessions a week over 8 weeks. Each session lasted 30 to 90 min. Repeated measure ANOVA was used for statistical analysis with P ≤ 0. 05.
ResultsThe changes and interactions of all three variables of balance and quality of life were significant in the exercise group upon comparing pre- and post-test results (P < 0. 05). This meant that applied exercise had brought about a positive effect. Between-group differences were not significant in any of variables (P > 0. 05).
ConclusionAccording to the results of this study، the physioball program is competent in improving thoracic kyphosis abnormality and increasing balance and the quality of life of the addicted and it can be used as an effective and suitable complementary method for rehabilitating addicted people in addiction treatment centers.
Keywords: Addiction, Physioball, Kyphosis, Balance, Quality of life} -
مقدمهآسم از شایع ترین اختلالات دستگاه تنفسی است. تمرینات ورزشی یکی از اجزای اساسی و مهم بازتوانی بیماران ریوی می باشد. این تحقیق با هدف، بررسی و مقایسه تاثیر دو روش تمرینی ریباندتراپی و تمرینات هوازی روی بیماران مبتلا به آسم صورت گرفت.
مواد و روش هاتعداد 26 نفر بیمار از میان بیماران مبتلا به آسم، مراجعه کننده به مرکز درمانی ریوی بیمارستان الزهرای اصفهان انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه ریباندتراپی و هوازی قرار گرفتند. تمامی بیماران مرد بوده و در محدوده سنی 20 تا 40 سال قرار داشتند. ظرفیت هوازی (VO2max) با آزمون Bruce تعدیل شده تعیین شد. سطح اندوتلین-1 سرم به روش ELISA و کیفیت زندگی با پرسش نامه استاندارد کیفیت زندگی بیماران مبتلا به آسم (AQLQ) اندازه گیری گردید. پس از اخذ رضایت نامه، بیماران به مدت 8 هفته و در هر هفته دو جلسه به تمرینات منتخب تحت نظر متخصص پرداختند. جهت تحلیل داده ها از روش آماری ANOVA برای داده های تکراری در سطح معنی داری 05/0 > P استفاده شد.یافته هاتغییرات درون گروهی (پس آزمون نسبت به پیش آزمون) و همچنین روند این تغییرات (شیب خط تغییرات) در تمامی متغیرها به نفع گروه ریباندتراپی معنی دار بود (05/0 > P). تفاوت دو گروه در متغیرهای اندوتلین و ظرفیت هوازی تحقیق معنی دار نبود (به ترتیب 80/0 = P و 06/0 = P)، ولی در متغیر کیفیت زندگی معنی دار بود (01/0 = P).
نتیجه گیریبه نظر می رسد تمرینات ریباندتراپی بتواند به عنوان روش مکمل مفیدی در کاهش برخی مشکلات بیماران مبتلا به آسم معرفی و مورد استفاده قرار گیرد.
کلید واژگان: آسم, ریباندتراپی, تمرینات هوازی, ظرفیت هوازی, اندوتلین, کیفیت زندگی}IntroductionAsthma is one of the most common disorders of respiratory system. Exercises are the main part of pulmonary rehabilitation program. This study designed to investigate the effects of selected rebound therapy and aerobic training program in men with Asthma.Materials And MethodsTwenty six asthmatic male participants among all patients referred to Alzahra respiratory clinic in Isfahan، Iran، were selected randomly and divided to two Rebound therapy and Aerobic groups. All subjects were aged between 20 to 40 years. Exercise capacity (VO2max) was measured using a modified Bruce test، endothelin level was tested in blood sample by Elisa method، and quality of life was recorded by standard Asthma quality of life questionnaire (AQLQ). After signing a formal contest، subjects started their special training under the supervision of an exercise specialist for 8 weeks، two sessions a week. Data were analyzed with repeated measures analysis of variance (ANOVA). Alpha was set at 0. 05.ResultsThe within-group changes and change of slope were prominently significant for all variables in rebound therapy (P < 0. 05). Although، Two groups did not differ in aerobic capacity and plasma endothelin level (P = 0/8 and P = 0/06)، But there was significantly difference in quality of life (P = 0/01).ConclusionIt seems that the rebound therapy exercise could be used as an useful complementary method to reduce some problems in patients with asthma.Keywords: Asthma, Rebound therapy, Aerobic training, Aerobic capacity, Endothelin, Quality of life} -
مقدمهاجرای الگوهای حرکتی و مهارتی هنگام تمرین و مسابقه می تواند موجب سازگاری های منفی در ساختار دستگاه اسکلتی شود. این تحقیق با هدف بررسی، ناهنجاری های کیفوز، لوردوز و سر به جلو در ورزشکاران ووشوکار در دو سطح حرفه ای و آماتور و مقایسه آن با افراد غیر ورزشکار انجام شد.مواد و روش هانمونه آماری این تحقیق شامل 50 ورزشکار حرفه ای ووشوکار، 50 ورزشکار آماتور ووشوکار و 50 نفر غیر ورزشکار بود. برای اندازه گیری کیفوز و لوردوز از خط کش منعطف استفاده شد. به منظور سنجش میزان زاویه سر از گونیامتری که بدین منظور ساخته شده بود، استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون ANOVA یک سویه و آزمون تعقیبی Tukey استفاده شد.یافته هاکیفوز، لوردوز و سر به جلو در هر سه گروه دارای تفاوت معنی دار بود (به ترتیب 22/08 = F و 0/01 > P، 1/8 = F و 0/01 > P، 15/8 = F و 0/01 > P). در ورزشکاران حرفه ای با 13 ± 49/8 درجه کیفوز، 9 ± 51/2 درجه لوردوز، 7/2 ± 35/6 درجه سر به جلو بیش ترین میزان اختلال پاسچرال مشاهده شد.نتیجه گیریبا توجه به این که ناهنجاری های کیفوز، لوردوز و سر به جلوی ورزشکاران حرفه ای شدیدتر از افراد غیرحرفه ای بود، طراحی و برنامه ریزی مناسب تمرینات تخصصی ویژه این رشته ورزشی و توجه به حفظ پاسچر صحیح در حین تمرینات ضروری می باشد.
کلید واژگان: ناهنجاری وضعیتی, ورزشکار حرفه ای, ورزشکار آماتور, ووشو}IntroductionThe execution of skillful movement patterns during sport practice sessions and real contests can lead to negative adaptations in the skeletal system. This study aimed at investigating kyphosis، lordosis and forward head abnormalities in professional and amateur Wushu athletes، and comparing them with the same abnormalities in non-athletes.Materials And Methods50 professional and 50 amateur Wushu athletes along with 50 non-athletes participated in the present study. Kyphosis and lordosis were measured using a flexible ruler. In order to measure the angle of forward head، a handmade goniometer was used. Data were statistically analyzed using one way ANOVA and Tukey post hoc test.ResultsThe degree of Kyphosis، lordosis and forward head differed significantly among the studied groups (F = 22. 08، P < 0. 01; F = 1. 8، P < 0. 01; F = 15. 8، P < 0. 01، respectively). As the following figures indicate، the professional athletes had the highest rate of postural abnormalities among the subjects studied: kyphosis: 49. 8 ± 13، lordosis: 51. 2 ± 9 and forward head: 35. 6 ± 7. 2.ConclusionThe presence of kyphosis، lordosis and forward head abnormalities in professional athletes indicates the importance of devoping more specific training programs for Wuahu athletes.Keywords: Skeletal abnormalities, Professional athletes, Amateur athletes, Wushu}
- این فهرست شامل مطالبی از ایشان است که در سایت مگیران نمایه شده و توسط نویسنده تایید شدهاست.
- مگیران تنها مقالات مجلات ایرانی عضو خود را نمایه میکند. بدیهی است مقالات منتشر شده نگارنده/پژوهشگر در مجلات خارجی، همایشها و مجلاتی که با مگیران همکاری ندارند در این فهرست نیامدهاست.
- اسامی نویسندگان همکار در صورت عضویت در مگیران و تایید مقالات نمایش داده می شود.