مقالات رزومه دکتر سید حمیدالله غفاری
-
ObjectiveDespite the advances in treatment, breast cancer (BC) remains a major cause of death in women. Thisstudy aims to evaluate the prognostic significance of detecting circulating tumor cells (CTCs) and disseminated tumorcells (DTCs) in paired peripheral blood (PB) and bone marrow (BM) samples obtained both before and after adjuvantchemotherapy from patients with operable BC.Materials and MethodsIn this experimental study, from 160 patients with primary BC, we collected 160 PB and BM samplesbefore and we could be able to collect PB and BM samples from 100 of them after adjuvant chemotherapy. The expressionlevel of cytokeratin 19 (CK19), carcinoembryonic antigen (CEA), mammaglobin 1 (MGB1), mucin 2 (MUC2) and trefoil factor1 (TFF1) mRNAs in the PB/BM samples were analyzed by quantitative real-time polymerase chain reaction (PCR).ResultsMultivariate Cox regression analyses indicated that the detection of CK19 mRNA-positive CTCs/DTCs eitherbefore or after adjuvant chemotherapy was an independent factor for prognosis associated with decreased diseasefreesurvival (DFS). Patients with tumor cells detected in both PB and BM and patients with persistent detection oftumor cells before and after chemotherapy had worse outcomes compared to those with tumor cells detected in one orneither of the compartments.ConclusionThis study suggests that the detection of CK19 mRNA-positive CTCs/DTCs either before or after adjuvantchemotherapy could be an independent predictor of DFS in operable BC patients.Keywords: Breast Cancer, Circulating Tumor Cells, Disseminated Tumor Cells, Real-Time Polymerase Chain Reaction}
-
Background
Although Imatinib has revolutionized the treatment of chronic myeloid leukemia (CML), not all patients reach complete remission and a considerable proportion of the patients develop resistance to Imatinib.
Material and MethodsIn an attempt to increase the tail on the survival curve, we conducted a Phase I/II study of PR1/BCR-ABL multipeptides vaccination trial in CML patients with at least 15 months of Imatinib treatment and 5 months of persistent molecular residual disease.
ResultsOne month after the completion of the vaccinations, 4 patients nearly developed a 1-log fall in their BCR-ABL transcript level, with 4 patients achieving a major molecular response (MMR). Nine patients were followed for more than a period of 7 years. The vaccinations were associated with a MMR in five patients and a complete molecular response (CMR) in one patient. The removal of Imatinib in two patients who achieved MMR after the vaccinations led to a resurgence of the leukemia population and relapse.
ConclusionOur study suggests that a combination of immunotherapy with Imatinib targeted therapy keeps the leukemia population under control, improving the long-lasting clinical and molecular response of CML patients, for at least 7 years.
Keywords: Multi-peptide vaccination, BCR-ABL, PR1 peptide, Chronic myeloid leukemia} -
Background
Acute myeloid leukemia (AML) is described by the clonal expansion of myeloid blasts with abnormal differentiation. Considering the role of Toll-like receptors (TLRs) in inflammation induction and the effect of chronic inflammation on cancer development, investigating the state of TLRs’ expression in human malignancies has attracted scientists’ attention.
MethodsIn this study, 36 newly-diagnosed AML patients and 36 control samples were examined. The mRNA expression levels of TLR1/2/4/7/8 were measured in both groups using real-time PCR. The student’s t-test was utilized to compare gene expression levels between the two populations and the one-way ANOVA test was used to compare data among multiple subtypes.
ResultsAll TLR gene expression levels were significantly up-regulated in patients compared to the control group (p<0.05). Positive correlations between different TLRs were observed as well. AML patients under the age of 55 showed significantly higher TLR1/2/4 expression in comparison with healthy individuals of the same age; a similar comparison in people above 55 also showed an elevated expression of TLR1/2/4/8. Male patients overexpressed almost all genes compared to healthy subjects; the levels of TLR1/2/4 were also higher in female patients. No difference was observed comparing blast percentages and FAB subtypes.
ConclusionBy considering the results of this experiment, it seems that TLRs up-regulation in AML patients may contribute to the pathogenesis and development of the disease; however, more investigations are required to elucidate the exact roles of these receptors in AML.
Keywords: Acute myeloid leukemia (AML), Toll-like receptor (TLR), Gene expression, Pathogenesis, Inflammation} -
ObjectiveMinimal residual disease (MRD) is considered the greatest prognostic factor in acute lymphoblastic leukemia(ALL). MRD is a valuable tool for anticipating impending relapse and treatment response assessment. The objective ofthe present study was to investigate whether the detection of IgH gene rearrangement using polymerase chain reaction(PCR)-based GeneScan analysis could be a complementary method to monitor MRD along with the quantitative realtimePCR (qPCR).Materials and MethodsIn this cross-sectional study, we valued the MRD levels, based on the GeneScanning analysis(GSA), and then compared the data with quantitative real-time polymerase chain reaction at different time points inperipheral blood (PB) samples of adult B-lineage ALL patients (n=35). The specific polymerase chain reaction (PCR)primers for IGH gene FR-1 and fluorescence-labeled J-primer were used and analyzed by capillary gel electrophoresison a sequencer. The results of this study were compared with the previously reported MRD results obtained by the IGHrearrangements allele-specific oligonucleotide (ASO) -qPCR methods.ResultsThe total concordance rate was 86.7%, with a P<0.001. MRD results obtained by GSA and ASO-qPCR methodswere concordant in all diagnostic samples and samples on the 14th and 28th days of induction therapy. The results of these 2.5years’ follow-ups demonstrated a significant correlation between the two techniques (r=0.892, P<0.001).ConclusionIt seems that the PCR-based GeneScan analysis of IGH gene rearrangement detection may be a valuablemolecular technique to distinguish monoclonality from polyclonality. And also, it may be a precise tool to detect theresidual leukemic DNA in the PB follow-up samples of patients.Keywords: Acute lymphoblastic leukemia, Capillary Gel Electrophoresis, Immunoglobulin Heavy Chain, GeneScanning, Minimal residual disease}
-
Background
The high mortality rate of Gastric Cancer (GC) is a consequence of delayed diagnosis. The early diagnosis of GC could increase the five-year survival rate among patients. We aimed to find a panel of microRNAs (miRNA) for the detection of GC in the early stages.
MethodsIn this case-control study, we selected consistently upregulated miRNAs from the results of 12 high-throughput miRNA profiling studies in GC. In the profiling phase, the differential expressions of 13 candidate miRNAs were analyzed by quantitative reverse-transcription PCR (qRT-PCR) in two pooled RNA samples prepared from the plasma of eight GC patients and eight matched controls. In the validation phase, significantly upregulated miRNAs from the profiling phase were further evaluated in the plasma samples of 97 patients with stage I-IV gastric adenocarcinoma and 100 healthy controls.
ResultsIn the profiling phase, six miRNAs (miR-18a, 21, 25, 92a, 125b and 221) were significantly upregulated in the GC patients compared to the controls (p<0.05). However, in the validation phase, only significant up-regulation of miR-18a, 21 and 125b was confirmed (p<0.05). A panel of miR-18a/21/125b was able to detect GC patients with stage I-IV from the controls (p<0.001; AUC=0.92, sensitivity=86%; specificity=85%). In addition, the panel could distinguish the early-stage GC (I+II) from the control group with an AUC of 0.83, a sensitivity of 83%, and a specificity of 75%.
ConclusionA panel of circulating miR18a/21/125b could be suggested as a potential biomarker for the early detection of GC.
Keywords: Biomarker, Circulating microRNA, Detection, Gastric cancer, Gene expression} -
Background
Glioblastoma (GBM), the most aggressive and common form of glioma, accounts for over 13,000 death per year in the United States which indicates the importance of developing novel strategies for the treatment of this fatal malignancy. Although Arsenic trioxide (ATO) hinders the growth and survival of GBM cells, the requirement of concentrations higher than 4 μM for triggering apoptotic cell death has questioned its safety profile. Since the NF-κB signaling pathway plays a crucial role in tumorigenesis and chemo-resistance, targeting this oncogenic pathway may sensitize GBM cells to lower concentrations of ATO.
MethodsAnti-tumor effects of ATO as monotherapy and in combination with Bay 11-7082 were determined using MTT, crystal violet staining, Annexin V/PI staining and scratch assays. Quantitative reverse transcription-PCR (qRT-PCR) analysis was applied to elucidate the molecular mechanisms underlying the anti-tumor activity of this combination therapy.
ResultsOur results revealed that ATO and Bay 11-7082 synergistically inhibited the proliferation and survival of GBM cells. Also, it was revealed that NF-κB inhibition using Bay 11-7082 enhanced the inhibitory effects of ATO on migration of GBM cells via suppressing the expression of NF-κB target genes such as TWIST, MMP2, ICAM-1, and cathepsin B. Furthermore, combination treatment of GBM cells with ATO and Bay 11-7082 significantly induce apoptotic cell death coupled with downregulation of NF-κB anti-apoptotic target genes including Bcl-2 and IAP family members.
ConclusionsAltogether, these findings suggest that combination therapy with ATO and Bay 11-7082 may be a promising strategy for the treatment of GBM.
Keywords: Arsenic trioxide (ATO), Bay 11-7082, NF-κB signaling pathway, U87 cells, Apoptosis} -
Background
Most of Gastric Cancer (GC) patients are diagnosed at an advanced stage with poor prognosis. Hypermethylations of several tumor suppressor genes in cell-free DNA of GC patients have been previously reported. In this study, an attempt was made to investigate the methylation status of P16, RASSF1A, RPRM, and RUNX3 and their potentials for early diagnosis of GC.
MethodsMethylation status of the four tumor suppressor genes in 96 plasma samples from histopathologically confirmed gastric adenocarcinoma patients (Stage I-IV) and 88 healthy controls was determined using methylation-specific PCR method. Receiver operating characteristic curve analysis was performed and Area Under the Curve (AUC) was calculated. Two tailed p<0.05 were considered statistically significant.
ResultsMethylated P16, RASSF1A, RPRM, and RUNX3 were significantly higher in the GC patients (41.7, 33.3, 66.7, and 58.3%) compared to the controls (15.9, 0.0, 6.8, and 4.5%), respectively (p<0.001). Stratification of patients showed that RPRM (AUC: 0.70, Sensitivity: 0.47, Specificity: 0.93, and p<0.001) and RUNX3 (AUC: 0.77, Sensitivity: 0.59, Specificity: 0.95, and p<0.001) had the highest performances in detection of early-stage (I+II) GC. The combined methylation of RPRM and RUNX3 in detection of early-stage GC had a higher AUC of 0.88 (SE=0.042; 95% CI:0.793–0.957; p<0.001), higher sensitivity of 0.82 and reduced specificity of 0.89.
ConclusionMethylation analysis of RPRM and RUNX3 in circulating cell free-DNA of plasma could be suggested as a potential biomarker for detection of GC in early-stages.
Keywords: Biomarkers, Cell-free DNA, Gastric cancer, DNA methylation} -
Background
Zinc-finger Enhancer Binding protein (ZEB1) acts as a transcription factor to promote cancer progression through regulating Epithelial to Mesenchymal Transition (EMT). It is well-known that ZEB1 mRNA expression is directly induced by both Estrogen Receptor (ER) and Progesterone Receptor (PR). Moreover, Androgen Receptor (AR) and PR could bind to the same regulatory element. Since it has been shown that AR overexpresses in Gastric Cancer (GC) as a male-predominant tumor, the goal of this study was to evaluate whether AR could regulate ZEB1 expression in GC.
MethodsThe expression profile of ZEB1 in 60 fresh GC and adjacent non-tumor tissues and 50 normal gastric specimens was assessed by qRT-PCR, and the association of ZEB1 expression with clinicopathological features was investigated. Furthermore, possible correlation between ZEB1 and AR was evaluated to elucidate a novel prognostic marker using Kaplan-Meier method and Cox regression model. Finally, molecular interaction of ZEB1 and AR was assessed using a potent AR antagonist in GC cells.
ResultsAmong GC patients, 70.2% (40/57) overexpressed ZEB1 and 64.91% (37/57) overexpressed AR relative to normal gastric tissues. ZEB1 overexpression was significantly correlated with the AR overexpression in GC patients. Moreover, ZEB1 overexpression was remarkably associated with lower overall survival; however, it was not an independent prognostic factor. Evidence shows that simultaneous evaluation of ZEB1 and AR expression could independently predict survival of GC patients (HR= 2.193, p=0.047).
ConclusionThese findings have clinical importance suggesting simultaneous evaluation of ZEB1 and AR expression as a potential prognostic marker. Moreover, AR may regulate ZEB1 expression in GC cells proposing a possible promising targeted therapy for GC patients.
Keywords: Androgen receptor, Enzalutamide, Gastric cancer, Prognostic marker, Targetedtherapy, ZEB1} -
هدف
اتوفاژی مسیر حیاتی مورد نیاز برای بقاء سلول در طول گرسنگی از طریق خودخوری و تخریب پروتئین ها و اندامک های سلولی می باشد. ادامه یافتن اتوفاژی منجر به مرگ سلولی می شود. هر چند مکانیسم القاء کننده اتوفاژی به درستی شناخته نشده است اما به نظر می رسد با استفاده از تنظیم صحیح آن می توان در جهت درمان سرطان از آن استفاده کرد. هدف این مطالعه، بررسی تاثیر آرسنیک تری اکسید در القاء اتوفاژی در سلولهای لوکمی پرومیلوسیتی بود.
مواد و روش هادر این مطالعه با استفاده از میکروسکوپ الکترونی به بررسی نقش اتوفاژی در مرگ سلول های لوکمی پرومیلوسیتی NB4 که با آرسنیک تری اکسید تیمار شده اند پرداخته شد. هم چنین بررسی بیان ژن های دخیل در اتوفاژی و فرایند آپوپتوز در این سلول ها به صورت وابسته به دوز و وابسته به زمان با استفاده از تکنیک Real Time PCR صورت گرفت.
یافته هانتایج ما نشان داد که اتوفاژی باعث القاء مرگ در سلول های NB4 تحت تیمار با آرسنیک تری اکسید شده است. هم چنین مشخص شد که ژن های Atg7, Bclin1 و LC3 که از ژن های ضروری برای القاء اتوفاژی محسوب می شوند، هدف تهاجم آرسنیک تری اکسید قرار گرفته اند.
نتیجه گیریاین مطالعه نشان داد که القاء اتوفاژی توسط آرسنیک تری اکسید نقش مهمی در از بین بردن سلولهای لوکمی و درمان سرطان دارد.
کلید واژگان: لوکمی حاد پرومیلوسیتی, آرسنیک تری اکسید, اتوفاژی, بیان ژن و آپوپتوز}Koomesh, Volume:20 Issue: 4, 2018, PP 764 -771IntroductionAutophagy is a survival pathway required for cellular viability during starvation through catabolic self digestion of damaged proteins and organelles; however, autophagy may result in cell death if it proceeds to completion. Although the exact mechanism of this process is not clear, it seems that proper regulation of autophagy can potentially contribute to the therapeutics of cancers. The aim of this study was to determine the role of Arsenic trioxide (As2O3) in the induction of autophagy in human acute promyelocytic leukemia.
Materials and MethodsIn this study, the role of autophagy in the As2O3-induced death of NB4 cells was assessed using electron microscopy. Also, quantitative real-time PCR method was used for expression of autophagy related genes in dose and Time dependent manner.
ResultsOur results showed that autophagy induces death in NB4 cells treated with arsenic trioxide. It was also found that the Atg7, Bclin1 and LC3 genes, which are essential genes for induction of autophagy, are the target of arsenic trioxide invasion.
ConclusionThis study showed As2O3-induced autophagy plays an important role in eliminating leukemia cells and treatment of cancer.
Keywords: Acute Leukemia, Promyelocytic, Autophagy, Gene Expression, Arsenic Trioxide} -
BackgroundDaunorubicin (DNR) is capable of killing the human acute myeloid leukemia cells through apoptosis or necrosis with arresting cell cycle and various mechanisms. The response of AML cells to DNR associated with defect and or defiance in survival has been a consideration subject.ObjectivesWe have represented the transcription gene profile of some critical prosurvival proteins by qRT - PCR, including osteopontin (OPN), AKT1, mTOR, β - catenin, and NF - kB/RelB.MethodsThe U937 cells were treated with DNR with clinically achievable concentrations for MTT assay, annexin V (AV) /Propidium iodide (PI), and cell cycle analysis. QRT - PCR was performed, using primers of OPN, NF - kB/RelB, AKT1, mTOR, PTEN, and β - catenin.ResultsThe AV/PI assay displayed that DNR - induced death in cells was a dose - dependent and necrotic manner. Cell cycle distribution following treatment with DNR exhibited a relatively lower chromatin of S phase than untreated cells. OPN gene expression was significantly attenuated. NF - kB/RelB, mTOR, β - catenin, as well as PTENgenes showed unchanged or non - significant increase in expression. However, AKT1increased significantly.ConclusionsU937 sensitivity to DNR could be due to the targeting of anti-apoptotic proteins in the transcriptional stages. The decrease in OPNlevels appears to play a significant role in the death of the observed by DNR.Keywords: Daunorubicin, Osteopontin, NF, kB, AKT1, mTOR, ?, catenin, U937 Cells}
-
ObjectiveChromosomal translocations are among the most common mutational events in cancer development, especially in hematologic malignancies. However, the precise molecular mechanism of these events is still not clear. It has been recently shown that alternative non-homologous end-joining (alt-NHEJ), a newly described pathway for double-stranded DNA break repair, mediates the formation of chromosomal translocations. Here, we examined the expression levels of the main components of alt-NHEJ (PARP1 and LIG3) in acute myeloid leukemia (AML) patients and assessed their potential correlation
with the formation of chromosomal translocations.Materials And MethodsThis experimental study used reverse transcription-quantitative polymerase chain reaction (RTqPCR) to quantify the expression levels of PARP1 and LIG3 at the transcript level in AML patients (n=78) and healthy individuals (n=19).ResultsPARP1 was the only gene overexpressed in the AML group when compared with healthy individuals (P=0.0004), especially in the poor prognosis sub-group. Both genes were, however, found to be up-regulated in AML patients with chromosomal translocations (P=0.04 and 0.0004 respectively). Moreover, patients with one isolated translocation showed an over-expression of only LIG3 (P=0.005), whereas those with two or more translocations over-expressed both LIG3 (P=0.002) and PARP1 (P=0.02).ConclusionThe significant correlations observed between PARP1 and LIG3 expression and the rate of chromosomal translocations in AML patients provides a molecular context for further studies to investigate the causality of this association.Keywords: Acute Myeloid Leukemia, Chromosomal Translocation, LIG3, PARP1} -
اثر ضدسرطانی اپرپیتانت بر رده سلولی لوسمیک NB4سابقه و هدفمطالعات ژنتیکی نشان داده اند که فعالیت مسیر نوروکینین 1، در پاتوژنز تعداد کثیری از بدخیمی های انسانی از جمله لوسمی پرومیلوسیتیک حاد (Acute promyelocytic leukemia) (APL)، دخیل می باشد. فعالیت این مسیر در سلول های لوسمیک منجر به تکثیر بیش از حد سلول ها و فرار از آپوپتوز می گردد. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر اپرپیتانت (مهارکننده گیرنده نوروکینین 1) بر میزان بقا سلول های APL می باشد.مواد و روش هااین مطالعه تجربی روی رده سلولی NB4، سلول هایی مشتق شده از لوسمی پرومیلوسیتیک حاد که از انستیتوپاستور تهیه گردید، انجام شد. به منظور بررسی اثر ضدتوموری اپرپیتانت، سلول های NB4 به 6 گروه تیمار شده با دارو در غلظت های 1، 2، 3، 4 و 5 میکرومولار و کنترل تقسیم شدند. سپس درصد زنده مانی سلول ها، فعالیت متابولیک، القاء آپوپتوز و همچنین بیان ژن های Bax و Bcl-2 به ترتیب از طریق تست های تریپان بلو، MTT assay، رنگ آمیزی Annexin/PI و Real-time PCR طی مدت زمان 24 و 36 ساعت بررسی شد.یافته هاتیمار 36 ساعته سلول های NB4 با بالاترین غلظت اپرپیتانت (5 میکرمولار)، درصد زنده مانی (ارزیابی شده توسط تریپان بلو) و فعالیت متابولیک سلول ها (ارزیابی شده توسط MTT assay) را به بیش از 50% (0/001p<) در مقایسه با گروه کنترل کاهش داد. همچنین اپرپیتانت جمعیت سلول های آپوپتوتیک را از 1/4% در گروه کنترل به 10/6% در گروه تیمار شده با دوز 5 میکرومولار افزایش داد (0/05p<) و آپوپتوز را از طریق افزایش دو برابری نسبت بیان Bax/Bcl-2 فعال نمود (0/05p<).نتیجه گیرینتایج مطالعه نشان داد که اپرپیتانت قادر است اثرات کشندگی و ضدتکثیری خود را روی سلول های NB4 اعمال نماید.کلید واژگان: لوسمی پرومیلوسیتیک حاد, آپوپتوز, اپرپیتانت, رده سلولی NB4}Anti-cancer effect of Emend on NB4 leukemic cellsBackground And ObjectiveGenetic studies have demonstrated that the neurokini-1 Receptor (NK1R( is frequently involved in the pathogenesis of wide assortment of human malignancies, including acute promyelocytic leukemia (APL). The activity of this pathway in leukemic cells results in an excessive cell proliferation and evade from apoptosis. In this study, we aimed to investigate the effect of Aprepitant (NK1R antagonist) on the survival rate of APL cells.MethodsThis experimental study is conducted on APL-derived NB4 cells (Institute Pasteur). To determine the anti-tumor effect of Aprepitant, NB4 cells were divided into 6 groups: control and 1-, 2-, 3-, 4- and 5 µM-drug treated groups. Then the cell viability, metabolic activity, induction of apoptosis and transcriptional alteration of Bax and Bcl-2 genes were investigated after 24 and 36 h treatment using trypan blue assay, MTT assay, Annexin-V/PI staining and RQ-PCR analysis, respectively.
FINDINGS: 36 h treatment with the highest concentration of Aprepitant (5 µM) resulted in an approximately 50% reduction in the viability (assessed by trypan blue) and metabolic activity (assessed by MTT assay) of NB4 cells (pConclusionAprepitant exerted both cytotoxic and anti-proliferative effects in NB4 cells.Keywords: Acute promyelocytic leukemia, Apoptosis, Aprepitant, NB4 cell line} -
International Journal of Hematology-Oncology and Stem Cell Research, Volume:11 Issue: 3, Jul 2017, PP 251 -262Colorectal cancer (CRC) is one of the most common cancers worldwide and considered to be one of the hassle in medical communities. CRC develops from precancerous polyps in the colon or rectum and is preventable and curable by an early diagnosis and with the removal of premalignant polyps. In recent years, scientists have looked for inexpensive and safe ways to detect CRC in its earliest stages. Strong evidence shows that screening for CRC is a crucial way to reduce the incidence and mortality of this devastating disease. The main purpose for screening is to detect cancer or pre-cancer signs in all asymptomatic patients. In this review, we holistically introduce major pathways involved in the initiation and progression of colorectal tumorgenesis, which mainly includes chromosome instability (CIN), microsatellite instability (MSI), the CpG island methylator phenotype (CIMP), and we then will discuss different screening tests and especially the latest non-invasive fecal screening test kits for the detection of CRC.Keywords: Colorectal cancer (CRC), Chromosome instability (CIN), Microsatellite instability (MSI), The CpG- island methylator phenotype (CIMP), Fecal screening kit}
-
سابقه و هدفتغییر بیان میکرو RNA می تواند باعث شروع و پیشرفت سرطان شود. هدف از مطالعه حاضر، بررسی میزان بیان miR-125a و ارتباط آن با JAK2 allele burden و یافته های آزمایشگاهی در بیماران مبتلا به نئوپلاسم های میلوپرولیفراتیو شامل پلی سیتمی ورا (PV) و ترومبوسیتمی اساسی(ET) بود.مواد و روش هامطالعه حاضر از نوع تجربی بود. در مجموع 40 بیمار مبتلا به PV و ET در زمان تشخیص مورد بررسی قرار گرفتند. تعداد 10 نفر از افراد سالم نیز به عنوان کنترل وارد مطالعه شدند. میزان JAK2 V617F allele burdens و نیز سطح بیان miR‐125a-5p و miR-125a-3p در لکوسیت های خون محیطی بیماران با روش quantitative real-time polymerase chain reaction بررسی شد. داده های مربوط به بیماران وارد 16 SPSS شد و مورد تجزیه و تحلیل آماری به روش من ویتنی قرار گرفت. برای بررسی ارتباط بین داده ها نیز از ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده شد.یافته هاسطح بیان miR-125a-5p در هر دو گروه PV و ET افزایش داشت(003/0 p= ، 002/0 p=). در گروه PV ، ارتباط بین miR-125a-5p و شمارش پلاکت معنادار بود(531/0 r= ، 01/0 p=). درصد کمی موتاسیون JAK2 در پلی سیتمی ورا (29/18% ± 37/62%) 66% و در ترومبوسیتمی اساسی(95/13% ± 4/43%) 40% دیده شد (007/0 p=).نتیجه گیرینتایج مطالعه حاضر نشان داد که غیر از موتاسیون JAK2 ، تغییر بیان میکرو RNA ها نظیر miR-125a نیز در بیماران MPN وجود دارد.کلید واژگان: میکرو RNA ها, پلی سیتمی ورا, ترومبوسیتمی اساسی}Background And ObjectivesDeregulation of microRNA (miRNA) expression can lead to cancer initiation and progression. The aim of this study was to investigate miR-125a expression level in patients with myeloproliferative neoplasm and its correlation with JAK2 allele burden and laboratory findings.Materials And MethodsThis is an experimental study. In total, 20 patients with Polycythemia Vera (PV) and 20 patients with essential thrombocythemia(ET) were examined. Ten healthy subjects were checked as controls. We performed JAK2 V617F allele burdens measurement by quantitative real-time polymerase chain reaction. Expression analysis of miR‑125a-3p and miR-125a-5p was performed by Real-time RT-PCR. Results were analyzed by SPSS 16 software and MannWhitney test and Spearmans correlation was applied for analysis.ResultsmiR-125a-5p was up regulated in both PV (p = 0.003) and ET patients (p = 0.002). In PV group, a significant correlation was observed between miR-125a-5p and platelet counts (p = 0.01, r = 0.531). The median allele burden of the JAK2 V617F was 66% (62.37 ± 18.29) for patients with PV and 40% (43.4 ± 13.95) for patients with ET (p = 0.007).ConclusionsIn conclusion, our data indicate that there is the aberrant expression of miRNAs such as miR-125a in MPNs patients except JAK2 mutation.
-
BackgroundInterfering with cell proliferation and survival is a critical role for antineoplastic drugs leading to cell death through induction of apoptosis. Alternative treatments with herbal extracts offer insights into acute myeloid leukemia (AML) therapy. Parthenolide (PTL), an extract from feverfew, induces apoptosis in primary human leukemia stem cells (LSCs) and bulk leukemic cell populations. Osteopontin (OPN) preserves cell viability in response to anticancer agents and its receptors could be utilized for therapeutic targeting of cancer cells.MethodsU937 cells were cultured in RPMI 1640 with concentrations of 2, 4, 6, 8, and 10 μM PTL for 20-24 hours for MTT assays. Apoptosis assays were performed with Annexin V-Alexa Fluor-488/PI as Annexin Vﳲ and Annexin Vﳲ to measure early and late apoptosis, respectively. Quantitative real-time PCR was used to measure OPN gene expression using the 2-∆∆Ct method. The PTLtreated cells were stained with FITC-CD38 antibody for flow cytometry analyses. Data were compared using one-way analysis of variance (ANOVA) by SPSS 19.ResultsParthenolide inhibited growth of U937 cells with IC25 and IC50 values of 4 and 5.8 µM, respectively. Death induction with PTL was apoptotic. Flow cytometry showed a significant decrease in the percentage of CD38 U937 cells in response to PTL. Osteopontin gene expression decreased in response to PTL.ConclusionPTL induced apoptosis and reduced OPN gene expression in U937 cells.Keywords: AML cell line U937, Osteopontin, Parthenolide}
-
سابقه و هدفبه دلیل فعالیت بالای آنزیم تلومراز در تکثیر اغلب سرطان ها از جمله لوسمی پرومیلوسیتیکی حاد(APL)، مهار تلومراز روش مناسبی جهت درمان می باشد. در این مطالعه به بررسی اثر الیگونوکلئوتید ضد تلومراز بر روی القای مرگ سلولی و آپوپتوز سلول های NB4 پرداختیم.مواد و روش هادر این مطالعه تجربی، به منظور بررسی اثر الیگونوکلئوتید آنتاگونیست تلومراز، سلول ها تحت دوزهای مختلف الیگونوکلئوتید قرار گرفتند. جهت بررسی اثر این دارو بر زند ه ما نی سلول ها، آزمایش MTT انجام شد و جهت بررسی مولکولی القای آپوپتوز، بیان ژن های دخیل در این روند به روش Real-Time PCR ارزیابی گردید.یافته هاالیگونوکلئوتید قادر به کاهش درصد زنده مانی و القای مرگ سلولی می باشد. تیمار سلول ها با الیگونوکلئوتید در غلظت های 5، 10، 20، 30 و 40 پیکومولار، به صورت وابسته به دوز پس از طی 48 ساعت باعث کاهش درصد زنده مانی سلول ها و مرگ سلولی گردید. شایان ذکر است میانگین درصد زنده مانی در غلظت 40 پیکومولار، 64% بود، در حالی که این درصد در تیمار سلول ها با الیگونوکلئوتید کنترل 94% می باشد. علاوه بر این، نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که مرگ سلولی القا شده با این الیگونوکلئوتید با افزایش بیان ژن Bax و کاهش بیان 2Bcl- همراه می باشد.نتیجه گیریبا توجه به طول تلومر کوتاه و فعالیت بالای آنزیم تلومراز در بیماران APL و همچنین اثربخشی الیگونوکلئوتید در القای مرگ سلولی در سلول های پرومیلوسیتیک NB4، می توان درمان های مبتنی بر استراتژی مهار آنزیم تلومراز را به عنوان راه کار مناسب در این بیماران مدنظر قرار داد.کلید واژگان: لوسمی پرومیلوسیتیک حاد, آپوپتوز, مرگ سلولی}Background And ObjectivesAcute promyelocytic leukemia (APL) is characterized by a specific t(15;17), distinct morphologic picture, and a clinical coagulopathy that contributes to the morbidity and mortality of the disease. Telomerase is consistently activated in nearly all APL patients and telomerase-mediated telomere stabilization is responsible for unlimited replicative potential of the disease. This study aimed to investigate the effects of designed oligonucleotide as a telomerase inhibitor on NB4 cells.Materials And MethodsNB4 leukemic cells were treated with various concentrations of oligonucleotide by transfection method using lipofectamin 2000. The inhibitory effect of oligonucleotide on cell metabolic activity and cell viability was assessed by MTT assay. Quantitative real-time PCR were applied to investigate alteration of Bax and Bcl-2 mRNA levels.ResultsOligonucleotide decreased cell viability index and exerted cytotoxic effect against NB4 leukemic cells; we found that exposing cells with Oligonucleotide at 40 pMol for 48 h induced cell death and apoptotic effects on NB4 cells. Furthermore, transcriptional suppression of Bcl-2 and upregulation of Bax were found upon NB4 treatment by oligonucleotide.ConclusionsBased on the short telomere length and high terlomerase activity in APL as well as inhibitory effect of oligonucleotide against NB4 cells, anti-telomerase-based therapy might be regarded as a successful strategy in APL therapy.Keywords: Acute Promyelocytic Leukemia, Apoptosis, Cell Death}
-
مقدمهسرطان پستان یک تهدید عمده برای سلامتی زنان سراسر جهان می باشد و پیشرفت هایی در توانایی ما برای جلوگیری، تشخیص و درمان این بیماری نیاز به درک بیشتری از پایه و اساس مولکولی ایجاد سرطان پستان دارد. بررسی متیلاسیون ژن های چرخه سلولی می تواند به عنوان یک شیوه برای شناسایی کردن ژن های مهم در تومورزایی استفاده شود و ارزش تشخیصی/ پیش آگهی دهنده داشته باشد. هدف این مطالعه بررسی وضعیت متیلاسیون پروموتر RASSF1A، به عنوان یک ژن تنظیم کننده چرخه سلولی، در دو رده سلولی سرطان پستان است.روش بررسیدر این پژوهش بنیادی از تکنیک MSP (PCR اختصاصی متیلاسیون) که روشی کیفی است، به منظور تعیین الگوی متیلاسیون پروموتر RASSF1A در دو رده سلولی سرطان پستان (MCF-7 و MDA-MB-231) استفاده شد. این روش مستلزم تغییر اولیه DNA به وسیله سدیم بی سولفیت، تبدیل همه سیتوزین های غیرمتیله، اما نه متیله، به اوراسیل و پس از آن تکثیر با پرایمرهای اختصاصی برای DNA متیله و غیرمتیله می باشد.یافته هانتایج MSP نشان می دهند که در هر دو رده سلولی MCF-7 و MDA-MB-231، بدون توجه به زیرگروه مولکولی آنها، پروموتر ژن سرکوب گر تومور RASSF1A کاملا متیله می باشد. فقدان باند غیرمتیله در هر دو رده سلولی مذکور نیز نشان دهنده این امر است.نتیجه گیریاین یافته ها تایید می کنند که هیپرمتیلاسیون ناحیه پروموتر RASSF1A ممکن است نقش مهمی را در پاتوژنز سرطان پستان ایفا کند. با در نظر گرفتن اینکه تغییرات اپی ژنتیکی برگشت پذیر هستند، غربالگری برای الگوهای متیلاسیون نابهنجار جایگاه های CpG در پروموتر ژن های ضروری در طی فرآیند تومورزایی، مانند ژن های چرخه سلولی، می توانند در توسعه و کاربرد عوامل درمانی هدف گیری کننده این تغییرات در سرطان های پستان انسانی موثر باشند.
کلید واژگان: سرطان پستان, ژن های چرخه سلولی, الگوهای متیلاسیون نابهنجار, پروموتر ژن سرکوب گر تومور RASSF1A} -
زمینه و هدفلوسمی پرومیلوسیتیک حاد نوعی از لوسمی است که در اثر توقف بلوغ در رده ی میلوئیدی بوجود می آید. مهمترین روش های درمانی برای این لوسمی استفاده از ATRA و آرسنیک است. ATRA عموما توسط بیماران خوب تحمل می شود، اما در برخی از بیماران موجب بروز «سندروم» ATRA می گردد. برخی از علائم این سندرم به صورت مستقیم و یا غیرمستقیم با افزایش شمارش گلبول های سفید خون در ارتباط است. این مطالعه با هدف تعیین اثر ترکیب داروهای BIBR1532 و ATRA بر روی شمارش گلبول های سفید به عنوان یکی از عوامل ایجاد کننده ی سندرم انجام شده است.روش بررسیبه منظور بررسی اثرترکیب دو داروی BIBR1532 و ATRA سلولهای NB4 به ترتیب در حضور غلظت های30 میکرومولار و1 میکرومولار از داروها کشت داده شد. از آزمون های تریپان بلو، Brdu و MTT به ترتیب جهت بررسی اثر داروها برشمارش سلول های زنده، فعالیت تکثیری، فعالیت متابولیکی سلولها استفاده شد.یافته هانتایج بدست آمده از تریپان بلو، MTT و Brdu نشان می دهد که ترکیب دو دارو، در مقایسه با زمانی که از ATRA به تنهایی استفاده می شود اثر بهتری روی کاهش شمارش سلول های زنده، فعالیت متابولیک و تکثیر سلول های سرطانی دارد.نتیجه گیریبا توجه به نتایج بدست آمده می توان گفت که احتمالا در صورت استفاده از ترکیب دو دارو در درمان بیماران، نتایج بهتری بدست می آید، این بهبود نتایج در چند روز اول درمان و به ویژه در دسته ای از بیماران که در معرض بروز سندرم ATRA هستند بیشتر مشهود می باشد.
کلید واژگان: لوسمی پرومیلوسیتیک حاد, ATRA, BIBR1532, سندرم ATRA}Background And AimAcute promyelocytic leukemia (APL) is a distinct type of leukemia which is caused due to a blockage in myeloid cells normal maturation. The most important therapeutic strategies include the use of ATRA and Arsenic trioxide. Although ATRA is generally well tolerated، some patients develop Retinoic acid syndrome. Some of the symptoms of this syndrome are directly or indirectly related to elevated WBC counts. This study aims to determine the effect of ATRA and BIBR1532 combination on WBC count as a factor leading to the formation of ATRA syndrome.Materials And MethodsTo investigate the effect of BIBR1532 and ATRA combination، NB4 cells were cultured in the presence of 30μ M and 1 μM densities of the drugs. To study the effect of drugs on living cells count، proliferation activity، and metabolic activity of the cells، Trypan blue، Brdu and MTT tests were used، respectively.ResultsThe results of Trypan blue، MTT and Brdu suggest that the combination of ATRA and BIBR1532 is more effective than ATRA alone on the reduction of viable cell count، metabolic activity and proliferation of leukemic cells in the first five days of treatment.ConclusionThe results suggest that the combination of ATRA and BIBR1532 is probably more effective in the treatment of APL patients. It seems that such improvement in results is more obvious especially among the patients who are at a higher risk of ATRA syndrome.Keywords: Acute Promyelocytic Leukemia, ATRA, BIBR1532, ATRA Syndrome} -
سابقه و هدفبه دلیل فعالیت تلومراز در تکثیر نامحدود اکثر سلول های سرطانی از جمله بدخیمی های خونی مانند لوسمی پرومیلوسیتیکی حاد(APL)، مهار تلومراز روش مناسبی جهت درمان می باشد. در این مطالعه به بررسی اثر BIBR1532، مهارکننده غیرنوکلئوزیدیکی، بر روی مهار تکثیر سلولی و بیان ژن hTERT که به عنوان جزء اصلی در فعالیت تلومراز نقش دارد، پرداختیم.مواد و روش هادر یک مطالعه تجربی، به منظور بررسی اثر BIBR1532، سلول ها در حضور غلظت های مختلفی از دارو کشت داده شدند و آزمون هایTrypan blue exclusion assay، BrdU cell proliferation assayو Quantitative real-time PCR جهت بررسی اثر دارو بر درصد زنده مانی، تکثیر سلولی و بیان mRNA ژن hTERT در زمان های متفاوت صورت گرفت.یافته هاBIBR1532 قادر به کاهش درصد زنده مانی و مهار تکثیر سلول ها می باشد. تیمار سلول ها با BIBR1532 در غلظت های 10، 30، 60 و 90 میکرومولار پس از طی 24، 48 و 72 ساعت به صورت وابسته به دوز و زمان منجر به کاهش میزان ساخت DNA سلول ها گردید. علاوه بر این، نتایج نشان می دهد که داروی BIBR1532 همراه با افزایش غلظت دارو و زمان تیمار سلول ها به طور قابل توجهی منجر به کاهش میزان mRNA ژن hTERT می گردد.
نتیجه گیریبا توجه به طول تلومر کوتاه و فعالیت بالای آنزیم تلومراز در بیماران APL و هم چنین اثر بخشی داروی B IBR1532 در القای اثر آنتی پرولیفراتیو در رده سلولی NB4، می توان درمان های مبتنی بر استراتژی آنتی تلومرازی را به عنوان راه کار درمانی مناسب در بیماران APL مد نظر قرار داد.
کلید واژگان: لوسمی پرومیلوسیتیک حاد, BIBR1532, تلومراز}Background And ObjectivesSince stimulated telomerase activity provides nearly all of human malignancies including acute promyelocytic leukemia (APL) with unlimited proliferative potential، targeting telomerase seems to be an effective approach in cancer treatment. In this regard، BIBR1532، a small-molecule inhibitor of telomerase، has been shown to increase the therapeutic window of current chemotherapeutic regimens. This study was aimed to investigate the effects of BIBR1532 on cell proliferation as well as transcriptional alteration of hTERT (the catalytic subunit of telomerase).Materials And MethodsNB4 leukemic cells were treated with various concentrations of BIBR1532 and succeeding trypan blue exclusion assay، BrdU cell proliferation assay، and quantitative real-time PCR were applied to investigate cell viability index، cell proliferation and time-dependent alteration of hTERT mRNA levels.ResultsBIBR1532 decreased cell viability index and exerted an antiproliferative effect against NB4 leukemic cells; we found that exposing cells with BIBR1532 at 30، 60 and 90 μM for 72 h inhibited DNA synthesis rate by 24، 45 and 70%، respectively. Furthermore، transcriptional suppression of hTERT was found upon NB4 treatment by BIBR1532 in a time- and dose-dependent manner.ConclusionsBased on the short telomere length and high terlomerase activity in APL as well as antiproliferative effect of BIBR1532 against NB4 cells، anti-telomerase-based therapy might be regarded as a successful strategy in APL therapy.Keywords: Acute Promyelocytic Leukemia, BIBR1532, Telomerase} -
سابقه و هدفسرطان آناپلاستیک تیروئید یکی از بدخیمی های کشنده با شیوع %2-1می باشد. تومورهای آناپلاستیک دارای رشد سریع بوده و پاسخ به درمان ضعیفی دارند. در این مطالعه اثر سمی سیلی بینین بر رشد و تکثیر رده سرطانی c8305 سرطان تیروئید آناپلاستیک مورد بررسی قرار گرفت. سیلی بینین ترکیب اصلی موجود در سیلیمارین است که از گیاه خار مریم استخراج می شود. این ماده دارای اثرات پلیوتروپیک قوی ضد سرطانی در انواع سلول های توموری است.مواد و روش هاغلظت های مختلف سیلی بینین شامل 25، 50، 75 و 100 میکرو مول در آزمون MTT (dimethylthiazoldiphenyltetrazolium bromide) به سلولهای c8305 اضافه شد. بعد از 24 و 48 ساعت فعالیت متابولیکی سلولهای تیمار شده با توجه به OD های خوانده شده بوسیله دستگاه ELISA-reader مورد بررسی قرار گرفت.یافته هانتایج این تحقیق نشان می دهد سیلی بینین دارای اثرسمی معنی داری بر سلولهای رده8305c می باشد. بطوریکه تیمار سلولها با سیلی بینین در غلظتهای 25، 50، 75 و 100 میکرو مول بمدت 48 ساعت منجر به کاهش قابل ملاحظه و وابسته به دوز و زمان در فعالیت متابولیکی سلولها می گردد.نتیجه گیریبا توجه به تاثیر مهاری معنی داری که تیمار سلولها با سیلی بینین بدنبال دارد بنظر می رسد که زمینه تحقیقاتی مناسبی برای بهره برداری از گیاه خار مریم در کنترل و درمان سرطانها وجود دارد. تحقیقات بیشتر در دست انجام است تا مکانیسم عمل سیلی بینین در جلو گیری از متاستازی سلول های سرطانی روشن شود.
کلید واژگان: سرطان تیروئید آناپلاستیک, سیلی بینین, MTT}Aim andBackgroundsAnaplastic carcinoma is the most dangerous form of thyroid cancer. It is a rare and aggressive form of thyroid cancer. It grows very rapidly and does not respond to therapy. In this study the effect of Silibinin on the metabolic activity of a cancerous cell line (8305c) of anaplastic thyroid carcinoma was investigated. Silibinin is a flavonoid that is the major active constituent of the extract of the Milk thistle seeds. Silibinin has been demonstrated to have strong pleiotropic anti-cancer effects against various human carcinoma cells.Materials And MethodsThe 8305c cell cultures were treated with Silibinin at 25، 50، 75، and 100 µmol in the MTT plates. After 24 and 48 hours، the metabolic activity of the treated cells was studied using the MTT assay. The MTT assay is a colorimetric method for determination of cell viability and cytotoxicity effects.ResultThe results of this study show that Silibinin has significant cytotoxicity effects on the 8305c cell line. The treatment of the cells with Silibinin at the given concentrations resulted in significant decrease of metabolic activity in a time and dose dependent manner.ConclusionFrom the results obtained by this study It may be concluded that Silibinin significantly reduces the growth of anaplastic thyroid cancerous cells. More investigation is underway to reveal the mechanism by which Silibinin prevents cancer metastasis.Keywords: Anaplastic Thyroid cancer, Silibinin, MTT assay} -
زمینه و هدفاز اهداف پژوهش های مدرن در زمینه درمان سرطان دست یابی به داروهایی هدفمند است که عوارض جانبی کمتری را برجای بگذارند. AZD1152 یک مهارکننده با اختصاصیت بالا برای آرورا کیناز B بوده و با القاء اثرات متفاوت منجر به مرگ برنامه ریزی شده سلولی می گردد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر AZD1152، بر زنده مانی و فعالیت متابولیک سلول های NB4 (رده سلولی APL) می باشد.روش بررسیدر این مطالعه سلول NB4 با دوزهای مختلف AZD1152 تیمار شد. فعالیت متابولیک با روش MTT و درصد زنده مانی با روش تریپان بلو تعین گردید. از روش Student’s t-test و نرم افزار Excel برای بررسی داده ها استفاده شد.یافته هاAZD1152 در دوزهای 25، 50 و 100 نانومولار به ترتیب فعالیت متابولیک را به میزان 2/9، 5/15 و 2/56%(بعد از 24 ساعت)، 3/10، 5/19 و 9/59%(بعد از 48 ساعت)، 1/17، 4/28 و 8/64%(بعد از 72 ساعت) کاهش داد. همچنین، درصد زنده مانی نیز به حدود 51، 45 و 40%(بعد از 24 ساعت)، 39، 36 و 30%(بعد از 48 ساعت)، 34، 32 و 28%(بعد از 72 ساعت) کاهش یافت.نتیجه گیریاین مطالعه نشان داد که داروی AZD1152 اثربخشی قابل توجهی بر روی رده سلولی APL دارد و ممکن است در مواردی از قبیل APL عود شده و یا مقاوم به شیمی درمانی های مرسوم مدنظر قرار گیرد. مطالعات بیشتری در این زمینه و نیز در جهت مشخص ساختن مکانیسم مولکولی اثرات این دارو مورد نیاز است.
کلید واژگان: لوسمی پرومیلوسیتیک حاد, میتوز, AZD1152}Background And AimA goal of modern cancer research is to reach targeted therapies with drugs having fewer side effects. AZD1152 is a highly specific inhibitor of Aurora Kinase B، which leads to the programmed cell death by different mechanisms. The aim of this study was to evaluate the effects of AZD1152 on viability and metabolic activity of NB4 cells (APL derived cell line).Materials And MethodsThe cells were treated with various concentrations of AZD1152. After 24، 48 and 72h treatments، the metabolic activity and viability of inhibitor-treated NB4 cells were assessed using MTT and trypan blue dye exclusion assays، respectively. Data were analyzed by applying student’s t-test (Microsoft Excel).ResultsA t 25، 50 and 100 nM، AZD1152 reduced the metabolic activity by 9. 2، 15. 5 and 56. 2% (after 24h)، 10. 3، 19. 5 and 59. 9% (after 48h)، and 17. 1، 28. 4 and 64. 8% (after 72h)، respectively. Meanwhile، the percentage of viability was decreased to about 51، 45 and 40% (after 24h)، 39، 36 and 30% (after 48h)، and 34، 32 and 28% (after 72h)، respectively.ConclusionAccording to the results، AZD1152 has substantial efficacy on APL cell line and may be applied in some cases، e. g.، for patients who have relapse or who become refractory to the conventional chemotherapy. Further studies are needed to show the molecular mechanisms regulating effects of this anti-cancer agent.Keywords: Acute Promyelocytic Leukemia, Mitosis, AZD1152} -
زمینه و هدف
با توجه به آن که حدود 90 درصد بیماران مبتلا به لوسمی پرومیلوسیتیک حاد دارای تلومرهای با طول کوتاه و فعالیت تلومراز بالا میباشند، لذا این بیماران کاندید مناسب برای درمان با مهارکنندگان تلومراز میباشند. برای بررسی کارآیی استفاده از استراتژی آنتی تلومراز در بیماری لوسمی پرومیلوسیتیک حاد، سلولهای رده NB4 با غلظتهای متفاوت از داروی BIBR1532 که یک مهار کننده غیرنوکلئوزیدیکی تلومراز میباشد، تیمار شد.
مواد و روشها: در این مطالعه تجربی و به منظور بررسی اثر BIBR1532، سلولهای NB4 در حضور غلظتهای مختلف دارو کشت داده شد و آزمونهایFlowcytometeric apoptosis assay، Caspase-3 activity assay و Quantitative real-time PCR جهت بررسی اثر دارو بر درصد آپوپتوز، فعالیت آنزیماتیک کاسپاز-3 و بیان کمی mRNA ژنهای دخیل در آپوپتوز صورت گرفت.
یافته ها: نتایج نشان داد که BIBR1532، موجب افزایش آپوپتوز در سلولهای NB4به طور وابسته به دوز میشود. علاوه بر این، نتایج به دست آمده از real-time PCR نشان داد که داروی B IBR1532 به طور قابل توجه سبب کاهش mRNA ژنBcl-2 و افزایش میزان رونویسی از ژنهای B ax، PUMA و Caspase 3 میگردد.
نتیجه گیری: از آنجایی که تیمار با داروی BIBR1532 میتواند در رده سلولی NB4 سبب القاء مرگ سلولی شده و مسیر آپوپتوز سلولی را فعال کند، لذا میتوان به افزوده شدن درمانهای مبتنی بر استراتژی آنتی تلومرازی به عنوان راه کار درمانی مناسب در بیماران لوسمی پرومیلوسیتیک حاد امیدوار بود؛ بیمارانی که به دلیل طول کوتاه تلومر و فعالیت بالای تلومراز کاندید مناسب برای درمان با مهارکنندگان تلومراز میباشند.کلید واژگان: لوسمی پرومیلوسیتیک حاد, آپوپتوز, BIBR1532, مهار کنندگان تلومراز}BackgroundSince nearly 90% of patients with acute promyelocytic leukemia (APL) have high telomerase activity and significant shortened telomere length، these patients have، therefore، been suggested to be good candidates for the therapeutic intervention with telomerase inhibitors. This study was done to investigate the effects of BIBR1532، a non-nucleoside inhibitor of telomerase، on APL cells.
Materials And MethodsIn this experimental study، for investigating the effect of BIBR1532، NB4 leukemic cells were cultured in the presence of various concentrations of BIBR1532. Succeeding apoptosis assay، Caspase-3 activity assay، and quantitative real-time PCR were applied to examine the effect of this drug on apoptosis percenage، enzymatic activity of Caspase-3، and quantitative expression of genes mRNA involved in apoptosis.
ResultsThe results showed that BIBR1532 induced apoptosis in NB4 cells in a dose-dependent maner. Moreover، real time PCR results showed that BIBR1532 led to a significant decrease in mRNA of Bcl-2 gene and signficant increases in transcription of Bax، PUMA، and Caspase-3.
ConclusionSince treatment with BIBR1532 could exert rapid apoptotic cell death in NB4 cells andactivate cellular apoptosis route، anti-telomerase-based therapy can regarded as a suitable strategy for APL treatment. Patients with progressive shortening of telomere length and high levels of telomerase activity are suitable candidates for treatment with telomerase inhibitors.
Keywords: Acute promyelocytic leukemia, apoptosis, BIBR1532, telomerase inhibitors} -
زمینه و هدف
گسترش تومور از طریق سیستم گردش خون به اندامهای دورتر مهم ترین دلیل مرگ در بیماران سرطان پستان می باشد، در نتیجه نیاز فوری برای ایجاد روش های حساس جهت تشخیص سلولهای توموری در خون محیطی(PB) Peripheral blood و مغز استخوانBM)) Bone marrowبیماران وجود دارد. هدف از این مطالعه تشخیص میکرومتاستاز با استفاده از مارکر MUC2 در این بیماران می باشد.
روش بررسیاین بررسی نمونه هایPB و BM، 50 بیمار پس از جراحی و قبل از درمان اولیه جمع آوری شد. از موسین2(MUC2) به عنوان تومور مارکر استفاده شد.Real-Time PCR برای سنجشMUC2 با استفاده از سایبر گرین(SYBR Green) انجام گرفت. 20 نمونهPB از افراد سالم به عنوان کنترل جمع آوری گردید. از HPRT به عنوان ژن کنترل داخلی استفاده شد.
یافته هاMUC2 در 8(%16) نمونه های PB و BMافراد مبتلا تشخیص داده شد. در نمونه های کنترل MUC2 مثبت نبود. همچنین ارتباط مثبت بودنMUC2 با عود بیماری بررسی شد. در بیمارانی که عود در آنها مشاهده شده است درصد مثبت بودن این تومور مارکر نسبت به بیمارانی که عود در آنان گزارش نشده است بیشتر می باشد. بین مثبت بودن MUC2و عود بیماری ارتباط معنی داری از نظر آماری در BM به دست آمد(05/0P<).
نتیجه گیری. این مطالعه نشان داد که MUC2 می تواند به عنوان تومور مارکر مناسب جهت تشخیص میکرو متاستاز در مراحل اولیه بیماری و همچنین پیش بینی عود استفاده شود.
کلید واژگان: سلولهای توموری, MUC2, RT, PCR}Background And AimTumor dissemination via blood to distant organs is the main cause of death. Therefore, there is a critical need to set up sensitive methods for the early detection of circulating tumor cells(CTCs) and disseminated tumor cells(DTCs) in peripheral blood (PB) and bone marrow(BM) specimens of breast cancer patients. The aim of this research is to study the detection of micrometastasis using MUC2 in such patients.
Materials And MethodsIn this study, PB and BM samples were collected from 50 breast cancer patients after operation and before adjuvant therapy. Mucin 2 (MUC2) was used as a tumor marker and its transcript level in the sample patients was analyzed using gene specific, quantitative real-time PCR reaction with SYBR Green technology. Samples from 20 healthy individuals were used as negative controls. HPRT was used as a reference gene.
ResultsMUC2 mRNA was detected in 8 (16%) of PB and BM samples. MUC2 mRNA was not detected in PB samples of healthy individuals. The relapse rate among MUC2-positive patients was higher than MUC2-negative patients; and it was statistically significant in BM (P<0.05).
ConclusionThis study shows that MUC2 can be a suitable marker for the detection of micrometastasis in breast cancer patients at early stages of cancer and that it may provide the basis for identifying women at risk of relapse.
Keywords: Tumor Cells, MUC2, RT, PCR} -
پیشزمینهتغییرات ژنتیک ثانویه به جز فیوژن PML-RARA ممکن است در ایجاد لوکمی پرومیلوسیتیک حاد دخالت داشته باشند. تغییرات کروموزومی و جهش رسپتور تایروزین کینازی از متداولترین تغییرات ژنتیکی در لوسمی میلوئیدی حاد است. با این حال ارزش پیش آگهی جهشهای FLT3 در بیماران لوسمی پرومیلوسیتیک حاد هنوز به اثبات نرسیده است.روش هادر این مطالعه آنالیز سیتوژنتیک نمونه های مغز استخوان در 45 بیمار APL و غربالگری دوپلیکاسیونهای داخلی پشت سر هم بوسیله آنالیز طول قطعه و جهش FLT3 D835 بوسیله آنالیز منحنی ذوب در 23 بیمار APL بررسی شد.نتایجمطالعه سیتوژنتیک 14.3% تریزومی 8 و 17.1% ناهنجاری های کروموزومی دیگری به جز t(15;17) را نشان داد. حدود 13% بیماران FLT3 ITD و 26% جهش نقطه ای D835 داشتند. جهش FLT3 ITD در ابتدای تشخیص با گلبول سفید بالا و پیش آگهی بد همراه بود.
بحث: از آنجاییکه PML-RARA به تنهایی برای ایجاد بیماری APL کافی نیست ما تصور می کنیم جهشهای FLT3 و ناهنجاری های کروموزومی که ما در این سری از بیماران APL یافتیم ممکن است در تکامل بیماری APL نقش داشته باشند.
کلید واژگان: ناهنجاری کروموزومی, FLT3 تایروزین کیناز, لوسمی پرومیلوسیتیک حاد}BackgroundThe secondary genetic changes other than the promyelocytic leukemia-retinoic acid receptor (PML-RARA) fusion gene may contribute to the acute promyelocytic leukemogenesis. Chromosomal alterations and mutation of FLT3 (FMS-like tyrosine kinase 3) tyrosine kinase receptor are the frequent genetic alterations in acute myeloid leukemia. However, the prognostic significance of FLT3 mutations in acute promyelocytic leukemia (APL) is not firmly established.MethodsIn this study, the chromosomal abnormalities were analyzed by bone marrow cytogenetic in 45 APL patients and FLT3 internal tandem duplications (ITD) screening by fragment length analysis and FLT3 D835 mutation by melting curve analysis were screened in 23 APL samples.ResultsCytogenetic study showed 14.3% trisomy 8 and 17.1% chromosomal abnormalities other than t(15;17). About 13% of the patients had FLT3 ITD, and 26% had D835 point mutation. FLT3 ITD mutation was associated with higher white blood cell count at presentation and poor prognosis.ConclusionThe PML-RARA translocation alone may not be sufficient to induce leukemia. Therefore, we assume that FLT3 mutations and the other genetic and chromosomal alterations may cooperate with PML-RARA in the development of APL disease. -
زمینه و هدف
لوسمی پرومیلوسیتیک حاد (APL) زیر گروهی از لوسمی های میلوئیدی حاد (AML) میباشد که باجابجایی کروموزومی بین کروموزومهای 15و 17 شناخته می شود، t(15;17). تدابیر درمانی مهم برای این بیماری استفاده از ATRA و آرسنیک میباشد. برای از بین بردن سلولهای سرطانی دوز بالای آرسنیک لازم است اما در این دوزها آرسنیک دارای اثرات سمی روی بافتهای سالم می باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثر دوز پایین آرسنیک در ترکیب با داروی AZT برروی رده سلولی NB4 (رده سلولی APL) می باشد تا اثرات سمی دوز بالای آرسنیک کاهش یابد.
روش بررسیدر این مطالعه بعد از کشت و تکثیر رده سلولی NB4، سلولها را با دوز پایین آرسنیک(5/0 میکرومولار) و دوز پایین آرسنیک در ترکیب با دوزهای مختلف AZT(50،100،200 میکرومولار) تیمار شدند و سپس زنده مانی سلولها با تریپان بلو و فعالیت متابولیک سلول با MTT assay بررسی شد.
یافته هادوز پایین آرسنیک(5/0 میکرومولار) به تنهایی و در ترکیب با دوز50 میکرومولار AZT اثر کمی روی زنده مانی و فعالیت متابولیک سلول داشت اما در ترکیب با دوزهای بالاتر AZT تاثیر قابل توجهی روی زنده مانی و فعالیت متابولیک داشت و هر دوی زنده مانی و فعالیت متابولیک بطور قابل توجهی کاهش یافتند.
بحث و نتیجه گیریمکانیسمهای القاء کننده آپپتوز مختلفی باعث آپپتوز توسط AZT و آرسنیک می شوند.از آنجا که بعضی از این مکانیسمها بین AZT و آرسنیک مشابه می باشد لذا احتمالا این مکانیسمهای مشابه باعث اثر تقویتی و کاهش قابل توجه زنده مانی و فعالیت متابولیک در ترکیب دو دارو شده است.
کلید واژگان: لوسمی پرومیلوسیتیک حاد, سلول NB4, آرسنیک, AZT}Background And AimAcute promyelocytic leukemia (APL) is a distinct subtype of acute myeloid leukemia. APL is characterized by a balanced reciprocal translocation between chromosomes 15 and 17, t(5;17)). Important therapeutic strategies for this disease are ATRA and Arsenic trioxide. To eliminate tumor cells with arsenic, high dose of arsenic is needed. But high dose is toxic for normal tissue. The purpose of this study is Assessment of effect of low dose of arsenic trioxide in combination with AZT on NB4 cell line (APL cell line) to reduce toxic effect of high dose arsenic.
Materials And MethodsIn this study after NB4 cell line culture and proliferation, the cells treated with low dose of arsenic trioxide(0.5µM) in combination with different doses of AZT(50, 100, 200 µM) and then viability and metabolic activity was assessed by try pan blue and MTT assay respectively.
ResultsLow dose of arsenic (0.5µm) alone and in combination with dose of 50µm of AZT has little effect on viability and metabolic activity but in combination with higher dose of AZT has significant effect on viability and metabolic activity and both viability and metabolic activity significantly reduced.Discussion and
ConclusionDifferent apoptosis- induced mechanisms cause apoptosis by arsenic and AZT. Since some of these mechanisms between AZT and arsenic are similar, so maybe these similar mechanisms cause synergic effect and significant reduction of viability and metabolic activity in combination of these two drugs.
- این فهرست شامل مطالبی از ایشان است که در سایت مگیران نمایه شده و توسط نویسنده تایید شدهاست.
- مگیران تنها مقالات مجلات ایرانی عضو خود را نمایه میکند. بدیهی است مقالات منتشر شده نگارنده/پژوهشگر در مجلات خارجی، همایشها و مجلاتی که با مگیران همکاری ندارند در این فهرست نیامدهاست.
- اسامی نویسندگان همکار در صورت عضویت در مگیران و تایید مقالات نمایش داده می شود.