فهرست مطالب soheil azizi
-
سابقه و هدف
بیماری کبدی یکی از مشکلات جهانی است که با مرگ و میر بالایی همراه می باشد. طبق گزارش WHO در حدود 500 میلیون نفر در جهان مبتلا به هپاتیت مزمن هستند که باعث مرگ بیش از 1 میلیون نفر آن ها می گردد. گیاهان دارویی به عنوان یک منبع حیاتی، به طور بالقوه برای پیشگیری و درمان بیماری های کبدی به کار می روند. یکی از گیاهانی که در طب سنتی جهت درمان آسیب های کبدی استفاده می شود مارچوبه است. بنابراین اثربخشی آن در برابر سمیت کبدی القاشده با پیرولیزیدین آلکالوییدها (PA) در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روش هادر این مطالعه تجربی 60 سر موش صحرایی نر آلبینو از نژاد ویستار به 6 گروه ده تایی تقسیم شدند. یک گروه بهعنوان کنترل نرمال سالین در نظر گرفته شد و درگروه دوم با تتراکلرید کربن و در چهار گروه بعدی توسط عصاره پیر گیاه به مدت یک هفته، سمیتکبدی ایجاد شد. از این چهار گروه یک گروه به عنوان کنترل منفی و سه گروه دیگر روزانه به ترتیب 100،300 و 600 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره مارچوبه به صورت خوراکی به مدت 14 روز در یافت کردند. درگروه های 1 و2 و3 در پایان هفته اول جهت بررسی ایجاد سمیت کبدی و بقیه گروه ها در پایان 21 روز، آنزیم های آلانین آمینوترانسفراز(ALT) و آلکالین فسفاتاز(ALP)، آسپارتات آمینوترانسفرا (AST)، هم چنین غلظت های سرمی پروتیین تام، آلبومین و بیلی روبین که از شاخص های آسیب های کبدی است، اندازه گیری و با استفاده از آزمون آماری ANOVA تجزیه و تحلیل گردید. هم چنین بررسی بافتی از کبد به عمل آمد.
یافته هادریافت خوراکی عصاره پیر گیاه باعث افزایش مقدار بیلی روبین، ALP،ALT ، AST و کاهش پروتیین تام و آلبومین در مقایسه با گروه کنترل شد. مصرف عصاره گیاه مارچوبه سبب شد این فاکتورها در بیش تر موارد به شکل معنی داری به گروه کنترل نزدیک گردد. بررسی های بافتی نشانگر بهبود نسبی آسیب های کبدی ناشی از پیر گیاه توسط عصاره مارچوبه بود.
استنتاجنتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد عصاره گیاه مارچوبه در برابر آسیب های کبدی ایجاد شده توسط عصاره پیر گیاه دارای اثرات محافظتی است
کلید واژگان: سمیت کبدی, مارچوبه, محافظت کبدی, آمینوترانسفرازها, آلکالین فسفاتاز}Background and purposeLiver disease is one of the global problems that are associated with high mortality. According to the WHO, about 500 million people are living with chronic hepatitis infection, which kills more than one million people a year. Medicinal plants are a vital resource, potentially used to prevent and treat liver disease. One of the plants used in traditional medicine to treat liver damage is Asparagus. It could be effective against pyrrolizidine alkaloids (PA) induced hepatotoxicity, which was investigated in this study.
Materials and methodsIn this experimental study, 60 male Wister rats were divided into six groups, each having ten rats. One group was considered as the control group; the second group received carbon tetrachloride, and the other four groups received Senecio vulgaris L. extract for one week to induce liver toxicity. Among four which received Senecio vulgaris extract, one was the negative control, and the others received 100, 300, and 600 mg/kg of Asparagus officinalis L. extract orally for 14 days. Three weeks after the start of the study, aspartate transaminase (AST), alkaline phosphatase (ALP), and alanine transaminase (ALT) enzymes along with the serum concentration of total protein, albumin, and bilirubin were measured. Moreover, liver tissue was assessed in all the groups. The ANOVA test was utilized to analyze the data.
ResultsReceiving oral Senecio vulgaris extract led to an increase in bilirubin, ALP, ALT, and AST levels and a decrease in total protein and albumin in the experimental groups compared to the control group. Moreover, Asparagus officinalis extract consumption helped these factors to become statistically closer to the control group. Histological studies indicated improvement in liver failure caused by Senecio vulgaris extract.
ConclusionAsparagus officinalis extract has protective effects against liver failures caused by Senecio vulgaris extract.
Keywords: hepatotoxicity, Asparagus officinalis, hepatoprotective, aminotransferase, alkaline phosphatase} -
This paper introduces a novel approach to stakeholder prioritization by employing Data Envelopment Analysis (DEA). The study utilizes five key criteria-stakeholder power, urgency, legitimacy, level of involvement, and project impact-to quantitatively evaluate stakeholder efficiency. DEA models tailored for each stakeholder are applied, yielding a comprehensive prioritization depicted in numerical form. The methodology showcased in this research harnesses the versatility of DEA in stakeholder analysis. The resulting prioritization aids project managers in strategic decision-making, offering valuable insights to enhance project success and minimize negative impacts. This paper contributes a practical and effective tool for project managers seeking to optimize stakeholder engagement and project outcomes.Keywords: Stakeholder Prioritization, Data Envelopment Analysis, efficiency evaluation, project management, Decision Support}
-
The escalating annual insurance costs nationwide have sparked a growing interest among insurance industry managers and policymakers in analyzing insurance data to forecast future costs. Accurately predicting the number of claims and implementing appropriate policies can help mitigate potential losses for insurance companies and customers. This study focuses on predicting the amount of customer claims and utilizes data from 128 individuals insured by Iran insurance company. The dataset includes various attributes such as the age of the vehicle owner, type of car, age of the car itself, number of claims, and the corresponding claim amounts (measured in 10,000 Tomans) recorded in the year 1400. All features, except the claim amount (the target variable), were discretized into ordinal variables to ensure accurate analysis and address any outliers or data inconsistencies. Multiple linear regression was employed to predict the target variable, enabling an investigation into the influence of each feature on estimating the claim amount. The data analysis was conducted using IBM SPSS MODELER software, allowing for a comprehensive examination of the assumptions associated with the regression model. By leveraging this approach, insurance industry stakeholders can gain valuable insights into predicting claim amounts and make informed decisions to optimize their operations and minimize potential financial risks.Keywords: Data Analysis, prediction, Regression, Insurance claim amount}
-
زمینه و هدف
انجام تمرینات ورزشی به همراه مصرف قهوه سبز می تواند به عنوان یک راهکار برای کنترل چاقی در نظر گرفته شود. هدف مطالعه حاضر، مقایسه تاثیر تمرینات هوازی، مقاومتی و ترکیبی به همراه مصرف قهوه سبز، بر سطوح سرمی آیریزین، مایونکتین و مقاومت به انسولین در زنان چاق بود.
روش تحقیق:
در این پژوهش نیمه تجربی، 60 آزمودنی زن با دامنه سنی 5±25 سال و شاخص توده بدنی5±30 به صورت هدفمند انتخاب و به طور تصادفی به پنج گروه 12 نفری شامل: تمرین هوازی+مکمل، تمرین مقاومتی+مکمل، تمرین ترکیبی+مکمل، مکمل و کنترل تقسیم شدند. شدت تمرین هوازی 50 تا 75 درصد حداکثر ضربان قلب و شدت تمرین مقاومتی 55 تا 70 درصد یک تکرار بیشینه بود. تمرینات طی هشت هفته با تکرار سه روز در هفته انجام شدند. قهوه سبز روزانه قبل از شام به میزان 400 میلی گرم مصرف شد. 24 ساعت قبل از اولین و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین نمونه های خونی در حالت ناشتا گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های تحلیل کوواریانس و بونفرونی در سطح 0/05>p استفاده گردید.
یافته هاسطوح آیریزین و مایونکتین در گروه های تمرین و قهوه سبز نسبت به پیش از تمرین و نسبت به سایر گروه ها، افزایش معنی داری داشت. به علاوه، مقاومت به انسولین بعد از تمرین هوازی و ترکیبی به همراه مکمل نسبت به سایر گروه ها و حتی نسبت به پیش از تمرین نیز کاهش معنی داری پیدا کرد؛ اما بعد از تمرین مقاومتی و مکمل مقدار آن نسبت به سایر گروه ها افزایش داشت.
نتیجه گیریهر سه تمرین اجرا شده همراه با مکمل قهوه سبز، با افزایش مایوکاین هایی مانند آیریزین و مایونکتین، علاوه بر تاثیر بر ترکیب بدن و کاهش وزن، باعث بهبود عمل انسولین و کاهش مقاومت به انسولین شدند؛ با این حال اجرای تمرین ترکیبی و هوازی همراه با مکمل، در مقایسه با تمرین مقاومتی همراه با مکمل، بهبود بیشتری در انسولین و مقاومت به انسولین ایجاد کرد.
کلید واژگان: تمرین ورزشی, قهوه سبز, مایونکتین, آیریزین, چاقی}Background and AimExercise training along with green coffee consumption can be considered as an important strategy to control obesity. The aim of present study was to compare the effect of aerobic, resistance and combined exercise trainings along with green coffee supplement on serum levels of irisin, myonectin and insulin resistance in obese women.
Materials and MethodsIn this quasi-experimental study, 60 women with a range of 25 ± 5 years old and body mass index of 30 ± 5 kg/m2 were purposefully selected and randomly divided into five groups (n=12) as aerobic training+supplement, resistance training+supplement, combination training+supplement, supplement and control. The intensity of aerobic training was considered 50 to 75% of the maximal heart rate and for resistance training it was 55 to 70% of one maximum repetition. Trainings were performed for three days per week during eight weeks. During the same period, green coffee was consumed at a dose of 400 mg daily before dinner. Fasting blood samples were taken 24 hours before the first training session and 48 hours after the last training session. For statistical analysis the covariance and Bonferroni tests were applied for results extraction at the significant level of p<0.05.
ResultsSerum levels of irisin and myonectin in the both exercised and consumed green coffee, significantly increased as compared to pre-exercise and other groups. Moreover, insulin resistance significantly decreased after aerobic and combination training along with supplement compared to other groups and even before pre-exercise; however, after resistance training and supplement, its amount increased compared to other groups.
ConclusionAll three exercises performed together with green coffee supplement, could increase myokines such as irisin and myonectin, in addition it can affecting body composition and weight losing, and also improve insulin action and reduced insulin resistance. However, combined exercise and aerobic training with supplementation produced greater improvements in insulin and insulin resistance compared to resistance training with supplementation.
Keywords: Exercise, green coffee, myonecti, Irisin, Obese women} -
The works done in the study area indicate the potential of the existing fault systems in the region to cause large earthquakes, i.e. magnitude close to 7. In addition, an exact understanding of source parameters gives rise to the recognition of the physical process that occurs as a result of an earthquake. This concept is one of the most important parameters that ultimately leads to the identification of both main and auxiliary planes. The purpose of this study is to determine the mechanism of the Mw 5.7 earthquake occurred in the southeastern region of Damghan at 19:23:48 UTC (23:53:48 local time) on 27 August 2010 (as the biggest event of the last few decades in this region) and its largest aftershock. In this work, nodal planes were first obtained by using time-domain moment tensor inversion method; then, the main fault plane was determined using the geometrical method of H-C which can be implemented by obtaining a centroid moment tensor solution and earthquake focal parameters. Furthermore, the stability of the solution was checked by condition number and jackknifing test. According to the results of this research, a branch of the Toroud fault zone with left-lateral strike-slip motion and northeast-southwest strike was the causative fault of this event. Moreover, the strike, dip and rake of these two events were determined 215, 78, 8 and 222, 66, 11 degrees, respectively. Due to the fact that this area has not been significantly active before, careful monitoring and further studies in such areas is necessary to prevent serious damages.Keywords: Damghan earthquake, Toroud fault, focal mechanism, Waveform inversion, moment tensor inversion}
-
سابقه و هدف
یکی از مهم ترین عوامل بیماریزا در بیماران مبتلا به نقص ایمنی، افرادی که نیاز به انتقال منظم خون دارند و بیماران نارسایی کلیوی تحت همودیالیز، سیتومگالوویروس (CMV) است. هدف از این مطالعه تعیین اپیدمیولوژی سیتومگالوویروس در بیماران همودیالیزی در شهر ساری بود.
مواد و روش ها:
مطالعه مقطعی حاضر طی سال های 97-1396 و بر روی 180 بیمار همودیالیزی در دو مرکز مرجع شهر ساری انجام شد، روش نمونه گیری ، سرشماری بود. بیماران از نظر مشخصات اجتماعی، تاریخچه و مدت زمان انتقال خون، طول مدت و فراوانی همودیالیز در هفته درنظر گرفته شدند. از تمامی بیماران، نمونه خون جمع آوری شد و پس از سانتریفیوژ، نمونه های سرمی با روش ایمونوسوربنت متصل به آنزیم (ELISA)، از نظر ایمونوگلوبولین Gاختصاصی CMV (CMV-IgG) آزمایش شدند. از آزمون های Kolmogorov-Smirnov، Mann-Whitney و Kruskal-Wallis و آنالیز توصیفی شامل محاسبه فراوانی داده های کیفی و میانه به همراه چارک 75-25 برای داده های کمی استفاده شد.
یافته ها:
از مجموع 180 بیمار، 93 نفر (7/51 درصد) مونث و 87 نفر (3/48 درصد) مذکر بودند و میانگین سنی آن ها 5/61 سال (4/14 ±) بود. تمام بیماران (100 درصد) از نظر CMV-IgG مثبت بودند. طی این مطالعه ارتباطی بین تیتر آنتی بادی و جنس، سن، دوره دیالیز، مدت زمان دیالیز، تعداد دیالیز در هفته، انتقال خون، پیوند کلیه، عفونت HBV و HCV یافت نشد (05/0 ->p).
استنتاجیافته های مطالعه فراوانی بالایی را برای CMV-IgG مثبت در بیماران همودیالیزی نشان داد (100 درصد). با توجه به پتانسیل پیشرفت عفونت CMV در بیماران مبتلا به نقص ایمنی (به ویژه در افراد تحت همودیالیز)، برای جلوگیری از عواقب نامطلوب باید برنامه های غربالگری انجام شود.
کلید واژگان: سیتومگالوویروس, همودیالیز, انتقال خون, پیوند کلیه}Background and purposeCytomegalovirus (CMV) is one of the most important pathogens in immunocompromised patients, those who need regular blood transfusion, and renal failure patients undergoing hemodialysis. The aim of this investigation was to study the epidemiology of cytomegalovirus in hemodialysis patients in Sari, Iran.
Materials and methodsThis cross-sectional study was performed in 180 hemodialysis patients attending two referral centers in Sari, 2017-2018. To include the patients we considered sociodemographic characteristics, blood transfusion history and period, and duration and frequency/week of hemodialysis. Blood samples were collected from all patients and after centrifuge, serum samples were examined for CMV-specific immunoglobulin G (IgG) using enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA). Statistical tests including Kolmogorov-Smirnov, Mann-Whitney, and Kruskal-Wallis, and descriptive analysis including proportion for qualitative data and median (quartile range 25-75) for quantitative data were used.
ResultsThe participants were 180 patients, including 93 (51.7%) females and 87 (48.3%) males (mean age: 61.5±14.4). All patients (100%) were positive for anti-CMV IgG antibody. There were no significant relationships between antibody titer and sex, age, dialysis period, dialysis duration, dialysis frequency per week, transfusion, transplantation, or HBV and HCV status (P >0.05).
ConclusionOur findings showed high frequency of CMV-IgG positive in hemodialysis patients. Due to the possibility of CMV infection progression in immunocompromised patients, especially those who undergo hemodialysis, screening programs should be performed to prevent adverse consequences.
Keywords: CMV, cytomegalovirus, hemodialysis, transfusion, renal transplantation} -
Background and Purpose
Heart failure is a leading cause of hospitalization, and asymptomatic candiduria is common in hospitalized patients with low morbidity. However, in most patients, it is resolved spontaneously on the removal of the catheter. Despite the publication of guidelines, there are still controversies over the diagnosis and management of candiduria. However, in hospitalized patients with heart failure, the decision to treat candiduria is especially important since the nosocomial infections are associated with an increase in morbidity, mortality, length of hospital stay, and healthcare costs. Some species of Candida, such as Candida glabrata, are increasingly resistant to the first-line and second-line antifungal medications. The present study aimed to investigate the incidence of asymptomatic Candida urinary tract infection due to C. glabrata and antifungal susceptibility of Candida isolates in hospitalized patients with heart failure.
Materials and MethodsIn total, 305 hospitalized patients with heart failure were studied to identify asymptomatic nosocomial candiduria during 2016-17 in one private hospital in the north of Iran. The Sabouraud’s dextrose agar culture plates with a colony count of >104 colony-forming unit/ml of urine sample were considered as Candida urinary tract infection. Candida species were identified based on the morphology of CHROMagar Candida (manufactured by CHROMagar, France) and PCR-RFLP method with MspI restriction enzyme. Antifungal susceptibility testing of the isolates was performed using five mediations, including itraconazole, voriconazole, fluconazole, amphotericin B, and caspofungin by broth microdilution method according to CLSI M27-S4.
ResultsIn this study, the rate of asymptomatic Candida urinary tract infection was 18.8%, which was more common in people above 51 years old and females (70%). In addition to the urinary and intravascular catheter, the occurrence of candiduria in hospitalized patients had significant relationships with a history of surgical intervention, diastolic heart failure, and use of systemic antibiotics (P>0.05). Among Candida spp., non-albicans Candida species was the most common infectious agent (59.7%). Moreover, C. glabrata (n=27, 40.3%) (alone or with other species) and Candida albicans (n=27, 40.3%) were the most common agents isolated in Candida urinary tract infection. Based on the results of the in vitro susceptibility test, the C. glabrata isolates were 15%, 59%, 70%, 74%, and 85% susceptible to caspofungin, amphotericin B, itraconazole, voriconazole, and fluconazole, respectively.
ConclusionAccording to the findings, there was a high prevalence of asymptomatic Candida urinary tract infection in hospitalized patients with heart failure. Besides, it was suggested that there was a shift towards non-albicans Candida, especially C. glabrata, in these patients. Therefore, asymptomatic candiduria in hospitalized patients with heart failure should be considered significant. Furthermore, the identification of Candida species along with antifungal susceptibility is essential and helps the clinicians to select the appropriate antifungal agent for better management of such cases
Keywords: Candida glabrata, Heart failure, Hospitalized Patients, Nosocomial candiduria} -
فصلنامه فیزیولوژی ورزشی، پیاپی 48 (زمستان 1399)، صص 105 -116
ازیک سو، اثرات مسموم کننده دوکسوروبیسین بر بافت های مختلف و ازسوی دیگر، اثرات پیش درمان فعالیت ورزشی قبل از القای DOX بر بافت های قلب و کبد رت های صحرایی جوان شناخته شده است، اما تاثیر پیش درمان فعالیت ورزشی بر رت های سالمند به ویژه در بافت ریه کاملا مشخص نیست؛ بنابراین پژوهش حاضر با هدف مقایسه تغییرات بافت ریه به دنبال مسمومیت با DOX و اثر پیشگیرانه تمرین هوازی انجام شد. تعداد 48 سر موش صحرایی نر جوان (سه ماهه) و سالمند (32 ماهه) به سه زیر گروه کنترل (8/307 و 8/374)، DOX (428/362 و 430) و تمرین + DOX (142/370 و 383) تقسیم شدند. گروه های تمرینی به مدت سه هفته با سرعت 15 تا 17 متر/دقیقه و زمان 25 تا 39 دقیقه و پنج جلسه در هفته روی نوار گردان دویدند. گروه های دریافت کننده DOX، محلول DOX (20 میلی گرم بر کیلو گرم) را 24 ساعت پس از آخرین تمرین دریافت کردند. چهل وهشت ساعت بعد از تزریق DOX، بافت برداری انجام شد و به روش توصیفی تجزیه و تحلیل شد. بررسی هیستولوژیک بافت ریه نشان دهنده التهاب، ادم بین سلولی، احتقان عروقی، افزایش ضخامت دیواره عروقی در گروه های القای DOX و با تخریب بیشتر در گروه های سالمند بود. اجرای پیش درمان تمرین هوازی در هر دو گروه به بهبود آسیب های ایجادشده با DOX منجر شد. نتایج پژوهش نشان داد که القای DOX باعث آسیب بیشتر به بافت ریه رت های سالمند در مقایسه با رت های جوان شد؛ زیرا مقاومت بافت ریه سالمند در برابر DOX کمتر است و پیش درمان با تمرین هوازی باعث تخفیف اثر تخریبی DOX بر بافت ریه می شود و این التیام در ریه سالمند مشهودتر است.
کلید واژگان: سمیت ریوی, دوکسوروبیسین, تمرین هوازی, رت های جوان و سالمند}Sport Physiology, Volume:12 Issue: 48, 2021, PP 105 -116The toxic effects of Doxorubicin on various tissues from one hand, and the pre-treatment effects of exercise activity before the DOX induction on heart and liver tissues in young rats from other hand have already been recognized, but the pre-treatment effects of exercise on elderly rats, especially in the lung tissue is not well understood. The purpose of the present study was to compare changes in lung tissue following DOX intoxication and the preventive effect of aerobic exercise. 48 young (3 months) and elderly (32 months) male rats were divided into three subgroups: control (307.8, 374.8), DOX (422.368, 430) and DOX + exercise (372.370, 383). Training groups r an on treadmill for three weeks at a speed of 15-17 m/min and a time of 25-39 minutes and five sessions per week. DOX receiver groups received DOX solution (20 mg / kg) 24 hours after the last exercise. 48 hours after DOX injection, biopsy and descriptive analysis were performed. Histological examination of lung tissue showed inflammation, intercellular edema, vascular congestion, increased vascular wall thickness in DOX induction groups and with more degradation in the elderly groups. Performing aerobic exercise pre-treatment in both groups improved the injuries caused by DOX. The findings showed that induction of DOX caused more damage to the lung tissue of elderly rats than young rats, because the resistance of elderly lung tissue to DOX was lower and pre-treatment with aerobic exercise mitigated the destructive effect of DOX on lung tissue and this healing is more evident in elderly lungs.
Keywords: Pulmonary Toxicity, doxorubicin, Aerobic Exercise, old, young rats} -
Introduction
Aortic aneurysm is one of the most common cardiovascular diseases that can lead to numerous challenges for patients. The mortality rate of ruptured Thoracic Aortic Aneurysm (TAA) is observed to be high. In order to reduce this high rate, appropriate methods to diagnose TAA as well as its useful and aggravating fac- tors are to be developed and/or identified. The objective of this study is the evaluation of the thoracic aortic aneurysm and dissection, in Mazandaran Heart Center.
MethodsThis cross-sectional study with a census de- sign was performed on all patients with thoracic aortic aneurysm and dissection who have undergone aneurysm surgery, from December 2010 to January 2019. Patients’ information was extracted from their medical records archive. SPSS 16.0 was used for statistical analysis.
ResultsFrom 53 patients with a thoracic aortic aneurysm, 77.4% were male. The mean age of patients was 59.70±12.07 years. 21 (39.6%) patients were more than or equal to 60 years old, while the remaining 32 (60.4%) were less than 60 years of age. The overall mortality rate was 11.3%. The mean aortic diameter of the patients was 5.42 cm. All patients had type A dissection. In other words, type B was not seen.
ConclusionGiven the high prevalence and high mortality rate of thoracic aortic aneurysm, early screening can be beneficial and can increase the survival rate of patients. Laboratory and pathologic find- ings, along with clinical findings, can be very beneficial in early diagnosis.
Keywords: Aneurysm aorta, thoracic aortic aneurysm, aneurysm dissection, risk factor} -
Methylenetetrahydrofolate reductase (MTHFR) is an enzyme that plays a crucial role as a methyl-group donor in demethylation of homocysteine. The aim of this systematic review and meta-analysis was to study the relationship between MTHFR gene polymorphism and metabolic syndrome (MS). We used search engines and databases such as Science Direct, Google Scholar, Embase, Cochrane Library, and PubMed to identify eligible studies up to 2018. The articles were studied based on keywords including MTHFR, mutation, variant, and polymorphism in combination with MS. Data was analyzed using Comprehensive Meta-Analysis version 2.2.064 software. After extracting the data from seven articles, the total number of subjects was 1280 in the patient group and 1374 in the control group. The odds ratio was estimated to be 1.078 for the allele model of T vs. C (95% confidence interval [CI]: 1.626-0.715), 1.157 for the allele model of CC vs. CT (95% CI: 0.829-1.615), 1.020 for the allele model of CT + TT vs. CC (95% CI: 1.611-0.646) and 0.799 for the allele model of TT vs. CC + CT (95% CI: 1.1850.539). As well, the results showed no statistically significant correlation between polymorphism genotypes of the MTHFR gene and MS (P<0.05). In general, this study showed that the presence of C677T polymorphism in the MTHFR gene has no effect on the incidence of MS.
Keywords: MTHFR, Metabolic Syndrome, Polymorphism, Variant, Meta-Analysis, Methylenetetrahydrofolate Reductase} -
Background
Type 2 diabetes includes a series of disorders characterized by hyperglycemia, which are followed by dysfunction in insulin secretion. In the clinical laboratory, A1C test defines blood glucose levels over a three-month period. The aim of this study is to evaluate the correlation between HbA1c and hyperlipidemia in patients with type 2 diabetes.
Materials and MethodsAn cross-sectional study was performed on 209 diabetic patients men (n=109) and women (n=100) with a mean age of 57.1 ± 11.1 years. Diagnosis of diabetes was performed according to the WHO criteria. In this study, venous blood (5 ml) was collected from participants after overnight fasting, and HbA1C levels and lipid profiles were determined using enzymatic methods and auto-analyzer device. Risk factor values (TCH/HDL-C) and atherogenic index of plasma (AIP) (logTG/HDL-c), as well as LDL-C/HDL-C ratio, were calculated.
ResultsHDL-C and TCH / HDL-C were significantly increased in women. On the other hand, LDL-C/HDL-C and HbA1c levels were significantly higher in men. There was no significant difference in the levels of cholesterol, triglyceride, fast blood sugar (FBS), LDL-C, and AIP between women and men. Cholesterol, FBS, LDL-C and LDL-C/HDL-C also showed a significant direct correlation with HbA1c, but no significant correlation was observed between triglyceride, HDL, AIP, and risk ratio with HbA1c.
ConclusionHbA1c may be considered as a biomarker for dyslipidemia screening in patients with type 2 diabetes
Keywords: Diabetes, lipid profile, Glycosylated hemoglobin (HbA1C), Atherogenic index} -
BackgroundCoronary arteries are the main vessels supplying the heart. Various factors can affect their performance, which causes coronary diseases and impaired blood supply and irreparable complications. Coronary artery disease (CAD) is one of the most common cardiovascular diseases with the highest mortality rate and disability among patients. The objective of this study is to investigate the epidemiological and anatomical characteristics of the atherosclerotic plaques in coronary arteries and their risk factors in Mazandaran Heart Center.MethodThis cross-sectional study with a census design performed on all patients with atherosclerotic plaque, who undergone atherectomy surgery, from November 2009 to January 2019. Patient’s information was extracted from their medical records archive with ethical points. SPSS 16.0 was used for statistical analysis.ResultOut of 156 patients with atherosclerotic plaque, 60.9% were male. The mean age of patients was 61.58± 8.9 years. The most incidence of atherosclerotic plaques was seen in 50-80 age category. Atherosclerotic plaques were mostly found in the right coronary (RCA) (53.8%) followed by left anterior descending (LAD) (41%) arteries, which was more common in men. No significant relationship was observed between sex, age, the number of arteries involved and level of biochemical variables.ConclusionWe found that gender, age, calcification, FBS, TG, TC, HDL, and LDL do not have significant effect on “site” of plaque in different coronary arteries which might due to same physiological and histological structure of these arteries. Further studies are being needed for etiology and mechanism involved.Keywords: Coronary arteries, atherosclerotic plaque, heart disease, risk factor}
-
اطلاع از چگونگی شکل گیری و توسعه قابلیت های عملیات در سازمان ها به جهت اهمیت این قابلیت ها در شکل گیری مزیت های رقابتی سازمان امری ضروری است. در این مقاله جنبه ها ، نتایج و چگونگی شکل گیری قابلیت کیفیت به عنوان یکی از اصلی ترین قابلیت های عملیات در شرکت های داروسازی مورد بررسی قرار می گیرد. با اجرای یک مطالعه چند موردی در سه شرکت داروسازی در ایران و تحلیل آن، یافته های این تحقیق دلالت بر چهار عامل اصلی در ایجاد قابلیت کیفیت در چنین شرکت هایی دارد. اولین و اساسی ترین عامل منابع داخلی شرکت به ویژه منابعی است که دارای ویژگی های تئوری منبع محور باشند. دومین عامل، مدیریت عملیات در سطوح مختلف تصمیم گیری است که در شکل گیری قابلیت کیفیت اثرگذار بوده اند، عامل بعدی، تاثیر همکاری های بین المللی بر ایجاد قابلیت کیفیت در شرکت های داروسازی بوده است و درنهایت محیط سازمان به عنوان عامل خارجی تاثیرگذار در ایجاد قابلیت کیفیت در نظر گرفته شده است. نتایج این تحقیق با یافته های تحقیقات پیشین در مرور ادبیات مقایسه شده که نتیجه آن صحت این یافته ها بر اساس تئوری های پیشین بوده است.
کلید واژگان: مزیت های رقابتی, قابلیت عملیات, شایستگی ها, قابلیت کیفیت, مطالعه موردی}Operational capabilities create competitive advantages in organizations. So, it's important to know how to create these capabilities in organizations. This paper examines aspects and results of quality capability as one of the main operations capabilities of the pharmaceutical companies in Iran and how it is formed. By conducting a multiple case studies in three pharmaceutical companies in Iran and analyzing it, the findings of this research indicate that there are four main factors in creating quality in such companies. The first and most basic factor is the internal resources of company especially those that have the characteristics of the theory of resource-based-view (RBV). The second factor is the factors associated with the operations management that have influenced the formation of quality, the next factor is the impact of international cooperation on the creation of quality capability in pharmaceutical companies, and ultimately the organization's environment has been considered as an external factor contributing to the creation of quality capability. The results of this study were compared with the findings of previous studies in the literature review, which resulted in the validity of these findings based on previous theories
Keywords: competitive advantages, Operations capability, Competency, Quality capability, multiple case studies} -
Objective(s)Liver ischemia-reperfusion injuries (I/RI) are typically the main causes of liver dysfunction after various types of liver surgery especially liver transplantation. Radical components are the major causes of such direct injuries. We aimed to determine the beneficial effects of silibinin, a potent radical scavenger on liver I/RI.Materials and MethodsThirty-two rats were divided into 4 groups. Group I: VEHICLE, the rats underwent laparotomy and received DMSO, group II: SILI, laparotomy was done and silibinin was administered. Group III: I/R, the rats received DMSO and were subjected to a liver I/R procedure and group IV: I/R+SILI, the animals underwent the I/R procedure and received silibinin. After 1 hr of ischemia followed by 3 hr reperfusion, blood was collected to evaluate the serum marker of liver injuries. Hepatic tissue was harvested to investigate glycogen content, histological changes, and vasoregulatory gene expression.ResultsResults showed that serum AST, ALT, LDH, GGT, ALP, and hyaluronic acid (HA) increased significantly in I/R group compared with the VEHICLE group. Silibinin reduced this elevation except for GGT. Silibinin inhibited hepatocyte vacuolization and degeneration, endothelium damages, sinusoidal congestion and inflammation, and glycogen depletion during I/R. ET-1 mRNA was overproduced in the I/R group compared with the VEHICLE group which was decreased by silibinin. KLF2 and eNOS expression was reduced during I/R compared with the VEHICLE group. Silibinin elevated KLF2 expression but had no meaningful effect on eNOS expression.ConclusionSilibinin protected the liver from I/RI. Silibinin could improve liver circulation by preventing sinusoidal congestion, inflammation, and perhaps modification of the vasoregulatory gene expression.Keywords: eNOS, ET-1, KLF2, Liver Ischemia, reperfusion, Silibinin}
-
سابقه و هدفآسیب های ایسکمی- ریپرفیوژن (I/R) کبدی، علت اصلی نارسایی کبد در جراحی های مختلف به خصوص پیوند کبد می باشد. از آن جایی که ROS علت عمده آسیب های کبدی است، به کارگیری آنتی اکسیدان ها برای کاهش این عوارض در اولویت قرار دارد. این مطالعه با هدف ارزیابی اثرات سیلیبینین بر آسیب های کلی بافت کبد و بیان ژن های eNOS و iNOS (نیتریک اکساید سنتاز اندوتلیالی و القایی) طی I/R انجام پذیرفت.مواد و روش هادر این مطالعه تجربی، رت ها به چهار گروه هشت تایی، شامل گروه حامل (Vehicle) که رت ها مورد عمل لاپارتومی قرار گرفته و حامل (DMSO10%) دریافت کردند، گروه SILI که رت ها همراه لاپاراتومی، سیلیبینین دریافت کردند، گروه I/R که رت ها مورد عمل I/R قرار گرفته و حامل دریافت کردند و گروه I/R+SILI که رت ها همزمان با I/R، سیلیبینین دریافت کردند، تقسیم شدند. سیلیبینین در گروه ها برای هر رت دو بار، هر بار با دوز mg/kg 50 (I.P) تزریق گردید. پس از یک ساعت ایسکمی و 5 ساعت ریپرفیوژن، نمونه های خون برای سنجش AST و ALT سرم و نمونه های کبد برای ارزیابی بیان ژن های eNOS و iNOS و بررسی های بافت شناسی جمع آوری شدند.یافته هابین گروه های Vehicle و SILI در کلیه پارامتر ها، تغییر معنی داری مشاهده نشد (05/0p>). سطوح AST و ALT سرم در گروه I/R افزایش چشمگیری نسبت به گروه حامل داشت، که توسط سیلیبینین کاهش قابل توجهی پیدا کرد. همچنین آسیب های بافتی مشاهده شده در گروه I/R توسط سیلیبینین بهبود پیدا کرد. بیان ژن های iNOS و eNOS طی I/R به ترتیب افزایش و کاهش بارزی در مقایسه با گروه حامل داشت. درمان با سیلیبینین توانست بیان iNOS را کاهش دهد اما نتوانست اثر معنی داری روی بیان eNOS بگذارد(05/0p>).
استنتاج: سیلیبینین اثرات حمایتی روی کبد طی I/R از خود نشان داده و می تواند با کاهش بیان iNOS، از اثرات مضر آن بکاهد.
واژه های کلیدی: ایسکمی- ریپرفیوژن، نیتریک اکسید سنتاز، سیلیبینین اثرات سیلیبینین بر بیان ژن های نیتریک اکساید سنتاز طی ایسکمی-ریپرفیوژن گرم کبدی در رت های بالغ نر
احسان نبی پور، وحید اکبری کردخیلی، سهیل عزیزی، عباس خنکدار طارسی
چکیده: (251 مشاهده)سابقه و هدفآسیب های ایسکمی- ریپرفیوژن (I/R) کبدی، علت اصلی نارسایی کبد در جراحی های مختلف به خصوص پیوند کبد می باشد. از آن جایی که ROS علت عمده آسیب های کبدی است، به کارگیری آنتی اکسیدان ها برای کاهش این عوارض در اولویت قرار دارد. این مطالعه با هدف ارزیابی اثرات سیلیبینین بر آسیب های کلی بافت کبد و بیان ژن های eNOS و iNOS (نیتریک اکساید سنتاز اندوتلیالی و القایی) طی I/R انجام پذیرفت.مواد و روش هادر این مطالعه تجربی، رت ها به چهار گروه هشت تایی، شامل گروه حامل (Vehicle) که رت ها مورد عمل لاپارتومی قرار گرفته و حامل (DMSO10%) دریافت کردند، گروه SILI که رت ها همراه لاپاراتومی، سیلیبینین دریافت کردند، گروه I/R که رت ها مورد عمل I/R قرار گرفته و حامل دریافت کردند و گروه I/R+SILI که رت ها همزمان با I/R، سیلیبینین دریافت کردند، تقسیم شدند. سیلیبینین در گروه ها برای هر رت دو بار، هر بار با دوز mg/kg 50 (I.P) تزریق گردید. پس از یک ساعت ایسکمی و 5 ساعت ریپرفیوژن، نمونه های خون برای سنجش AST و ALT سرم و نمونه های کبد برای ارزیابی بیان ژن های eNOS و iNOS و بررسی های بافت شناسی جمع آوری شدند.یافته هابین گروه های Vehicle و SILI در کلیه پارامتر ها، تغییر معنی داری مشاهده نشد (05/0p>). سطوح AST و ALT سرم در گروه I/R افزایش چشمگیری نسبت به گروه حامل داشت، که توسط سیلیبینین کاهش قابل توجهی پیدا کرد. همچنین آسیب های بافتی مشاهده شده در گروه I/R توسط سیلیبینین بهبود پیدا کرد. بیان ژن های iNOS و eNOS طی I/R به ترتیب افزایش و کاهش بارزی در مقایسه با گروه حامل داشت. درمان با سیلیبینین توانست بیان iNOS را کاهش دهد اما نتوانست اثر معنی داری روی بیان eNOS بگذارد(05/0p>).
استنتاج: سیلیبینین اثرات حمایتی روی کبد طی I/R از خود نشان داده و می تواند با کاهش بیان iNOS، از اثرات مضر آن بکاهد.کلید واژگان: ایسکمی, ریپرفیوژن, نیتریک اکسید سنتاز, سیلیبینین}Background andPurposeIschemia-reperfusion injuries (I/RI) are the major causes of liver failure after various types of liver surgeries, particularly liver transplantation. Reactive oxygen species (ROS) are the major causes of such injuries, therefore, antioxidant therapy to attenuate hepatic lesions is preferred. We aimed to evaluate the effects of silibinin, a potent radical scavenger, on liver damages and endothelial and inducible nitric oxide synthase (eNOS and iNOS) genes expression after liver I/R.Materials And MethodsIn this experimental study, the rats were divided into four groups (n=8 per group). Group1 Vehicle: the rats underwent laparotomy and received DMSO10%, Group 2 SILI: the animals received silibinin alongside laparotomy, Group3 I/R: the rats received DMSO10% and subjected to liver I/R procedure, and group 4 I/R䢂: this group received both silibinin and liver I/R simultaneously. Silibinin (50 mg/kg I.P) was administered twice in all rats. After 1 h ischemia and 5 h reperfusion, blood samples were collected to evaluate serum AST and ALT levels and liver sections were taken to analyze the eNOS and iNOS gene expressions and histological examinations.ResultsThere were no significant differences in all parameters between Vehicle and SILI groups (p>0.05). But serum AST and ALT increased significantly in I/R group compared with those in vehicle group. Treatment with silibinin could considerably reduce these markers. Histological damages during I/R improved by silibinin. The iNOS gene was found to be overexpressed whereas eNOS expression decreased in I/R group compared with those in the vehicle group. Silibinin treatment could decline iNOS expression but could not significantly affect eNOS expression (p>0.05).ConclusionSilibinin protects liver from I/RI. It may decrease iNOS adverse effects by suppressing its expression.Keywords: Ischemia, reperfusion, eNOS, iNOS, silibinin} -
IntroductionTumor necrosis factor alpha is a proinflammatory cytokine that initiates a polyvalent initial response of inflammatory cells, which is facilitated by coronary atherosclerosis. Further, it appears that the polymorphism and susceptibility to atherosclerosis are related to the TNF-α gene promoter.AimTo assay single nucleotide polymorphisms of the TNF-α gene promoter in two sites (863 and 308) in atherosclerotic patients referred to Fatemeh al-Zahra Hospital.Materials and MethodsThis case-control study was conducted on 120 patients (with stenosis greater than 50%) and 120 healthy individuals (with stenosis lesser than 10%). Genomic DNA was extracted using the Phenol-chloroform procedure from their white blood cells. Genotypes of these individuals and TNF-α gene polymorphisms were analyzed by the RFLP-PCR method. Genotype frequencies, the Hardy-Weinberg equilibrium test, and chi-square analysis were conducted using the SPSS software version 22.ResultsGenotype frequencies of GA, GG, and AA in position -308 of the TNF-α gene of patients were 12.5%, 75%, and 12.5%, respectively; in healthy subjects, they were 7.5%, 21.7%, and 70.8%, respectively. Allele A to G allele increased the risk of disease by 12.716%. The genotype frequencies of AC, CC, and AA in position -863 of the TNF- α gene of patients were 3.3%, 69.2%, and 27.5%, respectively; in healthy individuals, they were 2.5%, 11.7%, and 85.8%, respectively. Allele A to C allele increased the risk of disease by 16.373%. Statistical analysis revealed a significant correlation between the risk of atherosclerosis with single nucleotide polymorphisms in the TNF-α gene- 863 at C < A and in gene -308 at G < A (P < 0.05).ConclusionAccording to this study, mutations in the promoter region of the TNF- α gene possibly increased susceptibility to atherosclerosis. Therefore, genotype determination of individuals in these areas can help to identify patients with high risk for cardiac disease.Keywords: Atherosclerosis, Inflammatory cytokines, PCR-RFLP, Polymorphism, TNF-?}
-
مقدمهدوکسوروبیسین دوکسوروبیسین یکی از مهم ترین دارو های شیمی درمانی در درمان تومور های جامد می باشد که از طریق تولید رادیکال های آزاد و کاهش آنتی اکسیدان ها به سمیت قلبی منجر می شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر پیش درمان سه هفته تمرین هوازی بر تغییرات بافت قلب موش های جوان و سالمند به وسیله دوکسوروبیسین است.مواد و روش هادر این مطالعه 48 سر موش صحرایی نر در دو گروه سنی جوان و سالمند مورد مطالعه قرار گرفتند که هر گروه سنی نیز به سه زیر گروه کنترل، دوکسوروبیسین (DOX) و تمرین+ دوکسوروبیسین (T+DOX) تقسیم شدند. گروه های تمرینی به مدت سه هفته و پنج روز در هفته با سرعت 17- 15 متر بر دقیقه و زمان 39-25 دقیقه روی نوارگردان دویدند. همه گروه ها محلول دوکسوروبیسین (mg/kg 20) را 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین دریافت کردند. 48 ساعت بعد از تزریق DOX نیز بافت برداری انجام شد. نتایج بافت شناسی به روش توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته های پژوهش: اجرای پیش درمان تمرین هوازی موجب شد ادم شدید و آپوپتوزی که با القاء دوکسوروبیسین ایجاد شده بود، به تغییر بسیار جزئی کاهش یابد و این کاهش آسیب بافتی در سالمندان مشهود تر بود.بحث و نتیجه گیرییافته ها نشان دهنده آسیب شدید عضله قلب در سالمندان و اثرات پیش برنده به سوی آپوپتوز ناشی از القای دوکسوروبیسین بوده، هم چنین اجرای پیش درمان تمرین هوازی با طول دوره کوتاه تر برای بیماران سالمندی که با محدودیت فعالیت بدنی مواجه هستند، باعث افزایش نقش حفاظتی آنتی اکسیدانی بافت قلب می شود.کلید واژگان: تغییرات بافت شناسی, سمیت قلبی, دوکسوروبیسین, تمرین هوازی}IntroductionDoxorubicin is one of the most important chemotherapy drugs for the treatment of solid tumors caused by the production of free radicals and the reduction of antioxidants to cardiac toxicity. The aim of this study is to evaluate the effect of pretreatment of three weeks of aerobic exercise on histological changes in the heart tissue of young and old rats by doxorubicin.Materials and MethodsIn this study, 48 male rats were divided into two young and old age groups then each age group was also divided into three sub-groups: control, DOX, and exercise DOX. Exercise groups ran on a treadmill for three weeks and five days a week at a speed of 15-17 meters per minute and time of 25-39 minutes. All groups received the solution of doxorubicin (20 mg kg) at 24 hours after the last exercise session. Finally biopsy was done at 48 hours after injection of DOX. Histological results were analyzed by a descriptive and qualitative method.
Findings: The preconditioning of aerobic exercise led to a significant reduction in severe edema and apoptosis induced by doxorubicin, and this reduction in tissue damage was more evident in the elderly.
Discussion &ConclusionThe findings indicate severe damage to the heart muscle in the elderly and the positive effects on doxorubicin induced apoptosis, and the effects of driving to apoptosis induced by doxorubicin. Also, the implementation of aerobic exercise pre-treatment with over a shorter period for elderly patients which were faced with the limitations of physical activity would be more appropriate and would lead to increasing the antioxidant protection role of heart tissue.Keywords: Histological changes, Cardio toxicity, Doxorubicin, Aerobic exercise} -
Vitamin D deficiency is common among the elderly with and without heart failure (HF). This study was designed to identify the degree of vitamin D deficiency among HF and Non- HF elderly with cardiovascular disease. In this study, fifty hospitalized elderly patients with HF (26 women and 24 men, age range 60-90 years) and fifty elderly without HF were randomly selected. The level of serum 25-hydroxy vitamin D was measured using the Eliza method. There were no significantly difference between two groups regarding to the mean age, living location, life style parameters, mean years of disease involvement and disease severity, cardiovascular risk factors and co-morbidities, except for renal problems(P=0/039), hemoglobin levels(P=0/044), and creatinine levels (P=0/048). In both groups, the majority of patients, were moderately vitamin D deficient and there was no significantly difference between two groups. Considering the high prevalence of vitamin D deficiency among HF and Non-HF elderly with cardiovascular disease, its monitoring and correcting seems essential.Keywords: Vitamin D deficiency_elderly_older people_heart failure_cardiovascular disease}
-
سابقه و هدفآسیب ناشی از ایسکمی- ریپرفیوژن I/R)) یکی از علل اساسی نارسایی کبدی طی جراحی ها می باشد. اندوتلین، مهمترین منقبض کننده عروقی، دو نوع گیرنده ETA و ETB دارد که افزایش تعداد گیرنده B، با اتساع سینوزوییدها، التهاب و تخریب بافت کبد را کاهش می دهد. در این مطالعه اثر دگزامتازون بر آسیب گلیکوکالیکس و بیان ژن گیرنده ETB بافت کبد طی I/R گرم کبدی در رت بررسی شد.مواد و روش هارت های نر ویستار به چهار گروه هشت تایی تقسیم شدند: به گروه SHAM سالین، به گروه DEX، دگزامتازون (mg/kg 10)، به گروه I/R طی ایسکمی- ریپرفیوژن کبدی سالین و به گروه DEX+IR دگزامتازون
(mg/kg 10، 60 دقیقه قبل ایسکمی و بلافاصله بعد از ریپرفیوژن به صورت تک دوز) تزریق شد. پس از 1 ساعت ایسکمی و 3 ساعت ریپرفیوژن، خون و بافت کبدی جمع آوری شدند. برای ارزیابی بیان نسبی ژن ETB، از real time PCR استفاده شد. میزان ALT، AST و هیالورونیک اسید (HA) در سرم اندازه گیری شدند.یافته هامیزان ALT، AST و HA در I/R افزایش معنی داری را نسبت به گروه SHAM نشان داد (001/0< p).
تزریق دگزامتازون در DEX+IR کاهش معنی دار را در مقدار سرمی شاخص های فوق در مقایسه با گروه I/Rسبب شد (001/0< p). بیان ژن گیرنده ETB با تزریق دگزامتازون کاهش یافت (05/0> p).
استنتاج: دگزامتازون بیان ژن گیرنده ETB را طی I/R کبدی کاهش می دهد و سلول های پارانشیم و گلیکوکالیکس اندوتلیوم سینوزوییدی را در مقابل آسیب I/R محافظت می کند. بنابراین دگزامتازون می تواند در کاهش آسیب ناشی از I/R کبدی نقش داشته باشد.کلید واژگان: ایسکمی, ریپرفیوژن, دگزامتازون, گیرنده اندوتلین, B, گلیکوکالیکس}Background andPurposeDamage caused by ischemia/reperfusion (I/R) is one of the major causes of liver failure during surgeries. Endothelin as the main vasoconstrictor has two receptors; ETA and ETB. Increased number of ETB during ischemia-reperfusion, reduces tissue damages by sinusoidal dilation. This study investigated the effects of dexamethasone against liver endothelial glycocalyx injury and ETB receptor gene expression during hepatic ischemia/reperfusion in rats.Materials And MethodsThirty two male Wistar rats were divided into four groups; a SHAM-operated group that received normal saline, DEX; which had dexamethasone injection (10 mg/kg), the I/R; received normal saline during ischemia/reperfusion, and the DEX IR with I/R that received dexamethasone (10 mg/kg, 60 minutes before ischemia and immediately after reperfusion). After 1 hour of ischemia and 3 hours of reperfusion the blood samples and liver tissues were collected. The relative gene expression of ETB was assessed by real time PCR. Serum samples were used to measure the level of ALT and AST and hyaluronic acid (HA).ResultsThe level of ALT, AST and HA significantly increased in I/R compared with those of the SHAM-operated group (P 0.05).ConclusionDexamethasone decreased ETB receptor gene expression during liver I/R. In addition, it significantly protected the parenchymal cells and sinusoidal endothelial glycocalyx. Therefore, dexamethasone could play an important role in reducing liver injury during I/R.Keywords: ischemia, dexamethasone, endothelin, B receptor, Glycocalyx} -
ObjectivesBurn injury is one of the most health-threatening problems in the world. Malva sylvestris (M. sylvestris) flowershave a high mucilage content and are used as a remedy for cut wound and dermal infected wounds in Iranian folklore Medicine. The purpose of this study was to investigate the effect of M. sylvestris cream on the second degree burn injury in rats.Materials And MethodsFive groups of 10 rats per group were burned with hot metal plate. Animals were administrated divided as control, normal saline, standard silver sulfadiazine 1% (SSD), 5% M. sylvestris, and 10% M. sylvestris into separate groups. Wound area, percentage of wound contraction, and histological and bacteriological assessments were evaluated.ResultsWound sizes were not significantly different among groups on 1st and 3rd days after burn injury, while they were significantly different among groups after 7th day post-burn injury. The average areas of wounds on the 15th day were 7.5±2.9, 6.7±2, 10.5±1.6, 4.7±2, and 4.5±2 cm2 for base cream, normal saline, SSD, 5% M. sylvestris, and 10% M. sylvestris, respectively. The results of histology exhibited well-formed horizontally-oriented collagen fibers in MS topical treatment groups. Microorganisms existed in the SSD group were most probably Staphilococcus epidermitis and for NS group were staphylococcus saprophiteccus.ConclusionM. sylvestris cream improved histological changes of tissue components in the process of healing when compared with SSD cream. Therefore, it can be used as a topical treatment agent for burn wound.Keywords: Malva sylvestris, burns, silver sulfadiazine, Rats, Wound healing}
-
BackgroundTrace elements such as manganese have an important role in the maintenance of the normal structure and physiology of cells. Manganese is involved in many biological processes. Therefore, an evaluation of the manganese in the atherosclerotic disease is important.Materials And MethodsIn this cross sectional study, 334 subjects, without recent cardiac event and history of collagen vascular or infectious disease were investigated. All patients divided into 4 groups to evaluate severity of coronary artery disease according to Syntax scoring system. All groups were matched in cardiovascular risk factors.ResultsThe serum level of manganese in normal coronary group was 1.47±0.23 μg/L and in total atherosclerotic groups was 1.06±0.37 μg/L. The serum level of manganese was significantly lower in total atherosclerotic groups than normal group (p=0.001) and significantly decreased with severity of atherosclerosis. The serum level of manganese was significantly lower in sever atherosclerosis patients than mild and moderate coronary artery disease groups (p=0.001).ConclusionThe finding indicated that the serum level of manganese is lower in atherosclerotic patients and it decreases with severity of atherosclerosis.Keywords: Coronary artery disease, Manganese, Trace elements}
-
سابقه و هدفنارسایی قلبی در آمریکا سالانه حدود 3 میلیون ویزیت سرپایی اورژانس را شامل می شود. در نارسایی قلبی NT-pro BNP و در پاسخ به افزایش کشش میوکارد، از بافت میوکارد بطنی ترشح می شود.مواد و روش هااین مطالعه روی 80 فرد در بیمارستان حضرت فاطمه زهرا (س) ساری طی سال های 89-90. انجام شد بیماران با GFR≤60، سن ≥75 سال، با فیبریلاسیون دهلیزی و فشار خون بالا (100/ 160> BP) از مطالعه خارج شدند. سپس بیماران به دقت مورد معاینه قرار گرفتند و 60 بیمار مبتلا به DHF در سه گروه 20 نفره با تعداد زن و مرد برابر تقسیم شدند؛ گروه اول: LVEF≤30%، گروه دوم 31%≤LVEF≤39% و گروه سوم 40≤LVEF≤49%. تعداد 20 نفر سالم با 50 درصد LVEF≥ نیز جهت تعیین Cut Point نرمال وارد مطالعه شدند.یافته ها: در بررسی NT-pro BNP بیش ترین میزان مربوط به گروه اول با 90/1781± 10/5370 و کم ترین میزان مربوط به گروه چهارم با 32/24± 75/36 بود. در مقایسه چهار گروه، اختلاف آماری معنی داری در میزان NT-Pro BNP بین گروه های مختلف مشاهده شد (001/0< p). بین مقادیر LVEF با سطح سرمی NT-pro BNP همبستگی ناقص و معکوس مشاهده شد (699/0= R).استنتاجبا کاهش LVEF میزان NT-pro BNP به صورت معنی داری افزایش می یابد که بین آن ها یک رابطه همبستگی ناقص و معکوس (699/0= R). وجود دارد. این امر امکان تخمین تقریبی EF را با توجه به سطح سرمی NT-pro BNP در بالین میسر می کند.
کلید واژگان: (نارسایی قلبی جبران نشده)DHF, (هورمون) NT, pro BNP, (کسر جهشی بطن چپ) LVEF}Background andPurposeAnnually heart failure includes about three million emergency outpatient visits in the United States. In heart failure NT-proBNP will be released in response to increased myocardial stretchMaterials And MethodsThis study was conducted in 80 individuals attending Fatemeh Zahra Hospital، in Sari، 2010-2011. Patients with GFR≤60، age≥75، atrial fibrillation (AF) and hypertension (BP≥160. 100) were excluded. The patients were carefully examined and 60 patients with DHF were divided into three groups; Group1 LVEF≤30%، group 2 LVEF≤31-39%، group 3 LVEF≤40-49%. Twenty healthy people with normal LVEF≥50% were also studied to determine the cut point.ResultsThe highest level of NT-pro BNP was observed in group 1 (5370. 10 ± 1781. 90) and the lowest level was seen in group 4 (36. 75 ± 24. 32). Significant differences were found between the groups in NT-pro BNP level (P<0. 001). Also، incomplete and reverse correlation was observed between LVEF values and serum level NT-pro BNP (R= -0. 699).ConclusionWhen LVEF reduced NT-pro BNP levels increased significantly which indicates an incomplete and reverse correlation between them. This finding allows using NT-pro BNP level for approximate estimation of ejection fraction in clinical practices.Keywords: DHF, NT, pro BNP, LVEF} -
سابقه و هدفمطالعه حاضر جهت شناسایی کمبود ویتامین دو عوامل همبسته با آن در سالمندان دچار نارسایی قلبی انجام شده است.مواد و روش هادر این مطالعه مقطعی 50 سالمند (26 زن و 24 مرد) مبتلا به نارسایی قلبی مزمن بستری با همان تعداد سالمند فاقد نارسایی قلبی (مبتلا به بیماری های ایسکمیک قلب) با روش تصادفی ساده انتخاب شدند. دو گروه از نظر سن و جنس همسان سازی شده بودند و افرادی که در شش ماه اخیر سابقه مصرف ویتامین د داشتند، وارد مطالعه نشدند. ابزار گرداوری داده ها پرسشنامه ای بود که اعتبار محتوی و پایایی آن تایید شده بود. اندازه گیری سطح 25 هیدروکسی ویتامین د با روش الایزا انجام شد.نتایجمیانگین سطح ویتامین د در سالمندان با و بدون نارسایی قلبی به ترتیب 82/2 ± 76/33 و 06/3 ± 76/41 نانو مول در لیتر بود و اختلاف معنی داری نداشت. در سالمندان دچار نارسایی قلبی گروه کمبود ویتامین د، نسبت شانس و فاصله اطمینان 95 درصد برای اضافه وزن (68/2 – 22/1)73/1، برای مشکلات گوارشی (68/2-22/1)81/1 و برای مشکلات کلیوی (61/2 – 16/1)74/1 به طور معنی داری بیشتر از سالمندان فاقد نارسایی قلبی بود (به ترتیب 031/0 P =، 022/0 P = و 031/0 P =).نتیجه گیریبا توجه به شیوع بالای کمبود ویتامین د در سالمندان دچار نارسایی قلبی پایش و اصلاح آن ضروری به نظر می رسد.
کلید واژگان: کمبود ویتامین د, نارسایی قلبی, سالمندان}Feyz, Volume:17 Issue: 6, 2014, PP 602 -609BackgroundThis study was designed to identify vitamin D deficiency and its related factors among the elderly with CHF.Materials And MethodsIn this cross-sectional study، 50 elderly patients (26 women and 24 men) hospitalized with CHF and 50 elderly without CHF were randomly selected. The two groups were matched for age and sex and those who had taken vitamin D in the last six months were excluded from the study. Data were collected using a questionnaire which its content validity and reliability were confirmed. The level of 25- hydroxy vitamin D was measured using the ELIZA method.ResultsThe mean vitamin D levels in elderly with and without CHF were 33. 76±2. 82 and 41. 76±3. 06، respectively and there was no significant difference in vitamin D levels between the two groups. Among patients with vitamin D deficiency، weight gain (P=0. 031)، intestinal (P=0. 022) and renal problems (P=0. 031)، in CHF patients were more than those without CHF.ConclusionConsidering the high prevalence of vitamin D deficiency among the elderly with CHF، it is necessary to monitor the vitamin D level in these patients.Keywords: Vitamin D deficiency_Heart failure_Elderly} -
BackgroundCoronary Artery Disease (CAD) is the most important cause of mortality in the world. About half of cardiovascular risk factors have not been completely understood. Oxidation of LDL by oxidants such as iron plays a central role in atherogenesis. As a result, evaluation of the iron stores is important in the risk evaluation of the atherosclerotic disease..Materials And MethodsThis cross sectional study was performed on 337 patients with chronic stable angina hospitalized in Sari heart center, Mazandaran University of Medical Sciences from February 2010 to July 2012. Coronary angiography was performed and the angiograms were evaluated by two cardiologists. Moreover, blood samples were collected after a 14-hour fast immediately before the coronary angiography in order to measure the total cholesterol, HDL- cholesterol, and glucose. The patients were divided into four groups to evaluate the severity of Coronary Artery Disease (CAD) according to Syntax scoring system..ResultsThe study results revealed a significant difference among the four study groups regarding the iron serum level. It was significantly higher in the sever atherosclerosis group compared to the normal (P=0.0122), mild (P=0.023), and moderate CAD groups (P<0.001)..ConclusionsThe findings indicated that the serum level of iron was higher in the atherosclerotic patients and increased with the severity of CAD. Therefore, a basic relationship probably exists between the serum iron level and CAD. Further prospective and experimental studies are needed to confirm the association between the iron status and atherosclerosis.Keywords:Keywords: Coronary Artery Diseas, Iron, Risk Factors}
-
سابقه و هدف
تجزیه وتحلیل علت شناسی عوامل خطر بیماری های قلبی عروقی نشان می دهدکه بین میزان وقوع این بیماری ها وعواملی مثل سیگار، سطح کلسترول سرم، فشار خون بالاو دیابت ارتباط محکمی وجود دارد، با این حال فقط 50 درصد موارد بیماری عروق کرونر با عوامل خطرساز مذکور قابل توضیح است، به همین جهت طی دهه های گذشته تلاش های فراوانی برای شناسایی عوامل و عوامل دیگری که در فرآیند ایجاد این عارضه دخالت دارند صورت گرفت و منجر به معرفی مارکرهای جدیدی شد. مطالعات متعددی که طی سالیان زیاد به ارزیابی رابطه هوموسیستئین با بروز بیماری عروق کرونر پرداختند نتایج متنوع و در پاره ای اوقات متناقضی داشتند. هدف مطالعه حاضر بررسی ارتباط مرگ و میر و عوارض الکتریکال و مکانیکال بیماران انفارکتوس میوکارد همراه با بالارفتن قطعه ST (STËMÏ) با سطوح خونی هوموسیستئین طی مدت بستری در بیمارستان حضرت فاطمه زهرا (س)شهرستان ساری طی سال 1389 بود.
مواد و روش هامطالعه از نوع Çross-sectional بوده، جمعیت مورد مطالعه شامل کلیه بیمارانی بودکه بدون هیچ سابقه ای از MÏ به علت درد سینه در طول 24 ساعت اخیر به بیمارستان حضرت فاطمه زهرا (س) مراجعه کردند و با تشخیص STËMÏ در این مرکز بستری شدند. از تمامی بیماران بعد از رعایت 12 ساعت ناشتایی cc5 خون گرفته شد و سطح هوموسیستئین آن به وسیله دستگاه اتوانالیزور Hitachi 911مورد سنجش قرار گرفت. بیماران درد و گروه با سطح هوموسیستئین نرمال و افزایش یافته(بیشتر یا مساوی 17میکرومول در لیتر) قرار گرفتند سپس بیماران هر گروه از جهت مرگ و میر و عوارض الکتریکال و مکانیکال بیماری طی مدت بستری پی گیری شدند.
یافته هااز مجموع 230 بیمار مورد مطالعه150 بیمار (2/65 درصد) سطح خونی هوموسیستئین نرمال داشتند و در80 نفر (8/34 درصد) باقی مانده سطح عامل فوق بیشتر یا مساوی 17میکرومول در لیتر بود. میزان مرگ و میر در گروه با سطح هوموسیستئین نرمال 2 مورد (3/1 درصد) و در گروه با سطح بالای هوموسیستئین 4مورد (5 درصد) بود. عوارض الکتریکال در گروه باسطح هوموسیستئین نرمال در40 نفر (7/26 درصد) و در گروه با سطح افزایش یافته آن در 19 نفر (75/23 درصد) مشاهده شد. تمامی 3 مورد (75/3 درصد) عوارض مکانیکال شامل 2 مورد (5/2 درصد) VSD و 1 مورد (25/1 درصد) تامپوناد در گروه با سطح بالای هوموسیستئین رخ داد و هیچ یک از بیماران با سطح نرمال هوموسیستئین دچار این عوارض نشدند. موردی از نارسایی میترال به علت پارگی عضلات پاپیلری یاکوردا دیده نشد.
استنتاجدر این مطالعه میزان مرگ و میر و بروز عوارض الکتریکال درد و گروه بیماران با سطح هوموسیستئین نرمال و افزایش یافته تفاوت معنی داری نداشت، ولی از بین عوارض مکانیکال، مجموع عوارض تامپوناد و پارگی سپتوم بین بطنی در گروه با سطح خونی افزایش یافته هوموسیستئین به طورمعنی داری بیشتر بود. با این حال با توجه به شیوع پایین عوارضی مثل تامپوناد، پارگی سپتوم بین بطنی و نارسایی میترال مطالعه در سطح وسیعتر و با تعدادنمونه بیشتر پیشنهاد می گردد.
کلید واژگان: هوموسیستئین, انفارکتوس حاد میوکارد, عوارض انفارکتوس حاد میوکارد, سندرم های حاد کرونری}Background and
PurposeÂnalysis of cardiovascular diseases etiology and risk factors have pointed out strong correlation between cardiovascular disease and risk factors such as hypertension, diabetes mellitus, serum cholestrol level, although only 50% of coronary arteries diseases(ÇÂDs) are demonstrable by such factors. For this reason researchers have conducted many studies for definition of different risk factors and have proposed new markers such as homocystein.Such researchs on the basis of correlation between homocystein and ÇÂDs have showed different or even paradoxical conclusion. Ïn this research we have studied the associations of plasma homocystein levels with mortality and complications of Myocardial Ïnfarction with ST segment Ëlevation (STËMÏ) in patients admitted Fatemeh Zahra hospital of Sari, during the year 1389.
Materials And MethodsThis study was Çross-sectional and we investigated the patients with STËMÏ who had no history of previous MÏ and had referred to hospital in less than 24 h from symptom beginning. 5 cc of blood sample was taken from all patients after 12 hrs fasting for detection of homocystein. Plasma lipids and suger were also measured. Patients were followed during hospitalization for mortality and electrical or mechanical complications then were compared in two groups of normal and increased homocystein.
ResultsÔf 230 subjects, 150(65.2%) of patients had normal homocystein levels and others (80 or34.8%) had increased homocystein (>17micromol/lit). 2(1.3%)patients amonge subjects with normal homocystein levels,and 4(5%) patients amonge groupe with increased homocystein died. Âll of the mechanical complications (including; 2 (2.5%) VSD and 1(1.3%) tamponad) were detected in patients with increased homocystein. We had no case of MR. Finally, electrical complications were in 40(26.7%) patients with normal homocystein, and 19(23.8%) patients with increased homocystein. Ëxcept combination of tamponad and VSD in subjects with high homocystein, other complications including mortality, and electrical complications were no different in two groups of patients. Çonclusion: This study showed increased incidence of combination of VSD and tamponad in patients with high homocystein during STËMÏ. Ït not showed correlation between homocystein, with another mechanichal complications, electrical complications and hospital mortality of STËMÏ. This results support the modest correlation between homocystein and complications of STËMÏ.
Keywords: Homocystein, Âcute myocardial infarction, complications of acute myocardial infarction, Âute coronary syndromes}
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.