به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

مقالات رزومه دکتر امرالله ابراهیمی

  • امرالله ابراهیمی، مهدی بورونی*، رضا باقریان سرارودی، زهرا حیدری، فریبرز خوروش
    زمینه و هدف

    سردردهای میگرنی یکی از اختلالات شایع عصب روان شناختی است که احتمالا با واسطه گری مشکلات روان شناختی کیفیت زندگی و عملکرد عمومی بیماران را به شدت مختل می کند. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی گری شدت درد در ارتباط بین مولفه های روانی تنی بر کیفیت زندگی این بیماران می باشد.

    مواد و روش ها

    در این مطالعه مقطعی، تعداد 250  بیمار مبتلا به میگرن  با لحاظ نمودن  ملاک های ورود و خروج از بین افراد مبتلا به میگرن مراجعه کننده به کلینیک درد و نورولوژی وابسته به علوم پزشکی اصفهان در سال 1399 از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. پرسشنامه های کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (SF-26)، مقیاس شدت درد ون کورکوف (PIS) و همچنین پرسشنامه ملاک های تشخیصی- پژوهشی روان تنی (DCPR) تکمیل گردید.

    یافته ها

    نتایج نشان داد گرچه شدت درد با متغیرهای پژوهش همبستگی معنی داری نشان نداد؛ ولی ملاک های تشخیصی پژوهشی  روان تنی  با ابعاد کیفیت زندگی همبستگی  معنی داری  داشت.  همچنین در مدل تحلیل مسیر  ارتباط مستقیم و غیرمستقیم معنی داری بین مولفه های روان تنی  و شدت درد با ابعاد مختلف کیفیت زندگی یافت نشد هرچند که مدل پیشنهادی تحلیل مسیر  متغیرها برازش مناسبی را نشان داد.

    نتیجه گیری

    یافته های این پژوهش سهم برخی عوامل زیربنایی روان شناختی در پیدایی و تداوم  سردرد را تبین می کند. یافته های این مطالعه تدوین بسته های مداخله ای روان شناختی مبتنی بر مدل تبیینی اصلاح ناگویی هیجانی، خلق تحریک پذیر، اضطراب سلامت و رفتار تیپ الف به منظور ارتقای  کیفیت زندگی بیماران مبتلا به میگرن پیشنهاد می کند.

    کلید واژگان: سردردمیگرنی, شدت درد, ملاک های پژوهشی تشخیصی روان تنی, رفتار تیپ الف, خلق تحریک پذیر, ناگویی هیجانی, اضطراب سلامتی, کیفیت زندگی}
    Amrollah Ebrahimi, Mehdi Borouni*, Reza Bagherian-Sararoudi, Zahra Heidari, Fariborz Khorvash
    Aim and Background

    Migraine headaches are one of the psychosomatic disorders that severely impair patients' quality of life and general functioning by mediating psychological problems. The aim of this study was to investigate the mediating role of pain intensity in the relationship between psychosomatic components on quality of life in these patients.

    Methods and Materials:

     In this cross-sectional study, 250 patients with migraine were selected based on inclusion and exclusion criteria among people with migraine referred to the Pain and Neurology Clinic affiliated to Isfahan Medical Sciences in 2020 through available sampling. In the appropriate psychological situation, after justifying the goals of the research, the World Health Organization Quality of Life Questionnaire (SF-26), Von Korff’s Pain Intensity Scale (PIS) and also the Diagnostic criteria for psychosomatic research Questionnaire (DCPR) were completed.

    Findings

    The results showed that there was no significant correlation between pain intensity and other variables and only psychosomatic components had a significant negative correlation with quality of life dimensions and Also, in the path analysis model, no significant direct and indirect relationship was found between psychosomatic components and pain intensity with different dimensions of quality of life, although the proposed path analysis model showed a good fit.

    Conclusions

    The findings of this study suggest the development of psychological intervention packages based on the explanatory model for the correction of Alexithymia, irritable mood, health anxiety and type A behavior in order to improve the quality of life of migraine patients.

    Keywords: Migraine headache, Pain Intensity, DCPR, Type a behavior, Irritable mood, Alexithymia, Health anxiety, Quality of life}
  • مریم آقایی، امرالله ابراهیمی*، مجتبی انصاری شهیدی

    پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر همجوشی شناختی و ناگویی هیجانی دانش آموزان با شکایات روان تنی انجام گرفت. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه و دوره پیگیری دوماهه بود. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان دوره متوسطه دوم با شکایات روان تنی شهرستان خمینی شهر در سال تحصیلی 1400-1399 بود. در این پژوهش تعداد 37 دانش آموز با شکایات روان تنی با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و گواه جای دهی شدند (18 نفر در گروه آزمایش و 19 نفر در گروه گواه). گروه آزمایش مداخله شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی را طی دو ماه در 8 جلسه 75 دقیقه ای دریافت نمودند. پرسش نامه های مورد استفاده در این پژوهش شامل مقیاس شکایات روان تنی (Takata & Sakata)، پرسش نامه همجوشی شناختی (Gillanders et al.) و پرسش نامه ناگویی هیجانی (Bagby et al.) بود. داده های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس آمیخته با استفاده از نرم افزار آماری SPSS23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر همجوشی شناختی و ناگویی هیجانی دانش آموزان با شکایات روان تنی تاثیر معنادار دارد (001/0>p). بر اساس یافته های پژوهش می توان چنین نتیجه گرفت که شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی با فعالیت ها و نگرش ذهن آگاهانه و پرداختن به احساسات و هیجان های مشکل ساز می تواند به عنوان یک درمان کارآمد جهت کاهش همجوشی شناختی و ناگویی هیجانی دانش آموزان با شکایات روان تنی مورد استفاده قرار گیرد.

    کلید واژگان: اختلال های روان تنی, شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی, ناگویی هیجانی, همجوشی شناختی}
    Maryam Aghaei, Amrollah Ebrahimi *, Mojtaba Ansari Shahidi
    Introduction

    In the past decades, a group of diseases have been classified under the title of psychosomatic complaints and it has been reported that the diagnostic problems and their differentiation from other diseases have caused an increase in paraclinical and diagnostic costs in the patients of this group of patients. Psychosomatic diseases are a class of diseases in which a person suffers from physical and physical signs and symptoms that are caused by psychological factors or may be intensified under the influence of psychological characteristics and stressors. It seems that in addition to biological mechanisms, psychological and emotional factors are involved in the occurrence of these diseases. In this way, different levels of feelings of hostility, depression, and anxiety can be seen as the predominant basic factors of psychosomatic complaints. According to this, the present study was conducted to investigate the efficacy of mindfulness-based cognitive therapy on cognitive fusion and alexithymia in students with psychosomatic disorders.
     

    Method

    The research method was quasi-experimental with pretest, posttest, control group, and two-month follow-up period design. The statistical population included secondary high school students with psychosomatic disorder in Khomeini Shahr in the academic year 2020-21. 37 students with signs of psychosomatic disorder were selected through the purposive sampling method and randomly accommodated into experimental and control groups (18 in the experimental and 19 in the control group). The experimental group received eight seventy-five-minute sessions of mindfulness-based cognitive therapy intervention during two months. The applied questionnaires in this study included a psychosomatic complaints scale (Takata & Sakara, 2004), a Cognitive fusion questionnaire (Gillanders et al., 2014), and an alexithymia (Takata & Sakara, 2004) questionnaire (Bagby et al., 1994). The data from the study were analyzed through mixed ANOVA via SPSS23 software.
     

    Results

    The results showed that mindfulness-based cognitive therapy has a significant effect on cognitive fusion and alexithymia in students with psychosomatic disorder (p<0.001). Also, the results showed that this effectiveness remained stable in the two-month follow-up period. Descriptive findings also indicated that cognitive therapy based on mindfulness was able to reduce the average scores of cognitive fusion and alexithymia of students with psychosomatic complaints.
     

    Conclusion

    According to the findings of the present study, it can be concluded that mindfulness-based cognitive therapy can be used as an efficient therapy to decrease cognitive fusion and alexithymia in students with psychosomatic disorder through mindful activities and attitudes and addressing feelings and problem-making emotions. In addition, cognitive therapy based on mindfulness by applying practical mechanisms (such as body awareness and cognitive and emotional re-evaluation), can reduce the cognitive and emotional avoidance of students with psychosomatic complaints. On the other hand, by accepting signs and symptoms, students reduce overthinking about symptoms and learn that these are part of the body's defense mechanisms against stress that they have to deal with. This process improves the skill of regulating, managing, and expressing emotions and reduces alexithymia and cognitive fusion.

    Keywords: Alexitimia, Cognitive Fusion, Mindfulness-Based Cognitive Therapy, Psychosomatic Disorders}
  • Nafise Zare, Amrollah Ebrahimi *, Mansour Siavash, Reza Bagheriansararodi
    Objectives
    This study aims to explore the relationship between attachment styles, psychological well-being, and treatment adherence. Also, it examines the mediating role of mentalization in the connection between attachment, well-being, and adherence to treatment.
    Methods
    This cross-sectional study included 230 diabetic patients aged 20 to 65 who sought treatment at the Isfahan endocrinology and metabolism clinics from July to October 2021. Demographic and clinical data were recorded. All participants completed Ryff’s Psychological Well-Being Questionnaire, Collins and Read Attachment Style Questionnaire, Mentalization Questionnaire (Ments), and Tobert's Self-Care Questionnaire. Data analysis was conducted using correlation and structural equation modeling methods.
    Results
    A secure attachment style and psychological well-being were found to have a positive correlation with treatment adherence (p<0.05, T=4.32, p<0.05, T=2.79). Furthermore, mentalization was identified as a significant mediator in the relationship between psychological well-being, avoidant attachment style, and treatment adherence (p<0.05, T=4.38, p<0.05, T=2.05).
    Conclusion
    The study highlights the significant mediating role of mentalization between treatment adherence, psychological well-being, and avoidant attachment. It emphasizes the potential of mentalization to improve treatment adherence, especially among individuals with an avoidant insecure attachment style.
    Keywords: Type 2 diabetes, Psychological Well-Being, Attachment Styles, Mentalization, Structural Equations Model}
  • Zari Ahmadi, Farzad Goli, Molood Alimirzaie, Mehdi Ebrahimi, Amrollah Ebrahimi *
    Background

    Reliable and valid measurement tools with strong psychometric properties are crucial in the evaluation of individuals experiencing trauma-related distress in both clinical and research contexts. Thus, this study investigated the psychometric properties of the Posttraumatic Diagnostic Scale (PDS) in Iranian and German samples.

    Methods

    A cross-sectional collaboration was conducted between Isfahan University of Medical Sciences in Iran and Philipp University of Marburg in Germany. The study involved a total of 1196 participants, with 364 participants from Iran and 832 participants from Germany. The participants were selected from the general population as well as individuals with mood/anxiety disorders from 2017 until 2018. The questionnaires used in this study included the Demographic Checklist, Patient Health Questionnaire (PHQ; Kroenke, Spitzer, & Williams‎, 2002), Screening for Somatoform Disorders-7 (SOMS-7; Rief & Hiller, 2003), and PDS (Foa et al., 1997). Factor analysis, correlations calculation, and diagnostic analysis of the data were conducted using SPSS software and R (4.3.1).

    Results

    Factor analysis of the PDS did not reveal a factor structure similar to previous research. Convergent validity was demonstrated by significant correlations between PDS scores and related measures. Diagnostic validity was established as the PDS effectively discriminated between individuals with mood/anxiety disorders and healthy participants. Sensitivity, specificity, and accuracy (all of them > 0.6 except for Iranian women = 0.39) revealed how accurately the test categorizes individuals in both populations. In the Iranian sample, AUC was around 70% accuracy in differentiation. The German sample's AUC of approximately 80% diagnostic capability between healthy and affected groups. The cutoff scores of men and women were 24 and 27 in the Iranian population, and 9 and 8 in the German population, respectively. Strong internal consistency coefficients (Cronbach's alpha > 0.91) were observed for both Persian and German versions of the PDS, confirming their reliability.

    Conclusion

    The study underscores the robust psychometric attributes of the Persian and German versions of the PDS, endorsing their reliability, validity, and diagnostic potential. Variations in factor structures across cultural groups emphasize the need for culturally-sensitive psychometric assessments. The PDS emerges as a valuable cross-cultural tool for diagnosing and assessing post-traumatic stress disorder (PTSD), with implications for clinical practice and research in diverse populations.

    Keywords: Post-Traumatic Stress Disorder, Cross-Cultural Comparison, Psychometrics, Diagnostic Test}
  • امرالله ابراهیمی، سید محمدحسین موسوی، پروانه خراسانی، مهناز احمدی، سیما عندلیب*
    مقدمه

    پرستاران در باندمی COVID-19 تحت شرایط فشارزایی قرار گرفتند که لزوم مداخلات روان شناختی- حمایتی را ضروری ساخته است. هدف این مطالعه تعیین اثربخشی بسته آموزشی-درمانی مبتنی بر انعطاف پذیری روان شناختی بر کیفیت زندگی کاری و سلامت عمومی پرستاران COVID-19 بود.

    مواد و روش ها

    این پژوهش یک کار آزمایی بالینی یک سو کور بود. بر اساس مصاحبه بالینی از جمعیت 120 نفر پرستاران شاغل در بیمارستان عیسی بن مریم سانتر کووید 19 شهر اصفهان در زمستان 1399، 30 نفر انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و مداخله تخصیص یافتند. ابزار مطالعه پرسشنامه کیفیت زندگی کاری والتون و پرسشنامه سلامت عمومی (PHQ) و بسته آموزشی-درمانی مواجهه ایمن روان شناختی مبتنی بر انعطاف پذیری روان شناختی بود. داده ها در نرم افزار آماری 24 SPSS  با روش تحلیل کوواریانس تک متغیره تجزیه وتحلیل شدند.

    یافته ها

    میانگین نمرات کیفیت زندگی و سلامت عمومی دو گروه قبل از مطالعه تفاوت معنادار آماری نداشت (p>0.05). بعد از مداخله میانگین نمرات کیفیت زندگی گروه آزمایش و کنترل به ترتیب 7/74 و 6/72 بود که تفاوت آماری معناداری نداشت ولی نمرات میانگین سلامت عمومی گروه آزمایش و گروه کنترل  به ترتیب 7/31 و 8/38 بود که تفاوت آماری معناداری داشت.

    نتیجه گیری

    کاربرد بسته آموزشی درمانی مبتنی بر انعطاف پذیری روان شناختی توانسته است بر مولفه های سلامت عمومی پرستاران تاثیر مثبت و معناداری داشته باشد؛ ازاین رو توجه به این بسته های آموزشی در برنامه ریزی آموزشی و سیاست گذاری های مدیریت پرستاری پیشنهاد می شود.

    کلید واژگان: کیفیت زندگی کاری, سلامت عمومی, پرستاری مراقبت های ویژه, COVID-19, انعطاف پذیری روان شناختی}
    Amrollah Ebrahimi, Seyed MohammadHossein Mosavi, Parvaneh Khorasani, Mahnaz Ahmadi, Sima Andalib*
    Introduction

    In the COVID-19 pandemic, nurses were subjected to stressful conditions, which necessitated the need for psychological-supportive interventions. The aim of this study was to determine the effectiveness of the educational-therapeutic package based on psychological flexibility on the quality of work life and general health of COVID-19 nurses.

    Materials and methods

    This study was a single-blind clinical trial. Based on the clinical interview, 30 people were selected from the population of 120 nurses working in Isa Bin Maryam Center for Covid-19 Hospital in Isfahan city in the winter of 2019 and were randomly assigned to two control and intervention groups. The study tools were Walton's Quality of Work Life Questionnaire and General Health Questionnaire (PHQ) and psychological safe exposure educational-therapeutic package based on psychological flexibility. The data were analyzed in SPSS 24 statistical software with univariate analysis of covariance method.

    Findings

    The average scores of the quality of life and general health of the two groups before the study had no statistically significant difference (p>0.05). After the intervention, the average quality of life scores of the experimental and control groups were 74.7 and 72.6, respectively, which did not have a statistically significant difference, but the average scores of the general health of the experimental and control groups were 31.7 and 38.8, respectively, which was a statistically significant difference.

    Conclusion

    the application of the therapeutic educational package based on psychological flexibility has been able to have a positive and significant effect on the general health components of nurses; Therefore, it is suggested to pay attention to these educational packages in educational planning and nursing management policies.

    Keywords: quality of work life, public health, special care nursing, COVID-19, psychological flexibility}
  • زینب یزدانی، شیدا جبل عاملی*، امرالله ابراهیمی، زهره رئیسی
    مقدمه

    افسردگی و پرفشاری خون، از جمله مشکلات شایع سالمندان است که می تواند در شروع و تشدید یکدیگر موثر باشد؛ به طوری که بیماری های روان شناختی، چهارمین علت اصلی مرگ و میر در جهان محسوب می شوند. پژوهش حاضر با هدف تعیین مدل ساختاری رابطه افسردگی با پرفشاری خون با میانجی عادات تغذیه ای در سالمندان انجام شد.

    روش ها

    این مطالعه از نوع توصیفی بر اساس مدل یابی معادلات ساختاری (Structural equation modeling یا SEM) و جامعه مورد نظر شامل تمامی سالمندان مراجعه کننده به مرکز بهداشت شهرستان فلاورجان در سال 99-1398 بود که از میان آن ها، 360 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای تحقیق شامل پرسش نامه عادات تغذیه ای، پرسش نامه افسردگی سالمندان و سامانه سیب (سامانه یکپارچه بهداشت) بود. داده ها با استفاده از آزمون های آمار توصیفی و استنباطی در نرم افزارهای AMOS و SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

    یافته ها

    با توجه به ضریب رگرسیون 266/0- و مقدار بحرانی 57/3- و 051/0 = P، متغیر عادات تغذیه ای می تواند نقش میانجی بین متغیر پیش بین افسردگی و متغیر ملاک پرفشاری خون باشد و آن را تبیین نماید. در واقع، مدل دارای توانایی پیش بینی و برازش بود.

    نتیجه گیری

    با توجه به نتایج پژوهش حاضر مبنی بر رابطه افسردگی، پرفشاری خون و عادات تغذیه ای در سالمندان، توجه هم زمان به مشکلات روان شناختی و جسمانی آن ها ضروری است. بنابراین، برنامه ریزی های لازم جهت تشخیص و درمان به موقع افسردگی و عوامل مرتبط با آن، می تواند در ارتقای سلامت سالمندان به ویژه بهبود وضعیت سلامت روانی آن ها موثر باشد.

    کلید واژگان: افسردگی, پرفشاری خون, عادات تغذیه ای, سالمندان}
    Zeynab Yazdani, Sheida Jabalameli*, Amrolah Ebrahimi, Zohreh Raeisi
    Background

    Depression and blood pressure are the common disorders in the elderly and are effective in beginning and intensifying each other, so that mental disorders are the fourth main cause of death in the world. The aim of this study was to determine the structural model of the relationship between depression and blood pressure with the mediation of nutritional habits in the elderly.

    Methods

    This research was a descriptive study based on structural equation modeling (SEM). The research population included all the elderly people who referred to the health center of Falavarjan City, Iran, in 2019-2020, and 360 of them were selected by convenience sampling. Research tools included nutritional habits questionnaire, elderly depression questionnaire, and the Integrated Health System (SIB). Data analysis was done using descriptive and inferential statistics tests in AMOS and SPSS software.

    Findings

    According to the regression coefficient of -0.266 and the critical value of -3.57 and P = 0.051, the variable of nutritional habits can play the role of a mediating variable between the predictor variable of depression and the criterion variable of blood pressure and can explain it. In fact, the model had the ability to predict and fit.

    Conclusion

    According to the results of this research based on the relationship between depression, blood pressure, and nutritional habits in the elderly, simultaneous attention to somatic and psychological problems is necessary. Therefore, planning to diagnose and treat depression and its factors on time can be effective in improving health in the elderly, especially improving their mental health.

    Keywords: Depression, Blood pressure, Eating habits, Elderly}
  • کمال مقتدایی، امرالله ابراهیمی*، سید عباس حقایق، حسن رضایی جمالویی، پیمان ادیبی
    مقدمه و هدف

    سندرم روده تحریک پذیر (IBS) یک اختلال عملکردی در سیستم روده- معده است که با علایم ویژه روده- معده بدون علت ارگانیک تعریف می شود. هدف از پژوهش بررسی اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر تبعیت از درمان و شدت درد در بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر بود.

    مواد و روش ها

    پژوهش حاضر روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل همراه با گروه پیگیری 2 ماهه بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر شهر اصفهان در سال 97 بود که با روش نمونه گیری در دسترس، تعداد 15 نفر انتخاب و به طور تصادفی به یک گروه مداخله به روش درمان پذیرش و تعهد و یک گروه کنترل، تقسیم شدند. داده ها با استفاده از مقیاس پرسشنامه تبعیت از درمان سید فاطمی و همکاران (TAQ) (1397) و پرسشنامه درد دورکین و همکاران (SF-MPQ-2) (2009) جمع آوری شد. مداخله درمان پذیرش و تعهد طی 8 جلسه 90 دقیقه ای هفته ای یکبار انجام شد؛ اما گروه گواه هیچ مداخله ای را دریافت نکردند. داده های پژوهش، به روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

    یافته ها

    یافته ها نشان داد روش درمان پذیرش و تعهد بر تبعیت ازدرمان  بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر موثر است (05/0>p). همچنین روش درمان پذیرش و تعهد برشدت درد بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر موثر بود (05/0>p).

    نتیجه گیری

    نتیجه گیری می شود درمان پذیرش و تعهد بر تبیعت از درمان و شدت درد موثر است.

    کلید واژگان: درمان تعهد و پذیرش, تبعیت از درمان, شدت درد}
    Kamal Moghtadaei, Amroalah Ebrahimi*, Sayed Abbas Haghayegh, Hasan Rezai Jamalouei, Peyman Adibi
    Aim and Background

    Irritable bowel syndrome (IBS) is a functional disorder in the intestinal-gastric system that is defined by specific intestinal-gastric symptoms without an organic cause. The aim of the research was to investigate the effectiveness of acceptance and commitment therapy on treatment compliance and pain intensity in patients with irritable bowel syndrome.

    Materials and Methods

    The present study was a semi-experimental research method of pre-test-post-test design with a control group and a 2-month follow-up group. The statistical population of this research was all the patients with irritable bowel syndrome in Isfahan city in 2017, 15 people were selected by the available sampling method and randomly divided into an intervention group using the acceptance and commitment treatment method and a control group. Data were collected using Seyed Fatemi et al. treatment adherence questionnaire (TAQ) (2017) and Durkin et al. pain questionnaire (SF-MPQ-2) (2009). The intervention of acceptance and commitment therapy was carried out during 8 sessions of 90 minutes once a week; But the control group did not receive any intervention. The research data was analyzed by variance analysis with repeated measurements.

    Findings

    The findings showed that the acceptance and commitment treatment method is effective on the treatment compliance of patients with irritable bowel syndrome (p<0.05). Also, the treatment method of acceptance and commitment of pain severity in patients with irritable bowel syndrome was effective (P<0.05).

    Conclusion

    It can be concluded that acceptance and commitment therapy is effective on treatment adherence and pain intensity.

    Keywords: commitment, acceptance therapy, adherence to treatment, pain intensity}
  • مریم آقایی، امرالله ابراهیمی*، مجتبی انصاری شهیدی

    پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر استرس ادراک شده و علایم روان تنی دانش آموزان دختر با اختلال های روان تنی انجام گرفت. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه و دوره پیگیری دوماهه بود. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم با اختلال های روان تنی شهرستان خمینی شهر در سال تحصیلی 1400-1399 بود. در این پژوهش، 37 دانش آموز با اختلال های روان تنی به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و گواه جای دهی شدند (18 نفر در گروه آزمایش و 19 نفر در گروه گواه). گروه آزمایش مداخله شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی را طی دو ماه در 8 جلسه 75 دقیقه ای دریافت کردند. پرسشنامه های استفاده شده در این پژوهش شامل مقیاس شکایات روان تنی (PCS) و مقیاس استرس ادراک شده (PSS) بود. داده های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس آمیخته با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-23 تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان می دهد شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر استرس ادراک شده و علایم روان تنی دانش آموزان با اختلال های روان تنی تاثیر معناداری دارد (001/0>p). براساس یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی با فعالیت ها و نگرش ذهن آگاهانه و پرداختن به احساسات و هیجان های مشکل ساز می تواند درمانی کارآمد برای کاهش استرس ادراک شده و علایم روان تنی دانش آموزان با اختلال های روان تنی باشد.

    کلید واژگان: استرس ادراک شده, اختلال های روان تنی, شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی}
    Maryam Aghaei, Amroallah Ebrahimi *, Mojtaba Ansari Shahidi

    The present study investigated the effectiveness of mindfulness-based cognitive therapy on perceived stress and psychosomatic symptoms in students with psychosomatic disorders. The study employed a quasi-experimental design with a pre- and post-test, a control group, and a two-month follow-up period. In the academic year 2020-21, the statistical population included secondary high school students with psychosomatic disorder in the city of Khomeini Shahr. Using a method of purposive sampling, 37 students with psychosomatic disorder symptoms were selected and randomly assigned to experimental and control groups (18 in the experimental group and 19 in the control group). Over the course of two months, the experimental group received eight 75-minute mindfulness-based cognitive therapy sessions. This study utilized the psychosomatic complaints scale (PCS) and perceived stress scale (PSS) as questionnaires. The study’s data were analyzed using mixed ANOVA and SPSS-23 software. The results showed that mindfulness-based cognitive therapy has a significant impact on perceived tension and psychosomatic symptoms in students with psychosomatic disorder (p<0.001). Based on the findings of the present study, it can be concluded that mindfulness-based cognitive therapy can be used as an effective therapy to reduce perceived stress and psychosomatic symptoms in students with psychosomatic disorder through mindful activities and attitudes, as well as by addressing problematic feelings and emotions.

    Keywords: Perceived Stress, psychosomatic disorders, Mindfulness-Based Cognitive Therapy}
  • امرالله ابراهیمی، سعید نصیری ده سرخی*، حامد دقاق زاده، حمید نصیری ده سرخی، صدیقه صدرعاملی
    مقدمه

    فن آوری های جدید در علوم اعصاب مانند نوروفیدبک (Neurofeedback) NFB، یکی از موضوعات پژوهشی رو به رشد و چالش برانگیز است. مطالعه ی حاضر، تعیین اثربخشی مداخله ی نوروفیدبک بر شدت علایم گوارشی، افسردگی، اضطراب، استرس و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سندرم روده ی تحریک پذیر (Irritable bowel syndrome) IBS بود.

    روش ها

    این مطالعه ی یک کارآزمایی بالینی دوسوکور با گروه گواه بود که در سال 1399 به انجام رسید. شرکت کنندگان در غربالگری اولیه 160 بیمار مبتلا به IBS بودند که 30 نفر (26 نفر زن) واجد ملاک های ورود، وارد مطالعه شدند و بطور تصادفی بلوکی به سه گروه مداخله نوروفیدبک، دارونما (نوروفیدبک نما) و گروه گواه (صرفا داروی گوارش) قرار گرفتند. گروه ها قبل و بعد از مداخله مقیاس شدت علایم (IBS-SSS)، مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس (DASS-42) و پرسش نامه ی کیفیت زندگی سندرم روده ی تحریک پذیر (QOL-IBS) را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس تحلیل شدند.

    یافته ها

    نتایج نشان داد، نوروفیدبک و دارونما همراه دارو (نوروفیدبک نما) در مقایسه با دارو به تنهایی، اثر بیشتر و معنی داری بر کاهش علایم افسردگی و شدت علایم گوارشی IBS داشتند (0/05 > P). گروه دارونما (نوروفیدبک نما) همراه دارو، افزایش نمرات کیفیت زندگی بالاتری را نسبت به دو گروه دیگر نشان داد (0/05 > P). تفاوت معنی داری بین گروه ها در متغیرهای استرس و اضطراب دیده نشد.

    نتیجه گیری

    یافته ها از استفاده ی نوروفیدبک در کنار درمان دارویی و برقراری رابطه ی درمانی مناسب در بیماران IBS حمایت کرد.

    کلید واژگان: نوروفیدبک, سندرم روده ی تحریک پذیر, افسردگی, اضطراب, استرس, کیفیت زندگی}
    Amrolah Ebrahimi, Saeid Nasiri Dehsorkhi *, Hammed Daghaghzadeh, Hamid Nasiri Dehsorkhi, Sedigheh Sadrameli
    Background

    New technologies in neuroscience like neurofeedback (NFB) is one of the growing and challenging issues. The aim of present study was to determine the effectiveness of NFB on the severity of gastrointestinal (GI) symptoms, depression, anxiety, stress and quality of life in irritable bowel syndrome (IBS).

    Methods

    This study is a double-blind clinical trial with a control group. Initial screening included 160 patients with IBS who were referred by the gastroenterologist. Thirty patients were randomly assigned to three groups of NFB intervention; placebo (Pseudo-NFD) and control group (GI drugs only). The groups completed the IBS Severity Scale (IBS-SSS), Depression, Anxiety and Stress Scale (DASS-42) and IBS Quality of Life Questionnaire (QOL-IBS) before and after the intervention. Data were analyzed using ANOVA.

    Findings

    The results showed that NFB and placebo had a greater and significant effect on reducing depressive symptoms and IBS severity compared to the drug alone (P < 0.05). The placebo group with the drug showed an increase in higher quality of life scores than the other groups (P < 0.05). There was no significant difference between the groups in stress and anxiety.

    Conclusion

    Findings support the use of NFB along with medication for IBS patients, which is associated with appropriate therapeutic relationship, to enhance the effectiveness of interdisciplinary interventions.

    Keywords: Neurofeedback, Irritable Bowel Syndrome, Depression, Anxiety, Stress, Quality of Life}
  • شیلا کرمانی، امرالله ابراهیمی*، رضا باقریان سرارودی، آوات فیضی، پیمان متقی

     مقدمه:

     دردهای عضلانی- اسکلتی، از شایع ترین دردها در مراجعین به مراکز درمانی است که می تواند دارای ابعاد روان شناختی باشد. هدف پژوهش حاضر، تدوین مدل ساختاری در تبیین نقش واسطه ای فاجعه سازی درد، افسردگی و اضطراب بین انعطاف پذیری روان شناختی با خودکارآمدی درد بیماران مبتلا به دردهای عضلانی- اسکلتی بود.

    روش ها

    در یک مطالعه ی مقطعی، 200 بیمار مبتلا به دردهای مزمن عضلانی- اسکلتی به روش نمونه گیری در دسترس از میان مراجعه کنندگان به مراکز درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در 1400-1399 انتخاب شدند. شرکت کنندگان واجد شرایط ورود به مطالعه، پرسش نامه های پذیرش درد مزمن (Chronic Pain Acceptance Questionnaire)، گسلش شناختی (Cognitive Fusion Questionnaire)، خود مشاهده گر (Self-Experience Questionnaire)، زندگی ارزش محور (Value-based Life Questionnaire)، اقدام متعهدانه (Committed Action Questionnaire)، خودکارآمدی درد (Pain Self-Efficacy Questionnaire) و مقیاس های بهشیاری (Mindful Attention Awareness Scale)، فاجعه سازی درد (Pain Catastrophizing Scale) و اضطراب و افسردگی بیمارستانی (Hospital Anxiety and Depression Scale) را تکمیل کردند. داده ها با روش آماری معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

    یافته ها

    نتایج پژوهش نشان داد، ضریب میزان تاثیر مستقیم فاجعه سازی درد، اضطراب، افسردگی و انعطاف پذیری روان شناختی بر خودکارآمدی درد به ترتیب 0/357، 0/255، 0/127 و 0/849 است و در سطح 99 درصد اطمینان این تاثیر معنی دار است (0/01 > P). انعطاف پذیری روان شناختی به صورت غیرمستقیم با میانجیگری فاجعه سازی درد، اضطراب، افسردگی بر خودکارآمدی درد (502-/0) تاثیر می گذارد (0/01 > P). رابطه ی کل بین انعطاف پذیری روان شناختی و خودکارآمدی درد (0/346) می باشد. برای آزمایش مناسب بودن تناسب مدل ها، از شاخص برازش مقتصد هنجار شده (NFI)، شاخص تاکر-لوییس (TLI)، شاخص برازش تطبیقی (CFI) و شاخص برازش افزایشی (IFI) استفاده شد که در محدوده ی قابل قبولی بودند.

    نتیجه گیری

    متغیر انعطاف پذیری روان شناختی با میانجی گری فاجعه سازی درد، افسردگی و اضطراب، پیش بینی کننده ی خودکارآمدی درد می باشد و به نظر می رسد انعطاف پذیری روان شناختی با تعدیل اثر فاجعه سازی درد، افسردگی، اضطراب، خودکارآمدی درد را افزایش می دهد. در نهایت بهبود این عوامل روان شناختی ممکن است بر روند مدیریت بهتر بیماری تاثیر بگذارد.

    کلید واژگان: فاجعه سازی, افسردگی, اضطراب, انعطاف پذیری, خودکارآمدی درد}
    Shila Kermani, Amrolah Ebrahimi *, Reza Bagherian-Sararoudi, Awat Feizi, Peyman Mottaghi
    Background

    Musculoskeletal pain is one of the most common pains in patients referred to medical centers which may have a psychological basis. The aim of this study was to develop a structural model to explain the mediating role of catastrophizing pain, depression and anxiety between psychological flexibility and pain self-efficacy in patients with musculoskeletal pain.

    Methods

    In a cross-sectional study, 200 patients with chronic musculoskeletal pain were selected by convenience sampling method from those referred to medical centers affiliated to Isfahan University of Medical Sciences in 2020-2021. Eligible participants filled out: Chronic Pain Acceptance Questionnaire (CPAQ), Cognitive Fusion Questionnaire (CFQ), Self-Experience Questionnaire (SEQ), Value-based Life Questionnaire (VLQ), Committed Action Questionnaire (CAQ-8), Pain Self-Efficacy Questionnaire (PSEQ) and the Mindful Attention Awareness Scale (MAAS), Pain Catastrophizing Scale (PCS), and Hospital Anxiety and Depression Scale (HADS). Then the data were analyzed using SPSS-24 and AMOS software and statistical methods of regression analysis and structural equations.

    Findings

    The results showed that the direct effect coefficient of pain catastrophizing, anxiety, depression and psychological flexibility on pain self-efficacy is (0.357), (0.255), (0.127) and (0.849) respectively. The total relationship between psychological flexibility and pain self-efficacy is (0.346). To test the suitability of the models, NFI, TLI, CFI and IFI indices were used, which were within acceptable limits.

    Conclusion

    The psychological flexibility variable predicts pain self-efficacy mediated by catastrophic pain, depression and anxiety (P < 0.01, r = 0.85) and it appears that predicting pain catastrophe, depression, anxiety and psychological resilience can increase pain self-efficacy. Ultimately, the improvement of these psychological factors may affect the process of better disease management.

    Keywords: Catastrophizing, Depression, Anxiety, Flexibility, Self-Efficacy}
  • کمال مقتدایی، امرالله ابراهیمی*، سید عباس حقایق، حسن رضایی جمالویی، پیمان ادیبی

    هدف:

     پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر تنظیم هیجانی و ادراک بیماری در زنان مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر انجام گرفت.

    روش پژوهش: 

    روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه همراه با پیگیری بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه بیماران زن مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر شهر اصفهان در سال 1397 بود که با روش نمونه گیری در دسترس، تعداد 30 نفر انتخاب و به طور تصادفی به یک گروه مداخله به روش درمان پذیرش و تعهد و یک گروه گواه تقسیم شدند که در نهایت پس از ریزش، 28 نفر باقی ماندند (گروه آزمایش 13 نفر و گروه گواه 15 نفر). گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقه ای تحت درمان پذیرش و تعهد براساس پروتکل هیز، اورسیلو و رویمر (2010) قرار گرفتند و گروه گواه در لیست انتظار ماندند. جمع آوری داده ها بر اساس پرسشنامه ادراک بیماری (برید بنت و همکاران، 2002) و پرسشنامه تنظیم هیجان (گراس و جان، 2003) انجام پذیرفت و از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر با استفاده از نرم افزار spss استفاده شد.

    یافته ها

    نتایج نشان داد روش درمان پذیرش و تعهد بر تنظیم هیجانی (09/24=F، 001/0>P) و ادراک بیماری (91/10=F، 001/0>P) در بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر تاثیر داشته است. همچنین نتایج نشان داد که روش درمان پذیرش و تعهد بر تنظیم هیجانی و ادراک بیماری در بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر در مرحله پیگیری بادوام بود.

    نتیجه گیری

    ازاین رو بر اساس یافته های پژوهش می توان گفت که روش درمان پذیرش و تعهد، الگویی اثربخش در بیماران مبتلابه سندرم روده تحریک پذیر است و می تواند به عنوان یکی از روش های درمانی و یا آموزشی در برنامه های بیماران به کاربرده شود.

    کلید واژگان: درمان پذیرش و تعهد, تنظیم هیجانی, ادراک بیماری, سندرم روده تحریک پذیر}
    Kamal Moghtadaei, Amrolah Ebrahimi *, Seyed Abbas Haghayegh, Hasan Rezaie Jamalouei, Payman Adibi
    Aim

    The aim of this study was to evaluate the effectiveness of acceptance and commitment therapy on emotional regulation and perception of the disease in women with irritable bowel syndrome.

    Methods

    The quasi-experimental research method was a pretest-posttest design with a control group with follow-up. The statistical population of this study was all female patients with irritable bowel syndrome in Isfahan in 2018 who were selected by available sampling method, 30 patients were selected and randomly divided into an intervention group by acceptance and commitment therapy and a control group that finally, after falling, 28 remained (experimental group 13 and control group 15). The experimental group underwent 8 90-minute sessions of acceptance and commitment according to the protocol of Hayes, Orsillo, & Roemer (2010) and the control group remained on the waiting list. Data were collected based on the Disease Perception Questionnaire (Broadbent et al., 2002) and the Emotion Regulation Questionnaire (Gross and John, 2003) and repeated measures analysis of variance was used using SPSS software.

    Results

    The results showed that the method of acceptance and commitment treatment had an effect on emotional regulation (F=24.09, P<0.001) and disease perception (F=10.91, P<0.001) in patients with irritable bowel syndrome. The results also showed that the method of acceptance and commitment treatment on emotional regulation and perception of the disease in patients with irritable bowel syndrome was durable at the follow-up stage.

    Conclusion

    Therefore, based on the findings of the study, it can be said that the method of acceptance and commitment treatment is an effective model in patients with irritable bowel syndrome and can be used as one of the treatment or educational methods in patients' programs.

    Keywords: Acceptance, Commitment Therapy, emotional regulation, Perception of disease, Irritable bowel syndrome}
  • نقش میانجیگرانه ی شاخص توده ی بدنی در رابطه ی بیماری های متابولیک (دیابت و چربی خون) با افسردگی در سالمندان
    زینب یزدانی، شیدا جبل عاملی، امرالله ابراهیمی*، زهره رئیسی

    مقدمه:

     اختلالات متابولیک و افسردگی، از مشکلات شایع سالمندی است که می توانند در شروع و تشدید یکدیگر موثر باشند. هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش میانجیگرانه ی شاخص توده ی بدنی در رابطه ی بیماری های متابولیک (دیابت و چربی خون) با افسردگی در سالمندان بود.

    روش ها

    روش پژوهش، توصیفی و از نوع مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه ی پژوهش شامل تمامی سالمندان مراجعه کننده به مرکز بهداشت شهرستان فلاورجان در سال 1399-1398 بودند که 360 نفر از آن ها به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسش نامه ی افسردگی سالمندان (با آلفای کرونباخ 0/9)، پرسش نامه ی توده ی بدنی و پرونده ی پزشکی آن ها در سامانه ی سیب (سامانه ی یکپارچه ی بهداشت) بود.

    یافته ها

    نتایج نشان داد، بین افسردگی سالمندان و شاخص دیابت، میزان (Body mass index) BMI و کلسترول خون به ترتیب همبستگی 0/81، 0/59 و 0/36 وجود دارد که همگی رابطه ی معنی داری را نشان دادند. همچنین متغیر توده ی بدنی می تواند نقش متغیر میانجی بین افسردگی و بیماری های متابولیک را ایفا کند. مدل تبیین شده نیز از برازش مطلوب برخوردار بود.

    نتیجه گیری

    بر اساس یافته های پژوهش، بیماری های متابولیک به طور مستقیم و همچنین غیرمستقیم از طریق توده ی بدنی با افسردگی سالمندان رابطه دارند بنابراین در برنامه های مربوط به اصلاح سبک زندگی و بهبود سلامت سالمندان باید به مداخله ی همزمان عوامل جسمانی و روان شناختی توجه شود.

    کلید واژگان: افسردگی, بیماری های متابولیک, شاخص توده ی بدنی, سالمندان}
    Relationship between Metabolic Diseases (Diabetes and Hyperlipidemia) with Depression in the Elderly
    Zeynab Yazdani, Sheida Jabalameli, Amrolah Ebrahimi *, Zohreh Raeisi
    Background

    Metabolic disorders and depression are common problems in old age that can affect the onset and exacerbation of each other. The aim of this study was to investigate the mediating role of body mass index in the relationship between metabolic diseases (diabetes and hyperlipidemia) and depression in the elderly.

    Methods

    The research method was descriptive and structural equation modeling. The study population comprised of all the elderly who were referred to Falavarjan health center in 2019-2020. On total, 360 old aged individuals were selected by simple random sampling using their electronic records. The research tools included body mass questionnaire, elderly depression questionnaire (Cronbach’s alpha) and apple system (integrated health system).

    Findings

    The results showed that there was a correlation between depression in the elderly and diabetes index, Body mass index (BMI), and blood cholesterol 0.81, 0.59, and 0.36 respectively, depicting a significant relationship. Also, body mass variable can play the role of mediating variable between depression and metabolic diseases. The explained model also had a good fit.

    Conclusion

    According to the research findings, metabolic diseases are directly and indirectly related to depression in the elderly through body mass, so in programs related to lifestyle modification and improving the health of the elelderly, interventions for physical and psychological factors should be considered as well.

    Keywords: Depression, Metabolic diseases, Body Mass Index, Elderly}
  • هاجر براتیان، مجید برکتین*، جعفر مهوری حبیب آبادی، امرالله ابراهیمی، مجتبی انصاری شهیدی
    زمینه و هدف

    صرع لوب فرونتال با اختلال عملکرد شناختی همراه است که ممکن است بر کیفیت زندگی  قبل و بعد از جراحی برای صرع تاثیر منفی بگذارد. این مطالعه با هدف یافتن عوامل شناختی پیش بینی کننده کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به صرع لوب فرونتال که تشنج آنها با جراحی برای صرع کنترل شده بود، انجام شد.

    مواد و روش ها: 

    بیست و چهار بیمار مبتلا به صرع لوب فرونتال که از خرداد 1393 تا خرداد 1398 تحت عمل جراحی صرع قرار گرفتند، انتخاب شدند. پیامد تشنج با طبقه بندی انگل اصلاح شده ارزیابی شد. همه بیماران با مقیاس هوش بزرگسالان وکسلر اصلاح شده، مقیاس حافظه وکسلر، آزمون ردیابی رنگ، تست برج لندن، تست زبانپریشی نامگذاری فارسی و تست تشخیصی زبانپریشی فارسی مورد ارزیابی قرار گرفتند. کیفیت زندگی با پرسشنامه کیفیت زندگی در صرع با 89 آیتم ارزیابی شد. برای تجزیه و تحلیل آماری از تحلیل واریانس با اندازه گیر ی های مکرر و مدلهای خطی تعمیم یافته استفاده شد.

    یافته ها: 

    نتایج نشان داد که بین نمرات حافظه کاری (0/01=p)، هوش کلی (0/001>p)، و هوش عملکردی (0/001>p) قبل و بعد از عمل تفاوت معنی داری وجود داشت. مدل رگرسیون خطی تعمیم یافته نشان داد که خطاهای رنگ در قسمت 2 آزمون ردیابی رنگ با آماره  18/43- و نمرات نمایه شده بالاتر حافظه کلامی با آماره 1/28-، هر دو قبل از جراحی، کاهش امتیاز کیفیت زندگی کل را پیش بینی کردند.

    نتیجه گیری:

     حافظه کاری و عملکرد اجرایی عوامل عصبی روانشناختی هستند که ممکن است کیفیت زندگی را در پس از جراحی برای صرع لوب فرونتال پیش بینی کنند.

    کلید واژگان: ارزیابی های عصب روان شناختی, کیفیت زندگی, جراحی, صرع لوب فرونتال}
    Hajar Baratian, Majid Barekatain*, Jafar Mehvari Habibabadi, Amrollah Ebrahimi, Mojtaba Ansari Shahidi
    Aim and Background

    Frontal lobe epilepsy (FLE) is associated with cognitive dysfunction that may adversely affect the quality of life (QoL) before and after surgery for epilepsy. This study aimed to find cognitive factors that may predict QoL in patients with FLE whose seizures had been controlled by surgery for epilepsy.

    Methods and Materials: 

    Twenty-four patients with FLE who underwent epilepsy surgery from June 2014 to June 2019 were recruited. The seizure outcome was assessed with modified Engel classification. All of the patients were assessed by Wechsler Adult Intelligence Scale-Revised, Wechsler Memory Scale, Color Trails Test, Tower of London Test, Persian Aphasia Naming Test, and Persian Diagnostic Aphasia Battery. The QoL was evaluated with the QoL in Epilepsy Inventory with 89 items. Repeated measures analysis of variance and Generalized Linear Models (GLM) was used for statistical analysis.

    Findings

    The results showed that there was a significant difference between the scores of working memory (p = 0.01), general intelligence (p <0.001), and functional intelligence (p <0.001) before and after surgery. GLM regression model showed that color errors in part 2 of CTT by -18.43 and higher indexed scores of verbal memory by -1.28, both before surgery, predicted decreased total QOLIE score.

    Conclusions

    Working memory and executive functioning were neuropsychological factors that may predict QoL in after surgery for FLE.

    Keywords: Frontal lobe epilepsy, neuropsychological assessments, quality of life, surgery}
  • سید محمدحسین موسوی، امرالله ابراهیمی، حمید صانعی، محمدرضا عابدی، آوات فیضی، رضا باقریان سرارودی*
    مقدمه

    بیماران مبتلا به اختلال در عروق کرونر قلب (Coronary artery disease) CAD کیفیت زندگی پایین تری را تجربه می کنند. پژوهش حاضر با هدف کاربردی از مدل معادلات ساختاری در بررسی واسطه گری ادراک بیماری در ارتباط بین ذهنی سازی و سنخ شخصیتی D با کیفیت زندگی بیماران CAD انجام شد.

    روش ها

    مطالعه ی حاضر، طبق مدل یابی معادلات ساختاری انجام شد. بر اساس جدول تعیین حجم نمونه ی Cohen، 210 بیمار مبتلا به CAD مراجعه کننده به بیمارستان شهید چمران اصفهان در سال 1400 به روش نمونه گیری تصادفی وارد مطالعه شدند. پرسش نامه های سنخ شخصیتی D، کیفیت زندگی (Quality of life) SF-36، ذهنی سازی (Mentalization) Ment S و ادراک بیماری (Illness Perception Questionnaire) IPQ، ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش بودند که توسط خود بیماران تکمیل گردیدند. پس از جمع آوری داده ها، رابطه ی دوبه دو متغیرها با استفاده از همبستگی Pearson مقایسه گردید. از طرف دیگر، ارتباط تعاملی در ساختار مدل نظری ترسیم شده در این مطالعه با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری ارزیابی گردید. کفایت مدل با شاخص های آماری (Comparative fit index) CFI، (Tucker-Lewis index) TLI، (Normed fit index) NFI و آزمون Chi-square و RSME ارزیابی شد.

    یافته ها

    الگوی نهایی پژوهش از برازش بسیار خوبی برخوردار بود. نتایج حاکی از اثر مستقیم سنخ شخصیتی D و ادراک بیماری بر کیفیت زندگی بود، اما اثر مستقیم ذهنی سازی بر کیفیت زندگی معنی دار نبود. همچنین، اثر غیرمستقیم سنخ شخصیتی D و ذهنی سازی از طریق ادراک بیماری بر کیفیت زندگی، از نظر آماری، معنی دار بود.

    نتیجه گیری

    بازنمایی شناختی و هیجانی از بیماری که همان ادراک بیماری است می تواند رابطه ی بین متغیرهای روان شناختی و شخصیتی با کیفیت زندگی را واسطه گری کند. لذا در بهبود ادراک بیماری جهت ارتقاء کیفیت زندگی بیماران، می توان متغیرهای شخصیتی، رفتاری و روان شناختی را مورد هدف قرار داد.

    کلید واژگان: ادراک, بیماری, سنخ شخصیتی D, کیفیت زندگی, ذهنی سازی}
    Sayed Mohamad Hosein Mosavi, Amrollah Ebrahimi, Hamid Sanei, Mohammad Reza Abedi, Awat Feizi, Reza Bagherian-Sararoudi *
    Background

    Patients who suffered coronary artery disease (CAD) experience a lower quality of life.This study aimed to investigate the mediating role of the illness perception variable in the relationship between mentalization and personality type D with quality of life in patients with coronary heart disease.

    Methods

    The present study was performed using correlation modeling using structural equation modeling. Based on Cohen's sample size determination table, 210 patients with coronary heart disease were enrolled by random sampling method. Questionnaires of personality type D, quality of life (SF-36), mentalization (Ment S) and disease perception (IPQ) were used to gather data for this study which were completed by the patients themselves. After data collection, the relationship between the two variables with Pearson correlation and the interactive relationship in the structure of the theoretical model drawn in this study was evaluated using structural equation modeling.

    Findings

    The final research model had a very good fit. The results showed a direct effect of D personality type and disease perception on quality of life but the direct effect of mentalization on quality of life was not significant. Also, the indirect effect of personality type D and mentalization through disease perception on quality of life was statistically significant.

    Conclusion

    Cognitive and emotional representation of the disease, which is the illness perception, can mediate the relationship between psychological and personality variables with quality of life. Therefore, in improving the perception of the disease to improve the quality of life of patients, personality, behavioral and psychological variables can serve as targets of intervention.

    Keywords: Illness, Perception, Type D Personality, Quality of Life, Mentalization}
  • توکل خانی زاده، رضا باقریان سرارودی، امرالله ابراهیمی، آوات فیضی، حمید صانعی
    مقدمه

    عوامل روان شناختی، نقش مهمی در سازگاری و کیفیت زندگی بیماران قلبی دارند. این مطالعه به منظور بررسی نقش واسطه ای ادراک بیماری در رابطه ی بین انعطاف پذیری روان شناختی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر قلب انجام شد.

    روش ها

    در یک مطالعه ی مقطعی، از بین کلیه ی بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر قلب مراجعه کننده به بیمارستان تخصصی شهید چمران اصفهان در سال 1399، تعداد 220 بیمار با در نظر گرفتن معیارهای ورود و خروج به صورت پی درپی انتخاب گردیدند. به منظور جمع آوری داده ها، پرسش نامه ی عوامل دموگرافیک، پرسش نامه ی کوتاه شده ی ادراک بیماری برودبنت (B-IP)، پرسش نامه ی کیفیت زندگی واروشربون (SF-36)، پرسش نامه ی پذیرش و عمل باند (AAQ-II) پرسش نامه ی آمیختگی گیلاندرز (CFQ) و پرسش نامه ی زندگی ارزش محور ترمپتر (VLQ)، مورد استفاده قرار گرفت. سپس داده با روش مدل معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

    یافته ها

    نتایج پژوهش نشان داد، بین انعطاف پذیری روان شناختی و کیفیت زندگی ارتباط مستقیم و معنی داری وجود دارد (505/0- = r)، همچنین بین ادراک بیماری با کیفیت زندگی، رابطه ی معکوس معنی داری وجود دارد (285/0- = r). همچنین یافته های این پژوهش نشان داد، رابطه ی کیفیت زندگی و انعطاف پذیری روان شناختی از طریق ادراک بیماری به طور معنی داری وساطت می شود (603/0- = r). ادراک بیماری، رابطه ی پذیرش و عمل، ارزش ها، آمیختگی، مدت ابتلا به بیماری را به طور معنی داری واسطه می کند (028/0)، (56/0)، (094/0-) و (050/0).

    نتیجه گیری

    به نظر می رسد ادراک بیماری به عنوان متغیر واسطه ای بین انعطاف پذیری روان شناختی و کیفیت زندگی، می تواند نقش قابل توجهی داشته باشد. لذا توجه به این عوامل در مداخلات درمانی و توانبخشی مورد تاکید می باشد.

    کلید واژگان: بیماری عروق کرونر, کیفیت زندگی, ادراک بیماری, انعطاف پذیری روان شناختی}
    Tavakol Khanizadeh, Reza Bagherian-Sararoudi, Amrollah Ebrahimi, Awat Feizi, Hamid Sanei
    Background

    Psychological variables play a major role in adaptation and quality of life among heart patients. This study was conducted to investigate the mediating role of illness perception in the relationship between psychological flexibility and quality of life in patients with coronary artery disease.

    Methods

    In the present cross-sectional study, 220 patients with coronary artery disease referred to Isfahan's Shahid Chamran Specialist Hospital were selected based on inclusion and exclusion criteria. For data collection, demographic information questionnaire, Brief Illness Perception Questionnaire (B-IP), quality of life questionnaire (SF-36), Bond acceptance and action questionnaire (AAQ-II), Gillanders Cognitive defusion Questionnaire (CFQ), and the Cluster Value-Driven Life Questionnaire (VLQ) were used. The gathered data was analysed using structural equation modeling method.

    Findings

    The results of study revealed a direct relationship between PF and QOL (r = -0.505), also significant negative relationship was found between IP and QOL (r = 0.285). In addition, the intensity of general relationship between QOL and PF through mediating role of IP was estimated at (r < 0.603). IP significantly mediates the relationship between acceptance and practice, values, fusion, on illness duration (0.028, 0.56, -0.094, and 0.50).

    Conclusion

    It seems that, Illness perception as a mediacing variable between psychological flexibility and quality of life plays a significant role. Thus, considering this for treatment and rehabilitation purposes has been emphasized.

    Keywords: Coronary Artery Disease, Quality of Life, Illness Perception, Psychological flexibility}
  • امرالله ابراهیمی، مهدی بورونی*، رضا باقریان سرارودی، زهرا حیدری، فریبرز خوروش
    مقدمه

    سردرد‌های میگرنی، یکی از اختلالات روان‌تنی است که با واسطه‌گری مشکلات روان‌شناختی، کیفیت زندگی و عملکرد عمومی بیماران را به شدت مختل می‌کند. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی نقش میانجی‌گری اضطراب درد در ارتباط بین مولفه‌های روان‌تنی بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به میگرن بود.

    روش‌ها

    در این مطالعه‌ی مقطعی، 250 بیمار مبتلا به میگرن، بر مبنای ملاک‌های ورود و خروج، از بین افراد مبتلا به میگرن مراجعه‌کننده به کلینیک درد و نورولوژی وابسته به علوم پزشکی اصفهان در سال 1399 به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. در موقعیت مناسب روان‌شناختی، پس از توجیه آن‌ها از اهداف تحقیق، پرسش‌نامه‌ی 26 سوالی کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (World Health Organization's Quality of Life یا WHOQOL-BREF)، فرم کوتاه مقیاس نشانگان اضطراب مرتبط با درد (20-Pain Anxiety Symptoms Scale یا PASS-20) و همچنین، پرسش‌نامه‌ی مولفه‌های تشخیصی- پژوهشی روان‌تنی (Diagnostic Criteria for Psychosomatic Research یا DCPR) تکمیل گردید.

    یافته‌ها

    بین مولفه‌های روان‌تنی و اضطراب درد با ابعاد کیفیت زندگی همبستگی منفی مشاهده شد. همچنین، مولفه‌های روان‌تنی به طور غیر مستقیم با ابعاد کیفیت زندگی و اضطراب درد نیز به طور مستقیم با ابعاد کیفیت زندگی ارتباط داشت. بر اساس یافته‌ها، مدل پیشنهادی تحلیل مسیر متغیرها دارای برازش مناسبی بود.

    نتیجه‌گیری

    نتایج به دست آمده از پژوهش‌ حاضر، سهم برخی عوامل زیربنایی روان‌شناختی در پدید آمدن و تداوم سردرد را تبیین می‌کند و تدوین بسته‌های مداخله‌ای روان‌شناختی مبتنی بر مدل تبیینی را جهت ارتقای کیفیت زندگی بیماران مبتلا به میگرن پیشنهاد می‌نماید.

    کلید واژگان: سردرد میگرنی, اضطراب مرتبط با درد, رفتار تیپ الف, خلق تحریک پذیر, ناگویی هیجانی, اضطراب سلامتی, کیفیت زندگی}
    Amrollah Ebrahimi, Mehdi Borouni*, Reza Bagherian-Sararoudi, Zahra Heidari, Fariborz Khorvash
    Background

    Migraine headaches are one of the psychosomatic disorders that severely impair patients' quality of life and general functioning by mediating psychological problems. The aim of this study was to investigate the mediating role of pain anxiety in the relationship between psychosomatic components on quality of life in these patients.

    Methods

    In this cross-sectional study, using available sampling method, 250 patients with migraine were selected based on inclusion and exclusion criteria among people with migraine referred to the Pain and Neurology Clinic affiliated to Isfahan Medical Sciences, Isfahan, Iran, in year 2020. In the appropriate psychological situation, after justifying the goals of the research, the World Health Organization Quality of Life Questionnaire (WHOQOL-BREF), McCracken Pain Anxiety Questionnaire (PASS-20) and also the Diagnostic Criteria for Psychosomatic Research Questionnaire (DCPR) were completed.

    Findings

    There was a negative correlation between the components of psychosomatic and pain anxiety with the dimensions of quality of life. Moreover, there was an indirect relation between the components of psychosomatic with the dimensions of quality of life, a direct relation between pain anxiety and the dimensions of quality of life. Besides, the proposed model of path analysis of variables had a good fit.

    Conclusion

    The findings of this study explain the contribution of some underlying psychological factors in the occurrence and persistence of headache. Moreover, this study suggests the development of psychological intervention packages based on an explanatory model to improve the quality of life of patients with migraine.

    Keywords: Migraine headache, Pain, Health, Anxiety, Irritable mood, Alexithymia, Quality of Life}
  • Amrollah Ebrahimi, Elham Nasre Esfahan, Shahla Akuchekian, Razieh Izadi, Elham Shaneh, Behzad Mahaki
    Background

    Acceptance and commitment therapy (ACT) is one of the newest treatment strategies that has been developed rapidly to improve the treatment of patients with obsessive–compulsive disorder (OCD). The aim of this study was to evaluate and compare the effect of ACT and selective serotonin reuptake inhibitors (SSRIs) drugs on the severity of depression symptoms and quality of life (QOL) in obsessive–compulsive patients.

    Materials and Methods

    A randomized clinical trial with a control group was conducted including 27 patients with OCD. Based on the Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders‑5 criteria for OCD diagnosis, participants were recruited from Tamasha Counseling Center and obsessive–compulsive clinic in the Psychosomatic Research Center in Isfahan, Iran. Selected patients were allocated to two groups (14 in ACT the group and 13 in the drug group with SSRI with a simple random sampling method. ACT group was treated by an ACT therapist in eight 1‑h sessions. Data were collected by the World Health Organization QOL Questionnaire (WHOQOL‑BREF) and Depression subscale of DASS‑42 at admission, after the intervention, and 3 months thereafter. Therapists and evaluators were blind to each other’s work. Data were analyzed using analysis of variance with repeated measures method using IBM SPSS Statistics software (V 23, IBM Corporation, Armonk, NY, USA).

    Results

    Results revealed that both treatments (ACT and SSRIs drug therapy) had significant impacts on reducing depression subscales scores and increasing WHOQOL‑BREF scores at posttreatment (P < 0.05). There were no significant differences in QOL scores between the two groups after the intervention and follow‑up (P > 0.05). Nevertheless, drug therapy presented a significantly greater improvement in depression scores of patients than those resulting from ACT (P = 0.005). The persistence of treatment effects continued after 3 months (follow‑up) in both groups.

    Conclusion

    ACT is equal to SSRIs drug therapy in terms of improving QOL in patients with OCD. However, SSRIs are more effective in treating depression in obsessive–compulsive patients. It may be presumed that ACT without any chemical side effect is equal to drug and is preferred for patients who either cannot use drugs or prefer not to have a drug treatment.

    Keywords: Acceptance, commitment therapy, obsessive–compulsive disorder, selective serotonin reuptake inhibitors}
  • ابوطالب سعیدی، شیدا جبل عاملی*، یوسف گرجی، امرالله ابراهیمی

    هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر ادراک بیماری و سرمایه روانشناختی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو در شهرکرد در سال 1398 بوده است. در این پژوهش نیمه آزمایشی از طرح پیش آزمون-پس آزمون و گروه کنترل استفاده شد. بدین منظور 30 نفر از افراد مبتلا به دیابت نوع دو که در انجمن دیابت شهرکرد پرونده داشتند با رعایت ملاک های ورود و خروج پژوهش با استفاده از نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در گروه آزمایشی و کنترل (هر گروه 15 نفر) قرار گرفتند. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه ادراک بیماری (بردبنت و همکاران، 2006) و سرمایه روان شناختی (مک گی، 2011) بود که توسط شرکت کنندگان تکمیل شدند سپس گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقه ای تحت درمان شناختی رفتاری قرار گرفت و در نهایت داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس تجزیه وتحلیل شدند. نتایج نشان داد که درمان شناختی رفتاری باعث بهبود ادراک بیماری در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو شده است (p <%5). همچنین نتایج نشان داد که درمان شناختی رفتاری باعث افزایش سرمایه روانشناختی و مولفه های آن در بیماران مبتلا به دیابت نوع شد (p <%5). مداخله گروهی شناختی رفتاری با پروتکل به کار گرفته شده در این مطالعه برای افزایش ادراک بیماری و سرمایه روانشناختی در جمعیت مبتلا به دیابت اثربخش بود و می توان از این روش در کنار درمان های دارویی برای بیماران مبتلا به دیابت نوع دو بهره برد. از جمله محدودیت های این پژوهش محدود بودن نمونه مورد بررسی از بیماران مبتلا به دیابت نوع دو است که این تعداد نمی تواند معرف خوب و کافی برای جامعه باشد. بنابراین تعمیم دادن نتایج فقط به جامعه موردنظر منطقی و امکان پذیر است، و برای سطوح دیگر باید با رعایت احتیاط این کار را انجام دهیم. داده ها با استفاده از پرسشنامه های خود گزارش دهی تهیه شده اند که ممکن است سوگیری های پاسخ دهی در آنان وجود داشته باشد

    کلید واژگان: ادراک بیماری, سرمایه روان شناختی, درمان شناختی رفتاری, دیابت}
    Abootaleb Saeidi, Sheida Jabalameli *, Yosof Gorji, Amrollah Ebrahimi

    The aim of this study was to determine the effectiveness of cognitive-behavioral therapy on the perception of disease and psychological capital of patients with type 2 diabetes in Shahrekord in 1398. In this quasi-experimental study, pre-test-post-test design and control group were used. For this purpose, 30 people with type 2 diabetes who had a file in the Shahrekord Diabetes Association were selected using purposive sampling using the inclusion and exclusion criteria of the study and randomly assigned to the experimental and control groups (15 people in each group). Data collection tools included Disease Perception Questionnaire (Bradbent et al., 2006) and Psychological Capital (McGee, 2011) which were completed by the participants. Then the experimental group underwent 8 sessions of 90 minutes of cognitive-behavioral therapy and finally the data using the method Analysis of covariance was analyzed. The results showed that cognitive-behavioral therapy improved the perception of the disease in patients with type 2 diabetes (p <5%). The results also showed that cognitive-behavioral therapy increased psychological capital and its components in patients with type 2 diabetes (p <5%). The cognitive-behavioral group intervention with the protocol used in this study was effective in increasing the perception of disease and psychological capital in the population with diabetes and this method can be used along with drug therapies for patients with type 2diabetes. One of the limitations of this study is the limited sample of patients with type 2 diabetes, which can not be a good and sufficient indicator for the community. Therefore, generalizing the results only to the target community is logical and possible, and for other levels we must do so with caution. Data were prepared using self-report questionnaires that may have response biases.

    Keywords: Perception of disease, psychological capital, cognitive-behavioral therapy, Diabetes}
  • ابوطالب سعیدی، شیدا جبل عاملی*، یوسف گرجی، امرالله ابراهیمی
    هدف

    پژوهش حاضر با هدف همسنجی اثربخشی درمان شناختی رفتاری و درمان پذیرش و تعهد بر کیفیت زندگی و خودمراقبتی بیماران مبتلا به دیابت نوع دوم در انجمن دیابت شهرکرد در سال 1398 انجام شد.

    مواد و روش ها: 

    روش تحقیق حاضر نیمه تجربی است و برای جمع آوری داده ها از طرح پیش آزمون-پس آزمون (سه گروهی) با دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل و گروه پی گیری استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش را کلیه بیماران مبتلا به دیابت نوع دوم انجمن دیابت شهرکرد تشکیل دادند که از بین آن ها، 45 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (هر گروه 15 نفر) و یک گروه کنترل (15 نفر) گمارده شدند. گروه آزمایش درمان شناختی رفتاری 9 جلسه 60 دقیقه ای و گروه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد 8 جلسه 60 دقیقه ای تحت آموزش قرار گرفتند و گروه کنترل در لیست انتظار ماندند. ابزارهای مورد استفاده در پژوهش حاضر شامل کیفیت زندگی بیماران دیابتی توماس و همکاران، 2004 و خودمراقبتی توبرت و همکاران، 2000 بودند که در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون مورد استفاده قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسش نامه از طریق نرم افزار SPSS24 در دو بخش توصیفی و استنباطی (تحلیل واریانس مکرر) انجام گرفت.

    یافته ها: 

    نتایج پژوهش نشان داد که درمان شناختی رفتاری و درمان پذیرش و تعهد بر کیفیت زندگی بیماران تاثیر معناداری نداشته است. همچنین نتایج نشان داد که هر دو مداخله به کار رفته در این پژوهش می توانند به طور معناداری خودمراقبتی را بهبود ببخشند (05/0<P)، با این تفاوت که مداخله مبتنی بر درمان پذیرش و تعهد دارای تاثیر بیشتری بر خودمراقبتی بیماران بود همچنین این اثربخشی در مرحله پی گیری نیز ادامه داشت.

    نتیجه گیری:

     بر اساس نتایج این پژوهش، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد می تواند میزان خودمراقبتی بیماران مبتلا به دیابت نوع دوم را افزایش دهد.

    کلید واژگان: کیفیت زندگی, خودمراقبتی, درمان شناختی رفتاری, درمان پذیرش و تعهد, دیابت}
    Abootaleb Saeidi, Sheida Jabalameli*, Yousef Gorji, Amrollah Ebrahimi
    Purpose

    The aim of this study was to compare the effectiveness of cognitive behavioral therapy and acceptance and commitment therapy on quality of life and self-care of patients with type 2 diabetes in Shahrekord Diabetes Association in 2018.

    Materials and Methods

    The method of this research is quasi-experimental and for data collection, pre-test-post-test design (three groups) with two experimental groups, a control group and a follow-up group have been used. The statistical population of the study consisted of all patients with type 2 diabetes of Shahrekord Diabetes Association, from which 45 people were selected by available sampling method and randomly divided into two experimental groups (15 people in each group) and one control group (15 people) were appointed. The experimental group of cognitive-behavioral therapy was trained for 9 sessions of 60 minutes and the treatment group based on acceptance and commitment were trained for 8 sessions of 60 minutes and the control group remained on the waiting list. The instruments used in the present study included quality of life of diabetic patients (Thomas et al., 2004) and self-care (Tubert et al., 2000) which were used in two stages of pre-test and post-test. The analysis of the information obtained from the implementation of the questionnaire was performed through spss24 software in two descriptive and inferential sections (repeated analysis of variance).

    Findings

    The results showed that cognitive-behavioral therapy and acceptance and commitment therapy did not have a significant effect on patientschr('39') quality of life. The results also showed that both interventions used in this study could significantly improve self-care (p <0.05), with the difference that the intervention based on acceptance and commitment therapy had a greater impact on patientschr('39') self-care. The follow-up phase continued.

    Conclusion

    Based on the results of this study, acceptance and commitment based therapy can increase the level of self-care of patients with type 2 diabetes.

    Keywords: Quality Of Life, Self-Care, Cognitive-Behavioral Therapy, Acceptance, Commitment Therapy, Diabetes}
  • Mohsen Doustkam, Sepideh Pourheydari, Ahmad Mansouri, Amir Shahraki-Mohajer, Amrollah Ebrahimi *, Farzad Goli, Hamid Afshar-Zanjani, Bentolhoda Hekmatipour
    Background

     Personality characteristics can be used to predict a person's behavior in various life situations, including marriage. This study was conducted to investigate the mediating role of psychosomatic symptoms in the relationship between personality characteristics and marital conflicts.

    Methods

     The present descriptive correlational study was performed on all conflicting couples referring to the counseling centers in Mashhad, Iran, in 2018. The sample included 200 conflicting couples referring to the thought and behavior counseling centers in Mashhad selected using convenience sampling method. Cattell’s Sixteen Personality Factor (16PF) Questionnaire, Takata and Sakata’s Psychosomatic Complaints Scale, and the Marital Conflict Questionnaire were used to collect data. Data were analyzed using Pearson correlation coefficient and path analysis in SPSS and LISREL software.

    Results

     The results showed that personality characteristics can be used to predict a person's behavior in various life situations including marriage, and that there was a significant relationship between personality characteristics and marital conflicts (P < 0.01).

    Conclusion

     It can be concluded that psychosomatic symptoms have a mediating role in the relationship between personality characteristics and marital conflicts.

    Keywords: Family Conflict, Psychophysiologic Disorders, Big Five Personality}
  • Amrollah Ebrahimi *, Hamid Afshar-Zanjani, Farzad Goli, Hamid Reza Rohafza, Hamid Nasiri Dehsorkh
    Background

     Acceptance and commitment therapy (ACT) is one of the evidence-based therapies for chronic pain. One of the measuring tools used in this approach is the Chronic Pain Acceptance Questionnaire (CPAQ). The aim of the present study was to determine the psychometric properties of the CPAQ in a sample of patients with chronic pain in Isfahan, Tehran, and Yazd, Iran.

    Methods

     This was a cross-sectional, methodological study. The statistical population included all Iranian patients with chronic pain. The sample consisted of 228 patients with chronic pain; the patients were simultaneously selected from medical centers affiliated to Isfahan University of Medical Sciences, Baqiyatallah Hospital in Tehran, and the Medical Clinics in Yazd. To determine the validity of the CPAQ, the Pain Disability Index (PDI), Pain Catastrophizing Scale (PCS), Pain Anxiety Syndrome Scale (PASS-20), and Satisfaction with Life Scale (SWLS) were used. SPSS software and correlation analysis methods, confirmatory factor analysis, and Cronbach's alpha were used.

    Results

     The reliability of the CPAQ was determined to be 0.79 using Cronbach's alpha method, and its validity was confirmed through inverse correlation with the scores of the PDI (-0.319), PCS (-0.228), PASS (-0.355), and SWLS (0.19); all correlation coefficients were significant (P < 0.01).

    Conclusion

     The validity and reliability of the CPAQ in Iranian patients with chronic pain have been confirmed. Thus, it can be used as a research tool for the measurement of acceptance index and commitment therapy outcome in Iranian patients.

  • مجتبی انصاری شهیدی*، حبیبه فرخی، حسن رضایی جمالویی، امرالله ابراهیمی، جلیل عرب خردمند
    زمینه و هدف

    هدف این پژوهش بررسی اثربخشی طرحوار ه درمانی بر پذیرش درد، خودکارآمدی درد، شد ت درد و تنظیم هیجانی در بیماران تحت جراحی ستون فقرات مراجعه کننده به بیمارستان فوق تخصصی میاد تهران است.

    مواد و رو شها: 

    این پژوهش ازنوع نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون وپس آزمون با گروه کنترل و پیگیری دوماهه است . 96 بیمار مرد واجد ملا کهای ورودی با روش نمونه گیری در دسترس که تحت جراحی یکی از انواع جراحی های ستون فقرات قرارگرفته اند، انتخاب به طور تصادفی در گروه آزمایش و گروه کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش تحت مداخله طرحواره درمانی قرار گرفتند و سپس برای تجزیه و تحلیل داد ه ها از آزمون آماری تحلیل کواریانس چند متغیره آنکوا استفاده شد.

    یافته ها: 

    نتایج پژوهش حاکی ازآن اثر بخشی مدل درمانی بر افزایش پذیرش درد و خودکارآمدی درد و کاهش شدت درد وتنظیم هیجانی بیماران جراحی ستون فقرات است.

    نتیجه گیری

    برحسب نتایج حاصل از این پژوهش طرحوار ه درمانی با تمرکز بر چالشها و شناختها با ایجاد تغییر مثبت و مناسب می تواند در مدیریت درد بیماران تحت جراحی مورد استفاده قرارگیرد. با توجه به نتایج این تحقیق روش طرحواره درمانی می تواند به عنوان پیشگیری ثانویه ناشی از پیامدهای درد مورد استفاده قرار گیرد.

    کلید واژگان: پذیرش درد, خودکارآمدی درد, شدت درد, تنظیم هیجانی, طرحوار هدرمانی, بیماران تحت جراحی ستون فقرات}
    Mojtaba Ansarishahidi*, Habibeh Farokhi, Hasan Rezayi Jamolloi, Amrollah Ebarhimi, Jalil Arabkhradmand
    Aims and background

    The aim of this study was to investigate the effect of schema therapy on Pain Acceptance, Pain Self-Efficacy, pain intensity and emotion regulation in spinal column surgery patients suffering from pain in Milad hospital.

    Materials and Methods

    In this study semi-experimental with pretest-posttest control group design was used, 96 male peopel who were eligible for inclusion criteria and underwent spinal surgery assigned to experimental and control groups by chance and the experimental ones received interventional therapy. This study was to analyze the data from the test ANCOVA.

    Results

    Results showed that schema therapy is effective and ipmroved Pain Acceptance and Pain Self- Efficacy and reducing amount of pain Intensity and emotion management.

    Conclusion

    The results revealed that schema therapy focuses on challenge and change process to create improvement and is appropriate for post operation pain management in patients with such a surgeries . According to the result of this study the schema therapy can be used as secondary prevention of pain consequences in these patients.

    Keywords: Pain Acceptance, Pain Self-Efficacy, Pain Intensity, Emotion Regulation, Schema therapy, Spinalcolumn surgery patients}
  • اکرم عظیمی، فریبا یزدخواستی*، امرالله ابراهیمی، محمدرضا مرآثی

    امروزه متغیر انعطاف پذیری درمعرض توجه ویژه در حیطه بهداشت روانی است و هر روز بر تعداد پژوهش های مرتبط با آن افزوده میشود. هدف از پژوهش حاضر، ساخت و بررسی ویژگی های روان سنجی و ساختار عاملی مقیاس انعطاف پذیری روانی نوجوانان دختر بود. از میان کلیه دانش آموزان دختر 14-15 ساله ی شهر اصفهان که در دبیرستان مقطع اول مشغول به تحصیل بودند، 460 دانش آموز با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای از بین 6 مدرسه در دو پایه تحصیلی هشتم و نهم (با تاکید بر پایه نهم) انتخاب شدند و علاوه بر ابزار مورد پژوهش، به پرسشنامه پذیرش و عمل (AAQ-II) و پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ) پاسخ دادند. در تحلیل عاملی، سه عامل عمل متعهدانه، عدم کمال گرایی و گشودگی به تجربه در شکل گیری متغیر انعطاف پذیری روانی موثر بودند. یافته های به دست آمده نشان داد که مقیاس حاضر، ابزاری است که پایایی (ثبات، همسانی درونی) و روایی مناسب برای سنجش انعطاف پذیری روان شناختی را داراست. نتایج تحلیل عامل اکتشافی و تاییدی این پژوهش شاهدی بر روایی سازه مناسب این مقیاس می باشد.

    کلید واژگان: انعطاف پذیری روانی, نوجوانان, دختر, روانسنجی}
    Akram Azimi, Fariba Yazdkhasti *, Amrollah Ebrahimi, Mohammadreza Maracy

    Nowadays, flexibility is the subject of special attention in the field of mental health and the scope of related research is increasing every day. The purpose of the present study was to construct and investigate the psychometric properties and factor structure of the adolescents' psychological flexibility scale. Four-hundred-sixty students were selected from six schools from the eighth and ninth grades (with emphasis on the ninth grade) by the multistage sampling method from six schools in Isfahan city. The instruments were Acceptance and Action Questionnaire (AAQ-II) and General Health Questionnaire (GHQ). In factor analysis, the three factors of commitment, lack of perfectionism, and openness to experience were effective in forming themental flexibility variable. The obtained results showed that the present scale is a tool that has appropriate reliability (stability, internal consistency) and validity for measuring psychological flexibility. The results of exploratory and confirmatory factor analyses in this study confirmed the appropriate construct validity of this scale.

    Keywords: Psychological Flexibility, adolescents, girl.. psychometric}
  • مائده ماضی، امرالله ابراهیمی *، حامد دقاق زاده، حسن آقائی
    مقدمه

     سندرم روده ی تحریک پذیر، یکی از شایع ترین اختلالات عملکردی گوارش است که استرس، نقش محوری در آن دارد. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان شفقت محور (Compassion-focused therapy یا CFT) بر استرس ادراک شده ی بیماران مبتلا به سندرم روده ی تحریک پذیر بود.

    روش ها:

     این پژوهش، در قالب یک طرح پژوهشی آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه مورد و شاهد انجام شد. جامعه ی آماری شامل کلیه ی بیماران مبتلا به سندرم روده ی تحریک پذیر مراجعه کننده به مطب متخصصان گوارش و درمانگاه اختلالات عملکردی گوارش، مرکز تحقیقات روان تنی اصفهان بود. تعداد 30 نفر به روش نمونه گیری در دسترس از بیماران مبتلا به سندرم روده ی تحریک پذیر انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه مورد و شاهد قرار گرفتند. گروه مورد، 8 جلسه ی 90 دقیقه ای درمان شفقت محور Gilbert را دریافت کردند و گروه شاهد تنها  تحت درمان دارویی معمول گوارش بودند. جهت اندازه گیری استرس ادراک شده، از مقیاس استرس ادراک Cohen (Perceived stress scale-14 items یا PSS-14) استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و با روش ANCOVA تک متغیری و چند متغیری تحلیل شدند.

    یافته ها:

     درمان شفقت محور همراه با دارو، نسبت به درمان دارویی صرف، دارای اثربخشی بیشتری بر کاهش استرس ادراک شده ی بیماران مبتلا به سندرم روده ی تحریک پذیر می باشد و این تفاوت معنی دار است (010/0 > P، 031/5 = F).

    نتیجه گیری:

    از مداخله ی درمانی شفقت محور جهت کاهش استرس ادراک شده در بیماران سندرم روده ی تحریک پذیر در شهر اصفهان، می توان استفاده نمود و این راهکار درمانی، برای جمعیت ایرانی نیز توجیه پذیر است.

    کلید واژگان: شفقت, رواندرمانی, استرس ادراک شده, سندرم رودهی تحریک پذیر}
    Maedeh Mazi, Amrollah Ebrahimi *, Hamed Daghaghzadeh, Hassan Aghaee
    Background

    Irritable bowel syndrome (IBS) is one of the most common functional gastrointestinal disorders in which stress plays a central role. The aim of this study was to investigate the effectiveness of compassion-focused therapy (CFT) on severity of perceived stress in patients with IBS.

    Methods

     The research was performed in the form of a pretest-posttest quasi-experimental design with control and experimental groups. Statistical population included all patients with IBS referred to the functional Gastroenterology Clinic of Psychosomatic Research Center of Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran, in 2016. Based on the research purpose, 30 patients with IBS were selected through available sampling method, and then randomly divided into two equal experimental and control groups. CFT were held for the experimental group in 8 sessions that any session consisted of 90 minutes. Patients in control group were in waiting list, and they only received routine medical treatment. In order to assess perceived severity of stress, Cohen Perceived Stress Scale-14 items (PSS 14) was used. Data were analyzed using analysis of covariance (ANCOVA) method via SPSS software.

    Findings

     CFT with medication had more effect on perceived stress reduction in patients with IBS than mere drug treatment (F =5.031; P < 0.01).

    Conclusion

     CFT can be used to reduce perceived stress in patients with IBS, and this approach is justified for the Iranian population.

    Keywords: : Compassion, Psychotherapy, Irritable bowel syndrome, Psychological stress}
  • Peyman Yousefzadeh, Amrollah Ebrahimi *
    Background

    Nurses are exposed to mental and physical illnesses due to burnout and high job stress and lack of adequate adaptation resources, and ultimately, reduced mental health. The aim of this study was to determine the effectiveness of self-differentiation training on psychosomatic symptoms and cognitive emotion regulation in nurses.

    Methods

     This quasi-experimental study was conducted with a pretest-posttest design and a control group. The study population consisted of nurses of Omid and Jamaran hospitals in Tehran, Iran. From among them, 36 nurses were selected based on Morgan's table using convenience sampling method and were randomly divided into two groups (experimental and control) of 18 individuals. The experimental group underwent ‎10 training sessions (once a week for 60 minutes) ‎based on Bowen's system theory, during which time the group did not receive training. Screening for Somatic Symptom Disorders-7 (SOMS-7) questionnaire and Cognitive Emotion Regulation Questionnaire (CERQ) were administered in both groups before and after the training sessions. Data were analyzed using repeated measures analysis of variance (ANOVA) in SPSS software. The significance level of the tests was considered to be 0.05. This article is taken from a postdoctoral thesis in psychosomatic medicine and psychotherapy between Isfahan University of Medical Sciences, Iran, and Albert Ludwigs University of Freiburg, Germany. This article was approved under the ethical codex IR.MED.REC.1399.465 of the Isfahan University of Medical Sciences.

    Results

     The results showed that self-differentiation training was effective on psychosomatic symptoms and cognitive emotion regulation in nurses (P < 0.001).

    Conclusion

     It can be concluded that self-differentiation training was effective on psychosomatic symptoms and cognitive emotion regulation in nurses.

نمایش عناوین بیشتر...
فهرست مطالب این نویسنده: 82 عنوان
  • دکتر امرالله ابراهیمی
    ابراهیمی، امرالله
    دانشیار گروه سلامت روان، مرکز علوم رفتاری، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
  • نویسندگان همکار
  • دکتر سید غفور موسوی
    : 5
    موسوی، سید غفور
    استاد روانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
  • دکتر مجید برکتین
    : 3
    برکتین، مجید
    استاد روانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
  • مجتبی انصاری شهیدی
    : 2
    انصاری شهیدی، مجتبی
    (1394) دکتری روانشناسی سلامت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد
  • زینب یزدانی
    : 2
    یزدانی، زینب
    دانشجوی دکتری روانشناسی،گروه روانشناسی ،واحد نجف آباد،دانشگاه آزاد اسلامی،نجف آباد،ایران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد
  • دکتر مریم فاتحی زاده
    : 2
    فاتحی زاده، مریم
    استاد گروه مشاوره، دانشکده روانشناسی، دانشگاه اصفهان
  • حسن میرزاحسینی
    : 1
    میرزاحسینی، حسن
بدانید!
  • این فهرست شامل مطالبی از ایشان است که در سایت مگیران نمایه شده و توسط نویسنده تایید شده‌است.
  • مگیران تنها مقالات مجلات ایرانی عضو خود را نمایه می‌کند. بدیهی است مقالات منتشر شده نگارنده/پژوهشگر در مجلات خارجی، همایش‌ها و مجلاتی که با مگیران همکاری ندارند در این فهرست نیامده‌است.
  • اسامی نویسندگان همکار در صورت عضویت در مگیران و تایید مقالات نمایش داده می شود.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال