به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب talieh zarifian

  • Talieh Zarifian, Atieh Ashtari*, Reza Nilipour, Shahin Nematzadeh, Narges Bayat
    Objectives

    Reading impairments are the most prevalent problem at school. It is vital to have a valid and reliable test to assess the student’s reading skills. This study aims to develop the KHANA test as a valid and reliable test to evaluate reading skills in Persian-speaking students and study the accuracy, rate, and reading comprehension in different grades and genders

    Methods

    This study included 87 students from second to seventh grade (75 typically developing students [TDS] and 12 students with reading impairments [SRI]). First, two preliminary parallel forms of student books, A and B, were prepared, both including 12 reading passages organized based on increasing difficulty as the student moved from one passage to the next. All the passages contain five comprehension questions. Then, the content and face validity, descriptive statistics, construct validity, and reliability, including test re-test, inter-rater, and the correlation between passages A and B were measured. 

    Results

    Based on the results, all the passages and questions were valid. The passages can make significant differences in reading skills between different grades, while gender differences are limited. However, according to the test re-test analysis, the inter-rater reliability, and the correlation between the two passages, KHANA is a reliable tool and can discriminate SRI from TDS.

    Discussion

    According to the results, KHANA seems a valid and reliable test to assess reading skills in Persian-speaking students from second to seventh grade.

    Keywords: Reading skills, Rate, Accuracy, Comprehension, Reading impairment, Assessment, KHANA}
  • فاطمه فکار قراملکی، اکبر دارویی*، عباس عبادی، طلیعه ظریفیان، حوریه احدی

    هدف :

    دستور زبان، عنصر کلیدی دانش زبانی و عامل پیش بینی کننده یادگیری و موفقیت تحصیلی است. تشخیص زودهنگام اختلالات دستور زبان قبل از ورود به مدرسه بسیار مهم است. تا کنون هیچ ابزاری برای ارزیابی درک دستور زبان ترکی آذربایجانی در دنیا طراحی نشده است. پژوهش حاضر با هدف گزارش مراحل مربوط به طراحی آزمون درک دستور زبان ترکی آذربایجانی در کودکان 4-6ساله به همراه بررسی روایی محتوایی و صوری انجام شد.

    روش بررسی:

     این پژوهش به روش ترکیبی اکتشافی (کیفی کمی) و در دو بخش انجام گرفت. پس از بررسی پایگاه های اطلاعاتی مختلف و مرور منابع موجود،42  ساخت دستوری زبان ترکی آذربایجانی استخراج شد که از این تعداد، 8 ساخت پس از بررسی اولیه توسط متخصصین حذف شدند. سپس در گام بعدی و برای طراحی مجموعه گویه ای، 204 گویه برای 34 ساخت دستوری باقیمانده طراحی شدند. در مرحله چهارم و پس از آماده سازی گویه ها برای نسخه اولیه آزمون، روایی محتوایی محاسبه شد. جهت تعیین روایی محتوایی، از افراد متخصص در زمینه دستور زبان ترکی آذربایجانی و آشنا با طراحی آزمون دعوت شد تا به بررسی و تکمیل فرم روایی محتوایی و تبادل نظر بپردازند. در ابتدا جهت محاسبه نسبت روایی محتوایی، 11 نفر از متخصصین، ساخت ها و گویه ها را ارزیابی کرده و نظرات خود را در این مورد بیان کردند. سپس طراحی تصویر براساس ملاک های مهم تیم پژوهشی انجام شد. درنهایت، برای محاسبه شاخص روایی محتوایی، از 11 متخصص دیگر خواسته شد تا ارتباط جمله هدف را با تصویر مربوطه بررسی کنند. سپس طبق نظر اعضای تیم پژوهشی و متخصصین، 2 گویه مناسب تر از بین 4 گویه برای هر ساخت دستوری انتخاب شد و در نسخه اجرایی برای مطالعه پایلوت قرار گرفت. در مرحله پنجم، نسخه اولیه آزمون بر روی 30 کودک 4-6ساله با رشد طبیعی و دارای معیارهای ورود به پژوهش اجرا شد و درنهایت، روایی صوری آزمون به صورت کیفی محاسبه شد.

    یافته ها :

    پس از مرور متون و مطالعات مرتبط و تجزیه وتحلیل یافته ها و مفاهیم و با محاسبه نسبت روایی محتوایی، 2 ساخت دستوری حذف شد و 32 ساخت دستوری با 128 گویه که دارای مقادیر نسبت روایی محتوایی بزرگتر یا مساوی 0/59 بودند، باقی ماندند. پس از ،طراحی تصویر و محاسبه شاخص روایی محتوایی، درصورتی که شاخص گویه ای، بزرگ تر یا مساوی 0/79 بود، به عنوان روایی محتوایی مناسب در نظر گرفته می شد. نسخه اولیه آزمون جهت اجرا شامل 32 ساخت دستوری و 64 گویه بود. در مرحله اجرایی آزمون، هیچ کدام از گویه ها خطادار نبودند و فقط 10 گویه مورد بازبینی قرار گرفت و اصلاح شد. نسبت روایی محتوایی 0/91 و شاخص روایی محتوایی آزمون 0/87 محاسبه شد که در محدوده مناسب قرار گرفتند.

    نتیجه گیری ک

    آزمون درک دستور زبان ترکی آذربایجانی دارای روایی محتوایی و صوری مناسب است و می تواند پس از انجام همه مراحل روایی و پایایی برای ارزیابی درک دستور زبان ترکی آذربایجانی در کودکان 4-6ساله مورداستفاده قرار گیرد.

    کلید واژگان: ترکی آذربایجانی, درک, روایی, طراحی, دستور زبان, آزمون}
    Fatemeh Fekar Gharamaleki, Akbar Darouie*, Abbas Ebadi, Talieh Zarifian, Hourieh Ahadi
    Objective 

    Grammar is a key element of language knowledge and a factor in predicting language learning and success. Early diagnosis of grammatical errors in children before entering school is very important. So far, no tool has been designed to evaluate the Azerbaijani language grammar comprehension in Iran. The present study aims to design the Azerbaijani language grammar comprehension test for Iranian children aged 4-6 along and assess its validity.

    Materials & Methods

    This is a mixed-method (qualitative-quantitative) study. After searching in various databases and reviewing available articles, 42 grammatical structures of the Azerbaijani language were extracted, of which 8 were removed after preliminary examination by experts. Then, 204 items were formulated for the remaining 34 grammatical structures. To determine the content validity, the test was sent to 11 experts in the field of Azerbaijani language grammar to evaluate the items. According to their opinions, two more suitable items were selected from among four items for each grammatical structure and included in the initial version for the pilot study. The initial test version was conducted on 30 children aged 4-6 years with normal language development.

    Results 

    After calculating the content validity ratio (CVR), two grammatical structures were removed, and 32 structures with 128 items having CVR≥0.59 remained. After calculating the content validity index (CVI), the items with CVI≥0.79 were selected. The initial version had 32 grammatical structures and 64 items. None of the items were removed in the pilot phase, and only 10 items were modified. The CVR and CVI of the test were 0.91 and 0.87, respectively, indicating good content validity.

    Conclusion 

    The Azerbaijani language grammar comprehension test has good content and face validity and can be used to evaluate the grammar comprehension of children with Azerbaijani language aged 4-6 years.

    Keywords: Azerbaijani-Turkish, Comprehension, Validity, Development, Grammar, Test}
  • حسین عباسی*، طلیعه ظریفیان، مرسده ایمانی شکیبایی
    هدف

    مرور متون مربوط به کاربرد کلمات چندهجایی در ارزیابی اختلالات صدای گفتار کودکان، حاکی از ضرورت استفاده از این کلمات برای فراهم آوردن اطلاعاتی اضافه بر اطلاعات آزمون های معمول، مانند اطلاعات پیش آگهی بود. علی رغم پیشینه مطالعاتی قوی در زبان های دیگر، در زبان فارسی پژوهشی تولید این کلمات را در 4 تا 7 سالگی بررسی نکرده بود. بنابراین هدف این پژوهش، طراحی و بررسی خصوصیات روان سنجی نسخه فارسی آزمون کلمات چندهجایی، برای سنجش مهارت تولیدی کودکان پیش دبستانی بود.

    روش بررسی

    در این مطالعه مقطعی از نوع متدولوژیکال و آزمون سازی، ابتدا از کتب مربوط به کودکان پیش دبستانی، 532 کلمه 3، 4، 5 و 6 هجایی انتخاب شد و در 3 نوبت، با آرای نویسندگان مقاله به 66 گویه کاهش یافت. روایی محتوایی گویه های انتخاب شده توسط 5 نفر از آسیب شناسان گفتار و زبان که در رشد طبیعی و اختلالات صدای گفتار صاحب نظر بودند در 4 حیطه مناسب بودن برای ارزیابی تولید کلمات چندهجایی، مناسب بودن برای کودکان 4 تا 7 ساله، تناسب فرهنگی و تصویرپذیر بودن گویه ها بررسی شد. پس از انتخاب تصاویر، روایی صوری گویه ها و توافق نام با تصاویر، با انجام آزمون بر روی 8 کودک 4 تا 7 ساله طبیعی (حداقل 1 کودک از هر گروه سنی) مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت 40 گویه به عنوان واژگان نهایی آزمون کلمات چندهجایی در نظر گرفته شدند.
    برای سنجش ویژگی های روان سنجی، 120 کودک دارای رشد طبیعی (60 دختر و 60 پسر) و 20 کودک مبتلا به اختلالات صدای گفتار (10 پسر و 10 دختر) 4 تا 7 ساله بررسی شدند. کودکان طبیعی به 6 گروه سنی با فاصله 6 ماه تقسیم شدند و در هر گروه 10 پسر و 10 دختر قرار گرفتند. معیار ورود آن ها این بود که دوزبانه نباشند و آزمون غربالگری تشخیصی (ظریفیان 1393) و آزمون زبان غیررسمی را با موفقیت گذرانده باشند. به دلیل شرایط پاندمی کووید 19 و تعطیلی اکثر مراکز پیش دبستانی، انتخاب کودکان طبیعی از 2 شهر تهران و کرج، به شکل در دسترس و از دو منطقه هر شهر بود. نمونه گیری آن ها نیز به شکل در دسترس بود. جهت بررسی روایی سازه، تفاوت نمرات کل آزمون، درصد همخوان ها، واکه ها و واج های صحیح بین سنین مختلف، پسران و دختران و همچنین افتراق میان 2 گروه طبیعی و دارای اختلال صدای گفتار بررسی شد. پایایی بازآزمایی توسط اجرای دوباره آزمون به فاصله 1 هفته و پایایی بین ارزیاب توسط بررسی رابطه نمرات 2 آزمونگر مستقل در 20 کودک تعیین شد. ثبات درونی با بررسی ضریب همبستگی درون رده ای میان گویه های آزمون به دست آمد. در پژوهش حاضر از شاخص های آماری مرکزی و پراکندگی، آزمون های پارامتری آنووا و تی مستقل، آزمون توکی، ضریب همبستگی درون رده ای و نسخه 26 نرم افزار آماری SPSS استفاده شد.

    یافته ها

    مقایسه نمره کل آزمون، درصد همخوان های صحیح و درصد واج های صحیح در کودکان طبیعی اختلاف معنادار میان گروه های سنی را نشان داد (P> 0/001)، اما تفاوتی در درصد واکه های صحیح میان گروه های سنی مشاهده نشد (P=0/23). ضمنا تفاوتی در نمره کل و درصد همخوان های صحیح، درصد واج های صحیح و درصد واکه های صحیح بین پسران و دختران وجود نداشت. مقایسه کودکان در گروه طبیعی و گروه دارای اختلال صدای گفتار نشان داد تفاوت معنادار در نمره کل آزمون، درصد واج های صحیح و درصد همخوان های صحیح (0/001>P) و درصد واکه های صحیح (0/02=P) میان 2 گروه وجود دارد. در بررسی پایایی آزمون، ضریب همبستگی درون رده ای آزمون بازآزمون 0/98، ضریب همبستگی درون رده ای بین 2 ارزیاب 0/79 و میزان ثبات درونی در کلمات 3 هجایی 0/75، در کلمات 4 هجایی 0/65 و در کلمات 5 هجایی 0/63 به دست آمد.

    نتیجه گیری

    نتایج این پژوهش با نتایج حاصل از پژوهش های مشابه در زبان های دیگر همخوانی داشته و درنتیجه آزمون کلمات چندهجایی فارسی به عنوان ابزاری روا و پایا برای بررسی توانایی تولید کلمات چندهجایی در کودکان 4 تا 7 ساله فارسی زبان در کلینیک ها و مراکز درمانی و یا اهداف پژوهشی قابل استفاده است. خود آزمون نیز از لحاظ رعایت اصول آزمون سازی از قبیل گنجاندن طیفی از طول کلمات، شکل های واج آرایی و الگوهای تکیه ای زبان هدف، قابلیت تصویرپذیری بالا و نشانگر واژگان رایج کودکان پیش از دبستان بودن و فراهم کردن فرصت بروز الگوهای خطای رایج زبان هدف، با آزمون های دیگر، مانند آزمون بیکر 2013 همخوانی دارد.

    کلید واژگان: کلمات چندهجایی, روان سنجی, اختلال صدای گفتار, کودک}
    Hossein Abbasi*, Talieh Zarifian, Mersede Imani
    Objective

    Reviewing the literature related to the use of polysyllabic words in the assessment of speech sound disorders (SSD) in children have indicated the necessity of using these words for providing additional information such as prognostic information. Despite strong literature in other languages, there is scant research on examining the production of these words in the Persian language among children aged 4-7 years. Therefore, this study aims to design and assess the psychometric properties of the Persian version of the polysyllabic words test (PWT) for measuring production skills in Iranian preschool children.

    Materials & Methods

    In this cross-sectional study, First, 532 polysyllabic words with 3, 4, 5, and 6 syllables were selected from preschool children's books, which was reduced to 66 words after agreement among authors in three rounds. The content validity of the items was examined according to the opinions of five experts in typical speech development and SSD in terms of four criteria: Appropriateness for producing polysyllabic words, appropriateness for children aged 4-7 years, imageability, and cultural fit. After selecting pictures, face validity of items was examined by implementing the test on eight 4-7-year-old children (at least one child from each age group). Finally, 40 items were considered as the final words of PWT. For measuring psychometric properties, 120 children with normal development (60 males, 60 females), and 20 children with SSD (10 males, 10 females) participated. The control children were divided into 6 age groups with a 6-month interval (10 males and 10 females in each age group). Their inclusion criteria were age 4-7 years, not being bilingual, and passing the Persian diagnostic evaluation of articulation and phonology test (DEAP; Zarifian, 2014) and informal language screening test successfully. Because of the COVID-19 pandemic and the closure of most schools, the sampling of control children was done using a convenience method from two cities (Tehran and Karaj). The inclusion criteria for SSD children were: Inability to pass the DEAP test, not being bilingual, and having SSD. Their sampling was also done using a convenience method. For evaluating construct validity, the differences among six age groups, between males and females, and between control and SSD children were examined in terms of total score, percent consonants correct (PCC), percent vowels correct (PVC), and percent phonemes correct (PPC). Test-retest reliability was determined using 20 children at a one-week interval, and inter-rater reliability was determined by investigation of relations between scores of two independent raters for 20 children using the intra-class correlation coefficient (ICC). The internal consistency was determined by measuring the Cronbach's alpha coefficient. Descriptive statistics, ANOVA, independent t-test, Tuckey’s post hoc test, were used for data analysis in SPSS software, version 26.

    Results

    In comparing the age groups, the results showed a significant difference in terms of total score, PCC and PPC (P<0.001), but not significant difference was found in PVC (P=0.23). No significant differences were found between males and females in total score, PCC, PPC, or PVC. In comparing control and SSD children, the results showed a significant difference between the two groups in total score, PCC, PPC (P<0.001), and PVC (P=0.02). The ICC was reported 0.98 for test-retest reliability and 0.79 for intra-rater reliability. The internal consistency was 0.75 for 3-syllable words, 0.65 for 4-syllable words, and 0.63 for 5-syllable words.

    Conclusion

    The Persian PWT can be used as a valid and reliable instrument for measuring speech production ability of Iranian children with SSD aged 4-7 years in clinical settings or for research. This test is consistent with other tests such as Baker (2013)’s test in terms of considering methodological principles such as inclusion words with different lengths, phonetic forms, and stress patterns, high imageability, using common words for preschool children, and providing opportunities for eliciting common error patterns of the target language.

    Keywords: Polysyllabic words, psychometrics, Speech sound disorders, Children}
  • سیما رزمی*، گیتا موللی، طلیعه ظریفیان، سینا احمدی
    هدف

    اختلال ناشنوایی جزو اختلال های پیچیده حسی است که منجر به افت عمده در مهارت های شنیداری (گوش کردن) و پیش کلامی می شود. پژوهش ها حاکی از این است که کتاب خوانی، الگو هایی از مهارت های ارتباطی و کلامی به کودکان ناشنوا ارایه داده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر کتاب خوانی گفتگویی والد-کودک از راه دور،  بر روی مهارت های پیش کلامی و مهارت های شنیداری کودکان ناشنوای زیر سه سال صورت گرفته است.

    روش بررسی

    در این مطالعه نیمه آزمایشی تک گروهی با طرح پیش آزمون -پس آزمون ، 10 والد شنوای دارای کودک کم شنوا زیر 3 سال همراه کودک از انجمن خانواده ناشنوایان ایران و کانون ناشنوایان ایران شرکت کردند. گروه تشکیل شده 10 نفر (والد و کودک)  ابتدا به صورت هدفمند (براساس معیارهای ورود به مطالعه) شناسایی و سپس از بین تمام افراد دارای معیار، افرادی که برای شرکت در مطالعه اعلام آمادگی کردند، به عنوان نمونه های مطالعه انتخاب شدند. قبل از شروع آموزش برنامه کتاب خوانی گفتگویی والد-کودک از راه دور، آزمون مهارت های پیش کلامی (که این مهارت ها شامل اشاره کردن، توجه مشترک، تقلید و نوبت گیری بود) و مهارت های شنیداری (گوش های کوچولو) به عنوان پیش آزمون اجرا شد. اجرای جلسات کتاب خوانی به صورت آنلاین بود. به مدت 20 جلسه و هر هفته سه روز والدین در ساعتی مشخص (ساعت 10صبح روزهای شنبه، دوشنبه و چهارشنبه) آنلاین می شدند و هرروز یک کتاب همراه با تصاویر و محتوا های مرتبط با داستان، توضیحات و سوالات مربوط به کتاب و فعالیت های بیشتر در گروه واتساپی ایجادشده، قرار می گرفت. پس از اجرای برنامه کتاب خوانی گفتگویی والد-کودک از راه دور، آزمون مهارت های پیش کلامی و مهارت های شنیداری(گوش های کوچولو) به عنوان پس آزمون برای گروه نمونه اجرا شد. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از روش تحلیل آماری تی زوجی استفاده شد.

    یافته ها

    نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد برنامه کتاب خوانی گفتگویی والد-کودک از راه دور، سبب افزایش معنی دار(0/005>p)  نمره پس آزمون مهارت های پیش کلامی(تقلید،توجه مشترک،اشاره کردن و نوبت گیری) و مهارت های شنیداری (0/005>p) در مقایسه با نمره پیش آزمون گروه نمونه شده است.

    نتیجه گیری

    کتاب خوانی گفتگویی والد-کودک ازدسته برنامه های والدمحور ی است که برای کودکان نوپای ناشنوا دارای اهمیت بسیار است. نتایج به دست آمده قابلیت کاربرد کتاب خوانی گفتگویی والد-کودک را در بهبود مهارت های شنیداری (گوش کردن) و مهارت های پیش کلامی  کودکان ناشنوا نشان داد.

    کلید واژگان: کتاب خوانی گفتگویی, کودکان ناشنوا, مهارت های شنیداری, مهارت های پیش کلامی, کتاب خوانی از راه دور}
    Sima Razmi Yazdanabad*, Gita Movallali, Talieh Zarifian, Sina Ahmadi

    Deafness is one of the most complex sensory disorders that leads to a major decline in auditory and verbal skills. Research shows that reading books has provided patterns of communication and preverbal skills to deaf children. The aim of this study was to investigate the effect of online parent-child dialogic book reading on pre-verbal and listening skills of deaf children under three years of old.

    Method

    In this one-group quasi-experimental study with pre-test-post-test design, 10 hearing parents with deaf children under 3 years old with a child from the Deaf Family Association of Iran and the Deaf Center of Iran participated. The group of 10 people (parent and child) was first purposefully identified (based on inclusion criteria) and then from all the people with criteria, the people who declared their readiness to participate in the study were selected as study samples. Before starting the distance parent-child conversation reading program, the pre-verbal skills test (which included pointing, shared attention, imitation, and timing) and listening skills (small corners) were administered as a pre-test. Online reading sessions were held. For 20 sessions, three days a week, parents went online at a specific time (10 a.m. on Saturdays, Mondays, and Wednesdays), and each day a book with pictures and story-related content, book descriptions, and questions, and more WhatsApp activities. Created, placed. After the distance parent-child conversation book reading program, the test of pre-verbal skills and listening skills (small corners) were performed as a post-test for the sample group. Paired t-test was used to analyze the data.

    Results

    The results of this study showed that the online parent-child dialogic book reading program caused a significant increase (p <0.005) in the post-verbal skills test score (imitation, shared attention, pointing and turning) and listening skills (p <0.005). 005) In comparison with the pre-test score of the sample group.

    Conclusion

    Parent-child dialogic book reading is one of the parent-centered programs that are important for deaf toddlers. The results showed the applicability of parent-child dialogic book reading in improving listening skills and preverbal skills of deaf children.

    Keywords: Book Reading Online, Dialogic Book Reading, Deafness Children, Listening Skills, Pre-Verbal Skills}
  • مریم ملکیان، یلدا کاظمی، اکرم احمدی، طلیعه ظریفیان*
    هدف

     یکی از اجزای اصلی حافظه طولانی مدت، حافظه روندی است. یادگیری روندی می تواند در حوزه های مختلف از جمله کلامی و حرکتی ارزیابی شود. یادگیری در حافظه روندی در 3 مرحله یادگیری اولیه، تحکیم و حفظ اتفاق می افتد. تکالیفی برای ارزیابی حافظه روندی وجود دارد، اما هیچ یک به طور هم زمان یادگیری روندی در حوزه ها و مراحل مختلف یادگیری را بررسی نکرده اند. همچنین براساس مدل اخباری روندی، پیش بینی می شود بین عملکرد افراد در حافظه روندی و دستور زبان ارتباط وجود داشته باشد. بنابراین هدف مطالعه حاضر طراحی تکلیف جست وجوی متوالی برای ارزیابی هم زمان حافظه روندی در 2 حوزه کلامی و حرکتی و در مراحل مختلف یادگیری و تعیین پایایی آن بود. همچنین ارتباط بین حافظه روندی و مهارت های دستوری بررسی شد.

    روش بررسی

    این مطالعه در مرحله اول به صورت روش شناسی و در مرحله دوم به صورت توصیفی تحلیلی انجام شد. در مرحله اول، براساس مرور متون و با نظر 3 متخصص آسیب شناس گفتار و زبان، کلمات دارای ویژگی های روان زبان شناختی مناسب از مجموعه نامیدن تصویری فارسی انتخاب شدند و تصاویر متناظر با آن ها تعیین شد. تکلیف با استفاده از زبان برنامه نویسی جاوا طراحی شد. روایی صوری تکلیف، بررسی و بعد از انجام اصلاحات، پایایی تعیین شد. روایی صوری تکلیف بر روی 10 شرکت کننده طبیعی و پایایی آزمون بازآزمون بر روی 15 شرکت کننده 7 تا 9 ساله طبیعی که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده بودند، بررسی شد. در مرحله دوم برای بررسی ارتباط بین عملکرد در تکلیف جست وجوی متوالی و مهارت های دستوری ، 20 کودک 7 تا 9 ساله طبیعی با روش نمونه گیری ترکیبی انتخاب شدند. هر کودک در 3 مرحله یادگیری اولیه، تحکیم (24 ساعت بعد) و حفظ (یک هفته بعد) در معرض تکلیف در حوزه کلامی قرار گرفت و سپس همین مراحل در حوزه حرکتی اجرا شد. مهارت های زبانی هر کودک با استفاده از آزمون رشد زبان تعیین و سپس رابطه بین این 2 مهارت مشخص شد. روش های آماری مورد استفاده، شامل ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن و تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر بود. 

    یافته ها:

     مقادیر همبستگی بین 2 بار اجرا در مرحله یادگیری اولیه، برای متغیر زمان واکنش در حوزه های کلامی و حرکتی به ترتیب 0/84 (0/001˂P) و 0/80 (0/001˂P) و برای متغیر صحت پاسخ در حوزه های کلامی و حرکتی به ترتیب 0/81 (0/011=P) و 0/77 (0/026=P) به دست آمد. در مرحله تحکیم و حفظ، ضریب همبستگی برای متغیر زمان واکنش در حوزه های کلامی و حرکتی به ترتیب 0/737 (0/002=P) و 0/743 (0/001=P) و برای متغیر صحت پاسخ در حوزه های کلامی و حرکتی به ترتیب 0/624 (0/13=P)، 0/916 (0/001˂P) بود. نتایج نشان داد بین دستور زبان و یادگیری روندی در حوزه کلامی در مرحله تحکیم ارتباط معنادار وجود دارد (P= 0/045 , P=0/491, 0/797-0/016=CI).

    نتیجه گیری: 

    تکلیف جست وجوی متوالی، تکلیفی پایا برای ارزیابی مراحل مختلف حافظه روندی در دو حوزه کلامی و حرکتی است. بنابراین می توان از این تکلیف برای ارزیابی حافظه روندی در کودکان طبیعی 7 تا 9 ساله استفاده کرد. یافته های مطالعه حاضر، پیش بینی های مدل اخباری روندی را در مرحله تحکیم حوزه کلامی تایید کرد.

    کلید واژگان: حافظه روندی, پایایی, مدل اخباری-روندی, دستور زبان}
    Maryam Malekian, Yalda Kazemi, Akram Ahmadi, Talieh Zarifian*
    Objective

     Procedural memory is a key component of long-term memory that can be assessed in different modalities, such as verbal and motor. Learning through procedural memory occurs in three stages: initial learning, consolidation, and retention. Several tasks evaluate procedural memory, but none have concurrently studied procedural learning in various modalities and learning stages. Besides, according to the declarative-procedural model, there may be an association between the performance of individuals in procedural learning and their state of the grammar of a language. Therefore, this study aimed to design a Serial Search Task (SST) for the simultaneous evaluation of procedural memory in motor and verbal modalities during three stages of learning and determine its reliability. Moreover, the relationship between procedural memory and grammar skills was examined.

    Materials & Methods

     This study is methodological research in the first stage and descriptive analytics in the second stage. First, based on the literature review and the opinions of three speech-language pathologists, some words with appropriate psycholinguistic features were chosen from the Persian picture naming set. Then, corresponding pictures were determined. The task was designed using Java programming language. The face validity of the task was evaluated, then after revisions, the reliability was determined. Face validity was assessed in 10 normal children, and the test-retest reliability was evaluated in 15 normal children aged 7-9 years; all of them were chosen using the convenience sampling method. In the second stage, to assess the relationship between grammatical skills and the SST, 20 normal children aged 7-9 years were selected by a mixed sampling method. Every child had exposed to a verbal modality in three stages: initial learning, consolidation (24 hours later), and retention (one week later). Then the same stages were performed in the motor modality. Each child's language skills were determined using the test of language development-primary (TOLD-P3), and the relationship between the two skills was determined. Statistical methods included the Pearson and Spearman correlation coefficients and repeated measures analysis of variance.

    Results

    The correlation values between two performances in the initial learning stage for the reaction time variable in verbal (r=0.84, P<0.001) and motor (r=0.80, P˂0.001) modalities and the variable of response accuracy in verbal (r=0.81, P=0.011) and motor (r=0.77, P=0.026) modalities were obtained. In the consolidation and retention stages, the correlation values for the reaction time variable in verbal (r=0.737, P=0.002) and motor (r=0.743, P=0.001) modalities and the variable of response accuracy in verbal (r=0.624, P=0.013) and motor (r=0.916, P<0.001) modalities were obtained. The relationship between grammar and procedural learning in the verbal modality was significant in the consolidation stage (P=0.045, CI:0.016-0.797, r=0.491).

    Conclusion

    SST is a reliable task to assess different stages of procedural memory in both verbal and motor modalities. Therefore, this task can be used to evaluate procedural memory in normal children aged 7-9 years. The current study's findings confirmed the predictions made by the declarative-procedural model during the consolidation stage in the verbal modality.

    Keywords: Procedural memory, Reliability, Declarative-procedural model, Grammar}
  • Farhad Sakhai, Mozhgan Asadi, Kowsar Baghban, Golnoosh Golmohamadi *, Talieh Zarifian

    Context: 

    One aspect of spoken language skills is vocabulary, which provides a basis for acquiring other language aspects. Assessing a child's vocabulary knowledge aids in identifying the child's language strengths and weaknesses and predicts reading ability and academic success. Speech-language pathologists frequently employ various procedures in clinical and research settings to assess the children's language skills and help make decisions about diagnosis, eligibility for services, and intervention.

    Objectives

    This systematic review investigated currently available vocabulary tests developed or adapted for Iranian Persian-speaking children.

    Data Sources: 

    Based on the PRISMA guideline, electronic searches of three national (SID, Irandoc, and Magiran) and four international (ScienceDirect, ProQuest, PubMed, and Google scholar) databases were carried out from 2000 to 2022 to identify Persian vocabulary assessment tools. Study Selection: Search in the reference lists of papers, unpublished theses, and content of related journals also supplemented the database searches. Data Extraction: The psychometric properties of these tests were reviewed based on specific criteria used in the literature. The papers and test manuals were examined according to these criteria.

    Results

    Eight tools have been developed or adapted for assessing vocabulary knowledge in Iranian Persian-speaking children. Reviewing the content and psychometric properties of the included tools indicated that the Test of Language Development- Primary:3 (TOLD-P:3) is the only accessible published tool with the most reported psychometric evidence. It measures language development in children; however, it is a multi-modal test that includes vocabulary subtests.

    Conclusions

    This review revealed that most of the reviewed tools were in the primitive stages of test development or adaptation procedures and did not examine many psychometric properties. As a result, vocabulary is a field that requires more attention because there is no accessible, standardized tool with adequate psychometric properties.

    Keywords: Children, Systematic Review, Assessment, Reliability, Validity, Psychometric, Vocabulary}
  • Manijeh Zarei Mahmood Abadi, Talieh Zarifian *, Lida Sharifi-Rad

    Reasons for dysphagia in patients with at-risk respiratory systems duringthe COVID-19 pandemic include muscle weakness. During this time, therehabilitation program becomes a critical problem. The current narrativereview purposed to answer the question, “What is the modified management of dysphagia in patients with COVID-19 by speech-language pathologists (SLPs)?” Medline, PubMed, Google Scholar, and Scopus databases were searched for information about COVID-19 and dysphagia using search terms such as “COVID-19 and dysphagia,” “speech therapy and COVID-19,” “COVID-19 and dysphagia speech and language pathologist.” As this narrative review concentrated on the intervention of dysphagia throughout the Covid-19 pandemic, the reference lists of articles identified in the search were also examined, and those we considered relevant in keeping with the selected keywords were accepted. Among the 83 articles selected in the first round, 27 were considered for this review. The number of clinical or original articles fitting our criteria was very limited. The main topics in most of the published papers were dysphagia intervention, COVID-19 transmission risk, swallowing assessment and therapy in patients with COVID-19 by SLPs, dysphagia screening tools, swallowing treatments and sensory stimulation in patients with COVID-19, and swallowing exercises and maneuvers conducted by SLPs in COVID-19 cases. An instrumental evaluation of swallowing should be narrowed during the COVID-19 pandemic. SLPs should find different ways to appropriately manage patients with suspected dysphagia. Generally, dysphagia intervention should be reserved for tele-health.

    Keywords: Deglutition Disorders, COVID-19, speech therapies, Speech therapy, Management}
  • Maryam Malekian, Yalda Kazemi, Talieh Zarifian*
    Objective

    According to the declarative/procedural model, the semantic aspect of language depends on the brain structures responsible for declarative memory. The word pairs task is a common tool for evaluating declarative memory. The current study aimed to design a valid and reliable task for evaluating declarative memory in Persian children at learning and retention stages and to investigate its relationship with the semantic aspect of language.

    Method

    A panel of experts agreed on the content validity of the proposed task.  The reliability of the task was determined using internal consistency and test-retest reliability. A total of 31 typically developing children aged 7-9 years of age participated in this study.

    Results

    The content validity of all the 42 word pairs calculated as one. The test-retest reliability showed a correlation coefficient of .825 (P < 0.001). The task showed acceptable internal consistency (Cronbach’s alpha 0.880). The results of correlation analysis showed no significant relationship between declarative memory and semantic aspect. The regression analysis, however, showed that the retention stage could explain 24.2% of the variation of semantic aspect.

    Conclusion

    It seems that the word pairs task has good validity and reliability for evaluating declarative memory. The task applied to evaluate the semantic aspect can be one of the potential causes for the lack of a relationship between semantic aspect and declarative memory. The participant score in the retention stage can be predicted concerning his/her performance at the semantic aspect.

    Keywords: Declarative memory, Word pairs task, Semantic, Content validity}
  • Mersede Imani-Shakibayi, Talieh Zarifian*, Nasibeh Zanjari
    Objectives

    The present research aims to identify the assessment and treatment processes used by Iranian Speech-Language Pathologists (SLPs) for Childhood Apraxia of Speech (CAS) and investigate the impact of their knowledge level and experience on their choice of assessment and treatment.

    Methods

    This research is a cross-sectional study using a survey design conducted on 260 SLPs with a minimum of a Bachelor’s degree and at least one year of experience of working with preschoolers. The CAS assessment and treatment were measured by a validated questionnaire, which was completed in person or online. 

    Results

    The tests of Diadochokinesis (DDK) (66%), single-word speech sampling (58.1%), oral-motor assessment (54.6%), and connected speech sample analysis (53.1%) were the popular tests chosen by the participants. The treatment approaches indicated that Oral Motor Exercises (OMEs) (57.7%) were the only treatment for which over half of the participants voted. The experts chose phonologically-based treatments and Integrated Phonological Awareness (IPA), but the less-experienced participants were more interested in PROMPT (prompts for restructuring oral muscular phonetic targets). The majority of the participants (70.8%) believed that children with CAS make very slow progress and 21.9% declared that speech problems of such children persist through the school years.

    Discussion

    The participants’ choice of assessment tasks is in line with the results of recent studies. However, opting for outdated treatments such as OME indicates a gap between the clinicians’ knowledge and experience in using evidence-based treatments.

    Keywords: Childhood apraxia of speech, Assessment, Treatment, Prognosis, Speech-language pathologists}
  • علیرضا آغاز، یلدا کاظمی*، احسان همتی، طلیعه ظریفیان
    مقدمه و اهداف

     مقیاس وضوح گفتار نخستین ابزار غربالگری سریع وضوح گفتار است. مقیاس وضوح گفتار، نظر والدین در مورد وضوح گفتار کودکشان در موقعیت‌های واقعی با شرکای ارتباطی مختلف را ارزیابی می‌کند و به بیش از 60 زبان ترجمه شده است. هدف از مطالعه حاضر ارزیابی ویژگی‌های روان‌سنجی نسخه فارسی مقیاس وضوح گفتار در کودکان 6-4 ساله فارسی زبان بود.

    مواد و روش‌ها

    در این مطالعه توصیفی که از نوع اعتباریابی و ابزارسازی می‌باشد، والدین 118 کودک 4 تا 6 ساله با و بدون اختلال در تولید آواهای گفتاری از 10 مهدکودک شهر اصفهان به‌صورت تصادفی و خوشه‌ای انتخاب و وارد مطالعه شدند. همه این کودکان توسط گفتاردرمانگر ارزیابی شدند. والدین این کودکان، چک لیست نسخه فارسی مقیاس وضوح گفتار و پرسش‌نامه سنین و مراحل را در مورد کودکان خود تکمیل کردند. برای بررسی پایایی آزمون-بازآزمون، 54 والد پس از 3 هفته دوباره فرم را تکمیل کردند. روش‌های آماری شامل ضریب‌های آلفای کرونباخ، همبستگی پیرسون و همبستگی درون‌گروهی و تی زوجی بود.

    یافته‌ها

    پایایی آزمون-بازآزمون قابل قبول (0/82) و ثبات درونی این مقیاس، مناسب (0/89) بود. میانگین نمرات کودکان با و بدون اختلال در تولید آواهای گفتاری از نظر آماری باهم تفاوت معنادار داشتند (0/000=P). همچنین نمرات کودکانی که بر اساس پرسش‌نامه سنین و مراحل مثل همسالان خود حرف می‌زدند به‌طور معناداری بالاتر از کودکانی بود که مثل هم سن‌وسالان خود حرف نمی‌زدند که نشان‌دهنده روایی همگرای خوبی است.

    نتیجه‌گیری

     با توجه به اینکه نسخه فارسی مقیاس وضوح گفتار برای کودکان پیش دبستانی ویژگی‌های روانسنجی مناسبی نشان داد، گفتاردرمانگران می‌توانند از آن برای اهداف بالینی و پژوهشی در کودکان فارسی‌زبان استفاده کنند.

    کلید واژگان: اختلالات گفتاری, وضوح گفتار, مقیاس وضوح گفتار, پایایی, کودکان}
    Alireza Aghaz, Yalda Kazemi *, Ehsan Hemmati, Talieh Zarifian
    Background and Aims

    The intelligibility context scale (ICS) is the first screening tool for the intelligibility of speech. The ICS assesses parents’ perceptions of their child’s speech clarity in real situations when talking with different people and has been adapted into more than 60 languages. The purpose of the current study was to evaluate the psychometric properties of the ICS-Persian in preschool Persian-speaking children.

    Methods

     This is a validation and instrumentation research study. The parents of 118 children aged 4 to 6 years with and without speech sound disorders (SSD) from 10 kindergartens in Isfahan were recruited to the study through a clustered randomized sampling method. A speech therapist evaluated all children to confirm their overall health. Their parents completed the ICS-Persian, and the Ages and Stages Questionnaire (ASQ) was completed for each child to determine the convergent validity of the ICS. In the test-retest study, 54 parents re-filled the ICS-Persian after 3 weeks. Statistical methods included Cronbach’s alpha coefficients, Pearson correlation, intraclass correlation coefficient (ICC), and paired t-test.

    Results

    Internal consistency and test-retest values were good and calculated as 0.89 and 0.82, respectively. The mean scores of children with and without SSD were statistically significant (P

    Keywords: Speech sound disorders, Screening, Intelligibility Context Scale, Reliability, children}
  • منیژه زارعی محمودآبادی، طلیعه ظریفیان*، رباب تیموری
    زمینه و هدف

    یکی از معیار‌های رشد گفتار، کسب مهارت در تولید جمله است. با افزایش سن و تکامل کودکان شاهد ظهور جملات مرکب در گفتار هستیم. درمان بالینی اختلالات زبانی در ایران، بیشتر بر اساس تجارب درمانگران یا مطابق با هنجارهای زبان انگلیسی است و نیازمند بررسی چگونگی رشد طول گفته و جملات مرکب در زبان فارسی هستیم. این مطالعه با هدف گزارش رشد جملات مرکب و طول گفته کودک فارسی زبان از 15 تا 34 ماهگی انجام شد.

    مواد و روش ها

    در این مطالعه طولی گزارش موردی، بر اساس مدل توصیفی تکاملی میانگین طول گفته و ظهور جملات ساده و مرکب یک دختر فارسی زبان از 15 تا 34 ماهگی در بافت مکالمات روزمره نمونه‌گیری و توصیف شد. جهت تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار R نسخه 4.0.2 استفاده شد. همبستگی سن با متغیرهای زبانی از طریق ضریب همبستگی پیرسون ارزیابی شد. ملاحظات اخلاقی: در این مطالعه ملاحظات اخلاقی لحاظ شده است.

    یافته ها

    کودک در سن 21 ماه و 13 روز، اولین جمله‌ ساده دو کلمه‌ای خود را بیان کرد و در سن 26 ماه و 29 روز، از‌جمله مرکب چهار کلمه‌ای استفاده کرد. با ظهور جملات مرکب، افزایش میانگین طول گفته سرعت قابل‌توجهی به خود گرفته و در فاصله ‌زمانی چند روز شاهد اضافه شدن یک واحد به طول جمله (کلمه) هستیم. ارتباط معناداری بین میانگین طول گفته و سن (P=0/001, r=0/925)، میانگین طول جمله و تعداد کلمات کودک فارسی (P=0/002, r=0/910) و تعداد کلمات خزانه واژگان و سن (P<0/001, r=0/928) مشاهده شد.

    نتیجه گیری

    اگرچه چندین مطالعه طولی در مورد پیشرفت تعداد کلمات خزانه واژگان کودک و طول جمله و طول گفته در زبان‌های دیگر انجام شده است، اما این نوع مطالعات در زبان فارسی کم هستند. انجام این نوع مطالعات برای مقایسه‌های بین زبانی و مطالعه همگانی‌های زبانی و ویژگی‌های زبان ‌ویژه مهم است. با افزایش سن، شاهد افزایش تعداد کلمات خزانه واژگان کودک ظهور جملات مرکب و افزایش میاانگین طول گفته هستیم. در سن 27 ماهگی تا 28 ماهگی با ظهور جملات مرکب تحول شگرفی در تکامل زبان بیانی مشاهده می‌شود. به نظر می‌رسد با در گذر زمان، شاهد ظهور جملات مرکب در برون‌داد زبانی هستیم که این موضوع در افزایش طول گفته نیز نقش بسزایی دارد و می‌توان در ارزیابی‌های بالینی زبان به آن توجه داشت.

    کلید واژگان: میانگین طول گفته, جمله مرکب, کودکان, زبان فارسی, رشد زبان}
    Manijeh Zarei Mahmood Abadi, Talieh Zarifian*, Robab Teymouri
    Background and Aim

     Acquisition skill in sentence producing is one of the criteria for speech development. By developing and increasing the age, we are witnessing the emergence of compound sentences in speech. Clinical treatments for language disorders in Iran are mostly based on the experiences of Speech Language Therapists or in accordance with English language norms. We need to examine how the length of utterance and compound sentences develop in Persian. The study aimed to report the development of compound sentences and Mean Length of Utterance (MLU) for a Persian-speaking child from 15 to 34 months.

    Methods & Materials

    In this longitudinal case report, based on Developmental-Descriptive model, MLU and emergence of simple compound sentences of a Persian speaking girl sampled and described from 15 to 34 months by daily scripting. R software version 4.0.2 was used for data analysis. Correlation of age with linguistic variables through Pearson correlation coefficient was evaluated.  Ethical Considerations: In this paper, the principles of publication ethics were considered.

    Results

     At the age of 21 months and 13 days, the child uttered her first simple two-word sentence, and at the age of 26 months and 29 days, she used a four-word compound sentence. With the emergence of compound sentences, the increase in the MLU has gained considerable speed. In a few days, we see the addition of a unit to the length of the sentence (word). There was a significant relationship between the MLU and age (r=‌0.925, P=‌0.001), Mean length of sentence and number of words in Persian speaking child (r=‌0.910, P=‌0.002) and total number of words and age (r=‌0.928, P<0.001). 

    Conclusion

    Although several longitudinal studies have been conducted on the development of MLU and number of words in other languages, similar studies are rare in Persian. It is important to conduct studies of this type in order to make cross-linguistic comparisons and to study the linguistic universality and language specificity. By increasing age, we see an increase in the number of words in a child's vocabulary, the emergence of compound sentences, and an increase MLU. At 27 to 28 months, there is a dramatic change in the development expressive language as the compound sentences appear. It seems that emergence of compound sentences in the language output, also plays a significant role in increasing the MLU and can be considered in clinical language assessments.

    Keywords: Mean length of utterance, Pediatrics, Persian language, Language development}
  • Kowsar Baghban, Fatemeh Derakhshandeh, Atoosa Adibi, Mohsen Shati, Fatemeh Khanlar, Fatemeh Mostajeran, Talieh Zarifian*
    Objectives

    This study aimed at investigating the effects of speech intervention on Non-Oral Cleft Speech Characteristics (NCSCs), intelligibility, and Quality of Life (QoL), as well as the relationship between speech variables and QOL-related variables in intensive speech therapy among children with cleft palate.

    Methods

    This single-group pre-test and post-test clinical trial study was performed on 12 Persian-speaking children with cleft palate and NCSCs aged 3-7 years. For this purpose, we used 30 sessions of speech therapy and the Persian version of the Pediatric Quality of Life Inventory (PPedsQL). The pre-test and post-test assessments included perceptual assessment using the CAPS-A and QoL assessment using the Parent Proxy of the Persian version of the PPedsQL. The Wilcoxon’s test was applied to analyze group differences in the NCSCs, the intelligibility of speech, the total score of PPedsQL, physical, emotional, social, and school functions before and after providing the speech therapy.

    Results

    The obtained results indicated that the frequency of NCSCs, the intelligibility of speech, the total score of PPedsQL, and its subscales significantly improved after the intervention (P<0.001). However, physical function presented no significant change after intensive treatment (P= 0.15). Additionally, the frequency of NCSCs had a significant negative c with a total score of PPedsQL and subscales. The intelligibility of speech was significantly and positively related to the total score of PPedsQL and its subscales.

    Discussion

    This study demonstrated that intensive speech therapy was an effective approach in improving the intelligibility of speech and QoL in children with cleft palates. moreover, this study revealed that speech variables were significantly related to QoL variables.

    Keywords: Cleft palate, Children, Speechtherapy, Quality of life, NonOral cleft speech characteristics}
  • Talieh Zarifian, Maryam Malekian*, Tabassom Azimi
    Objectives

    Alternative and Augmentative Communication (AAC) provides a means of effective communication to individuals with severe impairments in speech comprehension and production. The present study aimed to examine the awareness of Iranian Speech-Language Pathologists (SLPs) of AAC services.

    Methods

    In total, 111 SLPs who were selected by convenience sampling method participated in this cross-sectional study. Using a researcher-made questionnaire, information on SLPs’ familiarity with the term AAC and its methods; patients who can benefit from AAC methods; the kind of AAC method that could be used per patient, and the effectiveness of each method were obtained. This research was conducted at rehabilitation clinics in Tehran City, Iran.

    Results

    The obtained results revealed that only 8.1% of the respondents were familiar with the concept of AAC; however, 92.8% of SLPs had contact with Patients With Communication Problems (PWCP). Only 0.9% of SLPs were familiar with high-tech devices. Additionally, 88.3% of the respondents were willing to further educational opportunities concerning AAC.

    Discussion

    Iranian SLPs had little familiarity with AAC and the target population of these services. Overall, there appeared to be a lack of AAC expertise within the profession in Iran. Therefore, training these professionals, both theoretically and clinically, is essential.

    Keywords: Augmentative, alternative communication, Awareness, Speech-language pathologist, Communication aids}
  • Hananeh Ardalan, Talieh Zarifian*, Akram Ahmadi, Mona Ebarahimipour
    Objectives

    Different treatment approaches have been introduced for children with Speech Sound Disorders (SSD). Minimal pair intervention, Metaphon therapy, and parents and children together approach as linguistically-based approaches are routinely utilized in this population and both of them shared minimal pairs as a common component. The purpose of the current study was to develop and investigate the validity of the material for this treatment approach for Persian-speaking children.

    Methods

    To develop the minimal pairs’ package, 10 phonological processes were selected based on the literature. Several minimal pairs were generated for each phonological process and their content validity was determined by the content validity ratio. In the next step, the appropriate pictures were selected. In the final step, the package was administrated to 45 monolingual Persian-speaking children.

    Results

    Based on the experts’ opinions, 293 minimal pairs out of 303 pairs, obtained appropriate content validity values (content validity ratio >0.62) and 10 minimal pairs were excluded at this step. Finally, 256 minimal pairs remained after the administration of the package on the subjects.

    Discussion

    Based on the results of the current project, it seems that the Persian photo minimal pairs’ package is a valid material for use in related speech treatment in children with SSD.

    Keywords: Minimal pair, Phonological therapy, Persian}
  • shima hosseinabadi, Talieh Zarifian*
    Objective

    The auditory experience is important because makes a major contribution to the development of speech, language, cognitive and social skills. Knowledge of the lexicon grows and develops throughout human-being's life. Input factors, Linguistic and metalinguistic knowledge are effective factors in the acquisition of definitional skills. This study aims to investigate definitional skills in cochlear-implanted (CI) children and their typically developing (TD) peers.

    Materials & Methods

     A total of 46 children in third-grade primary-school (16 with cochlear implants and 30 their matched typically normal) were recruited. Verbal definitional task included    14 common high-frequency nouns and 11 common high-frequency verbs. All definitions were scored for both content (semantic) and grammatical form. Statistical analysis was conducted to compare definitional skills between two groups.  

    Results

     There were significance difference between CI children and their TD peers for word definition skills in both categories of content and form (p<0.001). The results showed the mean scores of content and form related aspect of word definition in the TD group were approximately twice higher than the CI ones (respectively: M±SD=133±28 ; M±SD= 78±23).

    Conclusion

     Children with CI may have trouble in definitional skills. It seems potential cause for lower scores of CI children in definitional skills was lack of auditory experience. Implication for assessment of and intervention for definitional skills in CI children is suggested.

    Keywords: language developmen, t vocabulary, Cochlear implant, Metalinguistics, children}
  • زهرا بابایی، طلیعه ظریفیان، عطیه اشتری*، عنایت الله بخشی
    اهداف

     فرایند ارتباط، زندگی فردی و اجتماعی هر انسان را تحت تاثیر قرار می دهد. همچنین بر اساس نظام طبقه بندی عملکرد، ناتوانی و سلامت ارتباط یکی از مولفه های مهم مشارکت اجتماعی است و می تواند با کارکردهای متفاوتی از جمله تنظیم رفتار (تنظیم رفتار دیگران برای رسیدن به هدفی خاص)، تعامل اجتماعی (جلب توجه دیگران به سمت خود) و توجه مشترک (جلب توجه دیگران به سمت یک رویداد یا شیء خاص) صورت گیرد. دانستن روند رشد کارکرد ارتباطی در ارزیابی، تشخیص، تعیین پیش آگهی و مداخله بهنگام موثر است. اما علی رغم اهمیت کارکرد ارتباطی در روند رشد ارتباط و زبان و تاثیر آن در ارزیابی و مداخله بهنگام، تاکنون مطالعه ای که مستقیما به بررسی روند رشد کارکردهای ارتباطی در کودکان طبیعی فارسی زبان پرداخته باشد، انجام نشده است. هدف این مطالعه بررسی روند رشد کارکردهای ارتباطی کودکان فارسی زبان طبیعی از دوازده تا هجده ماهگی، صرف نظر از شیوه های برقراری ارتباطی (مانند حرکات بیانگر، صداسازی و کلمات) بود.

    روش بررسی

    پژوهش حاضر یک مطالعه طولی از نوع مشاهده ای محسوب می شود. در این مطالعه کارکرد ارتباطی یازده کودک تک زبانه فارسی زبان دوازده ماهه (هفت پسر و چهار دختر) به مدت هفت ماه در شهر تهران مورد بررسی قرار گرفت. جهت جمع آوری نمونه ها ابتدا از روش نمونه گیری غیر احتمالی هدف مند و سپس از روش غیراحتمالی گلوله برفی استفاده شد. تمامی کودکان فارسی زبان، دارای تاریخچه پزشکی سالم، رشد طبیعی، والدین با حداقل تحصیلات دیپلم، تک زبانه و از خانواده ای با وضعیت اجتماعی اقتصادی متوسط بودند. بررسی وضعیت رشدی آزمودنی ها با پرسش نامه سنین و مراحل (ASQ) انجام شد و برای تعیین ویژگی های جمعیت شناختی از پرسش نامه محقق ساخته (دارای روایی کیفیت محتوا) استفاده شد. محقق هفت ماه، ماهی یک مرتبه به مدت یک ساعت از تعامل والد کودک در حین بازی نیمه ساخت مند با اسباب بازی ها در منزل کودک فیلم برداری می کرد. فیلم های ضبط شده از کودک به صورت واقعه نگارانه بازنویسی و بر اساس کدهای تعریف شده در پژوهش کدگذاری و سپس وارد نرم افزار SPSS (نسخه 22) شدند. از آماره های توصیفی از جمله میانگین و انحراف معیار برای توصیف داده ها استفاده شد. همچنین برای تعیین نرمال بودن داده ها از آزمون شپیرو ویلک و جهت تحلیل داده ها از آزمون اندازه های مکرر و مقایسه دوتایی استفاده شد. نحوه کدگذاری کارکردهای ارتباطی به دو متخصص ارزیاب کننده آموزش داده شد و جهت بررسی اعتبار کدگذاری داده ها، 20 درصد از نمونه های رفتاری ضبط شده در اختیارشان قرار گرفت تا کارکردهای ارتباطی را کدگذاری کنند. اعتبار کدگذاری مشاهدات ثبت شده نیز از طریق آزمون ضریب همبستگی درون رده ای تعیین شد.

    یافته ها: 

    نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد میانگین بسامد کارکردهای ارتباطی تنظیم رفتار و تعامل اجتماعی از دوازده تا هجده ماهگی ثابت باقی مانده است (0/05<P). یافته دیگر این مطالعه نشان دهنده ثبات میانگین بسامد کارکرد ارتباطی توجه مشترک از دوازده تا پانزده ماهگی (0/05<P) و رشد صعودی آن در شانزده (0/019=P)، هفده (0/023=P) و هجده ماهگی (0/003=P) نسبت به دوازده ماهگی بود. مقدار ضریب همبستگی درون رده ای به عنوان ملاک اعتبار کدگذاری مشاهدات 90 درصد به دست آمد.

    نتیجه گیری:

     نتایج حاصل از این مطالعه حاکی از ثبات میانگین بسامد کارکردهای ارتباطی تنظیم رفتار و تعامل اجتماعی و افزایش میانگین بسامد کارکرد ارتباطی توجه مشترک از دوازده تا هجده ماهگی بود. این یافته ها با بعد مشارکت چارچوب طبقه بندی عملکرد، ناتوانی و سلامت هم خوانی دارد، که براساس آن کودک طبق نیازهای هر محیط به استفاده از نوع خاصی از کارکرد ارتباطی می پردازد تا میزان مشارکتش در محیط را افزایش دهد.

    کلید واژگان: کارکرد ارتباطی, تنظیم رفتار, تعامل اجتماعی, توجه مشترک, کودکان دارای رشد عادی}
    Zahra Babaei, Talieh Zarifian, Atieh Ashtari*, Enayatolah Bakhshi
    Objective

     Communication can affect the personal and social life of people. According to International Classification of Functioning, Disability and Health (ICF), communication is one of the most important components of social participation and can have different functions such as behavior regulation (regulating the behavior of others to achieve a particular goal), social interaction (drawing attention of others to the self) and joint attention (attracting the attention of others to an event or particular object). Having knowledge of the development of communicative functions is so important in assessment, diagnosis, prognosis, and early intervention. Despite the importance and effect of communicative functions in language and communication development, no study has been conducted yet that examines the communicative function development of normal Persian-speaking toddlers. The purpose of this study was to investigate the development of communicative functions in normal Persian-speaking children from 12 to 18 months of age, regardless of communicative expressions (such as gestures, vocalization, and words).

    Materials & Methods

    This is a longitudinal observational study. The communicative function of 11 monolingual Persian-speaking 12-month-old children (7 boys and 4 girls) living in Tehran, Iran was investigated for 7 months. Sampling was done by using purposive and snowball non-probability sampling methods. All children had healthy medical history and normal growth, were from a family with a moderate socioeconomic status, and their parents had at least a high school diploma. The participants’ developmental status was assessed by Ages and Stages Questionnaire. A demographic form with acceptable content validity was also used to determine their demographic characteristics. For 7 months (once a month, each session for one hour), the examiner filmed the child-mother interaction during a semi-structured play with a set of toys at the child’s home. Afterwards, the recorded videos were coded according by the researcher and then entered into the SPSS V. 22 software. Descriptive statistics including mean and standard deviation were used to describe the data. The Shapiro-Wilk test was used to determine the normality of data distribution, and repeated measures ANOVA (within-subject comparison) was used to analyze the data. Two raters were taught about the coding and rating of the communicative functions. To verify the validity of the data coding, 20% of the recorded samples were given to them to code communicative functions. The coding validity was determined by calculating the Intra-class Correlation Coefficient (ICC).

    Results

     The mean frequency of behavior regulation and social interaction was constant from 12 to 18 months of age (P<0.05), while the mean frequency of joint attention was constant from 12 to 15 months of age (P<0.05) and then significantly increased at months 16 (P= 0.019), 17 (P= 0.023) and 18 (P= 0.003) compared to the 12th month. The ICC value as the criterion for coding validity was reported 90%.

    Conclusion

     The mean frequency of joint attention increased significantly from 12 to 18 months of age, while it was constant for behavior regulation and social interaction. Our findings are consistent with the ICF’s social participation, stating that a child uses a particular type of communicative function to increase its participation in the society.

    Keywords: Communicative function, Behavior regulation, Social interaction, Joint attention, Typically developing children}
  • مریم ملکیان، مرضیه جلالیان چالشتری*، طلیعه ظریفیان
    مقدمه و اهداف

     امروزه توانایی برقراری ارتباط از طریق گفتار از توانایی های منحصربه فرد نوع بشر است. افرادی که به هر دلیل، توانایی سخن گفتن را از دست داده باشند، نمی توانند به شیوه موثر ارتباط برقرار کنند. روش های ارتباطی مکمل و جایگزین به عنوان راهکاری مناسب برای کمک به این افراد مطرح شده است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی میزان آگاهی تیم توان بخشی شاغل در دانشگاه علوم پزشکی تبریز از خدمات روش های ارتباطی مکمل و جایگزین است.

    مواد و روش ها

    در پژوهش حاضر که از نوع مقطعی و توصیفی-تحلیلی است. 31 نفر از تیم توان بخشی شاغل در بیمارستان ها و کلینیک های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی و درمانی تبریز در این پژوهش شرکت کردند و میزان آگاهی آن ها از خدمات روش های ارتباطی مکمل و جایگزین مورد بررسی قرار گرفت. برای آگاهی سنجی از پرسشنامه ی محقق ساخته با روایی محتوایی 31/76 استفاده شد. نتایج با استفاده از نرم افزار 22spss مورد تحلیل قرار گرفت.

    یافته ها

    یافته ها نشان داد که 7/38 درصد شرکت کنندگان، هیچ گونه آشنایی با اصطلاح خدمات ارتباط مکمل و جایگزین نداشتند و یا آشنایی کمی داشتند، تنها 4/6 درصد از آن ها آشنایی کامل با این اصطلاح داشتند. بیشترین آشنایی شرکت کنندگان (6/80 درصد) با سیستم های ارتباطی ساده از جمله کاغذ و خودکار بود.

    نتیجه گیری

    به نظر می رسد که متخصصان، آشنایی محدودی با خدمات ارتباطی مکمل و جایگزین و جامعه هدف این خدمات دارند؛ بنابراین نیاز به آموزش به این متخصصان در این زمینه به صورت نظری و بالینی وجود دارد.

    کلید واژگان: روش ارتباطی مکمل و جایگزین, آگاهی, متخصصان توان بخشی}
    Maryam Malekian, Marzieh Jalalian Chaleshtory *, Talieh Zarifian
    Background and Aims

    The ability to communicate through speech is one of the unique abilities of human beings. People who have lost their ability to speak for any reason cannot communicate effectively. The Augmentative and Alternative Communication (AAC) methods have been proposed as a suitable solution to help these people. The aim of the present study was to investigate the level of awareness of the rehabilitation team at Tabriz University of Medical Sciences with regard to Augmentative and Alternative Communication services.

    Materials and Methods

    In the current cross-sectional study, the awareness of 31 specialists of rehabilitation team working in hospitals and rehabilitation centers of Tabriz University of Medical Sciences was studied using a researcher-made questionnaire. The content validity of the questionnaire was 76.31.To describe the data, SPSS software (version 22) was used.

    Results

    The results showed that 38.7 percent of respondents did not have any kind of familiarity with Augmentative and Alternative Communication or had little familiarity with these services. Only 6.4% of respondents had so muchfamiliarity with this term. The participants were most familiar with a simple communication system, including paper and pencil (80.6%).

    Conclusion

    According to the results, the specialists had limited familiarity with Augmentative And Alternative Communication services and the target community of these services; Therefore, these specialists need to be trained in this field, both theoretically and in practice.

    Keywords: Augmentative, alternative communication services, Awareness, Rehabilitation specialists}
  • شیما حسین آبادی، طلیعه ظریفیان*، رباب تیموری، عنایت الله بخشی
    اهداف

    یکی از راه های بررسی توانایی تفکر کودک درباره زبان تعریف واژه است.تعریف واژه یک مهارت فرازبانی است که بازنمایی کننده جنبه ای از دانش واژگانی فرد درباره ماهیت و عملکرد زبان است. میزان موفقیت فرد در تعریف واژه مبین این موضوع است که او بر کاربرد زبان به عنوان یک نظام نمادین و ابزاری برای انتقال اطلاعات درباره جهان پیرامون و حالات درون و ایده ها و مقاصد خود آگاه شده است. مطالعات مربوط به مهارت تعریف واژه به دو جنبه محتوا و ساختار در رشد مهارت واژگان توجه می کنند. محتوا، بیان مختصات معنایی یک واژه است که در یک تعریف بیان می شود، ساختار نیز شکل نحوی یک تعریف و چگونگی فرمول سازی آن برای انتقال هرچه بهتر اطلاعاتی است که از یک واژه در ذهن وجود دارد. نظر به اهمیت حس شنیداری در فراگیری و کاربرد زبان و مهارت های فرازبانی، وجود مشکل یا تاخیر در کسب مهارت تعریف واژه در کودکان کم شنوا قابل پیش بینی است. با این حال این سوال مطرح است که کم و کیف مهارت تعریف واژه در کودکان با آسیب شنوایی چگونه است. هدف از مطالعه حاضر بررسی مقایسه مهارت تعریف اسم از نظر محتوا و ساختار در کودکان کاربرکاشت حلزون و همتایان شنوای آن هاست.

    روش بررسی

    پژوهش حاضر مقطعی و از نوع توصیفی تحلیلی است. 16 کودک کاربر کاشت حلزون (هشت دختر و هشت پسر) پایه سوم دبستان (8 یا 9ساله) به شیوه نمونه گیری دردسترس از مراکز کاشت حلزون تهران بر اساس معیارهای ورود شامل تحصیل در مدارس عادی، گذراندن 100 جلسه آموزشی کاشت حلزون، وضوح گفتار متوسط مطابق نظر آسیب شناس گفتار و زبان، احراز نشدن ناتوانی های ذهنی، کسب نمره قبولی در آزمون سنجش قبل از ورود به مدرسه و نگرفتن نمره مردودی در سال های قبل، انتخاب شدند. همچنین همه کودکان قبل از 3سالگی پروتز کاشت را دریافت کرده بودند و در گوش دیگر از وسیله کمک شنوایی استفاده می کردند و بر اساس اذعان والدین به محض تشخیص افت شنوایی از سمعک تجویز شده متخصصان استفاده کرده بودند. 30 کودک گروه عادی (15 دختر و 15 پسر) به شیوه تصادفی ساده بر اساس معیارهای ذیل وارد پژوهش شدند: 
    نداشتن مشکلات شنوایی، گفتار و زبان در محدوده عادی، نگرفتن نمره مردودی در سال های قبل، نداشتن مشکلات روانی و نداشتن ناتوانی های ذهنی. معیار خروج در این پژوهش عدم تمایل کودک یا خانواده به ادامه اجرای آزمون در حین مطالعه بود. در این مطالعه از آزمون تعریف اسم محمدی که برای زبان فارسی طراحی و اعتبارسنجی شده بود، استفاده شد. این آزمون، مهارت تعریف واژه دانش آموزان را در هفت مقوله حیوانات، شغل، میوه، مکان، اعضای بدن، وسایل غذاخوری و وسایل حمل و نقل ارزیابی می کند. اعتبار تکلیف تعریف اسم در جنبه محتوایی r=81% و در جنبه ساختاری r= 91% بود که از طریق محاسبه همبستگی نمرات دو ارزشیاب مستقل برآورد شد. تحلیل آماری داده ها با نسخه 24 نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون های شاپیروویلک و من ویتنی انجام شد. تمامی مقایسه ها در سطح α =0/05 معنادار در نظر گرفته شد.

    یافته ها 

    یافته ها حاکی از آن است که میانگین امتیازهای محتوایی و ساختاری تعریف اسم به طور معناداری در کودکان کاربر کاشت حلزون از همتایان شنوای آن ها کمتر است (P<0/001). کودکان کاربرکاشت حلزون در جنبه محتوایی به طور معناداری بیشتر از پاسخ های عینی و کارکردی و در جنبه ساختاری به طور معناداری کمتر از صورت های بینابینی و ارسطویی استفاده کرده اند (P<0/001)، در حالی که کودکان شنوا در جنبه محتوایی بیشتر از پاسخ های ترکیبی نوع 1 و 2 و در جنبه ساختاری بیشتر از پاسخ های گروه، بینابینی و ارسطویی ناقص و کامل استفاده کردند.

    نتیجه گیری

    معناداری میانگین های به دست آمده در مقایسه جنبه محتوایی و ساختاری تعریف اسامی، حاکی از آن است که کودکان کاربر کاشت حلزون، در هر دو بخش محتوا و ساختار عملکرد پایین تری در مهارت تعریف اسم نسبت به کودکان شنوا داشته اند و به نظر می رسد الگوی رشد محتوایی و ساختاری تعریف اسم کودکان کاربر کاشت حلزون تقریبا مشابه کودکان شنوای کم سن تر است. با وجود نتیجه کسب شده از این کار پژوهشی، تدوین برنامه مدونی برای آموزش مهارت تعریف واژه در کودکان کاربر کاشت حلزون ضروری به نظر می رسد.

    کلید واژگان: آسیب شنوایی, رشد, زبان, کودکان, معناشناسی}
    Shima Hosseinabadi, Talieh Zarifian*, Robab Teymouri, Enayatollah Bakhshi
    Objective

    One way to examine a child's ability to think about language is by word definition. Word definition is a meta-linguistic skill representing the aspect of the lexical knowledge of a person about the nature and function of language. The success of a person in defining the word is indicative of the fact that he is aware of the use of language as a symbolic system and a tool for transferring information about the world around him and his own inner states, ideas, and purposes. The studies about word definition skill consider two content and form aspects within the development of vocabulary skill. ‘Content’ is the expression of the semantic features of a word that is expressed in a definition, and ‘Form’ is the syntactic structure of a definition and how it is formulated to transfer the best information which exists about a word in mind. Considering the importance of hearing sense on learning and use of language and meta-linguistic skill, the delay or problem in obtaining word definition skills in children with hearing loss is predictable, however, this question may arise that how is the quality of word definition skills in children with hearing impairment. The study aimed to compare the skill of noun definition in terms of content and form in children with Cochlear Implant (CI) and Typically Developing (TD) children.

    Materials & Methods

    In this descriptive-analytic study, samples included 16 students (8 girls and 8 boys) with CI in the third grade of primary school (8-9 years old) by available sampling from Tehran Cochlear Implants based on inclusion criteria including education in regular schools, 100 Cochlear Implant training sessions, resolution Intermediate Speech was selected according to the Speech and Language Pathologist's viewpoint, not having a mental disability, passing a pre-school entrance examination, and failing a passing grade in previous years. All children before the age of 3 received Cochlear Implants and had hearing aid in their other ear and, according to their parents' statements, used hearing aids as prescribed by experts after their hearing loss was identified. Thirty normal children (15 girls and 15 boys) were randomly selected based on the following criteria: no hearing, speech, and language problems (being normal), no failing score in previous years, no psychological problems, and no lack of mental disability. Exclusion criteria in this study were the child or parental unwillingness to continue the test during the study. In this study, Mohammadi’s Noun Definition Test, which was designed and validated for Persian-speakings, was used. This test evaluates the skill of word definition of students in seven categories including animals, occupations, fruits, places, body organs, foods and transport items. The validity of Name Definition Test was estimated in the content aspect (r=81%) and in the form aspect (r=91%) estimated by correlating the scores of two independent evaluators. Data were analyzed using SPSS-24 software by Shapiro-Wilk and Mann-Whitney tests. All comparisons were considered significant at α=0.05 level. 

    Results 

    The findings indicated that the mean scores of content and form aspects of Noun Definition Test were significantly lower in children with CI than their TD peers (P<0.001). The children with CI used significantly more concrete and functional responses in the content aspect, and had significantly less transitional and Aristotelian forms in the form aspect in comparison with their TD peers (P<0.001), while hearing children used significantly more Combination I and II responses in the content aspect, and had significantly more Clause, Transitional and Partial Aristotelian forms in the form aspect.

    Conclusion

    The significance of the means obtained in comparing the content and structural aspects of noun definitions indicates that children with CI have lower performance in both content and structure of the nouns than hearing children. It seems that the content and structural growth pattern of the definition of CI in children is almost similar to that of younger hearing-children. According to the results of this research, developing a coherent program to teach the noun definition skills in cochlear implant children with CI seems necessary.

    Keywords: Children, Hearing impairment, Language, Development, Semantics}
  • Akram Ahmadi, Mohammad Kamali *, Reyhane Mohamadi, Talieh Zarifian, Abbas Ebadi, Mehdi Dastjerdi Kazemi, Leila Ghasisin
    Background
    Speech and language pathologists should include connected speech assessment as part of their evaluation for children with speech sound disorders. The purpose of the present study was to design and validate an instrument for assessment of articulation by story-retelling for Persian children.
    Methods
    261 typically developing children, aged 4-5 years old in Iran, Tehran, in 2016-2017, were recruited in the current study. First, two stories were designed. Next, the expert panel reviewed those two stories and selected one story for assessment. The strengths of the test for discriminating between the two age groups (48-54 months and 55-60 months) and between boys and girls were investigated for construct validity. Test-retest was performed for 15 children. Also, inter-rater reliability was evaluated via calculating the correlation between the two examiners’ scores. Statistical Package for Social Sciences (SPSS), version 24, was used for statistical analysis. The significance level was set at (P<0.05).
    Results
    There was 80% or more agreement in experts’ response to questions regarding content validity. All of the reliability values were higher than 0.85. No significant difference was observed between boys and girls (P=0.77), but there was a significant difference between the two age groups (P<0.001). There was a significant correlation between this test and phonetic test of the Persian version of diagnostic articulation and phonology (r=0.62, P=0.002).
    Conclusion
    The Persian story for the assessment of speech sound production is a reliable and valid instrument that can be used to evaluate the articulation of Persian children.
    Keywords: children, Assessment, Test, Persian, Articulation}
  • اسرین پوریان، گیتا موللی*، طلیعه ظریفیان، سینا احمدی
    مقدمه و اهداف
    حس شنوایی جزء حس هایی است که انسان به وسیله آن به زبان و گفتار دست می یابد. رسیدن به خواندن در دوران کودکی امری ضروری است و مطالعات نشان می دهد که کودکان کم شنوا در مقایسه با کودکان شنوا از مهارت خواندن پایین تری برخوردارند؛از این روهدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر آموزش کیود بر بهبود خواندن دانش آموزان کم شنوای پایه اول ابتدایی است.
    مواد و روش ها
    جامعه آماری پژوهش حاضر از نوع شبه تجربی (پیش آزمون و پس آزمون و پیگیری) با گروه کنترل، دانش آموزان کم شنوای دختر پایه اول تکمیلی بودند که در مدارس کم شنوای شهر تهران تحصیل می کردند. نمونه پژوهش به صورت در دسترس 10 نفر گروه آزمایش و 9 نفر گروه کنترل بودند. داده های خط پایه با استفاده از آزمون تشخیصی خواندن جمع آوری شد. گروه آزمایش تحت آموزش روش کیود در قالب 30 جلسه 45 دقیقه ای قرار گرفتند. داده ها با نرم افزار  SPSS22و با استفاده از آزمون تکرار اندازه گیری ها تحلیل شد.
    یافته ها
    یافته های تحقیق حاضر نشان داد که روش آموزشی گفتار نشانه دار بر دقت تاثیر معنادار و مثبت (01/0=P) داشته است، ولی تاثیر آن بر درک خواندن معنادار نبود(09/0=P).
    نتیجه گیری
    آموزش گفتار نشانه دار به کودکان کم شنوا می تواند مهارت های خواندن دانش آموزان کم شنوای پایه اول ابتدایی را بهبود بخشیده و احتمالا بتواند به آنها در امر تحصیل و برقراری ارتباط کمک کند؛ لذا روانشناسان و گفتاردرمانگران می توانند از آن برای آموزش افراد کم شنوا استفاده کنند.
    کلید واژگان: گفتار نشانه دار, خواندن, دانش آموزان با آسیب شنوایی}
    Asrin Pouryan, Guita Movallali *, Talieh Zarifian, Sina Ahmadi
    Background and Aims
    Hearing sensation is necessary for a child to acquire speech and language. Reading is one of the essential skills one should acquire in childhood. Previous studies have shown that children with hearing loss have lower reading skills as compared with the hearing children. The present study aimed to investigate the effect of cued speech training on improving the reading of the first grade hearing impaired students in elementary schools.
    Materials and Methods
    In the current quasi-experimental study, 10 children with profound hearing impaired and 9 hearing children comprised the experimental and control groups, respectively. For data collection, reading diagnostic test was used. At first, the data as the baseline was collected. Then, the experimental group received 30 sessions each lasting for about 45 minutes. Data was analyzed using repeated measures with SPSS, version 22.
    Results
    The findings showed that the educational method had a positive effect on the accuracy (p=0/01) but did not have any effect on reading comprehension (p=0/096).
    Conclusion
    According to the results, training cued speech to first-grade students with profound hearing loss can improve their reading skills.
    Keywords: cued speech, Reading, children with hearing loss}
  • مریم دلفی، وفا دلفی، طلیعه ظریفیان، عنایت الله بخشی
    سابقه و هدف
    دو زبانگی پدیده ای شایع در بسیاری از کشورهای جهان بوده و و ممکن است سبب افزایش خطاهای هم خوانهم خوانی در گفتار کودکان دو زبانه شود. هدف از این مطالعه بررسی مهارت های واج شناسی شامل بسامد، نوع و نسبت وقوع فرآیندهای واجی در کودکان دو زبانه فارس- عرب شهر اهواز مرکز استان خوزستان در زبان فارسی بوده است.
    مواد و روش ها
    پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- تحلیلی و از نوع مقطعی بوده است و آزمودنی های این پژوهش 28 کودک 48-36 ماه بودند که در دو گروه 14 نفری تک زبانه و دو زبانه فارس-عرب تقسیم بندی شدند. نمونه گیری به صورت تصادفی ساده از مهدکودک های سطح شهر آن جام شد. ابزار این پژوهش آزمون واجی از مجموعه آزمون دیپ متشکل از 54 واژه یک تا چهارهجایی بود که فرآیندهای واجی در دو طبقه ساخت هجا و جانشینی بررسی شدند. داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار (SPSS(21 و آزمون آماری من ویتنی مورد تحلیل قرار گرفتند.
    یافته ها
    نتایج نشان داد که نسبت وقوع فرآیند واجی جانشینی بین دو گروه تک زبانه و دو زبانه اختلاف معنادار دارد (05/0P=) ؛ اما نوع فرآیندهای واجی در دو گروه کودکان تک زبانه و دوزبانه فارس- عرب تفاوت چندانی با یکدیگر ندارند. هم چنین بسامد فرآیندهای واجی در کودکان دو زبانه بیش تر از کودکان تک زبانه است.
    استنتاج: این مطالعه نشان داد که دو زبانگی تاثیری بر چگونگی نوع فرآیندهای واجی ندارد اما بر بسامد فرآیندها می تواند موثر باشد. از طرفی چون نوع فرآیندهای واجی در کودکان دو زبانه مشابه کودکان تک زبانه است پس نظام واج شناسی این کودکان مشابه کودکان تک زبانه است
    کلید واژگان: فرآیندهای واجی, کودکان, دو زبانه, فارس- عرب, ساخت هجا, جانشینی}
    Maryam Delphi, Vafa Delphi, Talieh Zarifian, Enayatolah Bakhshi
    Background and
    purpose
    Bilingualism is a common phenomenon in many countries which could increase consonant errors in the speech produced by bilingual children. The aim of this study was to evaluate phonological skills such as occurrence proportion, and the frequency and type of phonological processes in Persian-Arabic speaking children in Ahvaz, Iran.
    Materials and methods
    A descriptive-analytical cross-sectional study was performed in 28 children aged 36-48 months. The subjects were randomly selected from nurseries in Ahvaz and were divided into two groups (n=14 per group), according to being Persian monolingual or Persian-Arabic bilingual. We used the Persian Phonological Test (PPT), a subtest of Persian Diagnostic Evaluation Articulation and Phonological test which includes 54 one-four phoneme words. The phonological processes were investigated in two groups: structure and substitution processes. Data were analyzed in SPSS applying Mann-Whitney U test.
    Results
    The results showed that occurrence proportion of substitution process was significantly different between the two groups (P=0.05), but the type of phonological processes did not show any significant difference between the two groups. Frequency of phonological processes was found to be higher in bilingual children.
    Conclusion
    In this study bilingualism was found to have no effect on type of phonological processes, but could be effective on frequency of processes. The type of phonological processes in bilingual children is similar to that of monolingual children, so the phonological system in Persian-Arabic bilingual children is similar to that of the monolingual children
    Keywords: phonological processes, children, bilingual, Persian-Arabic, syllable structure, substitution}
  • Zahra Babaei, Talieh Zarifian*, Atieh Ashtari, Enayatollah Bakhshi, Mona Ebrahimipour
    Objective
    Human beings can use gestures such as pointing and reaching to communicate with others before they have the ability to use verbal communication to produce speech. Given the importance of children's communication development and the key role of gestures development in communicating, the main purpose of this study is to analyze the normal development of pointing and reaching gestures and their relationship in 12-16-month-old children speaking Farsi.
    Methods and materials: In this prospective, observational and longitudinal study the gestures of 11 monolingual Farsi- speaking children (7 boys and 4 girls) were evaluated via non-randomized sampling method. Child-mother interactions were videotaped monthly in a semi-structured context to capture the emergence and consistent use of targeted gestures. Afterwards, the data was coded and statistically analyzed for this purpose Repetitive measured, independent T-Test and Pearson correlation were used.
    Results
    The mean of the pointing gesture increased significantly from 12 to 16 months (p0.05). Moreover, there was no relationship between pointing and reaching gestures (p>0.05).
    Conclusion
    The findings of this study suggest that pointing gestures increase with age from 12-16 months in Farsi-speaking children. However, reaching gestures stay the same between 12-16 months of age. The Results are compatible with the other surveys in this area. The study provided rich details of common gestures that children use to signal their intentions before verbal communication.
    Keywords: pointing gestures, reaching gestures, normal development, child}
  • Zahra Khodagholi, Talieh Zarifian *, Farin Soleimani, Maryam Khoshnood Shariati, Enayatollah Bakhshi
    Background And Objectives
    Given the positive effects of stimulation with maternal breast milk odor and non-nutritive sucking on premature infants’ feeding skills, the present study was conducted to examine the effect of combining two stimuli, including non-nutritive sucking and maternal breast milk odor, on the time of achieving independent oral feeding in premature infants.
    Materials And Methods
    The present clinical trial was conducted at Mahdieh and Shohada-e Tajrish Hospitals of Tehran in 2016. A total of 32 neonates with a fetal age of 28-32 weeks for whom gavage feeding was started entered the study and were divided into a group of non-nutritive sucking combined with olfactory stimuli and another group of non-nutritive sucking only. The stimulations were performed in both groups at the first five minutes of gavage, three times per day, over ten consecutive days. Weight gain, the time of achieving frequent oral feeding and chronological age at the time of discharge from the hospital were recorded as measures of the effectiveness of the interventions. The results of the interventions were analyzed and compared in SPSS-18.
    Findings and
    Conclusion
    Non-nutritive sucking combined with maternal breast milk odor leads to a lower post-menstrual age at the first oral feeding, independent oral feeding and discharge from the hospital in premature infants, but has no effects on their daily weight gain and weight at the time of discharge. These results show the effectiveness of combining maternal breast milk odor and non-nutritive sucking as two separate stimuli in achieving oral feeding and earlier discharge from the hospital.
    Keywords: Breast milk odor, preterm infant, oral feeding, nonnutritive sucking, Length of Stay}
  • طاهره سیما شیرازی، مریم ملکیان *، طلیعه ظریفیان، مهدی دستجردی کاظمی
    مقدمه و اهداف
    در مطالعات زبانی، جهت بررسی نحوه ی سازماندهی مفاهیم در واژگان ذهنی و نیز چگونگی رشد معنای کلمه از تکلیف تعریف واژه استفاده می شود. هدف از مطالعه حاضر، مرور نتایج تحقیقاتی است که روند رشد مفاهیم و سازماندهی آنها را با استفاده از تکلیف تعریف واژه بررسی کرده اند.
    مواد و روش ها
    با استفاده از کلیدواژه های Word Definition، Definitional Skills، Children مقالات منتش شده در این مورد، در پایگاه های داده ای معتبر همچون Science Direct Springer،Google Scholar، PubMed، ASHAو بانک های اطلاعاتی داخل کشور در بازه زمانی سال های 1965 تا 2017 مورد بررسی قرار گرفت.
    نتیجه گیری
    در تکلیف تعریف واژه از کودک خواسته می شود واژه ای را تعریف کند. پاسخ هایی که در این تکلیف بیان می شود، بر اساس صورت و محتوا نمره دهی می شود. سن، آگاهی فرازبانی و داشتن سواد، عوامل موثر در ارائه بهترین نوع تعریف هستند. با افزایش سن، روند رشد تعریف اسامی از پاسخ های عینی و عملکردی به سمت پاسخ های انتزاعی تر و مفهومی تر پیش رفته و میزان استفاده از اصطلاحات سرطبقه ای افزایش می یابد. چنین گذاری نشان دهنده ی این است که با افزایش سن، مفاهیم به صورت سلسله مراتبی و شبکه ای از ارتباطات سازماندهی می شوند و سرطبقه با سطوح پایین تر ارتباط دارد.
    کلید واژگان: رشد, تعریف واژه, کودک}
    Tahereh Sima Shirazi, Maryam Malekian, Talieh Zarifian, Mehdi Dastjerdi Kazemi
    Background And Aims
    In linguistic studies, the word definition task is used for surveying organization of concepts in the mental lexicon. The aim of the present study was to review the literature related to the developmental processing of concepts and organization of them using word definition task.
    Materials And Methods
    Published articles on the subject of the development of word’s definition in children were surveyed using the folowing keywords: word definition, definitional skills, and children within the timeframe of 1965-2014. Databases of ScienceDirect, Springer, GoogleScholar, Elsevier, PubMed, ASHA, and related Iranian studies were used.
    Conclusion
    In the word definition task, the children were asked to define words. The answers expressed in this task are scored based on content and form. Age, literacy, and meta linguistic awareness are effective factors at presenting the best kind of definition. As the age increases, noun definitions are developed from functional and concrete responses into more abstract and conceptual responses, and also using superordinate terms increases. Increased use of super ordinate terms in definitions indicates that by increasing the age, concepts are organized into hierarchies of connections and superordinates have connection with subordinates.
    Keywords: Development, Word Definition, Child}
  • Shahla Fatemi Syadar, Talieh Zarifian *, Yahya Modarresi, Muhamad Sediq Zahedi, Mona Ebrahimipour, Akbar Biglarian
    Objectives
    The present research aims to study the normal development of Percentage of Consonant Correct (PCC) in Kurdish-speaking children, with Middle Kurmanji-Mukryani Dialect as an Articulation Competency Index (ACI). PCC was examined in terms of the manner of articulation and position of sound in the word.
    Methods
    In this descriptoanalytical cross-sectional study, 120 Kurdish-speaking children aged 3-5 years were evaluated by a Kurdish phonetic test. Participants were selected randomly from health centers and nursery schools in Bukan City, Iran. Nonparametric statistical tests of Kruskal-Wallis and Mann–Whitney U were used to analyze data through SPSS software (version 19).
    Results
    The percentage of accuracy of Kurdish language consonants gradually increased from 3 to 5 years. The results did not show any significant difference between the girls and boys (P>0.05), although girls showed better performance than boys. Kurdish-speaking children were more accurate in the pronunciation of nasal, glide, lateral, stop and flap than fricative, affricative and trill consonants. Consonants in the initial position were produced better and were more precise than consonants in the medial and final position.
    Discussion
    PCC is an important and helpful index for speech and language pathologists, who are involved in assessment and treatment of Kurdish-speaking children. The results of this study showed that the PCC in Kurdish-speaking children with Middle Kurmanji-Mukryani Dialect increased with age and it was related to the manner of articulation and the position of sound in words.
    Keywords: Percentage of consonant correct, Test, Articulation, Child, Kurdish language}
نمایش عناوین بیشتر...
سامانه نویسندگان
  • دکتر طلیعه ظریفیان
    ظریفیان، طلیعه
    سرپرست کتابخانه مرکزی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی
اطلاعات نویسنده(گان) توسط ایشان ثبت و تکمیل شده‌است. برای مشاهده مشخصات و فهرست همه مطالب، صفحه رزومه ایشان را ببینید.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال